Terra Computerata

Για να πάρει ένας μαθητής καλούς βαθμούς στο σχολείο, μπορεί να παίζουν κι άλλα πράγματα ρόλο. Μια νέα έρευνα από το πανεπιστήμιο του Μαϊάμι των ΗΠΑ είναι η πρώτη που διαπίστωσε ότι η ομορφιά, η περιποιημένη εξωτερική εμφάνιση και η προσωπικότητα ενός μαθητή ή μαθήτριας γυμνασίου βοηθούν στο να αντιμετωπίζεται πιο θετικά από τους καθηγητές και να παίρνει καλύτερους βαθμούς.

Η μελέτη έγινε από ομάδα ερευνητών υπό τον καθηγητή Οικονομικών της Υγείας Μάικλ Φρεντς και θα δημοσιευτεί στο επόμενο τεύχος του περιοδικού “Labour Economics” (Οικονομικά της Εργασίας).

Οι οικονομολόγοι έχουν ήδη διαπιστώσει ότι η ελκυστική εξωτερική εμφάνιση βοηθά έναν εργαζόμενο στο να βρει ευκολότερα δουλειά, να πάρει καλύτερο μισθό, να πάρει προαγωγή κλπ. Η ευνοϊκή μεταχείριση πηγάζει από τη συσσωρευμένη προσοχή που συγκεντρώνει ο/η εργαζόμενος/η και που σταδιακά αποδίδει οφέλη. Μια ανάλογη διαδικασία φαίνεται πως ισχύει και στο σχολείο.

Η μελέτη προσφέρει νέα στοιχεία για μια περιοχή έρευνας που μέχρι τώρα περιοριζόταν αποκλειστικά σε ενηλίκους. Η έρευνα μελετά την επίδραση που έχουν τρία στοιχεία (ομορφιά, περιποιημένη εμφάνιση, προσωπικότητα) στη βαθμολογία των μαθητών και βρίσκει πως υπάρχει θετική συσχέτιση. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η εξωτερική εμφάνιση παίζει συγκριτικά μικρότερο ρόλο.

Στα αγόρια μεγαλύτερη σημασία έχει η περιποιημένη εμφάνιση και στα κορίτσια η προσωπικότητα. Η μελέτη επιβεβαίωσε ότι οι καθηγητές έχουν ένα βαθμό προκατάληψης υπέρ ή κατά ορισμένων μαθητών ανάλογα με την εξωτερική εμφάνιση των τελευταίων.

Πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ Ελευθεροτυπία

Τι βαθμό θα βάζατε στον εικονιζόμενο;

Εξι προτάσεις για αλλαγές στα γυμνάσια και στα λύκεια της χώρας καταθέτει σύντομα το Συμβούλιο Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της χώρας που διεξάγει τον διάλογο για την Παιδεία υπό τον καθηγητή κ. Γ. Μπαμπινιώτη.
Οι προτάσεις θα κινηθούν στη λογική του τρίπτυχου: λιγότερα υποχρεωτικά μαθήματα, συνοπτικά βιβλία και πλούσιες εξωσχολικές δραστηριότητες. Κατά τη χθεσινή συνεδρίαση του Συμβουλίου δεν συζητήθηκε καθόλου το θέμα του εξεταστικού συστήματος για την εισαγωγή στην ανώτατη εκπαίδευση της χώρας, για το οποίο όμως το Συμβούλιο έχει ήδη διατυπώσει την άποψη ότι αποτελεί τα «θεμέλια» πάνω στα οποία πρέπει να στηριχθούν οι αλλαγές στα σχολεία. Οπως δήλωσε χθες ο κ. Μπαμπινιώτης, στόχος είναι μακροπρόθεσμα να καταργηθεί το σημερινό σύστημα πανελλαδικών εξετάσεων, το οποίο όμως πρέπει βραχυπρόθεσμα να βελτιωθεί και να υποστηριχθεί. Το Συμβούλιο αναζητεί μέθοδο απελευθέρωσης του Λυκείου από τη διαδικασία των εξετάσεων μέσω του συνυπολογισμού των βαθμολογίων των μαθητών για την εισαγωγή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Στις 11 Μαΐου, όταν θα γίνει η επόμενη συνεδρίαση του Συμβουλίου, θα έχει οριστικοποιηθεί ο πυρήνας των προτάσεων για τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στα γυμνάσια και στα λύκεια της χώρας, έτσι ώστε τα μέλη του να έχουν ολοκληρώσει τον μεγαλύτερο όγκο της εργασίας τους ως τις ευρωεκλογές του Ιουνίου. Το Συμβούλιο θα συνεδριάσει ξανά μετά τις εκλογές. Οπως αναφέρουν οι πληροφορίες, οι ρυθμίσεις οι οποίες θα προταθούν για την αλλαγή της εκπαιδευτικής φυσιογνωμίας στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση της χώρας, είναι οι εξής:

-Νέα προγράμματα σπουδών και βιβλία μικρότερα, συνοπτικά και σύγχρονα.

-Λιγότερα υποχρεωτικά μαθήματα και περισσότερα επιλογής, ώστε να μπορούν να τα αφομοιώνουν οι μαθητές στον σχολικό χρόνο που θα έχουν στη διάθεσή τους.

-Διοργάνωση ενδοσχολικών ή εξωσχολικών δράσεων που θα έχουν σχέση με την υποστήριξη ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων (οικονομικά ασθενέστεροι μαθητές, μετανάστες κτλ.).

-Σύνδεση της διδακτικής ύλης μεταξύ των τάξεων του Γυμνασίου και του Λυκείου και διαθεματική προσέγγισή της (παράλληλη διδασκαλία επιστημονικών αντικειμένων με κοινά στοιχεία μεταξύ τους, όπως για παράδειγμα η αναφορά σε ένα ιστορικό γεγονός και η σύνδεσή του με τη χημεία ή τα μαθηματικά μέσω επιστημονικών άθλων της ίδιας περιόδου).

-Αύξηση των εξωσχολικών δραστηριοτήτων με έμφαση στην περιβαλλοντική εκπαίδευση, τον πολιτισμό και την αγωγή υγείας.

-Εισαγωγή των νέων τεχνολογιών στα σχολεία και επιμόρφωση των εκπαιδευτικών τους.

Ακόμη στο τέλος της κάθε βαθμίδας (Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο) θα γίνονται ειδικά αξιολογικά τεστ τα οποία δεν θα έχουν σχέση με τη βαθμολογία ή την προαγωγή των μαθητών, για να διαπιστωθεί αν θα έχουν επιτευχθεί οι διδακτικοί στόχοι του σχολείου.

Βήμα

Η Τασούλα Καραϊσκάκη επισημαίνει σε άρθρο της στην Καθημερινή:

Tα Ελληνόπουλα είναι από τα λιγότερο χαρούμενα παιδιά της Ευρώπης, έδειξε βρετανική έρευνα και ως ένας από τους λόγους αναφέρθηκε η υπερβολική πίεση που ασκείται από το σχολείο. Η πραγματικότητα είναι αρκετά πιο πολύπλοκη. Διότι δεν είναι μόνο το βαρύ πρόγραμμα μελέτης και η ροπή προς τη βαθμοθηρία που δεν αφήνει στα παιδιά ελεύθερο χρόνο, είναι και η πίεση που ασκείται από την οικογένεια για επιτυχία· το συνεχές κέντρισμα του «αλόγου» ώστε να φτάσει και να διατηρηθεί στην πρώτη γραμμή με αντάλλαγμα τη συμμετοχή στις ενήλικες απολαύσεις –κατανάλωση, τηλεθέαση, μύηση στα ανήκουστα, τα παράτυπα, τα σκανδαλιστικά που μας κατατρέχουν.

Τα παιδιά είναι το ζαμπόν στο σάντουιτς μεταξύ σπιτιού και σχολείου. Υπό τη συνεχή διπλή πίεση των εκπαιδευτικών εντολών δασκάλου και γονέα. Οσοι έχουν παιδιά γνωρίζουν καλά τον… καταμερισμό εργασίας μεταξύ σχολείου και οικογένειας. Οι δάσκαλοι, όσο κι αν γκρινιάζουν για την παρέμβαση των υπερπροστατευτικών γονέων στο εκπαιδευτικό τους έργο, μεταθέτουν συστηματικά αξιοσημείωτο κομμάτι των δικών τους διδακτικών ευθυνών στους γονείς. Οι οποίοι, σε μικρό ή μεγάλο βαθμό, ευέλικτα ή άκαμπτα, φιλικά ή αυταρχικά, παίρνουν στα χέρια τους το «νήμα» της εκπαίδευσης των παιδιών τους πέφτοντας ενδόμυχα στην παγίδα να αποδείξουν πόσο καλά τα καταφέρνουν (ως δάσκαλοι στο παιδί και ως μαθητές στον δάσκαλο). Και στομώνουν την κρίση τους, σβήνουν τη φλόγα τους, αναλώνουν τον αναντικατάστατο χρόνο της άγουρης ζωής τους.

Η υπερδραστηριότητα γονέων και η αμηχανία εκπαιδευτικών δεν αποτελούν βεβαίως αιτίες, αλλά συνέπειες της παθογένειας του συστήματος και των δραματικών κοινωνικο-οικονομικών αλλαγών (εμμονή στην απόκτηση υλικών αγαθών, άκρατος ανταγωνισμός, φόβος της ανεργίας, έλλειψη χρόνου, απουσία ασφαλούς χώρου για τα παιδιά…). Αν σ’ αυτά προσθέσει κανείς τα λάθη και τις ασυνέπειες μεθόδων και εγχειριδίων, βρίσκει ικανοποιητικές απαντήσεις στο γιατί της ακριβοπληρωμένης αμορφωσιάς μαθητών και αποφοίτων.

Μήπως βλέπουμε τα δέντρα και χάνουμε το δάσος;

Συνέχεια »

Ουκ εά με καθεύδειν το του ΣΚΑΙ  τρόπαιον και είπα να φτιάξουμε την ανάποδη λίστα. Η πρόταση είναι να συμπεριλάβουμε σ΄αυτή εκτός από ιστορικά πρόσωπα και μερικούς συμβολικούς, διαχρονικούς και πέρα για πέρα ελληνικούς χαρακτήρες.Τους σύγχρονους επώνυμους ας τους αφήσουμε – αφενός είναι και πολλοί –  αφετέρου έχουμε σοβαρές πιθανότητες να βρεθούμε μπλεγμένοι για συκοφαντική δυσφήμηση…

Μερικές ιδέες:

1. ΕΦΙΑΛΤΗΣ: Μπορεί να μην ήταν ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος προδότης που εμφανίστηκε σε τούτο τον τόπο, σίγουρα όμως είναι ο πιο διάσημος. Κερδίζει δικαιωματικά μια θέση στη λίστα αφού την ώρα που κάμποσα παλικάρια είχαν αποφασίσει να πολεμήσουν μέχρι τέλους για την ελευθερία τους αυτός οδήγησε τους Πέρσες ύπουλα πίσω τους και τους ξαπόστειλε όλους έως τον τελευταίο.

Το παράδειγμά του ακολούθησαν δυστυχώς κι άλλοι όμοιοί του θύτες και θύματα κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας και της Γερμανικής κατοχής.

2. ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗΣ: Ίσως ευθύνεται για πολλά από τα στραβά αυτής της χώρας μια και μαζί με τον αδερφό του  δολοφόνησε έναν άξιο κυβερνήτη τον Ι. Καποδίστρια. Ποιος ξέρει ίσως προλάβαινε ο τελευταίος να μας βάλει σε έναν καλύτερο δρόμο, αν τον άφηναν…

3. ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΕΙ ΦΑΚΕΛΑΚΙ: Όποιος εκμεταλλεύεται τον ανθρώπινο πόνο για να πλουτίσει κερδίζει – χωρίς πολλά λόγια τη θέση του σ΄αυτή τη λίστα.

4. ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΑΟΙΔΟΣ ΣΚΥΛΑΔΙΚΩΝ: Στο πρόσωπό του συμπυκνώνεται όλη η κακογουστιά και η κατάντια της μουσικής που ηχορυπαίνει με συνέπεια τη ζωή μας…

5. ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΠOY ΠΑΙΡΝΕΙ ΕΥΜΕΓΕΘΗ ΦΑΚΕΛΟ: Σε αυτόν οφείλουμε την τερατώδη αρχιτεκτονική εικόνα της χώρας με την  άναρχη δόμηση.

6. EΠΩΝΥΜΟΣ ΣΥΜΠΑΘΗΣ ΜΟΔΙΣΤΡΟΣ-ΣΤΥΛΙΣΤΑΣ-ΠΑΝΕΛΙΣΤΑΣ: Πολυπληθής κατηγορία που χαίρει αναγνώρισης και συμπάθειας στη σημερινή ελληνική κοινωνία. Δεν παύει όμως να θυμίζει σε μερικούς την κατάντια του ανθρώπινου είδους. Είναι αυτό που λέμε καμιά σχέση με το πνεύμα…

7. ΕΠΩΝΥΜΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΠΟΥ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΟΥ ΠΛΕΙΟΔΟΤΗ: Γιατί η αθλιότητα στην ενημέρωση είναι κυρίως επώνυμη και μάλιστα κραυγαλέα επώνυμη!

8. Ο ΝΕΟΕΛΛΗΝΑΣ που αδιαφορεί για το περιβάλλον, διαιωνίζει το πελατειακό σύστημα, στέλνει τραγουδιστές και μπασκετμπολίστες στη βουλή με την ψήφο του, που όλους τους βρίζει και όλους τους ανέχεται φτάνει να βολεύεται…

9. Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ που λαδώνεται ξεπουλώντας κάτι που δεν είναι δικό του και τον εμπιστευθήκαμε να το φυλάει…

Σταματώ εδώ για να φανώ δημοκρατική και να ψηφίσετε κι εσείς…

Φακελωμένοι στην ηλεκτρονική Γη της Επαγγελίας. Μετά την έκδοση οδηγίας της Ε. Ε. (στο πλαίσιο της πάταξης της τρομοκρατίας) σύμφωνα με την οποία οι πάροχοι υπηρεσιών Ιντερνετ είναι υποχρεωμένοι να συλλέγουν και να αποθηκεύουν για 12 μήνες όλες μας τις κινήσεις στο Διαδίκτυο -σε ποιους στείλαμε ηλεκτρονικές επιστολές, με ποιους μιλήσαμε στο Skype, ποιες ιστοσελίδες επισκεφθήκαμε και με ποια συχνότητα, με ποιους δικτυωθήκαμε-, η αχανής δημοκρατία του Διαδικτύου λαμβάνει μια εφιαλτική διάσταση. Οπου κι αν πλοηγηθούμε αφήνουμε ανεξίτηλα ηλεκτρονικά ίχνη. Και μόνη η αίσθηση ενός μόνιμου κοριού που παρακολουθεί όλες μας τις κινήσεις σε ένα «χώρο» τον όποιο μέχρι πρότινος θεωρούσαμε ελεύθερο και με προστατευμένη την ανωνυμία, ακυρώνει την εικόνα του ως νησίδα του διαφορετικού και της ανατροπής (ή ως ενός ακόμη πεδίου πάλης για την ελευθερία).

Από καταβολής Ιντερνετ, είναι τεχνολογικά εφικτή η εξακρίβωση της ταυτότητας του χρήστη από τους παρόχους της σύνδεσης. Τόσο οι υπηρεσίες ειδικών ελέγχων όσο και η δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος μπορούν να γνωρίζουν επακριβώς τη διαδικτυακή δραστηριότητα ενός υπόπτου. Αυτό δεν καταργεί αυτομάτως την ελευθερία κινήσεων και λόγου στη αχανή ηλεκτρονική επικράτεια όσο υφίσταται το απόρρητο και οι όποιες παρακολουθήσεις γίνονται με δικαστική εντολή. Ομως, με τη συλλογή και αρχειοθέτηση των κινήσεων όλων μας, αίρεται η περιβόητη ιντερνετική ανωνυμία, και η παραμικρή υποψία θα «ανοίγει» το περιεχόμενο των μηνυμάτων μας στην προληπτική κατασκοπεία των Αρχών. Οι αστυνομίες θα μπορούν σχεδόν να προβλέπουν το μέλλον, αφού θα γνωρίζουν την επόμενη κίνηση του καθενός. Ενα αόρατο κράτος θα οικοδομηθεί πάνω σε αχανή ψηφιακά αρχεία. Για έναν καθολικό ασφυκτικό έλεγχο. Για μια διακυβέρνηση αυταρχική. Διότι, όσο η εξουσία θα μεταφέρει τις λειτουργίες της από το Κοινοβούλιο στις υπηρεσίες ελέγχου, θα στεγανοποιεί την αστυνόμευση της σκέψης, το φακέλωμα της ιδιωτικής ζωής.

Η καταπίεση θα ασκείται πλέον μέσα από την πληροφορία. Μαζί στοιχείο ενοχής και προϊόν. Διότι, πώς θα αποσβεστεί το κόστος αυτού του καθολικού φακελώματος αν όχι με την πώληση των αρχείων σε ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις; Ιδιωτικές εταιρείες θα είναι ενδεχομένως τα νέα αφεντικά των μυστικών υπηρεσιών, οι αληθινοί ηγέτες του σπαρασσόμενου από αντιφάσεις και ανισότητες κόσμου μας. Το ηλεκτρονικό φακέλωμα είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει σε νέες ισορροπίες, σε νέου τύπου ιμπεριαλισμούς, με άξονα αυτή τη φορά το ποιος ελέγχει τα μέσα παρακολούθησης.

Καθημερινή

Φυσικά η σκέψη μου τρέχει στους κακόμοιρους εργαζόμενους στο ΠΣΔ που θα πρέπει να δημιουργήσουν ένα τερατώδες αρχείο και αυτό χωρίς πόρους…

Είναι ελαφρύ, αναδιπλούμενο και έχει ήδη καταφέρει να «κλέψει» καρδιές. Το Gocycle αποτελεί τη νέα πρόταση της εταιρείας Κarbon Κinetics Limited (ΚΚL) για γρήγορες και εύκολες μετακινήσεις εντός των πολύβοων αστικών κέντρων. Το μοντέρνο δίκυκλο ζυγίζει σχεδόν 17 κιλά και είναι κατασκευασμένο από ανθεκτικό κράμα μαγνησίου.

Εξοπλισμένο με έναν μοναδικό μηχανισμό μετατροπής, επιτρέπει στον χρήστη με το πάτημα του ειδικού κουμπιού που βρίσκεται στο τιμόνι να ενεργοποιεί τον ηλεκτροκινητήρα σε συνδυασμό με ένα σύστημα ταχυτήτων, μεταμορφώνοντας το ποδήλατο σε ηλεκτρικό όχημα.

Ετσι, με μόλις μια φόρτιση του Gocycle που ολοκληρώνεται σε περίπου τρεις ώρες, ο χρήστης μπορεί να πιάσει μια ταχύτητα 25 χλμ./ώρα και να καλύψει μια απόσταση 32 χλμ., ανάλογα με τη μορφολογία του εδάφους, χωρίς καμία προσπάθεια.

Οταν διπλωθεί το εύχρηστο δίτροχο μεταμορφώνεται σε ένα «πακετάκι» διαστάσεων 65Χ54Χ26 εκ. επιτρέποντας έτσι την εύκολη αποθήκευση ή ακόμη και μεταφορά του μέσα στη μαλακή υφασμάτινη ή στη σκληρή πλαστική θήκη του.

Η τιμή του επαναστατικού «πράσινου» Gocycle, που μάλιστα πρόσφατα βραβεύθηκε ως «Καλύτερη Καινοτομία» στη Διεθνή Εκθεση Ποδηλάτου της Ταϊπέι, σκαρφαλώνει παρ΄ όλα αυτά στα 1.290 ευρώ. Ωστόσο η βρετανική εταιρεία προσφέρει οικονομικότερα πακέτα σε επιχειρηματίες οι οποίοι επιθυμούν να αποκτήσουν κάποια ηλεκτρικά ποδήλατα προς διευκόλυνση των μετακινήσεων των εργαζομένων τους στο κέντρο.

Ολοι πρέπει να έχουν πρόσβαση στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση, η οποία θα πρέπει να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας, πιστεύει η συντριπτική πλειονότητα των Ευρωπαίων φοιτητών, σύμφωνα με Ευρωβαρόμετρο που δημοσιεύτηκε χθες. Επιπλέον, οι περισσότεροι φοιτητές συμφωνούν με τη βαθμολόγηση των πανεπιστημίων από ανεξάρτητους οργανισμούς, πιστεύοντας ότι θα τους βοηθήσει να κάνουν τη σωστή επιλογή.

Σχεδόν εννέα στους δέκα φοιτητές (88% – στην έρευνα εκτός από την Ε.Ε. 27 συμμετέχουν και Κροατία, Ισλανδία, Νορβηγία και Τουρκία) πιστεύουν ότι όλοι οι απόφοιτοι της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να συνεχίσουν στο πανεπιστήμιο (Ελλάδα, 91%). Ωστόσο, στο ερώτημα αν τα πανεπιστήμια θα πρέπει τα ίδια να επιλέγουν ποιοι φοιτητές τους κάνουν, οι γνώμες διχάζονται. Το 50% αναγνωρίζει στα πανεπιστημιακά ιδρύματα αυτό το δικαίωμα, ενώ το 48% θεωρεί ότι θα πρέπει να τους δέχονται όλους. Στην Ελλάδα το ποσοστό είναι 75% και 23%, αντιστοίχως. Οι Ελληνες φοιτητές υποστηρίζουν σε ποσοστό 91% τη δωρεάν φοίτηση, ποσοστό που είναι το υψηλότερο (μ.ό. 65%).

Στο ερώτημα αν το πρόγραμμα σπουδών θα πρέπει να καλύπτει τις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας, το 90% συμφωνεί (Ελλάδα, 87%). Το 97% απαντάει θετικά και στο ερώτημα, αν τα πανεπιστήμια εκτός από γνώση, θα πρέπει να εφοδιάζουν τους σπουδαστές και με ικανότητες που θα τους βοηθήσουν να βρουν ευκολότερα δουλειά. Στην Ελλάδα καταγράφεται το δεύτερο χαμηλότερο ποσοστό θετικής γνώμης (91%). Τέλος, το 75% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι η βαθμολόγηση των πανεπιστημίων από ανεξάρτητους οργανισμούς βοηθάει τους φοιτητές να αποφασίσουν πού να σπουδάσουν. Στην Ελλάδα μόλις το 33% των ερωτηθέντων θεωρεί ότι διαθέτει επαρκείς πληροφορίες ώστε να επιλέξει το πανεπιστήμιο που του ταιριάζει.

Καθημερινή