Αρχείο για 16 Νοεμβρίου, 2009
Υστερα από ένα μήνα στα φοιτητικά έδρανα, με απογοήτευση διαπιστώνουν πως άλλα περίμεναν και άλλα βρήκαν. Ο λόγος για τους πρωτοετείς φοιτητές των ΑΕΙ, που μετά την υπερπροσπάθεια των εισαγωγικών έπεσαν στο… χάος. Ελλειψη οργάνωσης, μαθήματα από σημειώσεις, άσχημες υποδομές, αλλά και η γάγγραινα της κομματικοποίησης. «Οι φοιτητικές παρατάξεις είναι ενοχλητικές και η κομματικοποίηση δηλητηριάζει το κλίμα», λένε στην «Καθημερινή».
Γάγγραινα για τα ΑΕΙ οι κομματικές οργανώσεις_
«Οφείλουμε να βλέπουμε τα θετικά και να προσπαθούμε να αλλάξουμε τα αρνητικά»_
0 σχόλια »
Αναρτήθηκε από terracomputerata στο Ελλάδα, κοινωνία, με ετικέτες: Αθήνα
Την τελευταία φορά που περπάτησα στην Αθήνα, η πόλη μού φάνηκε άγρια, αμακιγιάριστη, αλύπητη. Τζάνκια ντίλαραν στην Ομόνοια, με ένα φωτισμό σχεδόν σουρεαλιστικό, καθώς στο κίτρινο χρώμα του άρρωστου προσώπου τους παρεμβάλλονταν οι πολύχρωμες φλούο αντανακλάσεις του “Fashion Hotel”. Πόρνες από την Αφρική, … άπλυτα Πακιστάνια να ρίχνουν ύπνους στα παγκάκια, απανωτά εναλλασσόμενα καρέ δυστυχίας έπεφταν μπροστά στα μάτια μου, καθώς το πήρα με τα πόδια έως το Γκάζι.
Ούτε το Γκάζι μού αρέσει, για τον ίδιο ακριβώς λόγο που ποτέ δεν ψώνιζα δίσκους από τα πολυκαταστήματα. Γκέι αριστερά, χέβι μέταλ στον τρίτο όροφο, για σουβλάκια στο πέμπτο στενό, αντισυμβατικά ελεκτρόνικα τυπάκια second floor please, το Γκάζι μού μοιάζει με σουπερμάρκετ. Το πλημμυρίζουν χιλιάδες κάθε νύχτα, με στόχο να φάνε, να πιουν, να φασωθούν· δεν το βρίσκω κακό, ο τρόπος, το άγχος και η αγωνία που καθρεφτίζεται στα μάτια τους όταν ξεμπουκάρουν από τις κυλιόμενες σκάλες του Κεραμεικού είναι που με τρομάζουν. Σαν D-Day, σαν τα στρατεύματα να εφορμούν στα οχυρά της Νορμανδίας και η γη να βάφεται κόκκινη από τα χυμένα παντού κρασιά.
Βγήκαμε στην εθνική οδό από τη στουμπωμένη Αχαρνών.
Τα απορριμματοφόρα γουργούριζαν ηδονικά σαν δεκαοκτούρες, καθώς καταβρόχθιζαν τα σκουπίδια της πόλης, οι μηχανοκίνητες σκούπες του δήμου πάλευαν να καθαρίσουν τις βρομιές, κολλημένες δυνατά στο πεζοδρόμιο, όπως οι πεταλίδες στα βράχια. Είναι πολύ άσχημη η Αθήνα, συμφωνήσαμε, γκαζώνοντας πίσω για το χωριό μας, τη Θεσσαλονίκη.
Από άρθρο του Στέφανου Τσιτσόπουλου στην Athens Voice
0 σχόλια »
Ένας απλοποιημένος ηλεκτρονικός υπολογιστής, ο οποίος απευθύνεται αποκλειστικά σε άτομα της τρίτης ηλικίας, που δεν έχουν εξοικείωση με την πληροφορική και το Ίντερνετ, παρουσιάστηκε στη Βρετανία.
Ο Η/Υ, με την χαρακτηριστική ονομασία SimplicITy (Απλότητα), διαθέτει μόλις έξι πλήκτρα, που παραπέμπουν τους χρήστες άνω των 60 ετών σε μερικές βασικές λειτουργίες, όπως το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, η πλοήγηση στο Ίντερνετ, οι φάκελοι (για αποθήκευση κειμένων, φωτογραφιών κλπ) και οι online συνομιλίες (chat). Ο υπολογιστής δεν διαθέτει αρχική οθόνη log-in, ούτε μενού drop-down, ενώ εμφανίζει στην αρχή μια σελίδα με τα έξι πλήκτρα.
Ο υπολογιστής στέλνεται στους ενδιαφερόμενους κατόπιν παραγγελίας και κατασκευάζεται από την εταιρία Wessex Computers, σε συνεργασία με το site www.discount-age.co.uk της τηλεοπτικής παρουσιάστριας Βάλερι Σίγκλετον, η οποία είχε και την αρχική ιδέα για τον υπολογιστή. Όπως δήλωσε, σκέφτηκε ότι κάτι έπρεπε να γίνει, μετά τη δημοσιοποίηση των «σοκαριστικών στοιχείων» της βρετανικής κυβέρνησης ότι 6,4 εκατ. άτομα άνω των 65 ετών δεν έχουν ποτέ χρησιμοποιήσει το Ίντερνετ.
Το e-mail αποτελεί μια τροποποιημένη έκδοση του ιταλικού Eldy και όλοι οι χρήστες του SimplicITy με διεύθυνση eldy.org θα μπορούν να συνομιλούν online μεταξύ τους πατώντας το πλήκτρο chat. Ο υπολογιστής χρησιμοποιεί το ανοικτό λειτουργικό σύστημα Linux (και όχι Windows), σύμφωνα με το BBC.
ENET
0 σχόλια »
Ο δρ Πωλ Κέλλυ, διευθυντής ενός πολυθέσιου Γυμνασίου- Λυκείου στην Αγγλία, ξεκίνησε ένα πείραμα που θα διαρκέσει πέντε μήνες: οι 850 μαθητές του σχολείου θα αρχίζουν τα μαθήματα, όχι στις 9 το πρωί, όπως μέχρι τώρα, αλλά στις 10.
Το σχολείο είναι το Μονκσίτον Χάι Σκουλ στο Ουίτλυ Μπέυ του Βόρειου Τάινσαϊντ. Ο στόχος του πειράματος είναι να διαπιστωθεί αν, καθυστερώντας την πρωινή έναρξη των μαθημάτων, οι μαθητές θα έρχονται στο σχολείο καλύτερα προετοιμασμένοι. Έχει την υποστήριξη των μαθητών, των δασκάλων και των γονιών. Αντί να υπνοβατούν στη διάρκεια της πρώτης ώρας με πρησμένα μάτια, οι μαθητές θα μπορούν να απολαμβάνουν ένα ωραίο πρωινό και να αρχίζουν με άνεση τα μαθήματά τους στις 10. Η ελπίδα είναι ότι έτσι θα βελτιωθεί η συγκέντρωσή τους.
Πριν εγκρίνει την πραγματοποίηση του πειράματος, ο δρ Κέλλυ ζήτησε συμβουλές από ειδικούς σε θέματα ύπνου, ιδιαίτερα τον καθηγητή νευρολογικών επιστημών Ράσελ Φόστερ του Κολεγίου Μπρέιζνοουζ της Οξφόρδης. Ο καθηγητής Φόστερ έχει παρουσιάσει έρευνες που δείχνουν ότι οι μαθητές που βρίσκονται στην αρχή της εφηβείας χρειάζονται περισσότερο ύπνο απ΄ ό,τι ο υπόλοιπος πληθυσμός και αποδίδουν καλύτερα το απόγευμα. «Τα περισσότερα σχολικά προγράμματα αναγκάζουν τους εφήβους να λειτουργούν σε ώρες της ημέρας που δεν μπορούν να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους και πολλοί φοιτητές στα πανεπιστήμια εκτίθενται σε σημαντικούς κινδύνους από τη στέρηση ύπνου», επισημαίνει ο Φόστερ. Αρχικά ο δρ Κέλλυ ήθελε να είναι πιο ριζική η αλλαγή και να αρχίζουν τα μαθήματα στις 11 π.μ., όμως τελικά συμφωνήθηκε ως ώρα έναρξης η 10η πρωινή. Τα μαθήματα διαρκούν 30 λεπτά επιπλέον το μεσημέρι και το σχολείο παραμένει ανοικτό για μελέτη έως τις 5 το απόγευμα. «Η άποψή μου είναι πως πρόκειται για ένα πολύ, πολύ σημαντικό ζήτημα, επειδή είναι κάτι που μπορούν να κάνουν τα σχολεία για να βελτιώσουν τη σωματική και την ψυχική υγεία των μαθητών τους», λέει ο δρ Κέλλυ. Το σχολείο παραμένει πάντως ανοικτό από τις 8 π.μ. ώστε, όταν εργάζονται και οι δύο γονείς, να μπορούν να αφήνουν το παιδί τους στο σχολείο πριν από τη δουλειά. Οι περισσότεροι μαθητές υποστηρίζουν αυτήν την αλλαγή του ωραρίου. Εκφράστηκαν όμως και φόβοι μήπως οι έφηβοι εκλάβουν αυτήν την καθυστέρηση της πρωινής έναρξης των μαθημάτων ως ευκαιρία για να κοιμούνται ακόμη πιο αργά το βράδυ. «Τα παιδιά πρέπει να αναλάβουν κάποιες ευθύνες γι΄ αυτά που κάνουν», λέει στον «Ιντιπέντεντ» ο καθηγητής Φόστερ, απευθυνόμενος στους γονείς. «Ξέροντας ότι χρειάζονται εννιάμισι ώρες ύπνο, πρέπει να τις υπολογίζετε προς τα πίσω από την ώρα που ξυπνούν και να εξασφαλίζετε ότι το δωμάτιό τους είναι σκοτεινό και χωρίς αναμμένη την τηλεόραση από την ώρα εκείνη και μετά».
Τα Νέα
0 σχόλια »
Ο Τζέιμι Όλιβερ…
… έχει στρατιές από θαυμαστές. Μπορεί να μην ανήκουμε όλοι σε αυτές, αλλά αν κοιτάξει κανείς με τα μάτια ενός οικονομολόγου αυτόν τον φλύαρο σεφ που έγινε πασίγνωστος από την τηλεόραση, έστω και απρόθυμα, θα του βγάλει το καπέλο. Μπορεί οι συνταγές του να είναι ακατανόητες, αλλά η εκστρατεία του για τα σχολικά συσσίτια είχε εκπληκτική επιτυχία.
Η αποστολή…
… που ανέλαβε ο Όλιβερ πριν από τέσσερα χρόνια ήταν να πείσει τα βρετανικά σχολεία να σερβίρουν καλύτερο φαγητό στους μαθητές τους. Ο Τόνι Μπλερ και ο Ντέιβιντ Κάμερον δεν έχασαν την ευκαιρία να σταθούν στο πλευρό του. Εκείνο που τράβηξε την προσοχή της Μισέλ Μπελό και του Τζόναθαν Τζέιμς, οικονομολόγων στην Οξφόρδη και στο Πανεπιστήμιο του Έσεξ, ήταν η σχεδόν απόλυτη επιτυχία που είχε το πείραμα του Όλιβερ. Ο διάσημος σεφ έπεισε τα δημοτικά σχολεία στα περίχωρα του Λονδίνου να εφαρμόσουν τις συμβουλές του στα μενού τους. Οι δύο οικονομολόγοι εξέτασαν σε βάθος τις επιδόσεις των μαθητών που όλο αυτό το διάστημα τρέφονταν με τα υγιεινά μενού του Όλιβερ. Και κατέληξαν στη διαπίστωση πως η διατροφή των μαθητών με λιγότερα λιπαρά, ζάχαρη, αλάτι και με περισσότερα φρούτα και λαχανικά είχε εντυπωσιακή επίδραση στις επιδόσεις τους στα μαθήματα. Οι δικαιολογημένες απουσίες (λόγω ασθενείας) μειώθηκαν κατά 15%. Οι επιδόσεις των μαθητών στην αγγλική γλώσσα βελτιώθηκαν κατά 6% και στα φυσικομαθηματικά κατά 20%. Όσο και αν αυτοί οι αριθμοί μπορεί να μην είναι απόλυτα ακριβείς, η διαπίστωση των δύο οικονομολόγων είναι από μόνη της σημαντική.
Ο νεαρός σεφ..,
… που υποστήριζε με έμφαση τη σωστή διατροφή των μαθητών, μπορεί να αισθάνεται δικαιωμένος, γράφει ο Τιμ Χάρφορντ στην εφημερίδα «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς». Πολύ συχνά το τι είναι και τι δεν είναι σωστό για την κοινωνία αντιμετωπίζεται με έναν εντελώς συναισθηματικό τρόπο. Άλλοι βλέπουν τον Όλιβερ σαν ένα τολμηρό και αξιαγάπητο άγιο που έβγαλε τα Βρετανόπουλα από την οδό της απωλείας κι άλλοι σαν υποκριτή που είναι ερωτευμένος με τα διαφημιστικά συμβόλαια που έχει υπογράψει με μεγάλα σούπερ μάρκετ. Όμως, ούτε το ένα ούτε το άλλο είναι το σημαντικό, λέει ο Χάρφορντ. Αυτό που μετράει είναι πως δοκιμάστηκε μια νέα ιδέα και πως τώρα εξετάζονται τα αποτελέσματά της.
Το εκπληκτικό…
… όμως είναι πως χρειάστηκε ένα τηλεοπτικό κανάλι (αυτό που κάλυψε το πείραμα) κι ένας διάσημος σεφ για να υλοποιηθεί κάτι που κανονικά θα έπρεπε να ήταν έργο των πολιτικών. Ο λαός δεν ψηφίζει σεφ για να του φτιάξουν την παιδεία και την υγεία. Ούτε άλλωστε αναθέτει στα τηλεοπτικά κανάλια να λύνουν τα προβλήματα των εργαζομένων και των ανέργων, που κάθε τόσο ξετρυπώνει η τηλεοπτική οθόνη από τις πιο σκοτεινές γωνιές της κοινωνίας. Όλα αυτά δεν είναι παρά ένα άλλοθι, πίσω από το οποίο το κράτος κρύβει συστηματικά και ατιμωρητί την ανεπάρκειά του.
Δρόμοι του Ρούσσου Βρανά στα Νέα
Μάλλον θα χρειαστεί να τον μετακαλέσουμε και για τα ελληνόπουλα που έχουν γίνει η χαρά του φαστ φουντ
0 σχόλια »
|