Terra Computerata

Οι υποψήφιοι για τα λογοτεχνικά βραβεία «Διαβάζω 2009»

ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

Γκάκας Σέργιος, Στάχτες, εκδόσεις Καστανιώτη

Ελευθερίου Μάνος, Άνθρωπος στο πηγάδι, εκδόσεις Μεταίχμιο

Ευσταθιάδη Μαρία, Το κόκκινο ξενοδοχείο: Η αδύνατη αναπαράσταση, εκδόσεις Κέδρος

Θέμελης Νίκος, Οι αλήθειες των άλλων, εκδόσεις Κέδρος

Καραγάτση Μαρίνα, Το ευχαριστημένο ή Οι δικοί μου άνθρωποι, εκδόσεις Άγρα

Κούρτοβικ Δημοσθένης, Τι ζητούν οι βάρβαροι, εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα

Μαγκλίνης Ηλίας, Η ανάκριση, εκδόσεις Κέδρος

Μαρούτσου Έλενα, Μεταξύ συρμού και αποβάθρας, εκδόσεις Καστανιώτη

Σταμάτης Αλέξης, Βίλα Κομπρέ, εκδόσεις Καστανιώτη

Χρυσόπουλος Χρήστος, Η λονδρέζικη μέρα της Λώρας Τζάκσον, εκδόσεις Καστανιώτη

ΔΙΗΓΗΜΑ

Δαγδελένης Σταμάτης Ε., Το βιβλίο των αιρέσεων, εκδόσεις Γαβριηλίδης

Καραγιάννης Βασίλης Π., Το χρώμα της νοσταλγίας, εκδόσεις Γαβριηλίδης

Κίτσιου Ειρήνη, Εκπαιδευτής γρύλων, εκδόσεις Κ. Μ. Ζαχαράκης

Κουγιουμτζή Μαρία, Άγριο βελούδο, εκδόσεις Καστανιώτη

Κουμανταρέας Μένης, Το Show είναι των Ελλήνων, εκδόσεις Κέδρος

Κύρκος Νίκος, Η νύχτα του στρατηγού και άλλα διηγήματα, εκδόσεις Νεφέλη

Μηλιώνης Χριστόφορος, Τα πικρά γλυκά, εκδόσεις Μεταίχμιο

Παρίσης Νικήτας Ι., Τα κόκκινα στραγάλια: Δεκατρία διηγήματα, εκδόσεις Μεταίχμιο

Σταυρίδης Στέφανος, Η βιβλιοθήκη του Ραβέλ, εκδόσεις Καστανιώτη

Χιόνης Αργύρης, Το οριζόντιο ύψος: Και άλλες αφύσικες ιστορίες, εκδόσεις Κίχλη Συνέχεια »

Η μία μετά την άλλη έδρες νεοελληνικών σπουδών σε πανεπιστήμια του εξωτερικού καταργούνται και καθηγητές ζητούν από την Ελλάδα να τείνει χείρα βοηθείας. Στη φωτογραφία φοιτητές Eλληνικών στο Πανεπιστήμιο της Σαγκάης.

Ακόμα δεν μπορούν να ξεπεράσουν το σοκ. Πέρυσι, οι καθηγητές του Τμήματος Νεοελληνικών Σπουδών του Κρατικού Πανεπιστημίου Τιφλίδας διαπίστωσαν ότι από τους 750 φοιτητές που γράφτηκαν στη Φιλοσοφική Σχολή, το 20% διάλεξαν ως ξένη γλώσσα τα τουρκικά, ενώ μόλις το 1% επέλεξε τα νεοελληνικά. Ποιος να το πίστευε ότι ένα τμήμα στο οποίο κάποτε για μια θέση συναγωνίζονταν πέντε φοιτητές, σήμερα θα αντιμετώπιζε το ενδεχόμενο κατάργησης λόγω του περιορισμένου ενδιαφέροντος (αντίθετα, η Διεύθυνση του Πανεπιστημίου αναγκάστηκε να καλέσει επιπλέον καθηγητές της τουρκικής). Και το παράδειγμα αυτό δεν είναι ούτε τυχαίο ούτε μεμονωμένο.

Αργά αλλά σταθερά τα τελευταία χρόνια, η μία μετά την άλλη έδρες νεοελληνικών σπουδών σε πανεπιστήμια του εξωτερικού καταργούνται, με κύριες αιτίες τη μείωση του αριθμού των φοιτητών αλλά -όπως όλα δείχνουν- και την έλλειψη ενδιαφέροντος από πλευράς ελληνικής Πολιτείας. Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Πολιτισμού, μόλις την τελευταία πενταετία έχουν καταργηθεί οι έδρες Νεοελληνικών Σπουδών στα γερμανικά πανεπιστήμια Bochum, Λειψίας (η έδρα του Πανεπιστημίου της Λειψίας ήταν από τις αρχαιότερες της Ευρώπης) και Mainz, στο Πανεπιστήμιο της Σουηδίας και στο Πανεπιστήμιο της Ολλανδίας (σήμερα λειτουργεί η «μισή» έδρα και αναμένονται εξελίξεις). Πριν από λίγες ημέρες, επίσης, ανακοινώθηκε η κατάργηση της έδρας Νεοελληνικών στο Πανεπιστήμιο Ανατολικών Σπουδών της Νάπολης μετά 127 χρόνια συνεχούς λειτουργίας! Αξίζει να σημειωθεί ότι το ΥΠΠΟ αναφέρει ότι τα παραπάνω στοιχεία δίδονται με κάθε επιφύλαξη «ως προς την ύπαρξη και άλλων περιπτώσεων όπου δεν υπάρχει σχετική πληροφόρηση»… Το βέβαιο είναι πάντως ότι εκεί όπου «αφαιρούνται» τα νεοελληνικά, εισέρχονται δυναμικά τμήματα ιαπωνικών, κινεζικών και ινδικών, των γλωσσών, δηλαδή των αναπτυσσόμενων βιομηχανικά κρατών.

Καθημερινή

Η βυζαντινολόγος της Οξφόρδης Αβεριλ Κάμερον μιλάει  στο «Βήμα» για την επικαιρότητα της αυτοκρατορίας και εξηγεί γιατί η γνώση του βυζαντινού κόσμου έχει θεμελιώδη σημασία για τη Δύση: Η ακτιβίστρια του Βυζαντίου  

Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία υπήρξε προέκταση της Ρωμαϊκής ή μήπως ήταν κάτι νέο; Η αντίληψη περί πόλεως ήταν ελληνική (όπως και ρωμαϊκή αργότερα).Ωστόσο η αντίληψη περί αυτοκρατορίας προέρχεται από τη Ρώμη.Πώς αυτές οι δύο αντιλήψεις- ή ιδέες,αν προτιμάτε- αλληλεπιδρούν στη βυζαντινή ιστορία;

«Ανεξαρτήτως του πώς ερμηνεύουμε εμείς τα πράγματα, αυτό που έχει σημασία πρωτίστως είναι το τι πίστευαν οι ίδιοι οι Βυζαντινοί, οι οποίοι αντιλαμβάνονταν και αποκαλούσαν τους εαυτούς τους Ρωμαίους. Θεωρούσαν επομένως ότι ήταν η συνέχεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Εμείς τους θεωρούμε περισσότερο Ελληνες εξαιτίας της γλώσσας, ωστόσο δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και νωρίτερα η γλώσσα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στην Ανατολή ήταν τα ελληνικά».

– Με όρους γεωγραφικούς το Βυζάντιο ήταν μέρος της Ευρώπης.Μπορούμε άραγε να πούμε το ίδιο εξετάζοντας με όρους πολιτισμικούς και ιστορικούς;

«Νομίζω πως ναι. Στην τελευταία περίοδο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας- αλλά και πολύ νωρίτεραστην Κωνσταντινούπολη υπήρχαν πολλοί από τη λατινική Ευρώπη. Παρά τη σύγκρουση συμφερόντων, ξέρουμε λ.χ. πόσο στενή ήταν η σχέση του Βυζαντίου με τη Βενετία. Οι έλληνες λόγιοι που κατέφυγαν εκεί μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης- αλλά και νωρίτερα- δίδαξαν ελληνικά. Ηταν οι πρώτοι ουμανιστές- πριν από την Αναγέννηση. Κάποιοι από αυτούς μάλιστα ασπάστηκαν τον καθολικισμό. Ηταν άνθρωποι του γραπτού λόγου, των βιβλίων και της μάθησης».

Διαβάστε προδημοσίευση από το βιβλίο της “Οι Βυζαντινοί”

Η απόφαση του προέδρου της Κύπρου κ. Δ. Χριστόφια να αλλάξει τα σχολικά βιβλία Ιστορίας ως ένα μεγάλο βήμα για την οικοδόμηση μέτρων εμπιστοσύνης ανάμεσα στις δύο κοινότητες πυροδότησε πολιτικές εντάσεις στην Κύπρο, ξύπνησε μνήμες και πάθη του παρελθόντος, ξεσήκωσε τον Αρχιεπίσκοπο που ως νέος εθνάρχης ζήτησε προτού καλά καλά δει το περιεχόμενό τους να ριχθούν στην πυρά και τα βιβλία και οι«παραχαράκτες της Ιστορίας»,προκαλώντας ακόμη και την αντίδραση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Ο «καβγάς για την Ιστορία», γιατί περί καβγά πρόκειται, είναι μεγαλύτερος και από τον καβγά που ξέσπασε πριν από λίγα χρόνια στην Ελλάδα με την προσπάθεια της τότε υπουργού Παιδείας κυρίας Μαριέττας Γιαννάκου να τροποποιήσει το βιβλίο Ιστορίας. Μια προσπάθεια που τότε δεν ολοκληρώθηκε στοιχίζοντας, κατά πολλούς, και την έδρα στη Βουλή της πρώην υπουργού. Τώρα στην Κύπρο παίζεται το κύρος ενός προέδρου που ξεκίνησε μόνος του τη μάχη για να ξαναγράψει την αληθινή Ιστορία (όπως αυτή υπήρξε) και να αποδώσει ευθύνες για τα δεινά που υπέστη η Μεγαλόνησος. Είναι ζήτημα ημερών το να αναμειχθούν στον καβγά και τα πολιτικά κόμματα στην Αθήνα, καθ΄ ότι σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες που διέρρευσαν καταγράφεται και ανάμειξη των τότε ελληνικών κυβερνήσεων.

Μήλον της Εριδος ο στρατηγός Γεώργιος Γρίβας -Διγενήςκαι όσοι τον βοήθησαν τότε να πάει στην Κύπρο, ο ρόλος του στην ΕΟΚΑ Β΄ και, πριν από την έλευση του Γρίβα, το πώς άρχισαν τα αιματηρά γεγονότα του 1963 που είχαν ως συνέπεια να αλλάξει η ζωή και των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων. Επιπλέον, υπήρξε το 1963«τουρκοανταρσία» , όπως ως σήμερα μαθαίνουν τα κυπριόπουλα στα σχολεία, υπήρξαν μόνον από τους Τούρκους σφαγές; Η τουρκική εισβολή το 1974 ήταν μία ειρηνευτική επιχείρηση, όπως ως σήμερα διδάσκονται οι Τουρκοκύπριοι στα δικά τους σχολεία; Τα ερωτήματα αυτά έρχονται με τα νέα βιβλία Ιστορίας να απαντηθούν, με στόχο να είναι ενιαία τα κείμενα που θα διδάσκονται και στις δύο πλευρές του νησιού.

Το Βήμα