Άρθρα με ετικέτα “ειδήσεις”

 2skitso-2-thumb-large.jpg

O Γκαζμέντ Καπλάνι στα Νέα:

Διαβάζω ότι σύμφωνα με μια πανευρωπαϊκή έρευνα για τα ΜΜΕ οι αναγνώστες και οι θεατές αγαπούν περισσότερο τις αρνητικές ειδήσεις και τις ιστορίες βίας και καταστροφής. Αναρωτιέμαι γιατί μια είδηση για κάποιον που βοηθά τον διπλανό του να ζήσει αξίζει λιγότερα από μια είδηση για κάποιον που στέλνει κάποιον άλλον στον άλλο κόσμο. Πολύ απλά, απαντούν τα «ιερά βιβλία» της δημοσιογραφίας: οι ειδήσεις είναι εξαιρετικά γεγονότα. Η γνωστή θεωρία για την κυρία που δαγκώνει τον σκύλο. Ο δημοσιογράφος είναι σαν τον γιατρό. Απευθύνεσαι σε αυτόν για να του πεις τι δεν πάει καλά. Μόνο που συχνά αυτός ο γιατρός δεν νοιάζεται για τη θεραπεία της νόσου. Οι δυνατοί και η εξουσία επιθυμούν να υπάρχουν μόνο καλές ειδήσεις. Έζησα σε ένα καθεστώς όπου απαγορεύονταν οι κακές ειδήσεις, ενώ η δυστυχία κυριαρχούσε στην πραγματική ζωή. Τώρα, στις δημοκρατίες όπου ζούμε, φαίνεται πως συμβαίνει το αντίθετο. Το καλό σπάνια βρίσκει χώρο. Και όταν βρίσκει μετατρέπεται σε δακρύβρεχτη ιστοριούλα. Ένα πράγμα είναι σίγουρο, πάντως, τουλάχιστον για εμάς που κυκλοφορούμε στην πόλη με λεωφορεία: μερικές φορές η πραγματικότητα είναι καλύτερη από αυτή που περιγράφουν τα μίντια, άλλες φορές χειρότερη.

Υπάρχουν λιγότεροι δολοφόνοι και ληστές στους δρόμους της πόλης από ό,τι περιγράφεται σε ένα δελτίο ειδήσεων. Υπάρχουν περισσότερες σκοτεινές περιοχές, ειδικά στον κόσμο του χρήματος, από αυτό που φωτίζουν οι «δάδες της ενημέρωσης». Το κακό είναι ότι, ως δημοσιογράφος, νιώθω πως είμαστε όλο και λιγότερο ικανοί να αφηγούμαστε το καλό και το κακό. «Πουλάμε» αγωνία σε «μαστουρωμένους», που απαιτούν όλο και μεγαλύτερη δόση. Η πλειονότητα του κοινού, νομίζω, έχει εθιστεί τόσο ώστε δεν είναι καν σε θέση να εκτιμήσει την καλή ενημέρωση. Είναι δύσκολο πλέον να βρεις ποιος άρχισε πρώτος και γιατί. Είμαστε μαριονέτες και πλάστες μαριονετών ταυτόχρονα. Διαβάζοντας, π.χ., τα σχόλια των αναγνωστών στην εφημερίδα στην οποία γράφω, μερικές φορές με σοκάρει ο κυνισμός που συναντώ. Καθρέφτης, ίσως, μιας αναγνωστικής νοοτροπίας που μιμείται με τον χειρότερο τρόπο την κυριαρχούσα μιντιακή νοοτροπία. Παρ΄ όλα αυτά, καλές και κακές ειδήσεις δεν υπάρχουν. Υπάρχει ο τρόπος προσέγγισης. Γιατί η δημοσιογραφία είναι προπαντός τέχνη. Γιατί όμως κάθησα και τα έγραψα όλα αυτά; Ίσως επειδή τις προάλλες έλαβα ένα μήνυμα από φίλο μου στην Αμερική, που με ρωτάει πανικόβλητος τι γίνεται στην Ελλάδα. Η εικόνα που μεταδίδουν τα μίντια για την πραγματικότητα όπου ζω, είναι τόσο ζοφερή ώστε τρομάζει κάποιον που ζει στην Αμερική. Τι να του γράψω; Του γράφω πως τα πράγματα είναι δύσκολα, αλλά σήμερα, Καθαρά Δευτέρα, τα παιδάκια πέταξαν χαρταετούς. Όταν βγήκα από το σπίτι μου για να τρέξω στο άλσος, είδα δυο ερωτευμένους να φιλιούνται στη γωνία, κάτω από τις κρεμασμένες εφημερίδες που μιλούν για ενδεχόμενη χρεοκοπία. Του γράφω ότι θα την παλέψουμε και ελπίζω πως στην κακή στιγμή οι Έλληνες θα βγάλουν τον καλύτερο εαυτό τους. Το πείσμα και την ελπίδα, άλλωστε, για μια κακή μέρα τα χρειαζόμαστε. Του γράφω ότι η πραγματικότητα είναι πάντα πιο γενναιόδωρη και απρόβλεπτη από τις ειδήσεις και τις προβλέψεις των ΜΜΕ…

Comments 0 σχόλια »

232.jpgΣΕ ΜΙΑ κίνηση καλής θέλησης, και υπό την απειλή του Ρούπερτ Μέρντοκ για πιθανή συμφωνία του με τη μηχανή αναζήτησης Βing της Μicrosoft, η Google ανακοίνωσε χθες πως οι εκδότες ειδησεογραφικών ιστοσελίδων με συνδρομή θα μπορούν πλέον να θέτουν όριο στον αριθμό των ειδήσεων που οι χρήστες θα μπορούν να διαβάζουν δωρεάν μέσω της μηχανής αναζήτησής της στο Ίντερνετ.

Πιο συγκεκριμένα, αναθεωρώντας το πρόγραμμα First Click Free (Δωρεάν το Πρώτο Κλικ), η Google δίνει πλέον το δικαίωμα στους εκδότες να θέτουν πλαφόν πέντε δωρεάν ειδήσεων ημερησίως- πέραν αυτών οι χρήστες θα κατευθύνονται σε σελίδες συνδρομής ώστε να πληρώνουν για την περαιτέρω πρόσβαση.

Τα Νέα

Comments 0 σχόλια »

arianna-huffington.jpgΆρθρο της Arianna Huffington ιδρύτριας της Huffington Post (www.huffingtonpost.com), ιστοσελίδας με μεγάλη επιρροή στις ΗΠΑ. Το άρθρο αυτό βασίζεται στην πρόσφατη κατάθεσή της στην υποεπιτροπή επικοινωνιών και εμπορίου της αμερικανικής γερουσίας δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα  The Guardian και αναδημοσιεύεται στην Καθημερινή.

Παρά τα άσχημα νέα για την κατάσταση στο χώρο των εφημερίδων, στην πραγματικότητα διανύουμε μια χρυσή εποχή για τους «καταναλωτές ειδήσεων», οι οποίοι μπορούν να σερφάρουν στο Ιντερνετ, να χρησιμοποιήσουν μηχανές αναζήτησης, να έχουν πρόσβαση στα καλύτερα ρεπορτάζ απ’ όλο τον κόσμο, να επικοινωνούν διαδραστικά και να σχηματίζουν διαδικτυακές κοινότητες. Η δημοσιογραφία παίζει έναν κρίσιμο ρόλο στη δημοκρατία μας, αλλά έχει σημασία να θυμόμαστε ότι το μέλλον της δημοσιογραφίας δεν εξαρτάται απόλυτα από το μέλλον των εφημερίδων.

Η μεγάλη αναταραχή που σημειώνεται στη βιομηχανία των ειδήσεων είναι το αποτέλεσμα της τεχνολογικής καταιγίδας, των δραματικών αλλαγών στις καταναλωτικές συνήθειες, αλλά και των δυσμενών συνεπειών που είχε η οικονομική κρίση στη διαφήμιση. Και δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι, καθώς ο κλάδος βαδίζει μπροστά και επινοούμε νέους κανόνες προχωρώντας, θα χρειαστεί πολύς πειραματισμός όσον αφορά τα νέα μοντέλα εισοδηματικής πολιτικής στον Τύπο. «Βρισκόμαστε σήμερα στη μέση ενός ιστορικού διαλόγου για την αξία του περιεχομένου», είπε πρόσφατα ο Ρούπερτ Μέρντοχ, πρόεδρος του News Corporation «και είναι σαφές σε πολλές εφημερίδες ότι το τρέχον πρότυπο δεν λειτουργεί».

Εκείνο που σίγουρα δεν μπορεί να λειτουργήσει είναι να προσποιούμαστε ότι δεν ζήσαμε τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, ότι, στο χώρο της δημοσιογραφίας, δουλεύουμε ακόμα στην παλιά «οικονομία του περιεχομένου», σε αντίθεση με αυτό που ο καθηγητής δημοσιογραφίας Τζεφ Τζάρβις αποκάλεσε «η νέα διασυνδεόμενη οικονομία», και ότι η επιβίωση του κλάδου μας θα εξασφαλιστεί με την «προστασία» του περιεχομένου πίσω από ψηλά τείχη. Το έχουμε δει αυτό το έργο – και οι καταναλωτές του έδωσαν κακές κριτικές.

Πιστεύω ακράδαντα σε ένα υβριδικό μέλλον, όπου οι παλιοί παίκτες των ΜΜΕ θα ενστερνιστούν τρόπους λειτουργίας των νέων ΜΜΕ (ανάμεσά τους η διαφάνεια, η διαδραστικότητα και η αμεσότητα) και οι νέοι παίκτες των ΜΜΕ θα υιοθετήσουν τις καλύτερες πρακτικές των παλιών ΜΜΕ (ανάμεσά τους η εντιμότητα, η ακρίβεια και η υψηλής επιρροής ερευνητική δημοσιογραφία).

Διαβάστε όλο το άρθρο στην Καθημερινή.

Comments 0 σχόλια »

To palo.gr, φιλοδοξεί να γίνει η πληρέστερη μηχανή αναζήτησης ειδήσεων στο ελληνικό Διαδίκτυο, διαβάζουμε στο Βήμα. Το palo συγκεντρώνει καθημερινά πάνω από 3.000 ειδήσεις, τις συσχετίζει μεταξύ τους και στη συνέχεια τις ομαδοποιεί σε θεματικές ενότητες. Στη κεντρική σελίδα του palo o αναγνώστης βλέπει μόνο τις ειδήσεις που αυτός έχει προεπιλέξει, αφού η πρώτη σελίδα είναι προσωποποιημένη απόλυτα στις ανάγκες ενημέρωσής του. Η κεντρική σελίδα του palo μπορεί να διαμορφωθεί ξεχωριστά από κάθε αναγνώστη σύμφωνα με τις δικές του ανάγκες ενημέρωσης. Με αυτόν τον τρόπο το palo. gr έρχεται να καλύψει το κενό της εύκολης και φιλικής αναζήτησης όλων των ειδήσεων στο ελληνικό Διαδίκτυο.

Ο επισκέπτης του palo μπορεί να βλέπει καθημερινά ομαδοποιημένες πάνω από 3.500 ειδήσεις από τα μεγαλύτερα αλλά και από τα πιο άγνωστα ελληνικά ειδησεογραφικά sites.

Comments 0 σχόλια »

newslifecycle.jpgΤο Nylon μας παρουσιάζει τον κύκλο της ψηφιακής ενημέρωσης.

Η βασική ιδέα προέρχεται από το άρθρο για το ?διαμάντι των ειδήσεων? (news diamond) του Paul Bradshaw. Σύμφωνα με το μοντέλο του Ινδού blogger Mishra, ο κύκλος που ακολουθεί συνήθως κάθε μη προγραμματισμένη είδηση είναι ο παρακάτω:

1. Twitter Alert: Κάποιος που βρίσκεται κοντά στην είδηση (γεωγραφικά ή με άλλο τρόπο) στέλνει μια σύντομη ενημέρωση μέσω του Twitter.

2. Blog Post: Ειδησεογραφικοί οργανισμοί και bloggers πιάνουν την είδηση και γράφουν ένα σύντομο σχετικό post, συνήθως με ένα link στο Tweet ή την φωτογραφία που στάλθηκε μέσω του Twitter.

3. Άρθρο / Πακέτο: Οι ειδησεογραφικοί οργανισμοί θα μετατρέψουν την είδηση σε άρθρα 300 (συνήθως) λέξεων για τις εφημερίδες ή τα portals τους ή σε 3λεπτα (συνήθως) ρεπορτάζ για την τηλεόραση.

4 Πλαίσιο: bloggers, παραδοσιακά Media, και μέλη της Wikipedia θα αρχίσουν αμέσως να συλλέγουν επιπλέον πληροφορίες και συνοδευτικό υλικό που δημιουργεί μια πλήρη εικόνα γύρω από την είδηση.

5. Ανάλυση: bloggers και παραδοσιακά Media προσφέρουν ανάλυση σε βάθος γύρω από το θέμα, και τα Media (συνήθως) ζητούν συνεντεύξεις από τους bloggers που έβγαλαν πρώτοι την είδηση ή έχουν να προσφέρουν μια ενδιαφέρουσα οπτική στο θέμα.

6. Διάλογος: η συζήτηση συνεχίζεται στα σχόλια των blogs και των portals (σ. δική μου – ναι, όλα τα παραδοσιακά Media θα επιτρέπουν το σχολιασμό, δεν το συζητάμε αυτό?), στο Twitter, σε social networks, σε social voting και social bookmarking ιστοσελίδες.

7. Customization. Όλο το θέμα, μέσα από όλες τις πιθανές μορφές και πηγές, θα είναι διαθέσιμο σαν αρχείο ώστε να είναι εύκολα αναζητήσιμο, σε RSS Feeds και άλλες μορφές, ώστε να γίνεται mashup με άλλες πληροφορίες.

Comments 0 σχόλια »

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων