Η οικονομική κρίση συντέλεσε και στην περικοπή των παραδοσιακών εκδρομών των μαθητών λυκείου. Σαφής είναι η μείωση του φετινού αριθμού των σχολικών εκδρομών, οι οποίες τόνωναν την τουριστική κίνηση στη χώρα σε μία σχετικά «νεκρή» περίοδο. Χαρακτηριστικό είναι ότι φέτος σχολική εκδρομή θα πάνε μαθητές από 5.705 σχολεία -στην πλειονότητα λύκεια και λίγα γυμνάσια-, ενώ πέρυσι είχαν πάει μαθητές από 7.504 σχολεία. Φέτος θα γίνουν 269.544 (συνδυασμένες ή μη) μετακινήσεις μαθητών με λεωφορείο, πλοίο, αεροπλάνο και τρένο, από περίπου 350.000 πέρυσι.
Η μείωση του ενδιαφέροντος των μαθητών να συμμετάσχουν σε διήμερες, τριήμερες ή και πολυήμερες εκδρομές αποδίδεται στην οικονομική δυσπραγία των ελληνικών οικογενειών. Και αυτό διότι η εκδρομή εκτός έδρας κοστίζει ουκ ολίγα. Tο κόστος της εξαρτάται, εύλογα, από τη διάρκεια και τον προορισμό και κυμαίνεται για προορισμούς εντός της Eλλάδας από 250 ευρώ έως 300 ευρώ το άτομο (εισιτήρια, διαμονή, ημιαδιατροφή), χωρίς να υπολογίζονται τα υπόλοιπα προσωπικά έξοδα, γεύματα ή διασκέδαση. Για το εξωτερικό το κόστος προσεγγίζει τα 400 ευρώ το άτομο.
Ταυτόχρονα, στο πόδι βρίσκεται και η Τροχαία που οργανώνεται για την καλύτερη αστυνόμευση των εθνικών οδών. Η ημέρα με τους περισσότερους μαθητές σε λεωφορεία, τρένα, πλοία και αεροπλάνα είναι η Κυριακή 5 Απριλίου, με περίπου 27.000 μαθητές στον δρόμο. Η Θεσσαλονίκη διατηρεί τα πρωτεία ως δημοφιλέστερος προορισμός διήμερων, τριήμερων και πολυήμερων εκδρομών. Ομως, εντυπωσιακή είναι η πτώση της Ρόδου από τη δεύτερη θέση πέρυσι στην έβδομη φέτος. Την πρώτη πεντάδα συμπληρώνουν η Αθήνα, τα Χανιά, τα Ιωάννινα και το Ναύπλιο. Η Ιταλία (12% επί του συνόλου με 3.498 μαθητές) και η Τσεχία είναι και φέτος οι δημοφιλέστεροι προορισμοί του εξωτερικού.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τα έως τώρα στοιχεία του υπουργείου Παιδείας, το επόμενο χρονικό διάστημα και έως τις 16 Απριλίου, έχουν προγραμματίσει ολιγοήμερες (διήμερες και τριήμερες) και πολυήμερες εκδρομές (τετραήμερες και άνω) με λεωφορείο, πλοίο, αεροπλάνο και τρένο για 5.705 σχολεία.
Για τις πολυήμερες εκδρομές, λιγότεροι μαθητές φέτος επέλεξαν κάποιον προορισμό εξωτερικού. Πέρυσι το 25% των μαθητικών εκδρομών ήταν προς την Ευρώπη, φέτος το ποσοστό μειώθηκε στο 22%. Συνολικά, ως προς τους προορισμούς στην Ελλάδα στις προτιμήσεις των μαθητών προηγείται η Θεσσαλονίκη (8.690 μαθητές θα την επισκεφθούν από 11.251 πέρυσι).
Αφιερωμένη στα άτομα με αυτισμό είναι η Πέμπτη 2 Απριλίου, Παγκόσμια ημέρα για τον αυτισμό.
Πάνω από 67 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως, παιδιά και ενήλικες, πάσχουν από την ασθένεια ενώ γεγονός αποτελεί επίσης ότι οι περισσότεροι άνθρωποι αγνοούν τη συγκεκριμένη πάθηση.
Ο αυτισμός είναι μια ισόβια αναπτυξιακή διαταραχή, μια αναπηρία που εμποδίζει τα άτομα να κατανοούν σωστά όσα βλέπουν, ακούν και γενικά αισθάνονται, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα στις κοινωνικές σχέσεις, την επικοινωνία και τη συμπεριφορά τους.
Τα αυτιστικά άτομα έχουν πολύ μεγάλη δυσκολία να μάθουν φυσιολογικά πρότυπα λόγου και επικοινωνίας και σωστούς τρόπους να συνδέονται με ανθρώπους, αντικείμενα και γεγονότα ενώ μέχρι σήμερα δεν έχουν βρεθεί τα αίτια αλλά και η θεραπεία του.
Οι μέθοδοι εκπαίδευσης που χρησιμοποιούνται είναι περίπου όμοιοι με αυτούς, που επιστρατεύονται για άτομα, που έχουν υποστεί κάποιο εγκεφαλικό επεισόδιο.
Να σημειωθεί ότι τα παιδιά που θα διαγνωστούν με αυτισμό φέτος θα είναι περισσότερα από ότι συνολικά τα παιδιά με σακχαρώδη διαβήτη, με καρκίνο και με έιτζ.
Με μάλλον μοναδικό τρόπο, στο πρόσωπο του Διάκου συνάπτεται αξεχώριστα η δημοτική ποίηση με την «επώνυμη». Το πασίγνωστο δίστιχο «Γιά ιδές καιρό που διάλεξεν ο Χάρος να με πάρει, /τώρα π’ ανθίζουν τα κλαδιά και βγάνει η γη χορτάρι», δεν είναι δημοτικό, δεν είναι κάποιου ανώνυμου λαϊκού ποιητή, όπως είναι γενικότερα πιστευτό στις μέρες μας, αλλά του ίδιου του Διάκου, σύμφωνα τουλάχιστον με την εξιστόρηση του Τρικούπη: «Οδεύων δε εις τον τόπον της ποινής εστάθη, και ρίψας το βλέμμα επί την γελώσαν φύσιν κατά την εαρινήν εκείνην ώραν, είπε το εξής δίστιχον: “Γιά ιδές καιρό που διάλεξεν ο χάρος να με πάρη, /τώρα π’ ανθίζουν τα κλαδιά και βγάν’ η γη χορτάρι”. Ηκολούθησε μετά ταύτα την πορείαν του και υπέστη καρτεροψύχως πολυώδυνον θάνατον τρεις ώρας βασανιζόμενος». «Ο ήρως μέχρις εσχάτης του αναπνοής υπέφερε τους πόνους με απαραδειγμάτιστον αδιαφορίαν, υβρίζων μάλιστα αδιακόπως τους βαρβάρους», ιστορεί ο Χριστόφορος Περραιβός και μνημονεύει ο Κωστής Παλαμάς.
Με νήμα το «γελώ»
Οι μικρές λέξεις έχουν μεγάλη ιστορία να πουν: Στα δημοτικά τραγούδια, λοιπόν, «χαμογελούσε» ο Διάκος. Στον Τρικούπη «γελώσα» είναι η φύση. Στον Διονύσιο Σολωμό, στους «Ελεύθερους Πολιορκημένους», ποίημα του πολέμου κι αυτό που υμνεί το άτομο έτσι όπως βγαίνει από το σαρκίο του για να ενωθεί με την κοινότητα και από κοινού να εμψυχώσουν ιδέες, «Ο Απρίλης με τον Ερωτα χορεύουν και γελούνε», επειδή ο ποιητής, για να δείξει πως «όποιος πεθαίνει σήμερα, χίλιες φορές πεθαίνει», «παρασταίνει τη Φύσι, εις τη στιγμή που είναι ωραιότερη ως μία δύναμι, η οποία, με όλα τ’ άλλα και υλικά και ηθικά ενάντια, προσπαθεί να δειλιάσει τους πολιορκημένους». Η τέταρτη ενσάρκωση του ρήματος «γελώ» συντελείται στο ποίημα «Διάκος» του Κ. Γ. Καρυωτάκη, το πρώτο της «Ηρωικής» τριλογίας» του (ακολουθούν ο «Κανάρης» και ο «Byron»): «Μέρα του Απρίλη. / Πράσινο λάμπος, / γελούσε ο κάμπος / με το τριφύλλι. // Ως την εφίλει / το πρωινό θάμπος, / η φύση σάμπως / γλυκά να ομίλει. // Εκελαδούσαν / πουλιά, πετώντας / όλο πιο πάνω. // Τ’ άνθη ευωδούσαν. / Κι είπε απορώντας: Πώς να πεθάνω;”» Νοηματικά πλουσιότερο και τεχνικά αρτιότερο επιτύμβιο, δύσκολα βρίσκεται.
Το κυριότερο λογοτεχνικά αναδημιουργημένο πορτρέτο του Διάκου ο Καρυωτάκης θα το παρέλαβε μάλλον από τον Αριστοτέλη Βαλαωρίτη, δεν έμεινε όμως σ’ αυτό παρά δοκίμασε να ξαναβρεί την πηγή και τον κόσμο του δημοτικού διστίχου, εκείνου του «Γιά ιδές καιρό που διάλεξεν…», και να τον αναπλάσει με τον δικό του τεχνικότατο τρόπο. Το ίδιο ακριβώς δίστιχο κίνησε την έμπνευση του Βαλαωρίτη, όμως τον οδήγησε αλλού. Γράφει σχετικά ο Λευκαδίτης ποιητής στα «Προλεγόμενα» του εκτενέστατου «Αθανάση Διάκου» του: «Το επί κεφαλής των προλεγομένων μου δίστιχον […] το εύοσμον, το αειθαλές τούτο άνθος ομολογουμένως εβλάστησεν εκ των σπλάγχνων του Αθανασίου Διάκου, ουχί διότι βεβαιούται παρά των ιστορικών, ούτε διότι η κοινή συνείδησις επεκύρωσε την παράδοσιν, αλλά διότι προς τους τα τοιαύτα μεμυημένους εν ταις ολίγαις εκείναις λέξεσι διασώζεται φωτογραφημένος ο ήρως, ο θεοσεβής αθλητής, το πρότυπον του ηθικού και φυσικού κάλλους […] αναντίρρητον ότι ποιητής αυτοσχέδιος της μυροβλήτου στροφής υπήρξεν ο Διάκος».
Ο θεοσεβής Αθανάσης
Ο «Αθανάσης Διάκος» του Βαλαωρίτη αντέχει και υπομένει χάρη στη θεοσέβειά του. Τον ακούμε λοιπόν να λέει στη δική του προσευχή στη Γεθσημανή: «Ετοιμος είμαι Πλάστη μου! Λίγες στιγμές ακόμα/και σβηόνται τ’ άστρα σου για με. Για με θα σκοτειδιάσει/τ’ όμορφο γλυκοχάραμα. Θα μου κλειστεί το στόμα, /που εκελαδούσε στα βουνά, στις ρεματιές, στη βρύση, /θα μαραθούν τα πεύκα μου. Αραχνιασμένη η λύρα […] Ολα τ’ αφήνω με χαρά, χωρίς ν’ αναστενάξω».
Ο Διάκος του Καρυωτάκη δεν είναι λιγότερο ήρωας και μάρτυρας επειδή είναι βαθύτατα άνθρωπος, επειδή, όπως κι οι κλέφτες του δημοτικού, έχει ένα παράπονο, και το λέει, τίμια και σταράτα. Το αντίθετο. Το μεγαλείο του αναδεικνύεται «απαραδειγμάτιστο» επειδή είναι το μεγαλείο ενός ανθρώπου που δεν αποστρέφει το βλέμμα του από τον πειρασμό αλλά τον κοιτάζει καταπρόσωπο ώστε να περάσει μέσα του και πάνω του, πατώντας τον, και να δώσει έτσι απτό νόημα σ’ εκείνο το «Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή…». Δεν λέει «παρελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο», αλλά το γεύεται, για να υψωθεί έτσι κατακορύφως στη συνείδησή μας επειδή η ανδρεία του ριζώνει στο κάλλιστο χώμα της περήφανης ελευθεροφροσύνης.
Ο γάλλος συνθέτης Μορίς Ζαρ, 84 ετών, πέθανε τη νύκτα του Σαββάτου προς την Κυριακή στο Λος Άντζελες (ΗΠΑ).
Η καριέρα του Μορίς Ζαρ, ο οποίος γεννήθηκε το 1924 στη Λιόν (νοτιοανατολική Γαλλία), αρχίζει πραγματικά στη δεκαετία του 1950, όταν άρχισε να συνθέτει μουσικές για ταινίες. H επιτυχία του σάουντρακ του «Λόρενς της Αραβίας», το 1962, τον ανέβασε στο πόντιουμ του Χόλιγουντ και σφράγισε τη συνεργασία του με τον βρετανό σκηνοθέτη Ντέιβιντ Λιν. Θα συνεργαστούν επίσης στις ταινίες «Δόκτωρ Ζιβάγκο» (1965) και «Πέρασμα στην Ινδία» (1984). Για τη μουσική του σε καθεμιά από αυτές τις τρεις ταινίες, ο Μορίς Ζαρ κέρδισε από ένα βραβείο Όσκαρ.
Ο Μορίς Ζαρ συνέθεσε επίσης τη μουσική για ταινίες άλλων μεγάλων σκηνοθετών, όπως οι Τζον Φρανκενχάιμερ, Άλφρεντ Χίτσκοκ, Τζον Χιούστον, Λουκίνο Βισκόντι και Πίτερ Γουίαρ.
Λόγω του ανταγωνισμού με τη Wikipedia.
Η εταιρεία Microsoft ανακοίνωσε ότι πρόκειται να κλείσει τη διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια Encarta που αντιμετωπίζει προβλήματα λόγω του ανταγωνισμού σε έναν τομέα όπου κυριαρχεί η δωρεάν εγκυκλοπαίδεια Wikipedia.
Η εταιρεία ανακοίνωσε ότι οι ιστοσελίδες της Encarta σε όλο τον κόσμο θα «κατεβάσουν ρολά» στις 31 Οκτωβρίου, εκτός από την Ιαπωνία, όπου η εγκυκλοπαίδεια θα κλείσει στις 31 Δεκεμβρίου.
«Η κατηγορία των παραδοσιακών εγκυκλοπαιδειών και του υλικού αναφοράς έχει αλλάξει», αναφέρει στην ανακοίνωσή της η Microsoft. «Σήμερα οι άνθρωποι αναζητούν και καταναλώνουν πληροφορίες κατά τρόπο σημαντικά διαφορετικό σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια», προστίθεται στην ανακοίνωση.
Βάζουν τους μαθητές να κάνουν φασίνα στα σχολεία τους για λόγους οικονομίας. Η πόλη Χίλντεσαϊμ στην Κάτω Σαξονία της Γερμανίας αποφάσισε ότι τα παιδιά θα καθαρίζουν στο εξής τις τάξεις τους προκειμένου να εξοικονομεί ο δήμος 174.000 ευρώ τον χρόνο από τον προϋπολογισμό για την καθαριότητα. Η απόφαση ελήφθη με αφορμή την οικονομική κρίση- και προκάλεσε σοβαρές αντιδράσεις.
Πολλοί γονείς και εκπαιδευτικοί αμφισβητούν τον «παιδαγωγικό χαρακτήρα» της φασίνας. «Οι εργαζόμενοιστο δημαρχείο θα αναλάβουνάραγε και εκείνοι την καθαριότητατου χώρου εργασίας τους;» διερωτάται με νόημα ο διευθυντής γυμνασίου της πόλης.
«Γελοιοποιηθήκαμε στα μάτια όλης της Γερμανίας» δηλώνει τοπικό στέλεχος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SΡD). Με δεδομένη την κατακραυγή της κοινής γνώμης – δημοσκόπηση κατέδειξε ότι το 64% των δημοτών διαφωνεί με την ιδέα- η δημοτική αρχή αναγκάστηκε να υποχωρήσει, δηλώνοντας ότι τελικά η εφαρμογή της εγκυκλίου δεν θα είναι υποχρεωτική, αλλά «στη διακριτική ευχέρεια κάθε σχολικούιδρύματος».
«Κανένα ταμπού δεν είναι πολύ ισχυρό όταν πρόκειται για εξοικονόμησηχρημάτων». Με αυτό το σύνθημα ο δήμαρχος του Χίλντεσαϊμ προώθησε την εφαρμογή του μαθήματος της οικιακής οικονομίας «στην πράξη» και μάλιστα εντός των σχολικών τάξεων.
Η επιστολή του Κουρτ Μάχενς προς τους διευθυντές των 27 δημοτικών, γυμνασίων και λυκείων της πόλης ήταν σαφής: ο προϋπολογισμός του δήμου δεν επαρκεί για να πληρώνονται οι καθαρίστριες των σχολείων και έτσι από την 1η Απριλίου «το σκούπισμα στις τάξεις,ο καθαρισμός του πίνακα και το καθάρισματων απορριμμάτων» θα πρέπει να γίνεται από τους μαθητές υπό την επιτήρηση των δασκάλων. O ι τουαλέτες θα εξακολουθήσουν να βρίσκονται στην αποκλειστική ευθύνη των καθαριστριών των οποίων όμως οι ώρες εργασίας θα μειωθούν. Ετσι οι υπόλοιποι χώροι των κτιρίων δεν θα καθαρίζονται καθημερινά αλλά δύο φορές την εβδομάδα.
Φαίνεται ότι η σχολική κοινότητα δεν έχει στην πραγματικότητα και πολλές επιλογές αν θέλει να συνεχίσει να εργάζεται μέσα σε καθαρά κτίρια. «Δεν έχουμε χρήματα» δηλώνουν οι αρμόδιοι επί των οικονομικών του δήμου. Ελέω κρίσης λοιπόν αποφασίστηκε να μειωθεί κατά το ήμισυ το προσωπικό που απασχολείται στην καθαριότητα (και) των δημοτικών κτιρίων.
Πάντως η «αγγαρεία για την καθαριότητα» δεν είναι κάτι άγνωστο στη Γερμανία. Μόνο στο Αμβούργο το 87% των σχολικών ιδρυμάτων εφαρμόζει κάποιες τέτοιες πρακτικές, αν και όχι με τόση αυστηρότητα όπως στον δήμο της πόλης Χίλντεσαϊμ, προκειμένου όπως δηλώνει ο εκπρόσωπος του κρατιδίου Γιαν Μπρουνς «να ενισχυθεί η υπευθυνότητα των μαθητών».
Να υπενθυμίσω ότι αυτή είναι πάγια τακτική των Ιαπώνων, που προετοιμάζουν το σχολείο για την επόμενη ημέρα με σχολαστικό καθαρισμό. Φυσικά εμείς ούτε να το διανοηθούμε για τους γόνους μας, επανάσταση θα ξεσπούσε έτσι και υπήρχε ανάλογη πρόταση…
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
Η οικονομική κρίση συντέλεσε και στην περικοπή των παραδοσιακών εκδρομών των μαθητών λυκείου. Σαφής είναι η μείωση του φετινού αριθμού των σχολικών εκδρομών, οι οποίες τόνωναν την τουριστική κίνηση στη χώρα σε μία σχετικά «νεκρή» περίοδο. Χαρακτηριστικό είναι ότι φέτος σχολική εκδρομή θα πάνε μαθητές από 5.705 σχολεία -στην πλειονότητα λύκεια και λίγα γυμνάσια-, ενώ πέρυσι είχαν πάει μαθητές από 7.504 σχολεία. Φέτος θα γίνουν 269.544 (συνδυασμένες ή μη) μετακινήσεις μαθητών με λεωφορείο, πλοίο, αεροπλάνο και τρένο, από περίπου 350.000 πέρυσι.
Άρθρα (RSS)