Με αφορμή την Πανελλήνια ημέρα κατά της βίας στο σχολείο θα πραγματοποιηθούν στο σχολείο μας εκδηλώσεις και δράσεις από όλους τους μαθητές, με σκοπό την ευαισθητοποίηση και την επαγρύπνηση όλης της σχολικής κοινότητας απέναντι στο ανησυχητικό αυτό φαινόμενο της ενδοσχολικής βίας, που μέρα με την ημέρα γιγαντώνεται όλο και περισσότερο.
Στόχος μας είναι οι μαθητές να κατανοήσουν την έννοια της σχολικής βίας, να μάθουν για τις αιτίες που την προκαλούν και να διαμορφώσουν τέτοιες συμπεριφορές ώστε να εντοπίζουν, να αποτρέπουν και να καταγγέλουν κάθε μορφή βίας, ώστε να περιοριστούν οι πιθανότητες εκδήλωσής της και να αποτραπούν οι αρνητικές της συνέπειες στις διαπροσωπικές τους σχέσεις.
Τι είναι ενδοσχολική βία ;
Η βία στο σχολείο έχει διάφορες μορφές: Μπορεί να είναι σωματική, λεκτική, υλικές ζημιές ή κοινωνικός αποκλεισμός.
Στο δημοτικό, η σωματική βία ελέγχεται, γιατί πάντα υπάρχει ο/οι εφημερεύων δάσκαλος/οι. Πάντοτε όμως υπάρχει η περίπτωση να διαφύγει της προσοχής του/τους, να εκδηλωθεί και να γιγαντωθεί!
Πιο συνηθισμένη μορφή ενδοσχολικής βίας είναι η λεκτική. Οι προσβολές και οι κοροϊδίες κάποιες φορές γίνονται πολύ ενοχλητικές. Τα παιδιά συνήθως κοροϊδεύουν κάποιον που παρουσιάζει ένα μειονέκτημα ! «Η Μιμή κάνει πάντα μουντζούρες!» , » ο Νίκος έχει μύξες! » , «ο Ντανιέλ είναι βρώμικος! «, «η Τούλα κλέβει από το κυλικείο!»….
Οι προσβολές αυτές είναι πολύ επώδυνες για ένα μικρό παιδί, το οποίο σιγά σιγά απομονώνεται, δεν έχει διάθεση να κάνει τις εργασίες που δίνονται από το δάσκαλο, γιατί μέσω της λεκτικής βίας έχει πειστεί ότι είναι ανίκανο για οτιδήποτε! Ή ακόμα ζητάει από τους γονείς του να μην πάει στο σχολείο!
Τότε είναι η στιγμή που το καμπανάκι του συναγερμού χτυπά! Γονείς και δάσκαλοι πρέπει να βοηθήσουν το παιδί, να συζητήσουν μαζί του, να το ενθαρρύνουν, να συζητήσουν με τα υπόλοιπα παιδιά και να μην επιβραβεύουν αρνητικές συμπεριφορές εις βάρος των αδύναμων μαθητών, να σχεδιάσουν εκπαιδευτικές δράσεις κατά της ενδοσχολικής βίας και να προσπαθήσουν ν” αλλάξουν αντιλήψεις και νοοτροπίες
Άλλη μια μορφή ενδοσχολικής βίας είναι η καταστροφή προσωπικών αντικειμένων. Κάποια παιδιά μουντζουρώνουν ή σκίζουν τις ζωγραφιές των άλλων, καταστρέφουν προσωπικά αντικείμενα (μολύβια, γόμες, μαρκαδόρους, κ.α.). Από εμάς εξαρτάται αν τους αφήσουμε να το συνεχίσουν ή να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε αυτές τις συμπεριφορές!
Επίσης δεν πρέπει να μας διαφύγει κι ο έμμεσος εκβιασμός, όπως για παράδειγμα : «Αν μου χαρίσεις το στυλό σου, θα σε έχω φίλη! »
Μια άλλη μορφή ενδοσχολικής βίας, η οποία παρουσιάστηκε και εδραιώθηκε τα τελευταία χρόνια, είναι ο κοινωνικός αποκλεισμός. Εκδηλώνεται πιο σπάνια στο δημοτικό, αλλά εκδηλώνεται!Τα παιδιά των μεταναστών είναι αρκετές φορές αποδέκτες αυτού του είδους της βίας.
Όλοι οι δάσκαλοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι τα παιδιά δεν ενδιαφέρονται για τις θρησκευτικές ή πολιτισμικές ιδιαιτερότητες του κάθε παιδιού ! Όλα μιλούν την ίδια γλώσσα, τη γλώσσα του παιχνιδιού, μέσα από το οποίο πολλές φορές λύνουν και τις όποιες διαφορές τους!
