Είναι τουλάχιστον παράδοξο για έναν καθηγητή πανεπιστημίου, που πλέον έχει ξεφύγει από τη διόρθωση των ορθογραφικών λαθών –τυπικά αυτό το κάνει ο δάσκαλος του σχολείου–, να διαβάζει σε γραπτό φοιτητή του για το… «τροχοπαίδι». Και όμως συνέβη στη Φιλοσοφική Αθηνών: ο φοιτητής στις εξετάσεις ήθελε να μιλήσει για την «τροχοπέδη», αλλά οι γραμματικές του ελλείψεις τον… φρέναραν οδηγώντας τον στο «παιδί του τροχού», δηλαδή το «τροχοπαίδι»!
Ολο και συχνότερα απασχολεί τους πανεπιστημιακούς το φαινόμενο των ακραίων ορθογραφικών λαθών από φοιτητές. Και είναι τόσο οικτρή η κατάσταση, που διδάσκοντες αναγκάζονται να απορρίπτουν γραπτά εξαιτίας των ορθογραφικών τους λαθών.
Το φαινόμενο αποτυπώνει το πρόβλημα της ελληνικής υποχρεωτικής εκπαίδευσης, όπου οι μαθητές προβιβάζονται στις τάξεις από… ανία, με σημαντικές ελλείψεις και ουδείς ενδιαφέρεται για τις ουσιαστικές βάσεις που έχει κάθε παιδί. Ετσι, είναι πια αργά όταν φτάνουν στο πανεπιστήμιο, μέσα από το σύστημα εισαγωγής το οποίο επιτρέπει ένας υποψήφιος να ξεκινήσει για τη Νομική και να βρεθεί στην Κοινωνική Θεολογία.
Δραστική αντιμετώπιση
«Τα ορθογραφικά λάθη είναι πολύ συχνά. Υπάρχουν γραπτά ανορθόγραφα σε βαθμό κακουργήματος. Οι φοιτητές, επίσης, δεν ξέρουν να χρησιμοποιούν τα σημεία στίξεως, δεν βάζουν τελείες, η άνω τελεία έχει καταργηθεί», λέει στην «Κ» ο καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Νάσος Βαγενάς.
«Αυτό το λάθος με την τροχοπέδη που μου αναφέρετε είναι μια ενδεικτική λεπτομέρεια της κατάστασης στην οποία βρίσκεται η ελληνική παιδεία. Δεν είμαι οπαδός της θεωρίας της “παλιάς καλής εποχής”, αλλά πιστεύω ότι η κατάσταση σήμερα χρειάζεται δραστική αντιμετώπιση», παρατηρεί ο ίδιος.
Ο έγκριτος πανεπιστημιακός είναι μεταξύ εκείνων που δεν προάγουν τους φοιτητές τους (ακόμη κι αν έχουν απαντήσεις επαρκείς, για τουλάχιστον τη βαθμολογική βάση) εάν το γραπτό έχει εξόφθαλμα ορθογραφικά λάθη. «Τους ζητώ να έλθουν στην επόμενη εξέταση στο γραφείο μου, όπου τους υπαγορεύω ένα κείμενο μιας σελίδας. Εάν δεν κάνουν ορθογραφικά λάθη, τότε τους βαθμολογώ με τον βαθμό που άξιζε το γραπτό της πρώτης εξέτασης», εξηγεί.
Στο σχολείο το πρόβλημα
Το πρόβλημα φυσικά εστιάζεται στην υποχρεωτική εκπαίδευση. «Απαιτείται ριζική αναμόρφωση του ελληνικού σχολείου», λέει ο καθηγητής κ. Βαγενάς. «Δυστυχώς, όσο και εάν αυτό θεωρείται αυτονόητο, τίποτε δεν γίνεται. Ολες οι κυβερνητικές διακηρύξεις περί προτεραιότητας της εκπαίδευσης αποδεικνύονται κενές περιεχομένου.
Οι 18χρονοι αποφοιτούν από το λύκειο με ελλιπέστατες εγκύκλιες γνώσεις και πολλοί από αυτούς εισάγονται σε σχολές που τους είναι αδιάφορες. Δυστυχώς, η αύξηση των θέσεων στα ΑΕΙ δεν είναι ουσιαστική όταν η εισαγωγή των υποψηφίων γίνεται με τρόπο ανορθολογικό, τη στιγμή μάλιστα που τα ιδρύματα δεν έχουν το προσωπικό και τις υποδομές να δεχθούν τόσο πολλούς φοιτητές», καταλήγει ο κ. Βαγενάς.
Τα greeklish τα έχουν καταστρέψει όλα
«Εισάγονται στο πανεπιστήμιο έχοντας μία φωτογραφική εικόνα της ύλης, την οποία παπαγαλίζουν για τις εξετάσεις», αναφέρει στην «Κ» η αναπληρώτρια καθηγήτρια της Νομικής Αθηνών, και γραμματέας της ομοσπονδίας των πανεπιστημιακών κ. Ευγενία Μπουρνόβα. «Ελάχιστοι πλέον ενδιαφέρονται για την ορθογραφία και τους γραμματικούς κανόνες. Τα greeklish τα έχουν καταστρέψει όλα αυτά», συνεχίζει. Μάλιστα, θυμάται ότι είχε προβληματιστεί ιδιαίτερα με ένα γραπτό φοιτητή της, ο οποίος αναφερόταν στην … ‹«Εβια». Πρόκειται φυσικά για το δεύτερο μεγαλύτερο νησί της χώρας, την Εύβοια. «Στις θετικές σχολές το πρόβλημα είναι πολύ πιο έντονο. Είχα κάποτε μία συνεργάτιδα, η οποία μάλιστα είχε εισαχθεί από τους πρώτους σε υψηλόβαθμη σχολή πληροφορικής και σε mail της με ρωτούσε: ”Τί ώρα να έλθο;”»
Ηχογράφηση από δοκιμές στο σπίτι του Χατζιδάκι το 1970 στη Νέα Υόρκη.
“Η Φλέρυ είναι ανεπανάληπτη και όταν δοκιμάζει.Δεν σκέφτεται το κοινό. Σκέφτεται τον απόλυτο έλεγχο της φωνής της.Και δίνεται ολόκληρη σε αυτό το κυνήγι της τελειότητας.Για μια ακριβή μουσική που πηγάζει τόσο από τα Ρεμπέτικα όσο και από τα δικά μου τραγούδια. Της είχα πει πως μια αληθινή τραγουδίστρια περιέχει την τεχνική τελειότητα της Σβάρτσκοπφ και την γήινη αμεσότητα της Νίνου και η Φλέρυ ,στο ντοκουμέντο αυτό, αποδεικνύει περίτρανα πως είναι μια αληθινή τραγουδίστρια” Μάνος Χατζιδάκις
Μια που σήμερα ετοιμάζουμε τα αβγά του Πάσχα και για σας που λατρεύετε τα easter eggs (εκείνα τα μικρά κρυμμένα μυστικά σε εφαρμογές και software) πληκτρολογήστε στην address bar του νέου -και εκπληκτικού- Firefox 3: about:robots και μετά δοκιμάστε about:mozilla.
Η διαφήμιση της ΕΕΤΤ (Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων), με κυρίαρχο μήνυμα το «αν δεν έχεις ευρυζωνικό Ιnternet είναι σαν να μην έχεις ρεύμα», άρχισε να παίζει στις τηλεοράσεις μας τις ημέρες που στο Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος» διεξαγόταν το 4ο Διεθνές Συνέδριο «Πολιτισμική Σύγκλιση και Ψηφιακή Τεχνολογία». Εκεί, ο βρετανός εφευρέτης του Παγκόσμιου Ιστού (WWW ή Web) Τιμ-Μπέρνερς Λι μιλούσε για τη μορφή του αυριανού διαδικτυακού ιστού, του λεγόμενου «σημασιολογικού» (semantic Web). Ποια η διαφορά του από τον τωρινό; Οτι θα είναι αρκετά «έξυπνος» ώστε να διακρίνει τη σημασία των εννοιών και να μας παραπέμπει στις ιστοσελίδες που πραγματικά αναφέρονται, π.χ., στον αρχαίο ρόδιο Ολυμπιονίκη Διαγόρα και όχι στην ποδοσφαιρική ομάδα που σήμερα φέρει τιμητικά το όνομά του.
Ενα βήμα πιο πέρα στην «εξυπνάδα του Διαδικτύου» διατείνεται ότι θα μας πάει η εργασία μιας ιδιαίτερης ομάδας ανθρώπων, που περιστοιχίζει τον πολυπράγμονα φυσικό και προγραμματιστή Στίβεν Βόλφραμ (Stephen Wolfram). Από τον Μάιο θα μας επιτρέψει να χρησιμοποιούμε τη «μηχανή αναζήτησης γνώσης» που δημιούργησαν, την Wolfram|Αlpha (βλ. www.wolframalpha.com). Σε αντιδιαστολή με τις υπάρχουσες μηχανές αναζήτησης που περισυλλέγουν πληροφορίες από το Διαδίκτυο, η Wolfram|Αlpha φιλοδοξεί να εξάγει κατευθείαν γνώση! Ετσι, αντί να μας παραπέμπει σε εκατοντάδες ή και χιλιάδες διάσπαρτες πληροφορίες για να τις διυλίσει το φτωχό μας μυαλό, θα εξάγει απαντήσεις στα ερωτήματά μας! Κατά πόσον οι κοσμοϊστορικές αυτές προαναγγελίες θα αποδειχτούν και ουσιαστικές μέλλει να το μάθουμε σύντομα.
Το 1768, τρεις Σκωτσέζοι τυπογράφοι άρχισαν να εκδίδουν την «επιτομή της Γνώσης», την Encyclopedia Britannica. Το 1920, η Βρετανική Εγκυκλοπαίδεια αγοράστηκε από τη Sears Roebuck, μια αμερικανική εταιρεία ταχυδρομικών παραγγελιών και η έδρα της μεταφέρθηκε στο Σικάγο. Το 1941, η ιδιοκτησία πέρασε στον Ουίλιαμ Μπέντον, ο οποίος τελικά την κληροδότησε στο ομώνυμο ίδρυμα. Η πιο φημισμένη εγκυκλοπαίδεια όλων των εποχών μεταβλήθηκε σε μια εξαιρετικά κερδοφόρα επιχείρηση, φημισμένη για την ακρίβειά της και την περιεκτικότητά της. Τα έσοδα από πωλήσεις το 1990, προσέγγισαν τα 650 εκατομμύρια δολάρια.
Κι όμως έφτασαν πέντε μόλις χρόνια για να βρεθεί η Βρετανική Εγκυκλοπαίδεια στο «νεκροκρέβατο». Αυτό που τη σκότωσε ήταν μια εγκυκλοπαίδεια σε CD-Rom,που ονομάζεται Encarta και εκδόθηκε από τη Microsoft. Αρχικά το περιεχόμενό της αγοράστηκε από την εντελώς άγνωστη εταιρεία «Φανκ και Ουάγναλς» και στην πραγματικότητα αποτελούσε δυσφήμηση ακόμα και… για τα σκουπίδια. Γι’ αυτό η Microsoft, το εμπλούτισε προσθέτοντας πολυμέσα και κάνοντας πολύ εύκολη τη χρήση του. Εκπληκτο το διοικητικό συμβούλιο της Encyclopedia Britannica ανακάλυψε ότι αυτό το τόσο μέτριο προϊόν είχε καταφέρει ένα γερό πλήγμα στο καταπληκτικό της «Βιβλίο της Γνώσης».
Αντιμέτωπο με την καταστροφή, το ίδρυμα Μπέντον έβαλε πωλητήριο στην Encyclopedia Britannica. Πέρασαν 18 μήνες έως ότου βρεθεί ο αγοραστής, ο Ελβετός δισεκατομμυριούχος Ζακόμπ Σάφρα που την απέκτησε σε τιμή ευκαιρίας.
Η ιστορία της Britannica αποτελεί παράδειγμα του πόσο γρήγορα μπορούν να αναδειχθούν ανταγωνιστές στον ψηφιακό κόσμο.
Πριν από μερικές ημέρες η Microsoft ανακοίνωσε ότι μέχρι το τέλος του κόσμου θα θέσει εκτός λειτουργίας όλες τις ιστοσελίδες της Encarta (εκτός, παραδόξως, της ιαπωνικής) και θα σταματήσει τις πωλήσεις του σχετικού λογισμικού. Για ποιο λόγο; Επειδή, εξηγεί η εταιρεία στην ιστοσελίδα της, αν και η Encarta επί πολλά χρόνια ήταν ένα επιτυχημένο προϊόν, ο κόσμος αναζητεί πληροφορίες με διαφορετικούς τρόπους. Εν ολίγοις, η Microsoft λέει: Η Wikipedia μας νίκησε.
H ικανότητα της ιντερνετικής εγκυκλοπαίδειας να ανταποκρίνεται αμέσως σε όλες τις εξελίξεις είναι ένας από τους λόγους που μετέβαλε τον τρόπο που ζητάμε πληροφορίες. Ενας άλλος είναι η ποσότητα των πληροφοριών που περιλαμβάνει. Η αγγλική της έκδοση έχει 2.822.233 λήμματα.
Σημαντικό ρόλο στην επιτυχία της διαδραματίζει, επίσης, και η πληθώρα των γλωσσών που εξυπηρετεί: 875.000 λήμματα στα γερμανικά, 774.000 στα γαλλικά, 568.000 στα κινέζικα, 585.000 στα πολωνικά κ.ο.κ.
Η απροθυμία να δεχθούμε ότι τελικά η Wikipedia μπορεί να… πετά είναι σύμπτωμα αυτού που ο νομικός Τζέιμς Μπόιλ αποκαλεί «πολιτισμική αγοραφοβία». Πρόκειται για την εγγενή εσωστρέφειά μας. Και αυτή, όπως κάθε άλλη φοβία, είναι παράλογη και ανθεκτική ακόμα και μπροστά στις αποδείξεις.
Οι συντάκτες
Πολλοί λένε ότι η Wikipedia είναι ανακριβής έως και συκοφαντική για κάποια ιστορικά πρόσωπα, διότι συντάσσεται από οποιονδήποτε το επιθυμεί. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι ανάμεσα στους συντάκτες της περιλαμβάνονται πολλοί ακαδημαϊκοί, εξαιρετικοί γνώστες του αντικειμένου τους.
Φυσικά και αυτή σε πολλές περιπτώσεις έχει λάθη. Πολλές φορές τα λήμματα είναι ανακριβή, αλλά και κακοήθη. Αλλά είναι καλύτερο αντί να παραπονιόμαστε για τα σφάλματα, να προσπαθήσουμε να τα διορθώσουμε. Η Wikipedia είναι μία από τις σημαντικότερες εφευρέσεις που διαθέτουμε. Ισως πρέπει να την αποδεχθούμε… όπως έκανε η Microsoft.
Φυσικά στο Ελλαδιστάν το έγκριτο Π.Ι. επιμένει στη λογική της στρουθοκαμήλου. “Απαγορεύει” τη χρήση της εγκυκλοπαίδειας στα σχολεία αντί να καλέσει την εκπαιδευτική κοινότητα να συμμετέχει στη σύνταξη της εγκυκλοπαίδειας ώστε να διορθωθούν τα όποια λάθη της. Πολιτισμική αγοραφοβία;
Με την εφαρμογή iSteam, που δημιούργησε ο Ελευθερίου μαζί με τους 22χρονους Βασίλη Σαμόλη και Βασίλη Ράππο, φυσάς στο μικρόφωνο του κινητού σου και η οθόνη του θαμπώνει όπως ακριβώς ο καθρέφτης του μπάνιου έπειτα από ένα πολύ ζεστό ντους. Οι τρεις Έλληνες χρειάστηκαν μόλις επτά ημέρες για να δημιουργήσουν την εφαρμογή και ήδη έχουν βάλει στα ταμεία της εταιρείας τους πολλές χιλιάδες δολάρια. Καθόλου άσχημα για μια δουλειά μιας εβδομάδας.
«Το καλό με το Αpp Store είναι ότι έχει πραγματικά δημοκρατικές αρχές», λέει ο Ντέιβιντ Ρόουαν, εκδότης του περιοδικού τεχνολογίας «Wired». «Εάν έχεις μια ιδέα και γνωρίζεις από προγραμματισμό υπολογιστών μπορείς να έχεις μια ευκαιρία για να κάνεις πολλά λεφτά. Μπορείς να κερδίζεις ακόμη και 300 δολάρια την εβδομάδα εάν κάνεις μια εφαρμογή με μέτρια επιτυχία. Είναι ένας καλός τρόπος για να αυξήσεις το εισόδημά σου». Και δίνει ένα παράδειγμα: Ο Ίθαν Νίκολας, ένας Αμερικανός προγραμματιστής, δυσκολευόταν να πληρώσει τους λογαριασμούς του. Το περασμένο καλοκαίρι έφτιαξε ένα παιχνίδι, το iShot. «Έκανε τέτοια επιτυχία που κάποια στιγμή έφτασε να κερδίζει 30.000 δολάρια την εβδομάδα», αποκαλύπτει ο Ρόουαν. «Σε πέντε μήνες είχε βγάλει 750.000 δολάρια». Όπως λέει ο Ρόουαν, οι νέοι της διπλανής πόρτας μπορούν να συνεχίσουν να ονειρεύονται την οικονομική επιτυχία.
Η ηθοποιός Κίρα Νάιτλι εμφανίζεται σε μία νέα διαφήμιση που στοχεύει στην αφύπνιση της κοινής γνώμης κατά της βίας εις βάρος των γυναικών. Πρόκειται για ένα δίλεπτο διαφημιστικό σποτ, το οποίο προβάλλεται σε τηλεόραση και κινηματογράφο, για λογαριασμό της οργάνωσης Women’s Aid.
Η Νάιτλι εμφανίζεται να επιστρέφει στο σπίτι της από κάποιο κινηματογραφικό πλατό για να υποστεί άγριο ξυλοδαρμό από το σύντροφό της που την περιμένει εκεί. Σκηνοθέτης της είναι ο Τζο Ράιτ, ο οποίος έχει συνεργαστεί στο παρελθόν με την Νάιτλι και συγκεκριμένα στην ταινία «Εξιλέωση».
Όσο απομακρύνεται ο φακός αποκαλύπτεται ότι ο χώρος που διαδραματίζεται η σκηνή είναι ένα άδειο κινηματογραφικό στούντιο. Η 24χρονη ηθοποιός είναι πεσμένη στο πάτωμα και ο ξυλοδαρμός συνεχίζεται.
Το μήνυμα που προβάλλεται στην οθόνη λέει: «Δεν ήρθε η στιγμή κάποιος να πει CUT;»
Εάν η Κίνα είναι η πολυπληθέστερη χώρα στον κόσμο, η Ιαπωνία αντίθετα κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ στην υπογεννητικότητα. Τα στατιστικά δεδομένα μάλιστα προβλέπουν ότι μέσα στα επόμενα εκατό χρόνια ο πληθυσμός της θα μειωθεί στο 1/3, δηλαδή από 127 εκατομμύρια που είναι σήμερα θα μειωθεί στα 44 εκατομμύρια. Οι κυβερνήσεις πάντως δεν ανησυχούν γιατί απ’ ό,τι φαίνεται έχουν βρει τη λύση στο πρόβλημα: αντικαθιστούν τους ανθρώπους με ρομπότ! Αυτό επισημαίνει σε ρεπορτάζ του ο Ιαπωνο-Αμερικανός δημοσιογράφος και τηλεοπτικός παραγωγός Adam Yamaguchi, μέλος της βραβευμένης ομάδας «Vanguard» του Current TV, ανεξάρτητου καλωδιακού τηλεοπτικού δικτύου που ιδρύθηκε το 2005 από τον τέως αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, Αλ Γκορ, και εκπέμπει, μέχρι στιγμής, σε ΗΠΑ, Μ. Βρετανία, Ιρλανδία και Ιταλία. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Yamaguchi, που προβλήθηκε πριν από λίγες μέρες με τον καυστικό τίτλο «Ιαπωνία: έθνος από ρομπότ», τα τελευταία τριάντα χρόνια σημειώθηκε μια δραματική μείωση των γεννήσεων στην Ιαπωνία. Το γεγονός αυτό οφείλεται κυρίως στην επικράτηση κοινωνικών μοντέλων που ευνοούν και τελικά επιβάλλουν την επαγγελματική αποκατάσταση σε βάρος της οικογενειακής.
Η ταύτιση της ατομικής επιτυχίας με την εργασιακή επιτυχία, σε συνδυασμό με τη χειραφέτηση των γυναικών και ταυτόχρονα την εργασιακή απομόνωσή τους όταν αποφάσιζαν να αποκτήσουν παιδιά, καθώς και η γενικευμένη αβεβαιότητα για το μέλλον, έστρεψαν τους νέους και των δύο φύλων στην αποκλειστική αφοσίωση στην επαγγελματική τους σταδιοδρομία. Αυτό με τη σειρά του ευνόησε την επιλογή της εργένικης ζωής και τη συστηματική αναβολή της όποιας προοπτικής ή επιθυμίας για γάμο και κυρίως για τεκνοποίηση.
Πέρα όμως από τα υποκειμενικά προβλήματα στις διαπροσωπικές σχέσεις, η συρρίκνωση του ιαπωνικού πληθυσμού λόγω της υπερεργασίας δημιουργεί επιπλέον και ιδιαίτερα σοβαρά κοινωνικά προβλήματα, όπως μείωση του εργατικού δυναμικού της χώρας και επαπειλούμενη κατάρρευση του συστήματος κοινωνικής πρόνοιας, εξαιτίας των αυξημένων απαιτήσεων μιας κοινωνίας υπερηλίκων.
Για την αντιμετώπιση αυτών των σοβαρών προβλημάτων έγιναν προσπάθειες τόσο στον τομέα της ενίσχυσης των γεννήσεων, με την παροχή κινήτρων σε νέα ζευγάρια, όσο και στον τομέα της ενσωμάτωσης των οικονομικών μεταναστών. Οι προσπάθειες αυτές όμως δεν έφεραν τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Και ίσως γι’ αυτό και οι κυβερνήσεις στράφηκαν σε πιο «πρακτικές» λύσεις: αποφάσισαν να αυτοματοποιήσουν ακόμη και την ανθρώπινη παρουσία, αντικαθιστώντας τους ανθρώπους με ανδροειδή, μηχανικά πλάσματα φτιαγμένα κατ’ εικόνα και ομοίωσή τους, δηλαδή με ανθρωπόμορφα ρομπότ. Και δεν δυσκολεύτηκαν καθόλου, δεδομένης της υψηλής τεχνολογίας και τεχνογνωσίας που διαθέτουν στον τομέα αυτό.
Ηδη υπάρχουν ρομπότ-καμαριέρες, ρομπότ-γραμματείς, ρομπότ-ρεσεψιονίστ, ρομπότ-συνοδοί και ρομπότ-δασκάλες, ενώ μελετάται η δημιουργία ακόμη και «ρομποτικών alter ego» για όσους επιθυμούν να βρίσκονται συγχρόνως σε πολλά ραντεβού. Από το στάδιο αυτό μέχρι την κατασκευή ρομπότ-παιδιών η απόσταση δεν είναι και τόσο μεγάλη.
«Δυστυχώς, στη χώρα μας δεν καταφέραμε να στήσουμε μία αξιόλογη αστική κοινωνία, που να ξέρει να κρατά τον διαχωρισμό ανάμεσα στην ύλη και τον πολιτισμό. Που να ενδιαφέρεται για τις τέχνες και τα γράμματα, παράλληλα με την ευζωία και την πολυτέλεια.Δεν είναι λίγοι όσοι θεωρούν αδιάφορα τα θέματα πολιτισμού -μαζί και τα μουσεία.
Φταίνε βέβαια και άλλα πράγματα. Για παράδειγμα, τα ωράρια λειτουργίας των μουσείων είναι καθαρά δημοσιοϋπαλληλικά. Λειτουργούν κατά βάση τις ώρες που οι Ελληνες είναι απορροφημένοι στην καθημερινότητά τους με τον αγώνα προς το ζην. Τις Κυριακές κλείνουν στις 14.00 το μεσημέρι. Επίσης φταίνε, ως ένα βαθμό, και οι άνθρωποι που ασχολούνται.
Τα εκθέματα εκτίθενται απλώς (χωρίς καμία δυνατότητα διάδρασης), το πληροφοριακό υλικό είναι γραμμένο με απωθητικό τρόπο που θυμίζει μάθημα αρχαιολογίας, ενώ σε πολλές περιπτώσεις οι λεζάντες είναι γραμμένες με τόσο μικρά γράμματα, που θα πρέπει ο επισκέπτης να κολλήσει το πρόσωπό του στο τζάμι που προστατεύει το έκθεμα για να τις διαβάσει».Τα εκθέματα εκτίθενται απλώς (χωρίς καμία δυνατότητα διάδρασης), το πληροφοριακό υλικό είναι γραμμένο με απωθητικό τρόπο που θυμίζει μάθημα αρχαιολογίας, ενώ σε πολλές περιπτώσεις οι λεζάντες είναι γραμμένες με τόσο μικρά γράμματα, που θα πρέπει ο επισκέπτης να κολλήσει το πρόσωπό του στο τζάμι που προστατεύει το έκθεμα για να τις διαβάσει».
Σε κάθε περίπτωση, η έλλειψη ενδιαφέροντος για τον πολιτισμικό πλούτο των μουσείων, δεν μπορεί παρά να ισοδυναμεί με απουσία πνευματικότητας και εάν μείνουμε σε αυτό είμαστε ‘’χαμένοι’’».
Η Μαριλένα Κασιμάτη, επιμελήτρια εκθέσεων στην Εθνική Πινακοθήκη, σκιαγραφεί προοπτικά τη αναιμική δυναμική των ελληνικών μουσείων.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
Είναι τουλάχιστον παράδοξο για έναν καθηγητή πανεπιστημίου, που πλέον έχει ξεφύγει από τη διόρθωση των ορθογραφικών λαθών –τυπικά αυτό το κάνει ο δάσκαλος του σχολείου–, να διαβάζει σε γραπτό φοιτητή του για το… «τροχοπαίδι». Και όμως συνέβη στη Φιλοσοφική Αθηνών: ο φοιτητής στις εξετάσεις ήθελε να μιλήσει για την «τροχοπέδη», αλλά οι γραμματικές του ελλείψεις τον… φρέναραν οδηγώντας τον στο «παιδί του τροχού», δηλαδή το «τροχοπαίδι»!
Άρθρα (RSS)