Terra Computerata

Απεικόνιση σε χάρτη των σεισμικών εστιών του ελλαδικού χώρου.

Έντονη σεισμική δραστηριότητα σημειώθηκε  στη Σαντορίνη αργά το βράδυ της Παρασκευής.

Η μεγαλύτερη σεισμική δόνηση είχε μέγεθος 5,1 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ και σημειώθηκε 23 λεπτά πριν από τις 12, με επίκεντρο 225 χλμ νοτιοανατολικά της Αθήνας, στο θαλάσσιο χώρο βορειοανατολικά του νησιού.

Έχουν σημειωθεί αρκετές δονήσεις πολύ μικρότερου μεγέθους.

Στη σελίδα της Βρετανικής εφημερίδας Guardian είναι σε εξέλιξη ψηφοφορία σχετικά με το αν πρέπει ή όχι να επιστραφούν τα Ελγίνεια μάρμαρα στην Ελλάδα.

Μέχρι στιγμής συντριπτική υπεροχή του Ναι.

Με αίτημα να εξασκήσει όλη της την επιρροή προς την κυβέρνηση των Σκοπίων που παραχαράσει συστηματικά την ιστορία, 220 ακαδημαϊκοί από όλο τον κόσμο και μέλη των πλέον φημισμένων πανεπιστημίων του εξωτερικού απέστειλαν μακροσκελή επιστολή προς την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής (ΗΠΑ). «Βοηθήστε την κυβέρνηση της ΠΓΔΜ να καταλάβει πως δεν μπορεί να οικοδομεί μία εθνική ταυτότητα εις βάρος της ιστορικής αλήθειας», αναφέρεται στην επιστολή.

Μεταξύ των ακαδημαϊκών που βρίσκονται στη λίστα λίστα υπάρχουν ονόματα από καθηγητές των μεγαλύτερων  πανεπιστημίων του κόσμου, όπως του  Πρίνστον, του Χάρβαρντ και την Οξφόρδης. Αξίζει επίσης να αναφερθεί πως οι υπογραφές δεν είναι μόνο Ελλήνων ή ελληνικής καταγωγής ακαδημαϊκών. Στην επιστολή τους, οι ακαδημαϊκοί απαντάνε σε όλα τα ερωτήματα σχετικά με το θέμα και φυσικά καταλήγουν πως δεν είναι δυνατόν μία χώρα, με τη βοήθεια των ίδιων των ΗΠΑ, να παραχαράσσει ιστορικά δεδομένα με σκοπό να δημιουργήσει την δική της ταυτότητα.

Διορθώστε τα λάθη
Οι ακαδημαϊκοί καλούν την Ουάσιγκτον να διορθώσει τα «λάθη» της κυβέρνησης του Τζ. Μπους στο συγκεκριμένο θέμα. Για την παγκόσμια ακαδημαϊκή κοινότητα, είναι σαφές λοιπόν πως ο «Μέγας Αλέξανδρος ήταν Ελληνας, δεν ήταν Σλάβος, καθώς οι Σλάβοι και η γλώσσα τους κατέφθασαν στην περιοχή 1.000 χρόνια αργότερα», αναφέρουν διεξοδικά στην επιστολή.

Σημειώνουν δε και ζητούν η κυβέρνηση των ΗΠΑ «να βρει τους κατάλληλους τρόπους, ώστε η κυβέρνηση των Σκοπίων να καταλάβει ότι δεν μπορεί να οικοδομηθεί μια εθνική ταυτότητα εις βάρος της ιστορικής αλήθειας.Η διεθνής κοινωνία δεν μπορεί να επιβιώσει, όταν η ιστορία έχει αγνοηθεί, πόσο μάλλον όταν η ιστορία είναι κατασκευασμένη».Οι υπογραφές αυξάνονται καθημερινά, καθώς έχει δημιουργηθεί ειδική ιστοσελίδα για το θέμα αυτό με όλες τις λεπτομέρειες και τη συνέχιση της συλλογής υπογραφών.

Το Link της ιστοσελίδας http://macedonia-evidence.org/

Από την ιστοσελίδα των Νέων

Η Μαριάννα Τζιαντζή από τη στήλη της στην Καθημερινή αναφέρεται σε μία ενδιαφέρουσα συζήτηση για το βιβλίο που παρακολούθησε στο ραδιόφωνο:

Η δημοσιογράφος Κατερίνα Σχινά μίλησε για τις ευκαιρίες «διασταύρωσης» με βιβλία που προσφέρει το Διαδίκτυο (το αν θα τα διαβάσουμε είναι άλλη υπόθεση). Εύστοχα, ο συγγραφέας Βαγγέλης Ραπτόπουλος παρατήρησε ότι τα σπίτια στα σίριαλ δεν έχουν βιβλιοθήκες (συχνά όμως έχουν πισίνα, γκαζόν και γκαράζ για δύο τρία αυτοκίνητα). Ομως και αν είχαν, θα διαβάζαμε περισσότερα βιβλία; Και αν ναι, τι είδους βιβλία; Η ανάγνωση είναι «γυμναστική του μυαλού», όπως είπε ο κ. Φυντανίδης, όμως μπορεί να είναι και τσίχλα του μυαλού, όπως συμβαίνει με τη λογοτεχνία φυγής.

Υπάρχει, λοιπόν, η φυλή των συστηματικών αναγνωστών, όμως οι έρευνες δείχνουν ότι αυξάνεται το ποσοστό εκείνων που μετά βίας διαβάζουν ένα βιβλίο τον χρόνο. Σε μια χώρα που παράγονται όλο και περισσότερα πτυχία, που πληθαίνουν τα πανεπιστήμια και τα κόλετζ, που ανθούν τα μεταπτυχιακά, που όλο και περισσότεροι μαθαίνουν ξένες γλώσσες, που ακόμα και στο περίπτερο μπορεί κανείς να βρει φτηνό και καλό βιβλίο, η ανάγνωση της τυπωμένης σελίδας γίνεται δραστηριότητα πολυτελείας.

Ανθρωποι, που ως μαθητές ήταν σπασίκλες, μετά τα 25 ή τα 30 δεν ανοίγουν ούτε βιβλίο ούτε εφημερίδα, μόνο σερφάρουν στο Ιντερνετ για επαγγελματικούς ή ψυχαγωγικούς λόγους. Ανθρωποι μορφωμένοι, συχνά με υψηλή ειδίκευση, που ασκούν μοντέρνα, δυναμικά επαγγέλματα, δεν μπορούν να διαβάσουν στο χαρτί. Γονείς βιβλιοφάγοι αναστενάζουν επειδή τα παιδιά τους «δεν». Μπορεί οι στατιστικές να είναι απογοητευτικές, όμως μερικές φορές η ζωή μάς ξαφνιάζει ευχάριστα. Ενας φίλος, ταξιδεύοντας με τρένο, γνώρισε έναν σιδηροδρομικό υπάλληλο γύρω στα 50, που είχε στον σάκο του μια μελέτη για τον Παρμενίδη, ένα βιβλίο γεμάτο υπογραμμίσεις και σημειώσεις. Ο σιδηροδρομικός μιλούσε με ηρεμία και αυτοπεποίθηση, αλλά και με ενθουσιασμό μικρού παιδιού για τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων και τους προσωκρατικούς φιλοσόφους.

«Είσαι τυχερός», είπα στον φίλο μου, «που γνώρισες έναν τέτοιο άνθρωπο».

«Δεν ξέρω… φοβάμαι πως και αυτοί οι άνθρωποι τελειώνουν σαν τα τρένα».