Terra Computerata

Σκληρά… εργαζόμενα παιδιά μεγαλοδικηγόρων, μεγαλογιατρών ακόμη και καθηγητών αναζητούν «παραθυράκια» για να περάσουν «νύχτα» στο Πανεπιστήμιο, φοιτώντας σε κάποιο εσπερινό λύκειο της χώρας όπου ισχύουν ευνοϊκότερες ρυθμίσεις για εισαγωγή στα ΑΕΙ.

Σε κάποια νυχτερινά οι πραγματικά εργαζόμενοι μαθητές παίζουν και χάνουν σε έναν άνισο, μα κυρίως «βρόμικο», αγώνα για μάθηση.

Τι κάνει τα νυχτερινά λύκεια ελκυστικά; Οι απόφοιτοι δεν εισάγονται μέσω των πανελληνίων εξετάσεων, αλλά μέσω ξεχωριστών εξετάσεων όπου ανταγωνίζονται μεταξύ τους. Εκεί η διδακτέα ύλη είναι μειωμένη κατά ένα τέταρτο συγκριτικά με την ύλη των ενιαίων. Σε κάθε τμήμα εσπερινού αναλογεί μία ή δύο θέσεις σε ΑΕΙ και οι βάσεις είναι χαμηλότερες. Επιπλέον, για έναν μαθητή με τα φροντιστήριά του και την ακούραστη εκπαίδευσή του αποτελεί «περίπατο» ο συναγωνισμός με έναν βιοπαλαιστή μαθητή.

Ομως πάντα υπάρχει «παραθυράκι», αν και πάντα είναι απαραίτητο να πιστοποιηθεί ότι ο μαθητής εργάζεται (πράγμα πανεύκολο). Διάταξη επιτρέπει σε μαθητές να μετεγγράφονται ακόμη στην τελευταία τάξη του νυχτερινού λυκείου, αν ο ένας από τους δύο γονείς έχει πεθάνει ή έχει υποστεί αναπηρία σε ποσοστό 67% ή αν ο μαθητής προσκομίσει βεβαίωση ότι περνά από πρόγραμμα απεξάρτησης ουσιών.

Ελευθεροτυπία

Σαν σήμερα πριν 23 χρόνια ο κόσμος ξυπνούσε με την είδηση του πυρηνικού ατυχήματος στο Τσερνομπίλ, που πολλοί σύγχρονοι ιστορικοί χαρακτήρισαν ως τη «σοβιετική Πομπηία».

Η φοβερή αυτή καταστροφή, που στις παλαιότερες γενιές αναμόχλευσε μνήμες της τραγωδίας της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι και στις νεότερες έσπειρε τον πανικό και την αβεβαιότητα για την επόμενη ημέρα, δύο δεκαετίες μετά, παραμένει «ανοιχτή πληγή», αφού ο κίνδυνος δεν έχει αποσοβηθεί πλήρως και οι αρνητικές συνέπειές της παραμένουν ορατές στις σοβαρότερα πληγείσες περιοχές της Ουκρανίας, της Λευκορωσίας και της Ρωσίας.

Το βίντεο είναι της Greenpeace.

Μετά το Πάσχα οι τάξεις μας αποδεκατίζονται. Αν επιμένετε να αναζητήσετε τους μαθητές σας για εκείνες τις επαναλήψεις του πλαγίου λόγου, (ελπίζω μόνο να μην τρέφετε αυταπάτες ότι διαβάζουν σπίτι), αφουγκραστείτε συζητήσεις με πολλούς μαθητές ημερήσιων Λυκείων, από όπου προκύπτουν τα εξής δημοφιλέστερα μέρη (κατά φθίνουσα σειρά) για κοπάνες στη σύγχρονη Αθήνα:

 Καφετέριες
«Πάμε στα Everest και καθόμαστε μέσα ή έξω, ανάλογα με τη μέρα. Μπορεί ν’ ανέβουμε και στον ημιώροφο, που έχει τους υπολογιστές. Τα Goody’s δεν βολεύουν, γιατί δεν ανοίγουν πρωί».
(Παιδιά από το 59o,  Άνω Πατήσια)
«Στο μικρό καφέ του κυρίου Παντελή, δίπλα στο σχολείο».
(Ελεάνα, Αρσάκειο Εκάλης)
«Όλο καφετέριες είναι γύρω γύρω, όπου θέλουμε πάμε». (Μαρία, Παγκράτι)

Internet café
«Έχουμε υπολογιστή σπίτι, μα πάμε και παίζουμε παιχνίδια όλοι μαζί κι έχει μεγαλύτερη πλάκα». (Γρηγόρης, Κολωνός)

Σπίτι
«Κοιμάμαι ή διαβάζω για τις Πανελλήνιες. Το ξέρουν κι οι γονείς μου».
(Μαρία, 6ο Αμαρουσίου)
«Κανονίζουμε με την κοπέλα μου να την κάνει και κείνη κοπάνα από το σχολείο της. Πάω σπίτι της –στην Πετρούπολη–,  που λείπουν και οι δυο γονείς στη δουλειά και η αδελφή της σχολείο. Καταλαβαίνεις τι κάνουμε».
(Τ., Λόφος Αξιωματικών)
«Κάνουμε πρωινό πάρτι, στο σπίτι ενός παιδιού που λείπουν όλοι. Μετά τα φτιάχνουμε όλα μέλι γάλα».
(Εύη, 9ο Πετραλώνων)
«Πάμε σ’ ένα σπίτι και κάνουμε πρωτάθλημα πλέι στέισον».
(Παιδιά από Κορυδαλλό)
«Βλέπω καλλιτεχνικές ταινίες σε ντιβιντί ή διαβάζω βιβλία». (Δημοσθένης, Γαλάτσι)

«The Mall»
«Δίνουμε ραντεβού όλοι μαζί στη Νεραντζιώτισσα και περνάμε όλη τη μέρα στο Μall». (Ρεβέκκα, Νέα Ιωνία)

Μπροστά στο σχολείο
«Βαριόμαστε να μπούμε, είναι και πρωί. Αράζουμε εκεί άκυρα. Δεν έχουμε τι να κάνουμε. Οι καθηγητές δεν μας τη λένε, μας τη λέγανε παλιά, βαρεθήκανε».
(Παιδιά από Ζωγράφου, 15ο Κυψέλης, κέντρο Πειραιά)

Παιδική χαρά
«Πάμε και παίζουμε μπάσκετ στην παιδική χαρά». (Γιάννης, Αμπελόκηποι)
«Παίζουμε μπάλα στο γήπεδο του μπάσκετ». (Θωμάς, Καματερό)

Πάρκα
«Πάμε βόλτα στον Τρίτση (= το πάρκο «Αντώνης Τρίτσης» στα Νέα Λιόσια) και χαζεύουμε τα πουλιά».
(Τάκης, Άγιοι Ανάργυροι)
«Στο Άλσος της Φιλαδέλφειας».
(Ελένη, Λύκειο Ν. Χαλκηδόνας)
«Πάμε Σκοπευτήριο. Έχουμε γεμίσει το πάρκο γκραφίτι». (Παιδιά από Καισαριανή και Βύρωνα)
«Λέμε με το φίλο μου: Άμα δε βρέχει αύριο, βόλτα στο πάρκο, στη Γεωπονική».
(Ειρήνη, Βοτανικός)
Θάλασσα
«Με την παρέα μου παίρνουμε το τρένο, κατεβαίνουμε Πειραιά και κοιτάμε τα πλοία. Από την Πρώτη Λυκείου το κάνουμε αυτό». (Δημήτρης, Ταύρος)

Κολύμπι
«Φυλάμε τις απουσίες μας, περιμένουμε να έρθει ο Μάιος και σχεδόν δεν πάμε πια σχολείο, πάμε για μπάνιο. Φέτος θα το κάνουμε δεύτερη φορά».
(Παιδιά από Νέα Σμύρνη)

Καλλιτεχνικά
«Κανονίζουμε κοπάνα κι οι τρεις, πάμε στο δώμα στο σπίτι του Αργύρη και κάνουμε πρόβες με το συγκρότημά μας».
(Γιώργος, Τρεις Γέφυρες)
«Κατεβαίνουμε Μοναστηράκι – Θησείο και τραβάμε φωτογραφίες με τα κινητά. Μετά πάμε καφετέρια».
(Παιδιά από το 1ο Αιγάλεω)  – Δ.Φ.

AthensVoice

Στο τραπέζι του υπουργού Παιδείας ουδέποτε ξεδιπλώθηκε σχέδιο αυστηρής φύλαξης των ελληνικών σχολείων. Θέμα σχολικών φυλάκων απασχόλησε παλαιότερες ηγεσίες των υπουργείων Παιδείας και Εσωτερικών, όταν στο πλαίσιο ευρωπαϊκού προγράμματος απασχόλησης ανέργων δημιουργήθηκε μία κρίσιμη μάζα περίπου 3.000 ψηφοφόρων, οι οποίοι εργάζονταν ως φύλακες σχολείων και διεκδικούσαν τη μονιμοποίησή τους. Η συζήτηση για τη φύλαξη των σχολείων συνήθως επικεντρώνεται στην προστασία της δημόσιας περιουσίας από βανδαλισμούς. Ερχεται στην επικαιρότητα κάθε δύο φθινόπωρα που είναι η περιοδικότητα εμφάνισης περιστατικών βανδαλισμού στις καταλήψεις. Ποτέ όμως με τραγικές αφορμές, όπως αυτή στη σχολή του ΟΑΕΔ. Συνέχεια »

Ο διάσημος τραγουδιστής του βίντεο δεν είναι αηδόνι όπως θέλει ο τίτλος του αλλά ένας ταπεινός κοκκινολαίμης.

O Εθνικός Κήπος βρίσκεται δίπλα στη Βουλή των Ελλήνων και έχει έκταση 160 στρεμμάτων- μαζί με τον κήπο του Ζαππείου φτάνει τα 285 στρέμματα- και 500 είδη φυτών. Η κύρια είσοδός του βρίσκεται στη Λεωφόρο Αμαλίας προς τιμήν της βασίλισσας που τον οραματίστηκε. Είναι ανοιχτός για το κοινό από την ανατολή μέχρι τη δύση του Ηλίου. Υπάρχουν άλλες έξι είσοδοι: μία από την οδό Βασιλίσσης Σοφίας, τρεις από την οδό Ηρώδου Αττικού και δύο από την περιοχή του Ζαππείου. Στον Κήπο υπάρχουν λίμνες με πάπιες, ένας μικρός ζωολογικός κήπος, καφετέρια, η παιδική βιβλιοθήκη και μια παιδική χαρά. Ακόμη, υπάρχουν αρχαία ερείπια, κίονες, μωσαϊκά, καθώς και προτομές του Ιωάννη Καποδίστρια, του φιλέλληνα Εϋνάρδου, του εθνικού ποιητή Διονυσίου Σολωμού και του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη.

Η πρώτη του ονομασία μέχρι το 1974 ήταν «Βασιλικός Κήπος». Οριοθετήθηκε το 1836 από τον Φρειδερίκο Γκέρτνερ, τον αρχιτέκτονα των ανακτόρων, σε μια έκταση 500 στρεμμάτων. Το σχέδιο αυτό αναθεωρήθηκε το 1839 από τον Χοχ. Τις πρώτες φυτευτικές εργασίες επέβλεψε ο Βαυαρός γεωπόνος Σμάρατ το 1839 (15.000 καλλωπιστικά φυτά που μεταφέρθηκαν από τη Γένοβα, και αυτοφυή είδη που μετέφερε από το Σούνιο και την Εύβοια ο Πρώσος γεωπόνος Φρειδερίκος Σμιτ). Ο Γάλλος κηποτέχνης Φρανσουά Λουί Μπαρό ανέλαβε τη διεύθυνσή του από το 1845 έως το 1854. Τον Μπαρό διαδέχθηκε ο Φρειδερίκος Σμιτ, ο οποίος διηύθυνε τον κήπο επί 30 χρόνια, συμπληρώνοντας τη φύτευση του κήπου στα σημερινά της όρια.