Terra Computerata

Η μεγαλύτερη άνοδος (17,6%) στη χρήση του Διαδικτύου από τα ελληνικά νοικοκυριά σημειώθηκε την τελευταία τετραετία, σύμφωνα με τα στοιχεία της ετήσιας μέτρησης του Παρατηρητηρίου για την Κοινωνία της Πληροφορίας (ΚτΠ).

Τέσσερα στα δέκα σπίτια είναι πλέον συνδεδεμένα με το Διαδίκτυο, αν και ο ηλεκτρονικός υπολογιστής υπάρχει μόνο στο 54% των ελληνικών νοικοκυριών. Κι όμως -σύμφωνα πάντα με τους ίδιους δείκτες- η γενιά των 35-54 εξακολουθεί να υστερεί στην αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Προφανώς, την αύξηση φέρνει -όπως πάντα σχεδόν σε θέματα τεχνολογίας- η νέα γενιά, το ηλικιακό γκρουπ των 16-24 δηλαδή, που συμβαδίζει με τους Ευρωπαίους συνομηλίκους της στη χρήση του pc και του Ιnternet.

Ενας στους τρεις Ελληνες πάντως χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες του Ιστού εβδομαδιαίως, ενώ και η καθημερινή χρήση αυξήθηκε αρκετά (66% μέσα στο 2008). Το σημαντικό είναι ότι πλέον οι συμπολίτες μας δεν χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο μόνο για να «γκουγκλάρουν» κάποια απορία τους ή για να στείλουν και να λάβουν e-mails. Το 64% των χρηστών πραγματοποιεί τηλεφωνικές κλήσεις και βιντεοκλήσεις μέσω net, επικοινωνεί μέσω στιγμιαίων μηνυμάτων, ανταλλάσσει απόψεις σε διάφορα ηλεκτρονικά fora και blogs, ένας στους δύο «κατεβάζει» μουσική, ενώ ένας στους πέντε παίζει διαδικτυακά παιχνίδια. Δυστυχώς, όλα αυτά τα ευχάριστα συμβαίνουν κυρίως στις πόλεις, γιατί η ελληνική επαρχία βρίσκεται ακόμη αρκετά πίσω σε ό,τι αφορά στις νέες τεχνολογίες.
Και μπορεί μέσα στις ψηφιακές περιηγήσεις τους οι Ελληνες να ανακαλύπτουν και τις ηλεκτρονικές δημόσιες υπηρεσίες, ακόμη όμως δεν έχουν ούτε καν προσεγγίσει τα ευρωπαϊκά πρότυπα. Πάντως, επτά στις είκοσι βασικές δημόσιες υπηρεσίες είναι πλήρως διαθέσιμες ηλεκτρονικά, ενώ μόνο ένας στους πέντε Ελληνες τις χρησιμοποιεί. Από την άλλη πλευρά, το e-banking δεν δείχνει να αξιοποιείται επαρκώς από τους χρήστες. Μόνο το 12% δηλώνει ότι χρησιμοποιεί το Διαδίκτυο στις συναλλαγές του με τις τράπεζες -κυρίως λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης και φόβο για διαρροή προσωπικών δεδομένων, όπως για παράδειγμα οι κωδικοί των καρτών- σε αντίθεση με το ευρωπαϊκό 27%. Τέλος, ένα ακόμη σημαντικό στοιχείο αποτελεί και το γεγονός ότι, ενώ το ηλεκτρονικό εμπόριο συνεχίζει να κινείται σε πολύ χαμηλά επίπεδα, οι ελληνικές επιχειρήσεις -και ειδικά οι «μεγάλες», αυτές δηλαδή που απασχολούν περισσότερα από δέκα άτομα- διαθέτουν ψηφιακό προφίλ εφάμιλλο των ευρωπαϊκών.

 Ελεύθερος Τύπος

Η σοκολάτα βοηθάει σημαντικά τη μνήμη μας και βελτιώνει τις επιδόσεις μας στα μαθηματικά, σύμφωνα με ερευνητές του πανεπιστήμιου Νορθάμπρια, στη Μεγάλη Βρετανία.

Τα αποτελέσματα των μελετών δείχνουν ότι εκείνοι που κατανάλωσαν σοκολάτα κατά τη διάρκεια της επανάληψης των μαθημάτων τους, θυμόντουσαν περισσότερα μετά την ολοκλήρωση της ανάγνωσης.

Η ενίσχυση της εγκεφαλικής αυτής δραστηριότητας οφείλεται σε χημικές ουσίες που περιέχει η σοκολάτα, τις πολυφενόλες, οι οποίες αυξάνουν τη ροή του αίματος στον εγκέφαλο.

Πηγή: Northumbria University – Ελεύθερος Τύπος

Τα σταματημένα σχολικά λεωφορεία, στη μιάμιση το μεσημέρι, επί της οδού Ιπποκράτους, ανήκουν σε κάποιο ιδιωτικό εκπαιδευτήριο. Είναι ακριβώς η ώρα που τα παιδιά (οκτώ με δέκα χρόνων) βγαίνουν από τη στοά του θεάτρου «Ακροπόλ» για να ανεβούνε στα λεωφορεία, έχουν καθώς φαίνεται παρακολουθήσει κάποια παράσταση παιδικού θεάτρου. Η «επικίνδυνη» απόσταση που έχουν να καλύψουν είναι ουσιαστικά το ενάμισι μέτρο ανάμεσα στην έξοδο της στοάς και την είσοδο του λεωφορείου, όσο ακριβώς είναι το άνοιγμα του πεζοδρομίου. Φωνάζουν και χειρονομούν ευχαριστημένα, κανένα δεν φαίνεται πρόθυμο να ξεφύγει από την ουρά που έχει ήδη σχηματιστεί. Η μια απ΄ τις δασκάλες, ωστόσο (γύρω στα τριάντα πέντε, σωστό φιγουρίνι) τα επιπλήττει ήδη σκαιότατα, μη τυχόν κανένα τους απομακρυνθεί. Έχει πάρει, ήδη, την έκφραση του παραπτώματος που έχει συμβεί και είναι υποχρεωμένη να το πατάξει. Όταν μάλιστα αντιλαμβάνεται κάποιον περαστικό να την κοιτάζει εμβρόντητος, για τη συμπεριφορά της, φωνάζει δυνατά, εις επήκοον όλων των περαστικών: «Θα μας κάνουν τώρα και παρατήρηση, γιατί είμαστε εντάξει στα καθήκοντά μας». Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι της δασκάλας αυτής, της χρειαζόταν οπωσδήποτε ο δημόσιος χώρος για να υπογραμμίσει πόσο συνεπής είναι στις υποχρεώσεις της. Ήθελε να δείξει πόσο μεγάλη αισθάνεται την ευθύνη της μόνο και μόνο γιατί γινόταν αντιληπτή. Χωρίς να σημαίνει ότι θα ήταν λιγότερο σκαιή μέσα στην ίδια την αίθουσα του σχολείου. Αν κάτι έχει στραβώσει μέσα στον κόσμο σήμερα, είναι πως ο καθένας φαντάζεται πως με την ίδια άνεση θα μπορούσε να είναι, ταυτόχρονα, οδοντίατρος, ηθοποιός, δάσκαλος, αρχιτέκτονας ή δικηγόρος, φτάνει να έχει σπουδάσει σε μια σχετική σχολή. Κι ενώ θα γινόταν να το δεχτείς για όλες τις άλλες ιδιότητες, ειδικότητες, επαγγέλματα ή λειτουργήματα, είναι αδύνατον να το συλλάβεις όσον αφορά στην έννοια και στο ποιόν του δασκάλου. Αν το καλοσκεφτούμε, όλη η ιστορία της ανθρωπότητας έχει εξελιχθεί ή έχει καθυστερήσει χάρη στη σχέση του δασκάλου με τον μαθητή. Μην υποκύψουμε στον μελοδραματισμό ότι ένας δάσκαλος είναι υπεύθυνος, γιατί του έχει εμπιστευτεί η Πολιτεία «άπλερες» ψυχούλες. Θα έπρεπε η έννοια της Πολιτείας να εξοστρακισθεί από την υπόθεση της Παιδείας, καθώς έχει μεταβληθεί σ΄ ένα άλλοθι ώστε για τις οποιεσδήποτε παραλείψεις της να μπορούν να σηκώνουν οι δάσκαλοι τα χέρια ψηλά, αφού δεν είναι οι ίδιοι που ευθύνονται.

Η σχέση δασκάλου και μαθητή, για να είναι γόνιμη, δημιουργική, εσαεί εποικοδομητική (ακόμη κι όταν ο μαθητής έχει γίνει ο ίδιος δάσκαλος), χρειάζεται ν΄ αντιμετωπίζεται κι απ΄ τις δυο πλευρές ως μια σχέση που θα ήταν αδύνατον να μην υπάρξει. Ότι ο δάσκαλος θα είχε ανακαλύψει τον συγκεκριμένο μαθητή του, όσα εμπόδια κι αν είχαν παρεμβληθεί για να τον αποτρέψουν στην προσπάθειά του να τον έχει μαθητή. Όλα τα εγχειρίδια και τα βιβλία για την αναθεώρηση της έννοιας του σχολείου ή την κατάργησή του, της μαθητείας δηλαδή, προέρχονται από ανθρώπους που δεινοπάθησαν στα παιδικά τους χρόνια, όσον αφορά στους δασκάλους τους. Αν κάτι μας γλυκαίνει σε όλη μας τη ζωή, όσα βάσανα κι αν μας επιφυλάσσει η τελευταία, είναι οι αναμνήσεις μας από τους παππούδες και τους δασκάλους. Πράγμα που σημαίνει πως το μόνο που κρατάει τον άνθρωπο όρθιο, είναι η έννοια της διαδοχής τόσο στον φυσικό χώρο του αίματος όσο και στον υπό κατάκτηση της Παιδείας. Είτε σε άγιο έχει εξελιχθεί κανείς είτε σε κακούργο, θα έχει αναρωτηθεί, έστω για μια φορά στη ζωή του, πότε και πώς να πέθανε άραγε ο δάσκαλος ή η δασκάλα του της πρώτης ή της δεύτερης τάξης στο Δημοτικό. Ενώ μπορεί να μην έχει αναρωτηθεί για τον μαγαζάτορα με τον πολυτελέστερο φούρνο, έστω κι αν προμήθευε ψωμί στον ίδιο και την οικογένειά του.

Δεν χρειάζεται να σκαλίσεις πολύ τα πράγματα για να θυμηθείς τα θαύματα που γίνονταν στα σχολεία, όταν ο μαθητής συνειδητοποιούσε τον δάσκαλο τόσο στερημένο όσο τον εαυτό του και τους γονείς του, όταν μοιράζονταν όλοι την ίδια φτώχεια κι ανέχεια. Μην αναρωτιόμαστε τι συμβαίνει με την Παιδεία. Όσα προγράμματα κι αν εκπονηθούν, όσες αλλαγές κι αν γίνουν στα σχολικά βιβλία, όσες πολιτιστικές εκδηλώσεις κι αν ενσωματωθούν στις ώρες των «κανονικών» μαθημάτων, ακόμη κι αν κάθε μαθητής διαθέτει λάπτοπ κι όλα τα σχολεία μια άριστη υποδομή τεχνογνωσίας, η Παιδεία θα παραμένει κυριολεκτικά στον αέρα, όσο ο μαθητής θα συνειδητοποιεί τον δάσκαλο ως έναν άψογο επαγγελματία που τον προετοιμάζει για μια επίζηλη κοινωνικά θέση.

Αρθρο του Θανάση Νιάρχου στα Νέα

Το TrustedPlaces.com έκανε την εμφάνιση του στο Ίντερνετ το 2006, αποτέλεσμα του… επιχειρηματικού «μικροβίου» των δύο ιδρυτών του, του 30χρονου σήμερα Σωκράτη Παπαφλωράτου και του Γάλλου Ουαλίντ αλ-Σακάφ. Κάτοικοι Λονδίνου και οι δύο, εντόπισαν την ευκαιρία για τη δημιουργία μιας υπηρεσίας στο Ίντερνετ, στην οποία θα απευθυνόταν όσοι ψάχνουν νέα μέρη για να διασκεδάσουν στην πόλη.

Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του TrustedPlaces είναι ότι οι κριτικές για όλα τα εστιατόρια, τα μπαρ και τα κλαμπ που φιλοξενούνται στις σελίδες του είναι γραμμένες από τους ίδιους τους θαμώνες τους και μέλη του trustedplaces. Όπως μας εξηγεί ο Σωκράτης, «στόχος μας ήταν η δημιουργία ενός χώρου στο Ίντερνετ όπου ο καθένας θα μπορεί να μοιράζεται τις εμπειρίες από τις εξόδους του στην πόλη, καλές και κακές, ένας οδηγός πόλης που αναπτύσσεται δυναμικά από τους ανθρώπους που ζουν σε αυτή». Εξάλλου, όπως πολύ σωστά παρατηρεί ο ίδιος, ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσεις μια πόλη είναι να ρωτήσεις τους κατοίκους της.

Ανάπτυξη στα πρότυπα των κοινωνικών δικτύων

Το χαρακτηριστικό αυτό έδωσε μια ιδιαίτερη δυναμική σε όλη την προσπάθεια, καθιστώντας το trustedplaces στην ουσία ένα διευρυμένο κοινωνικό δίκτυο εξειδικευμένο στη διασκέδαση της πόλης, τα μέλη του οποίου αυτή τη στιγμή έχουν γράψει περισσότερα reviews από όσα περιλαμβάνει το κατεξοχήν brand της συγκεκριμένης αγοράς, το TimeOut, με προϊστορία 15 χρόνων. «Μέσα σε δύο χρόνια κατορθώσαμε να έχουμε περίπου 40.000 reviews, για 375.000 επιχειρήσεις σε 800 πόλεις στον κόσμο, ενώ ο αριθμός των επισκεπτών της υπηρεσίας είναι κατά κάτι λιγότεροι από ένα εκατομμύριο το μήνα», αναφέρει ο Σωκράτης.

Καθημερινή