Στο άρθρο της Ελευθεροτυπίας “Γιατί καίμε τα βιβλία;” την τιμητική του έχει το βιβλίο των Λατινικών:
Οι συμμαθητές τους Ηλίας Πανταζής και Τζοβάννα Στεφάνου (θεωρητική κατεύθυνση) προτίμησαν την Τετάρτη 27 Μαΐου να σκίσουν το βιβλίο των Λατινικών γιατί, όπως είπαν και οι 2 με ένα στόμα: «Ετσι μπορούμε να το ανακυκλώσουμε»!
Ο Ηλίας, που θέλει να γίνει νηπιαγωγός, έσκισε, όπως μας λέει, «μόνο το βιβλίο των Λατινικών. Ολα τα άλλα βιβλία τα κράτησα. Το έσκισα γιατί το μόνο που μου πρόσφερε ήταν ταλαιπωρία, αφού αναγκάστηκα να αποστηθίσω τόσα πράγματα· δεν αισθάνομαι ότι έμαθα κάτι από αυτό το βιβλίο. Σκίζοντάς το ένιωσα ότι απελευθερώθηκα από αυτό».
Η Τζοβάννα, που θέλει να γίνει καθηγήτρια Αγγλικών, έσκισε όχι μόνο το βιβλίο των Λατινικών αλλά και της Εκθεσης και της Βιολογίας. «Πήγαν και τα 3 στον κάδο ανακύκλωσης, εκεί είναι η θέση τους. Κράτησα όμως τα βιβλία των Αρχαίων Ελληνικών, της Ιστορίας και τα Κείμενα Νεολληνικής Λογοτεχνίας».
Το νέο λειτουργικό σύστημα Windows 7, που θα διαδεχθεί τα Windows Vista, θα κυκλοφορήσει τελικά νωρίτερα στην αγορά σε σχέση με τον αρχικό σχεδιασμό, στις 22 Οκτωβρίου, όπως ανακοίνωσε η Microsoft, αρκετά έγκαιρα, ώστε το προϊόν να προλάβει την χειμερινή καταναλωτική περίοδο, σύμφωνα με τα ξένα πρακτορεία.
Η εταιρία δήλωσε ότι θα στείλει στο τέλος Ιουλίου τον κώδικα των Windows 7 στους κατασκευαστές υπολογιστών για να «φορτώσουν» το νέο λειτουργικό σύστημα στους νέους υπολογιστές τους, ενώ ως τις 22 Οκτωβρίου οι χρήστες θα μπορούν να αγοράζουν τους νέους υπολογιστές με προεγκατεστημένα τα Windows 7 ή να αγοράζουν μόνο το νέο λογισμικό για να το «φορτώσουν» στα παλιά τους κομπιούτερ.
Η Microsoft ανακοίνωσε ακόμα – χωρίς να δώσει περαιτέρω λεπτομέρειες – ότι σκοπεύει να θέσει σε ισχύ ένα πρόγραμμα με το οποίο όσοι χρήστες αγοράζουν, πριν τις 22 Οκτωβρίου, ηλεκτρονικούς υπολογιστές με ορισμένες εκδόσεις των Windows Vista, θα δικαιούνται δωρεάν αναβάθμιση στα Windows 7.
Οι κινεζικές αρχές αποφάσισαν να θέσουν εκτός λειτουργίας τη διαδυκτιακή σύνδεση των κινέζων χρηστών σε διάφορα διεθνή «κοινωνικά δίκτυα» (social networks) όπως το Twitter και το Facebook. Αφορμή γι’ αυτή τους την ενέργεια στάθηκε η επέτειος της βίαιης καταστολής της εξέγερσης στην πλατεία Τιεν Αν Μεν το 1989, με το σκεπτικό ότι «αποσταθεροποιητικοί παράγοντες» και «ξένα κέντρα», πολύ πιθανά να καλέσουν κινέζους φοιτητές να ξεσηκωθούν ξανά εναντίον των αρχών. Twitter, Flickr, Hotmail, Facebook και άλλα «κοινωνικά δίκτυα» είναι μερικά από τα «θύματα» της κινεζικής λογοκρισίας.
Η οργάνωση «Δημοσιογράφοι χωρίς σύνορα» ανέφερε πως δέχθηκε καταιγισμό αναφορών από κινέζους χρήστες του διαδικτύου πως από την περασμένη Δευτέρα άρχισε η σταδιακή διακοπή αυτών των υπηρεσιών με αποκορύφωμα την Τετάρτη. Βέβαια, για τη μεγαλύτερη πληθυσμιακά χώρα του κόσμου, τακτικές αυτού του τύπου είναι πλέον συνηθισμένες από τις επίσημες αρχές οι οποίες αιτιολογούν τις πράξεις τους με το σκεπτικό πως προστατεύουν τη δημόσια ασφάλεια και γαλήνη στη χώρα.
Τη νύχτα της 3ης προς την 4η Ιουνίου του 1989, το κινεζικό καθεστώς αποφασίζει να δώσει ένα τέρμα στις διαδηλώσεις Κινέζων πολιτών, που ζητούσαν πολιτικές ελευθερίες στην πλατεία Τιεν Αμέν του Πεκίνου. Με απόφαση του πρωθυπουργού Λι Πενγκ, κηρύσσεται στρατιωτικός νόμος και δεκάδες διαδηλωτές συνθλίβονται από τα άρματα μάχης ή σκοτώνονται από τους στρατιώτες.
Πληκτρολογώντας «πλατεία Τιεν Αν Μεν» σε μηχανές αναζήτησης στο Διαδίκτυο, εμφανίζεται σε χιλιάδες ιστοσελίδες η διάσημη φωτογραφία του άοπλου πολίτη να σταματά το τανκ που κλήθηκε να καταπνίξει το κίνημα του ’89. Η ίδια πληκτρολόγηση σε υπολογιστή στην Κίνα εμφανίζει μερικούς τουρίστες στη μαρτυρική πλατεία. Παρέχοντας τεχνολογία, εταιρείες «της Γουόλ Στριτ» βοηθούν μέσω επιχειρηματικών συμφωνιών το καθεστώς να διαγράψει από τη μνήμη του κινεζικού λαού γεγονότα, επιλεκτικά.
«Το γεγονός ότι ορισμένα μέρη της ζωφόρου του Παρθενώνα βρίσκονται σήμερα στη Βρετανία είναι ένα δείγμααλαζονείας ξεκάθαρο, όπως το μάρμαρο» γράφει η βραβευμένη με Νομπέλ Λογοτεχνίας νοτιοαφρικανή συγγραφέας Ναντίν Γκόρντιμερ στον πρόλογο του βιβλίου τού ΚρίστοφερΧίτσενς «Τhe Ρarthenon Μarbles: Τhe case for reunification» (ο τίτλος της ελληνικής έκδοσης: «Τα Ελγίνεια Μάρμαρα: Πρέπει να επιστραφούν στην Ελλάδα;») το οποίο, από το 1987 που πρωτοκυκλοφόρησε, υποστηρίζει με θέρμη την αναγκαιότητα επιστροφής στην Ελλάδα των Γλυπτών που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο.
Επ΄ ευκαιρία των επικείμενων εγκαινίων του Μουσείου της Ακρόπολης, η εφημερίδα «Corriere della Sera» προδημοσιεύει τον εν λόγω πρόλογο.
«Καθώς δεν της αρκούσε η κυριαρχίατης σε άλλες χώρες,η ΒρετανικήΑυτοκρατορία οικειοποιήθηκετην Τέχνη, η οποία περιλαμβάνειτο ήθος, την ιστορία, τη λατρευτικήμυθολογία και τις ρίζες ενός λαού» γράφει στη συνέχεια η Γκόρντιμερ και συνεχίζει: «Η αμφίβοληηθική της επιλογής από πλευράςενός εθνικού βρετανικού μουσείου,στην αυγή του 19ου αιώνα, να αποκτήσει την κληρονομιά μιας άλλης χώρας χωρίς να ρωτήσει με ποιον τρόπο και από ποιο χέρι κατέληξεστο εμπόριο, ήταν ξεκάθαραδικαιολογημένη, παρά τον αμφιλεγόμενοχαρακτήρα της, στο όνομα της ίδιας αυτοκρατορικής αλαζονείας. Αυτό όμως έγινε στο παρελθόν. Η επιστροφή τους σήμεραβασίζεται σε δεδομένα που υπερβαίνουν τα αυστηρώς νομικά: στην αποκατάσταση μιας αποικιοκρατικήςαδικίας, κεκαλυμμένης από μια απλή εμπορική συναλλαγή (σ.σ.: τα Γλυπτά αγοράστηκαν από τη βρετανική κυβέρνηση το 1816 και στη συνέχεια εκτέθηκαν στο Βρετανικό Μουσείο)».
Αρχικά, υποστηρίζει η Γκόρντιμερ, «οφείλουμε να σταματήσουμε να μιλάμε περί Ελγινείων Μαρμάρων.Τα Γλυπτά δεν ανήκουν και δεν ανήκαν ποτέ στον λόρδο Ελγιν. Δεν είναι αυτές οι ρίζες τους.Οπως καταδεικνύει ο Χίτσενς με σπουδή και πάθος,υπάρχουν τμήματα των Γλυπτών του Παρθενώνα τα οποία ο λόρδος Ελγιν, βρετανός πρέσβης στην Ελλάδα στη διάρκεια της ύστερηςοθωμανικής κυριαρχίας,αφαίρεσεαπευθείας από τη ζωφόρο του Παρθενώνα στην Ακρόπολη της Αθήνας. Δεδομένης της προέλευσήςτους, λοιπόν, μπορεί να υποστηριχθείμε βεβαιότητα ότι τα Γλυπτάανήκουν στην Ελλάδα. Ωστόσο,σεσχέση με ό,τι αντιπροσωπεύει η αρχαιοελληνική κουλτούρα, τα ιδανικά του ανθρωπισμού και της ομορφιάς της Τέχνης, μπορεί να υποστηριχθεί ότι η ζωφόρος του Παρθενώνα ανήκει στην πολιτιστικήκληρονομιά ολόκληρου του κόσμου,σεόλους εμάς που,έστω υποσυνείδητα,ανακαλούμε από εκεί κάτι από τη δική μας δημοκρατική αισθητική. Από μια τέτοια επιχειρηματολογίαπροκύπτει μια άλλη: πού πρέπει να εκτίθενται παρόμοιεςμορφές τέχνης οι οποίες ανήκουν σε ολόκληρη την ανθρωπότητα; Πού μπορεί η πλειονότητα εξ ημών να απολαύσει μια ματιά τόσο διαφωτιστική;».
Οι υπεύθυνοι του YouTube, της δημοφιλούς υπηρεσίας φιλοξενίας και προβολής βίντεο στο Ίντερνετ, ανακοίνωσαν χτες τη λειτουργία του YouTube XL, της προσαρμογής δηλαδή της υπηρεσίας για μεγάλες οθόνες υπολογιστών και τηλεοράσεις.
Η νέα έκδοση του YouTube λειτουργεί και αυτή μέσα από browser και δεν προϋποθέτει την εγκατάσταση επιπλέον λογισμικού, πέρα από τον flash player. Επίσης, η πλοήγηση έχει απλοποιηθεί σημαντικά, όπως και το περιεχόμενο, αφού το YouTube XL δεν περιέχει τα σχόλια των χρηστών για κάθε βίντεο, αλλά ούτε και διαφημίσεις, τουλάχιστον προς το παρόν. Παράλληλα, όλο το εικαστικό είναι και αυτό προσαρμοσμένο για τηλεθέαση από μακριά, με μεγάλες γραμματοσειρές και σκούρο φόντο, δίνοντας με αυτό τον τρόπο τηλεοπτικό «αέρα» στην υπηρεσία.
Το έργο «SimSafety: Flight Simulator for Internet Safety» (http://simsafety.cti.gr) με συγχρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Lifelong Learning Programme / Transversal Programme / Key Activity 3: ICT – European Commission,EACEA), απευθύνεται σε γονείς, μαθητές κι εκπαιδευτικούς και προσεγγίζει ζητήματα ασφαλούς χρήσης του Διαδικτύου υπό το πρίσμα της συνεργασίας και της αλληλεγγύης μεταξύ των νεωτέρων και των μεγαλυτέρων με στόχο τη δημιουργία μιας κοινής αντίληψης ως προς την κατανόηση των κινδύνων που επιφυλάσσει η χρήση του Διαδικτύου αλλά και του τρόπου αντιμετώπισής τους.
Στο πλαίσιο του έργου αναπτύσσεται σε Διαδικτυακό Εικονικό Περιβάλλον (http://opensimulator.org/wiki/Main_Page) το σενάριο ενός παιχνιδιού που ως στόχο έχει την εξοικείωση των παιχτών με πιθανούς κινδύνους, εκθέτοντάς τους σε αυτούς με ασφαλή τρόπο και με τη συνοδεία ενηλίκων. Οι παίχτες καλούνται να καλλιεργήσουν την κριτική τους σκέψη και να αποκαλύψουν – αντιμετωπίσουν τους πιθανούς κινδύνους, αναπτύσσοντας δεξιότητες, αποκτώντας γνώσεις κι εν γένει καλλιεργώντας μια νέα νοοτροπία, εκείνη της ασφαλούς χρήσης του Διαδικτύου.
Η press conference της Microsoft στην έκθεση E3 προκάλεσε τεράστια αίσθηση με τις αποκαλύψεις της. Παρουσιάστηκε το Project Natal, ένα νέο interactive σύστημα το οποίο θα ανιχνεύει τις κινήσεις του σώματός σας και την φωνή σας χωρίς κανένα απολύτως εξάρτημα, καθώς και η νέα virtual interactive εφαρμογή του Peter Molyneaux απλά…συνομιλεί μαζί σας! Στο video βλέπετε τον Milo τον εικονικό χαρακτήρα, να συνομιλεί δείχνοντας και τα συναισθήματά του… Ο Milo είναι ένα παιδί το οποίο θα απαντάει σε όσα του λέτε και θα αλλάζει εκφράσεις προσώπου ανάλογα με την ροή της κουβέντας. Η τεχνολογία του Project Natal όμως δεν σταματάει εδώ. Η εφαρμογή αυτή θα αναγνωρίζει ακόμα και τη φωνή σας σε ειδικές εφαρμογές της Microsoft. Μέσω της αναγνώρισης φωνής του Project Natal, o Milo θα κρατάει ιστορικό από όσα έχετε συζητήσει μαζί του, ενώ θα συνεργάζεται και με τις κινήσεις του σώματός σας ανταποδίδοντας αντίστοιχα τις δικές του κινήσεις. Σε ένα live demo που μας παρουσιάστηκε, είδαμε μία κοπέλα να ανοίγει διάλογο μαζί του και να του δίνει ένα χαρτί με ένα σχέδιο το οποίο σκαναρίστηκε από την εφαρμογή και…σχολιάστηκε αναλόγως από τον Milo! Οι εικονικοί χαρακτήρες ίσως τελικά να μπουν στη ζωή μας νωρίτερα απ’ ότι φανταζόμασταν.
Βλέπω να ξεκινάνε νέες σειρές μετά το Desperate Housewives, όπως Desperate husbands, Desperate children…
Ένα ξεχωριστό οδοιπορικό στα μονοθέσια δημοτικά σχολεία των Χανίων επιχειρούν η Νομαρχία Χανίων και η Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης με την παραγωγή ψηφιακού δίσκου που παρουσιάσθηκε σήμερα από τον αντινομάρχη Παιδείας Κώστα Γύπαρη και τον προϊστάμενο της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Γιάννη Χιωτάκη.Στον ψηφιακό δίσκο, υπάρχουν εικόνες από τα μονοθέσια δημοτικά της Γαύδου, του Σέμπρωνα, της Καλυδωνίας, των Καλαθαινών, του Σφηναρίου και του Νίππους.
Οι μαρτυρίες και οι εμπειρίες των μαθητών και των δασκάλων τους, οι μαρτυρίες των κατοίκων αυτών των χωριών, καταγράφονται με έναν ξεχωριστό τρόπο που περιγράφει ανάγλυφα τις ιδιαιτερότητες και τις δυσκολίες που υπάρχουν, τα πλεονεκτήματα αλλά και τα μειονεκτήματα που έχουν τα σχολεία με τους λίγους μαθητές και τον έναν εκπαιδευτικό.
Την επιμέλεια της παραγωγής είχε ο σκηνοθέτης Θοδωρής Θωμαδάκης, ο οποίος μέσα από το φακό του έφερε τους μαθητές των σχολείων «αντιμέτωπους» με την τέχνη του κινηματογράφου.
«Είναι ένα ντοκιμαντέρ 50 λεπτών που απεικονίζει την εικόνα της εκπαίδευσης στην ύπαιθρο. Θα προβληθεί σε όλα τα σχολεία του νομού», τόνισε κατά την παρουσίαση ο αντινομάρχης Χανίων.
Όπως είπε ο κ. Γύπαρης, πρόκειται για μια σημαντική πρωτοβουλία και μια εξαιρετική δουλειά που θα αποτελέσει και αρχειακό υλικό.
Από την πλευρά του, ο προϊστάμενος της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Γιάννης Χιωτάκης επεσήμανε:
«Σε αυτά τα σχολεία φοιτούν 39 μαθητές και πρωταρχικός στόχος μας είναι να τους παρέχεται η καλύτερη δυνατή μάθηση».
Σύμφωνα με έρευνα του Καθηγητή του ΑΠΘ Μ. Κελπανίδη και της ερευνητικής ομάδας (Λήφθηκε διαστρωματωμένο τυχαίο δείγμα 500 εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας, από τους οποίους απάντησαν οι 424):
Στη γενική ερώτηση αρ. 1: «Είσαι ικανοποιημένος με τον τρόπο που διεξάγεται το μάθημα των Αρχαίων;» απάντησαν τα δύο τρίτα των ερωτώμενων (67,9%) αρνητικά και το ένα τρίτο (32,1%) καταφατικά.
Σίγουρα θα σας έχει τύχει να δείχνετε το νέο σας γκατζετάκι κι ο άλλος απαξιωτικά να σας μειώνει λέγοντας “ναι αλλά κάνει καφέ;” Ε λοιπόν πλέον το κινητό φτιάχνει και καφέ.Το iFrappe είναι μια διασκεδαστική και πρωτότυπη εφαρμογή για το iPhone που φέρνει τον φραπέ (έστω στην ψηφιακή του μορφή) στο κινητό.
Η τελετουργία είναι εντυπωσιακή καθώς φτιάχνεται όπως και το παραδοσιακό φραπέ:
Ο χρήστης διαλέγει τι iFrappe θέλει (σκέτο μέτριο ή γλυκό, με ή χωρίς γάλα), κάνει την ανάλογη επιλογή και βλέπει τα υλικά να ‘πέφτουν’ μέσα στο νερό. Στην συνέχεια ανακατεύει τα υλικά κουνώντας την συσκευή πάνω-κάτω μέχρι να ετοιμαστεί το iFrappe. (Το καλό φραπέ θέλει μερακλίδικο χτύπημα)
Μετά;
Μετά απολαμβάνει φυσικά:
Χάρη στην μοναδική εφαρμογή Virtual Straw Effect φαίνεται σαν να πίνει κανείς μέσα από το κινητό. Ο χρήστης απλώς πλησιάζει το στόμα του στο μικρόφωνο, κάνει πως ρουφάει και η στάθμη του καφέ θα μειωθεί ανάλογα. Μέχρι την τελική γουλιά.
Εγκαινιάστηκε η presseurop.eu, η ιστοσελίδα στην οποία θα δημοσιεύονται τα καλύτερα άρθρα των μεγάλων διεθνών εφημερίδων για τα ευρωπαϊκά θέματα. «Σκοπός είναι να προτείνουμε καθημερινά μια επιλογή των καλύτερων άρθρων από 250 τίτλους τ ου ευρωπαϊκού και διεθνούς Τύπουγια τις ευρωπαϊκές υποθέσεις» εξήγησε η επίτροπος της ΕΕ για θέματα Επικοινωνίας Μάργκοτ Βάλστρομ. Κάθε άρθρο θα μεταφράζεται σε 10 γλώσσες (γερμανικά, αγγλικά, ισπανικά, γαλλικά, ολλανδικά, ιταλικά, πολωνικά, πορτογαλικά, ρουμανικά και τσεχικά) και έπειτα από πέντε χρόνια και στις 23 επίσημες γλώσσες της ΕΕ.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότερα
Στο άρθρο της Ελευθεροτυπίας “Γιατί καίμε τα βιβλία;” την τιμητική του έχει το βιβλίο των Λατινικών:
Άρθρα (RSS)