Διαβάζω στην Ελευθεροτυπία: “Ολα τα… καλούδια της ψηφιακής εποχής θα έχουν οι 120.000 μαθητές της πρώτης τάξης των Γυμνασίων της χώρας από το επόμενο σχολικό έτος, με την προϋπόθεση ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα εγκρίνει την πρόταση που κατέθεσε η Ελλάδα για την επιδότηση στην αγορά του εξοπλισμού.
Πρόκειται για ένα αρκούντως φιλόδοξο πρόγραμμα, το οποίο έχει στόχο να εξοπλίσει 120.000 μαθητές με φορητούς ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Ο φάκελος με τη σχετική πρόταση έχει κατατεθεί στις Βρυξέλλες, από τις οποίες αναμένεται απάντηση στο ερχόμενο δίμηνο. «Αν όλα πάνε καλά και δεν υπάρξουν αντιρρήσεις από την πλευρά της Κομισιόν μπορούμε να ξεκινήσουμε το Σεπτέμβριο», λέει στην «Ε» ο Γ. Λάριος, σύμβουλος στην Ειδική Γραμματεία Ψηφιακού Σχεδιασμού στο υπουργείο Οικονομίας.
Στο πλαίσιο του συγκεκριμένου προγράμματος κάθε μαθητής λαμβάνει ένα εκπτωτικό κουπόνι 500 ευρώ για την αγορά υπολογιστή. Μόνο για τη διάθεση των εκπτωτικών κουπονιών προβλέπεται η δέσμευση 60 εκατ. ευρώ, ενώ επιπλέον ποσά θα χρειαστούν για τη δημιουργία της «ψηφιακής τάξης», η οποία θα διαθέτει σύνδεση με το Διαδίκτυο αλλά και ηλεκτρονικά ταμπλό που σε κάποια μαθήματα τουλάχιστον θα αντικαταστήσουν τον κλασικό μαυροπίνακα.
Το κουπόνι θα διατίθεται αποκλειστικά για την αγορά υπολογιστή και δεν θα μπορεί να εξαργυρωθεί ή να χρησιμοποιηθεί για την αγορά άλλων συσκευών, όπως εκτυπωτές και ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές”.
Όπως ακριβώς με την επιδότηση των 300 ευρώ της επιμόρφωσης Α΄επιπέδου; Δεν ήταν λίγοι αυτοί που πήραν φωτογραφικές μηχανές αφού υποβαλλόταν απλή φωτοτυπία της απόδειξης. Γιατί στην Ελλάδα ζούμε. Το “κόλπο” κυκλοφόρησε. Εκδίδεται η απόδειξη, ο υπόχρεος καταθέτει τη φωτοτυπία και στη συνέχεια επιστρέφεται το προϊόν με τη διαδικασία της αλλαγής.
Μην ανησυχείτε το ελληνικό δαιμόνιο θα αξιοποιήσει όπως πάντα- τα κοινοτικά κονδύλια. Ισως όπως στη φωτογραφία.
Αλλά δεν είναι εκεί το θέμα. Θα είναι υποχρεωτική η χρήση στην τάξη ή θέλουμε να κινηθεί η αγορά; Πάλι μηχανάκια θα σπρώξουμε;
Απονεμήθηκαν και φέτος τα βραβεία του 16ου Πανελλήνιου διαγωνισμού μαθητικών εντύπων. Οι μαθητές αποδεικνύουν ότι τουλάχιστον έως τη Β΄ Λυκείου- που δεν έχουν μπει στη διαδικασία της… ρομποτοποίησης λόγω των Πανελλήνιων Εξετάσεων- διατηρούν τη ζωντάνια και τον ενθουσιασμό τους και τολμούν να δημοσιοποιούν αυτά που τους ενοχλούν εντός και εκτός σχολείου. Καυτηριάζουν. Κάνουν ρεπορτάζ και έρευνες με συνεντεύξεις και φωτογραφίες όπως κάνουν και οι επαγγελματίες δημοσιογράφοι. Σημειώνεται ότι αρκετές εφημερίδες δίνουν δυναμικό «παρών»- όπως επιβάλλει πλέον η ηλεκτρονική εποχή- και στο Ίντερνετ.
Το βραβείο καλύτερου ρεπορτάζ δόθηκε στην εφημερίδα «Χωρίς Σύνορα» 2ο Γενικό Λύκειο Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης Ελληνικού «… ΕΙΝΑΙ ΑΝΗΘΙΚΟ να ασκήσουμε την όποια μορφή εξουσίας που ενδεχομένως έχουμε, ώστε να “τιμωρήσουμε” (γιατί για άμεση ή έμμεση τιμωρία πρόκειται) ανθρώπους που δεν ανήκουν στη δική μας ομάδα». Η μαθήτρια Έλσα Αναστασοπούλου καταλήγει στο παραπάνω συμπέρασμα έπειτα από μία προσωπική εμπειρία. Μία γυναίκα που εκδίδεται, μία πόρνη, μένει στην ίδια πολυκατοικία όπου κατοικεί και η Έλσα. Από τη διαχειρίστρια μαθαίνει ότι γίνονται κινήσεις για να απομακρυνθεί από την πολυκατοικία. Με γλαφυρό τρόπο η Έλσα μεταφέρει στο χαρτί αυτό που όλοι νιώθουμε αρχικά απέναντι στο διαφορετικό. Και φτιάχνει ένα κείμενο- ύμνο στην ισότητα και τη διαφορετικότητα. Λέει ότι αρχικά και η ίδια σκέφτηκε ότι θα προτιμούσε να συγκατοικεί με ανθρώπους που κάνουν περίπου την ίδια ζωή μ΄ εκείνη. Αλλά γρήγορα αντιλήφθηκε πως κουβαλά μέσα της, όπως όλοι μας, στερεότυπα και τάσεις ρατσισμού. «Πόσο εύκολα μπορούμε να προσλάβουμε έναν υπάλληλο με βαμμένα ροζ μαλλιά και πολλά σκουλαρίκια; Αλλά και πόσο εύκολα θα δεχόμασταν έναν υπέρβαρο στην παρέα μας;», γράφει. Και προσθέτει ότι αυτό που την ενόχλησε είναι το «δικαίωμα» που πήραν οι ένοικοι να επέμβουν στη ζωή της συγκεκριμένης γυναίκας, επιδιώκοντας να τη διώξουν από το σπίτι της.
«Όπως σε όλες τις καλές ταινίες του Χόλιγουντ, οι ήρωες χάνουν στην αρχή αλλά κερδίζουν μια επική νίκη στο τέλος». Έτσι απάντησαν μέσω της δημοφιλούς ιστοσελίδας τους «Τhe Ρirate Βay» (ΤΡΒ) οι τέσσερις Σουηδοί ιδρυτές της στην απόφαση του δικαστηρίου που, την περασμένη εβδομάδα, τους επέβαλε έναν χρόνο φυλάκιση και πρόστιμο 2,7 εκατομμυρίων ευρώ. Από την άλλη πλευρά, η βιομηχανία του θεάματος πανηγύριζε- ήταν μια σπάνια νίκη κατά της πειρατείας. Για όσο διαρκέσει.Τι άλλαξε; Όχι πολλά. Το site παραμένει ανοιχτό.
Μάλιστα την ώρα που ανεγνώσθη η απόφαση του δικαστηρίου, 10 εκατομμύρια χρήστες ήταν απασχολημένοι στο site: κατέβαζαν μουσική και ταινίες. Λίγο αργότερα, αρκετοί πάροχοι Ίντερνετ, μεταξύ των οποίων και ο μεγαλύτερος της Σουηδίας, Τelia Solana, ανακοίνωσαν ότι δεν θα μπλοκάρουν το site και θα προστατεύσουν και τους πελάτες τους από ενδεχόμενες διώξεις, σβήνοντας αρχεία από τα sites που επισκέφτηκαν. Η έφεση δεν άργησε να ασκηθεί. Δεν αποκλείεται μάλιστα η καταδίκη των τεσσάρων να ακυρωθεί, αφού αποκαλύπτεται ότι ένας από τους δικαστές είναι μέλος πολλών ενώσεων για την προστασία των συγγραφικών δικαιωμάτων, μαζί με εκπροσώπους της βιομηχανίας της μουσικής και του κινηματογράφου.
Η όλη υπόθεση μπορεί έτσι εν τέλει να ενισχύσει την εκστρατεία για ελεύθερη διάθεση προγραμμάτων, μουσικής, ταινιών, παιχνιδιών και βίντεο. Αυτό μαρτυρά και το κύμα αλληλεγγύης που ακολούθησε μετά την απόφαση και εξελίχθηκε σε μια ηχηρή διαμαρτυρία. Σε γνωστά blogs και δημοφιλείς ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης η δικαστική απόφαση ήταν το βασικό θέμα συζήτησης.
Στο Facebook το γκρουπ «ελευθερώστε το Ρirate Βay» έφτασε μέσα σε λίγες ημέρες να αριθμεί 126.000 μέλη, ενώ το βίντεο με τη συνέντευξη Τύπου των Σουηδών «πειρατών» δέχθηκε μέσα σε λίγα λεπτά 210.000 επισκέψεις.
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος είναι ο όγδοος Μεγάλος Έλληνας της παραγωγής του ΣΚΑΪ που προβάλλεται τη Δευτέρα 27 Απριλίου, στις 22:00 και ήδη έχουν αρχίσει οι λεκτικοί διαξιφισμοί.
Ο Θάνος Βερέμης αναπτύσσει την προσφορά του Ελ Βενιζέλου που επηρέασε αποφασιστικά την κατοπινή εξέλιξη της χώρας.
Ο Αντώνης Καρακαγιάννης από την άλλη προτιμά να αναλύσει τις ευθύνες του Ελευθερίου Βενιζέλου για τη Mικρασιατική εκστρατεία και, τελικά, για την καταστροφή.
Ο Αμερικανός καλλιτέχνης Chris Jordan έχει αφοσιωθεί μέσα από την τέχνη του να αναδείξει με “δυνατές” εικόνες θέματα που έχουν σχέση με τις επιπτώσεις από τα σκουπίδια και τα συναφή.
Η καινούργια του δουλειά έχει τον τίτλο Gyre και βασίζεται στον διάσημο πίνακα του γιαπωνέζου καλιτέχνη Hokusai, “The Great Wave off Kanagawa”. Τα υλικά του σκουπίδια που πετιούνται στη θάλασσα
Θεωρείται ως ένα από τα «σημαντικότερα ντοκιμαντέρ που έγιναν ποτέ» γιατί πολύ απλά εξακολουθεί να είναι και σήμερα το ίδιο επίκαιρο με τη χρονιά που βγήκε στις αίθουσες (1992). Αστείο, προκλητικό και απρόσμενα «ευανάγνωστο», το ντοκιμαντέρ αυτό είναι μια συνένωση εικόνων και ιδεών οι οποίες εξερευνούν την πολιτική δράση του αντιφατικού συγγραφέα, γλωσσολόγου και φιλοσόφου, Νόαμ Τσόμσκι, αυτόν που οι New York Times χαρακτήρισαν ως τον πιο σημαντικό διανοούμενο των ημερών μας.
Ο ίδιος, καταφέρνει με περισσή άνεση να αποδείξει πώς η Αμερικανική κυβέρνηση, με τη συνεργασία όλων των Μέσων (εφημερίδες, περιοδικά, τηλεόραση, κινηματογράφος κλπ) παράγει μια αποτελεσματική προπαγανδιστική μηχανή, με σκοπό να διαχειριστεί τις συνειδήσεις όλων των Αμερικανών πολιτών.
Μία οικονομία που δε φαίνεται να έχει επηρεασθεί στο ελάχιστο από την οικονομική κρίση είναι η παράνομη πώληση προσωπικών δεδομένων στο Ίντερνετ. Τόσο η ζήτηση όσο και οι τιμές έχουν παραμείνει σταθερές χωρίς διακυμάνσεις, σύμφωνα με τη νέα μελέτη της Symantec.
Ένας λόγος της μη μείωσης είναι ότι οι τιμές για κάποιες κατηγορίες δεδομένων μειώθηκαν τόσο πολύ τα περασμένα χρόνια που δεν μπορεί να πάνε χαμηλότερα. Οι κλεμμένοι αριθμοί πιστωτικών καρτών κοστολογούνται στα έξι σεντς, εφόσον αγοραστούν σε πακέτο των 10.000. Για μικρότερες παραγγελίες η τιμή μπορεί να φτάσει τα 30 δολάρια ανά κάρτα.
Η πρόσβαση σε λογαριασμούς e-mail κοστολογείται από 10 σεντς και μπορεί να φτάσει τα 100 δολάρια, ενώ τα στοιχεία τραπεζικών λογαριασμών μπορεί να φτάσουν και τα 1000 δολάρια.
Ειδικοί επισημαίνουν ότι οι τιμές για δεδομένα όπως οι κλεμμένοι αριθμοί πιστωτικών καρτών δε θα μειωθούν γιατί ήδη βρίσκονται στο χαμηλότερο επίπεδο τους. Παράλληλα, η χρησιμότητά τους δεν είναι πλέον μεγάλη, εξαιτίας των μέτρων που λαμβάνονται πλέον και αφορούν την παροχή επιπλέον στοιχείων που, όπως ΑΦΜ, ή άλλα που δεν αναγράφονται σε μια κάρτα. «Η αξία της μπροστινής πλευράς μιας κάρτας δεν έχει πλέον σχεδόν καμία αξία, οι επιτήδειοι πρέπει να βρίσκουν κι άλλα στοιχεία του κατόχου της», αναφέρει ο Πίτερ Τίπετ αντιπρόεδρος του τμήματος ερευνών της Verizon Communications.
Αυτό το κενό στη διάθεση κλεμμένων προσωπικών δεδομένων, αναπληρώνεται με εκστρατείες «phishing», που πραγματοποιούνται όλο και συχνότερα καθώς επιδεινώνεται η παγκόσμια οικονομική κατάσταση. Τα τρία τέταρτα των μηνυμάτων phishing που εξέτασε η Symantec είχαν θέμα τραπεζικά προϊόντα, όπως χαμηλότοκα δάνεια και αναπροσαρμογή των όρων μιας υποθήκης.
Διαβάζουμε στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία: Σημαντική αύξηση μέσα σε λίγα χρόνια παρουσιάζει η μαθητική βία στην Ελλάδα όπως δείχνουν τα διαχρονικά στοιχεία της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (ΠΟΥ): Το 2006, σε σύγκριση με το 2002 και το 1998, είχε διπλασιαστεί ο αριθμός των εφήβων που είχαν εμπλακεί ως θύτες ή θύματα σε περιστατικά εκφοβισμού, με αποτέλεσμα 2 στους 10 μαθητές μέχρι 15 ετών να διαθέτουν σήμερα ανάλογη εμπειρία.
Κάποια σημεία άξια προσοχής: Το κάπνισμα φαίνεται ότι δρα… αποτρεπτικά στη βία των άλλων! Οι μαθητές που καπνίζουν συστηματικά έχουν λιγότερες πιθανότητες να πέσουν θύματα επιθετικών διαθέσεων και πειραγμάτων.
Η ανάλυση δείχνει επίσης ότι είναι πιθανότερο να ασκήσουν εκφοβισμό οι έλληνες μαθητές σε σύγκριση με τους συνομιλήκους τους αλλοδαπής εθνικότητας. Στις ΗΠΑ τα ευρήματα που καταγράφονται στο ίδιο ερευνητικό πρόγραμμα δείχνουν ότι ο εκφοβισμός είναι χαρακτηριστικό περισσότερο των λευκών αμερικανών εφήβων από ό,τι αλλοεθνών.
Το φαινόμενο παίρνει διαφορετικές μορφές στα αγόρια και στα κορίτσια: Στα αγόρια εκδηλώνεται με σωματική βία, κραυγές και κινήσεις κυριαρχίας. Αντίθετα, στα κορίτσια εμφανίζεται με έμμεση βία, όπως με τη διάδοση φημών στο πλαίσιο των κοινωνικών σχέσεων, το κουτσομπολιό, τη μεθόδευση αποκλεισμού κ.ά.
Είναι αλήθεια ότι οι περισσότεροι κρατικοί δικτυακοί τόποι χρησιμοποιούνται ως μέσο ανάδειξης του “αφεντικού” τους.
“Ιστοσελίδα υπουργείου Μεταφορών: www.yme.gr. Αν στο πεδίο αναζήτησης, ο ενδιαφερόμενος γράψει τη φράση «δίπλωμα οδήγησης», το πρώτο από τα αποτελέσματα είναι «συνέντευξη Tύπου του υπουργού κ. Ευριπίδη Στυλιανίδη στις εκδηλώσεις για τον (σ.σ.: κορυφαίο Ελληνα μαθηματικό του 20ού αιώνα) Κωνσταντίνο Καραθεοδωρή». Δεύτερο, «δηλώσεις του υπουργού κ. Ευριπίδη Στυλιανίδη στη Θεσσαλονίκη, στη διάρκεια θεμελίωσης πίστας εξέτασης υποψηφίων οδηγών». Τρίτο, μια κοινή, 4.000 λέξεων, συνέντευξη Τύπου των υπουργών Εσωτερικών κ. Προκόπη Παυλόπουλου και Μεταφορών κ. Ευριπίδη Στυλιανίδη για την παρουσίαση των νέων αδειών οδήγησης. Εκτο εμφανίζεται ένα αποτέλεσμα που ενημερώνει τον ενδιαφερόμενο για την εγκύκλιο σχετικά με τις νέες άδειες οδήγησης και την «αίτηση εκτύπωσης άδειας οδήγησης» την οποία δεν μπορεί να υποβάλει ηλεκτρονικά, αλλά επισκεπτόμενος τις αρμόδιες υπηρεσίες. Επίσης, ο όρος «εκτύπωση άδειας οδήγησης» θα μπορούσε να παρερμηνευθεί σαν εκτύπωση από τον εκτυπωτή, ενώ αφορά σε έκδοση της νέου τύπου άδειας οδήγησης”.
Φυσικά η μόνη περίπτωση που λειτουργεί σχετικά ικανοποιητικά είναι αυτή της εφορίας. Αν και θυμάμαι ότι πέρσι όσοι την είχαμε εμπιστευθεί ταλαιπωρηθήκαμε αφού κληθήκαμε να υποβάλουμε όλα τα δικαιολογητικά. τέτοια εμπιστοσύνη
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
Διαβάζω στην Ελευθεροτυπία: “Ολα τα… καλούδια της ψηφιακής εποχής θα έχουν οι 120.000 μαθητές της πρώτης τάξης των Γυμνασίων της χώρας από το επόμενο σχολικό έτος, με την προϋπόθεση ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα εγκρίνει την πρόταση που κατέθεσε η Ελλάδα για την επιδότηση στην αγορά του εξοπλισμού.
Άρθρα (RSS)