Σήμερα το πρωί κατηχούσα μερικές μαθήτριες να μην κάνουν άσκοπες απουσίες. Και τότε έφαγα κατακέφαλα την κεραμίδα. “Μα καλέ κυρία της Νίνας της δικαιολογούν τις απουσίες για να λάβει μέρος στο top model”. Πρώτα από όλα. Ποια είναι η Νίνα; ποιο είναι το σχολείο της ; Δεν το πίστεψα. Κακώς όμως. Διαβάζω ότι ” η Νίνα, 16 ετών παρόλο που είναι ακόμα μαθήτρια, έχει αποφασίσει ότι δεν θέλει να κάνει τίποτα άλλο στη ζωή της εκτός από το να γίνει TOP MODEL! Αγαπημένα της μοντέλα είναι η Sascha και η Irina”. Ανεπιβεβαίωτες φήμες φέρουν την πολιτεία έτοιμη να συνδράμει την προσπάθεια της Νίνας δικαιολογώντας τις απουσίες της…
ΒΛΕΠΩ ΣΤΗΝ οθόνη μου ένα κορίτσι (συνομήλικο του γιου μου) να μιλάει στο τηλέφωνο με τον πατέρα της. Τον ρωτούσε αν πήγε στον λυκειάρχη για να της δικαιολογηθούν οι απουσίες του σχολείου. Συγγνώμη… Συγγνώμη, πριν τρελαθούμε ομαδικώς: Υπάρχει ποτέ περίπτωση ένας λυκειάρχης να δικαιολογήσει απουσίες για να μπει μαθητής σε ριάλιτι;
Δηλαδή πώς έγινε η φάση; Η μικρή αποφάσισε – αντί να πάει σχολείο- να μπει στο ριάλιτι; Και το είπε στους γονείς της; Και οι γονείς της την άφησαν; Την αντιμετώπισαν ως απολύτως λογική όλη αυτήν την παράνοια;
Και πες ότι το κοριτσάκι τους το είπε. Και πες ότι οι γονείς το θεώρησαν πολύ φυσικό. Μετά; Τι κάνανε μετά; Πήγανε στο σχολείο και είπανε:
– Το παιδί μας θα μπει σε ριάλιτι και σας παρακαλούμε να δικαιολογήσετε τις απουσίες της;
ΚΑΙ ΑΝΤΕ ότι αυτοί οι άνθρωποι το ξεστόμισαν το ανείπωτο! Ο λυκειάρχης; Δεν τους το ξέκοψε; Φλου το άφησε το θεματάκι;
Πολλοί γονείς στέλνουν τα παιδιά τους άρρωστα στο σχολείο για να μη χάσουν την τάξη. Αντικοινωνική συμπεριφορά- γιατί θα κολλήσει και τα υπόλοιπα παιδιά; Τέτοια ώρα τέτοια λόγια!
Κι όταν λέμε δικαιολογημένες απουσίες εννοούμε από παιδίατρο, όχι από τη Βίκυ Καγιά! Δεν το χωράει ο νους μου, τρελαίνομαι! Παρατάει ένα παιδί το σχολειό για να μπει στο ριάλιτι; Κι ο γονιός το αφήνει;
Και δεν είναι μόνο αυτό! Είναι το μήνυμα που περνάει η παρουσιάστρια σε όλους τους τόνους: Λεφτά! Λεφτά, λεφτά, λεφτά, λεφτά!
Ούτε σπουδές, ούτε στόχους, ούτε αξίες, ούτε όνειρα νεανικά. Μόνο λεφτά! Λεφτά, λεφτά, λεφτά, λεφτά!
Ένα νέο δικτυακό τόπο που αναδεικνύει τη νεοελληνική γλωσσική κληρονομιά μέσω μιας σημαντικής ψηφιακής συλλογής κειμένων της νεοελληνικής γραμματείας, ανέπτυξε το Ινστιτούτο Επεξεργασίας του Λόγου (ΙΕΛ), στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Κοινωνία της Πληροφορίας». Ο δικτυακός τόπος που αναπτύχθηκε για την πολιτιστική, επιστημονική και εκπαιδευτική αξιοποίηση της συλλογής αυτής, από το ευρύτερο, αλλά και το ειδικό κοινό, βρίσκεται στη διεύθυνση www.potheg.gr.
Ο Πολιτιστικός Θησαυρός της Ελληνικής Γλώσσας (ΠΟΘΕΓ) περιλαμβάνει αντιπροσωπευτικά κείμενα συγγραφέων από όλα τα λογοτεχνικά είδη και από μια ευρεία περίοδο της νεοελληνικής γραμματείας που ξεκινά από το νεοελληνικό Διαφωτισμό (τέλη του 18ου αιώνα – αρχές 19ου αιώνα) και φθάνει μέχρι τη σημερινή εποχή. Κάθε κείμενο συνοδεύεται από εκτενή τεκμηρίωση (βιογραφία και εργογραφία συγγραφέα, αποσπάσματα κριτικών κείμενων, βιβλιογραφία, φωτογραφικό υλικό), καθώς και από πρωτότυπο υλικό με πληροφορίες για το ρεύμα και τη λογοτεχνική σχολή στην οποία εντάσσεται.
Στη συλλογή ανθολογούνται οι σημαντικότεροι Έλληνες λογοτέχνες και τα σημαντικότερα έργα τους, έτσι ώστε να καταδεικνύεται η ιστορική εξέλιξη της νεοελληνικής γραμματείας. Στα συνοδευτικά κείμενα παρουσιάζονται τα θέματα και οι έννοιες που χαρακτηρίζουν τις διάφορες λογοτεχνικές τάσεις, ρεύματα και περιόδους, προβάλλονται οι θέσεις όλων των παρατάξεων της γλωσσικής διαμάχης και, τελικά, δημιουργείται στον επισκέπτη μια ολοκληρωμένη εικόνα για το πνευματικό κλίμα κάθε εποχής και την εξέλιξη της ελληνικής γλώσσας στο γραπτό λόγο.
Ο δικτυακός τόπος του ΠΟΘΕΓ σχεδιάστηκε με στόχο να ικανοποιούνται οι απαιτήσεις διαχείρισης και πρόσβασης σε πολιτισμικό περιεχόμενο, ταυτόχρονα όμως ενσωματώνει τεχνολογικές καινοτομίες, υποστηρίζοντας δυνατότητες πολύπλευρης αναζήτησης /ανάκτησης και σύνθετους μηχανισμούς πρόσβασης στο περιεχόμενο (τεχνικές αναζήτησης ασαφούς ταιριάσματος, αναζήτηση με υποστήριξη μορφολογικού λεξικού, χρήση τεχνολογίας συνθετικής φωνής για εκφώνηση κειμένων και πλοήγηση στον ιστότοπο ατόμων με προβλήματα όρασης κ.λπ.).
Το πρωτότυπο περιεχόμενο είναι διαθέσιμο σε τρεις γλώσσες (Ελληνικά, Αγγλικά και Γαλλικά), ενώ προσφέρονται ακόμη στον επισκέπτη ένας εύχρηστος «Θησαυρός Λογοτεχνικών Όρων», στατιστικές πληροφορίες για την εμφάνιση λημμάτων στα ψηφιοποιημένα έργα, καθώς και κάποια – περιορισμένου περιεχομένου – εκπαιδευτικά παιχνίδια.
Σκοπός του Πολιτιστικού Θησαυρού της Ελληνικής Γλώσσας είναι η συστηματική ψηφιακή τεκμηρίωση, η βελτίωση της κατανόησης του ελληνικού γλωσσικού πολιτισμού, η προώθηση της πολιτιστικής εκπαίδευσης, η διάχυση προτύπων τεκμηρίωσης συλλογών πολιτιστικών αντικειμένων κ.ά. H διαδικτυακή υπηρεσία του παρέχεται δωρεάν για την ικανοποίηση των ερευνητικών και πνευματικών αναγκών του ειδικού κοινού (γλωσσολόγοι, φιλόλογοι, μελετητές της γλώσσας μας, εκπαιδευτικοί, μαθητές, κ.ά.), ενώ συμβάλλει στην ευαισθητοποίηση του γενικού κοινού σχετικά με την σπουδαιότητα της πολιτιστικής και ιστορικής γνώσης που απορρέει από την γλώσσα μας.
Στις 14 Αυγούστου 1922 (26 Αυγούστου με το νέο ημερολόγιο) η «Κ» δημοσίευσε στην πρώτη σελίδα της ανυπόγραφο κύριο άρθρο του Γεωργίου Α. Βλάχου, ιδρυτή της εφημερίδας, για την πορεία της μικρασιατικής εκστρατείας, στο οποίο υποστήριζε ότι «η Ελλάς… έχει την υποχρέωσιν να διαχειμάση οίκαδε». Αργότερα, πολλοί κατηγόρησαν τον Βλάχο ότι με αυτή του τη συμβουλή συνέβαλε στην υποχώρηση του ελληνικού στρατού και στην καταστροφική για τον ελληνισμό έκβαση του πολέμου. Ομως η «Κ» δημοσίευσε το άρθρο την ίδια μέρα που ο Κεμάλ εξαπέλυσε την επίθεσή του, όταν ο ελληνικός στρατός ήδη βρισκόταν σε απελπιστική κατάσταση. Στο μεταξύ, Γάλλοι και Ιταλοί είχαν συνάψει μυστικές συμφωνίες με τους Τούρκους εθνικιστές. Τον ελληνικό στρατό ακολούθησε στην υποχώρησή του προς τα παράλια μεγάλος αριθμός χριστιανών, που άφηναν πίσω τους τις πατρογονικές εστίες για να γλιτώσουν τη σφαγή από τους Τούρκους. Τελικά ολόκληρη η Ελλάς διαχείμασε οίκαδε, παλαιά και νέα, στρατιώτες της εκστρατείας και πρόσφυγες της Μικρασιατικής Καταστροφής μαζί.
«Στα ταξίδια μου βρήκα μια κάμερα γεμάτη από τις αναμνήσεις κάποιου και θέλω να του την επιστρέψω. Τριγύρισα στη Χώρα της Μυκόνου, στα ελληνικά νησιά, την επόμενη μέρα, αλλά δεν αναγνώρισα κάποιον. Αυτή είναι η τελευταία φωτογραφία. Αν είσαι εσύ αυτός, γράψε μου στο mylostphotos@gmail. com και θα σου επιστρέψω την κάμερα. Αυτό είναι ένα πείραμα. Θέλω να μπείτε στο γκρουπ αυτό και να καλέσετε κι άλλους, με την ελπίδα ότι έτσι θα βρω τον ιδιοκτήτη της κάμερας και θα τον επανενώσω με τις φωτογραφίες του. Ξέρω ότι είναι απίθανο, αλλά είναι ο μόνος τρόπος που μπορώ να σκεφτώ για να φτάσω στους σωστούς ανθρώπους – ποιος ξέρει από πού είναι, αλλά υπάρχουν κάποιες λήψεις από το Λονδίνο πριν από αυτές στα ελληνικά νησιά. Ορίστε λοιπόν… Δεν μπορείς να πεις ότι δεν προσπάθησα. Ευχαριστώ σε όσους βοηθήσουν – ποιος ξέρει, ίσως αυτό πετύχει».
Ηταν 17 Οκτωβρίου όταν ο Ντάνι Κάμερον, από το σπίτι του στην Αυστραλία πια, έγραφε τα παραπάνω, χωρίς στην πραγματικότητα και ο ίδιος να πιστεύει ότι το πείραμα αυτό θα είχε επιτυχία. Εκλεισε το μήνυμα σε ένα εικονικό μπουκάλι, ένα γκρουπ στο facebook με τίτλο «Needle in a haystack» (δηλαδή… βελόνα στ’ άχυρα) και το έριξε στον ωκεανό του Ιντερνετ. «Ποιος ξέρει», σκεφτόταν και ξανασκεφτόταν.
Ανταπόκριση
Και τότε, συνέβη… Οπως οι καλλιτέχνες ζουν για τη στιγμή που το έργο τους θα αποκοπεί από τους ίδιους, αποκτώντας τη δική του υπόσταση, τη δική του ζωή, έτσι και ο Ντάνι αναθάρρησε διαπιστώνοντας πως το κάλεσμά του δεν έβρισκε μόνο ανταπόκριση από ανθρώπους απ’ όλο τον πλανήτη, αλλά ότι αυτοί οικειοποιούνταν την έκκλησή του, την έκαναν δική τους. Στις 18 Οκτωβρίου, στο γκρουπ είχαν μπει 60 χρήστες του facebook. Στις 24 Οκτωβρίου 1.200. Στις 30 Οκτωβρίου είχαν γίνει 18.000 και έως την επόμενη μέρα είχαν φτάσει τους 60.000. Εως τις 2 Νοεμβρίου, οι χρήστες που είχαν μπει στο γκρουπ του Ντάνι ήταν 235.000.
Ποιος ξέρει πόσους ακόμη θα είχε «στρατολογήσει» ο Ντάνι για τον σκοπό του, εάν πριν από λίγες ημέρες ένας ανυποψίαστος χρήστης του facebook από το γραφείο του στο Λονδίνο δεν έβλεπε έκπληκτος στην οθόνη του υπολογιστή του μια φωτογραφία από τις καλοκαιρινές του διακοπές! Ο Κάμερον είχε «ποστάρει» στο γκρουπ κάποιες από τις φωτογραφίες που περιείχε η κάμερα, με την ελπίδα ότι κάποιος, κάπου, θα αναγνώριζε τον εαυτό του. Στην «επίμαχη» εικόνα, φωτογραφιζόταν ο Εντουαρντ Χοστέιν και οι φίλοι του. Οπως είπε ο ίδιος, βρισκόταν πράγματι στα ελληνικά νησιά την περίοδο εκείνη και «η φίλη μας Μαρί Σεσίλ έχασε τη φωτογραφική της μηχανή». Συγκινημένος από τη γιγάντια ανθρώπινη αλυσίδα που είχε δημιουργηθεί, επικοινώνησε με τον Κάμερον για τα νέα.
Ετσι, η κάμερα που ξεκίνησε από τη Μύκονο και ταξίδεψε ώς την Αυστραλία, βρίσκεται ήδη καθ’ οδόν για ένα κοριτσίστικο διαμέρισμα στο Παρίσι, με ενδιάμεσο, έστω νοητό, σταθμό ένα κτίριο γραφείων στο Λονδίνο. «Συγχαρητήρια σε όλους», έγραψε ο Ντάνι τις επόμενες ημέρες στους χρήστες του γκρουπ του. «Ο ιδιοκτήτης της κάμερας βρέθηκε… Τελικά, η βοήθεια όλων μας συρρίκνωσε τον πλανήτη».
Απίστευτο; Ισως όχι και τόσο πολύ. Σύμφωνα με τις τελευταίες ανακοινώσεις της εταιρείας, οι εγγεγραμμένοι χρήστες του facebook έχουν ξεπεράσει τα 300 εκατομμύρια, με χιλιάδες νέους χρήστες να προστίθεντα. Εκτιμήσεις αναφέρουν ότι, με τον ρυθμό ανάπτυξης, δεν αποκλείεται εντός του 2010 το site να φτάσει το μισό δισεκατομμύριο χρήστες – ένα άνευ προηγουμένου κοινωνικό φαινόμενο. Συνέχεια »
«Οι γιατροί, ο λευκοφόρος όμιλος που θέλει να μας κάνει καλά… Δηλαδή να γυρίσουμε πίσω, έξω στην τέφρινη πραγματικότητα, να ξαναδούμε με την κρίση του ακέραιου μυαλού την πιο αβάσταχτη, πιο αλλόφρονη λογική της ζωής που σκοτώνει την ανθρώπινη καρδιά…».
Με αυτή την τραγική διαύγεια στα φωτεινά διαλείμματα της ψύχωσής του, καταγράφει στα 1930 σε κουρελόχαρτα του ψυχιατρείου ο Ρώμος Φιλύρας (1888-1942) τη ζωή στο ίδρυμα, τα κλινικά συμπτώματα της αρρώστιας του και των άλλων «προνομιούχων της τρέλας», μαζί με πλήθος κοινωνικών σχολίων της εποχής.
Σχεδόν 70 χρόνια μετά τον θάνατό του στο Δρομοκαΐτειο «μόνου και ξεχασμένου», ο παραγνωρισμένος ποιητής Φιλύρας έρχεται σήμερα, με αφορμή μια παράσταση, να ταράξει το νου μας με τις συγκλονιστικές αυτοβιογραφικές σημειώσεις του στη διάρκεια του 15χρονου εγκλεισμού του στο άσυλο. Δεν είναι πια ο μεγαλομανής νάρκισσος της προηγηθείσας «Παράδοξης αυτοβιογραφίας», που σε τροχιά παραληρηματικής αυτοεξιδανίκευσης με εμμονή στους τίτλους ευγενείας, προείκαζε ίσως την επικείμενη διανοητική του κατάρρευση. Εχει βιώσει το γκρέμισμα της ουτοπίας και το σακάτεμα από την εγκατάλειψη και τον ζόφο. Είναι ένας «θαμμένος ζωντανός» εν πλήρει συνειδήσει: «Αν επιμένετε να με γιατρέψετε από κάτι, γιατρέψτε με από τη λογική!».
Φυλαγμένα από φιλότιμους διασώστες του έργου του, τα ημερολόγια του Δρομοκαΐτειου εμφανίζουν τις φιλυρικές μεταπτώσεις από την πραγματικότητα στη μυθομανία, τις εξάρσεις υπομανιακής σύγχυσης, τη δεσπόζουσα φασματική παρουσία του έρωτα, ενώ βρίθουν από πλεοναστικά επίθετα και πυρετικές ολοσέλιδες προτάσεις. Ωστόσο, ο αφοπλιστικά αυθόρμητος, λαχανιασμένος, σχεδόν προφορικός λόγος, διαπνέεται από ποιότητα λογοτεχνικής έκφρασης, εκπληκτικές λυρικές διακυμάνσεις, ανατριχιαστική οξυδέρκεια και αυτοσαρκασμό, προσδίδοντας ρίγος τραγικού στη μετεώριση του ποιητή ανάμεσα στη λογική και την τρέλα, τον ρεαλισμό και την υπέρβασή του, καθώς και μια πρώιμη υπερρεαλιστική χροιά στο ύφος της γραφής του.
Το πασίγνωστο τραγούδι του Σαββόπουλου «Ωδή στον Γ.Κ. (Γιώργο Καραϊσκάκη)» είναι στην πραγματικότητα «Ωδή στον Κ.Γ. (Κώστα Γεωργάκη)» και η αλλαγή του ονόματος στον τίτλο είχε γίνει για να παρακαμφθεί η λογοκρισία.” – (Κώστας Γεωργάκης:Κερκυραίος φοιτητής στην Ιταλία που αυτοπυρπολήθηκε σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη χούντα)
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
Άρθρα (RSS)