Terra Computerata

Φέτος είχαμε μία από τις μακρύτερες εξεταστικές περιόδους που μας εξάντλησε όλους. Για να παρηγορηθείτε λοιπόν υπάρχουν πάντα τα χειρότερα… επιτήρηση σε στάδιο! Επίδομα αντηλιακού δίνεται;

«Λουκέτο» στα ίντερνετ καφέ της κεντρικής Κίνας έβαλαν οι αρχές, με το σκεπτικό ότι οι μαθητές ξόδευαν πολλές ώρες σερφάροντας στο ίντερνετ, και γίνονταν, έτσι, αμελείς με αποτέλεσμα να  «κόβονται» στις εξετάσεις. Οι αρχές της επαρχίας Linchuan θεώρησαν ότι οι μαθητές θα έπρεπε να μένουν στο σπίτι και να διαβάζουν για τις επερχόμενες εθνικές εξετάσεις, αντί να περνούν την ώρα τους σερφάροντας στο διαδίκτυο. Κι έτσι αποφάσισαν να κλείσουν όλα τα ίντερνετ καφέ της περιοχής. «Κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσιμης περιόδου, στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε μια εκπαιδευτική κοινωνία και, για να γίνει αυτό, οι μαθητές πρέπει να παραμείνουν απερίσπαστοι» δήλωσε στο Associated Press Κινέζος αξιωματούχος από την Υπηρεσία Πολιτιστικών Υποθέσεων της Linchuan, που αρνήθηκε να δώσει το όνομά του. Ο αξιωματούχος πρόσθεσε ότι «εκτός από τα ίντερνετ καφέ, δεν υπάρχει άλλος χώρος στην πόλη για να χαζολογούν τα παιδιά» κι έτσι, προφανώς, θεωρεί ότι θα καταφέρει να τα κρατήσει κλεισμένα στο σπίτι. Βέβαια, οι ανησυχίες των αρχών είναι μάλλον βάσιμες αν κρίνει κανείς από τα ποσοστά αποτυχίας στις εξετάσεις, που κάθε χρόνο προσεγγίζουν το 75%. Οι υπόλοιποι δεν μπαίνουν στο πανεπιστήμιο και πιάνουν αμέσως δουλειά. Κι αυτό, παρά τις «φιλότιμες» προσπάθειες που καταβάλλουν για να περάσουν. Πέρυσι, τουλάχιστον 2.200 μαθητές πιάστηκαν με… χάι τεκ σκονάκι. Χρησιμοποιούσαν ασύρματα μικροσκοπικά ακουστικά, για να ακούν τις απαντήσεις.

Τα Νέα

Ο Βανγκ Λέι Λιν σταματάει τη φάλαγγα των τεθωρακισμένων στην πλατεία  Τιεν Αν Μεν στις  6 Ιουνίου 1989.

Διαβάστε περισσότερα στο άρθρο της Τσαοχουα Ουανγκ Μνήμη της Τιεν Αν Μεν στην Αυγή

Μόνο που πίσω από τέτοια φωτεινά παραδείγματα κρύβεται μια πιο «σκοτεινή» πτυχή του Διαδικτύου, την οποία έφερε στην επιφάνεια η πρόσφατη διαμάχη της Google με το κινεζικό καθεστώς: το γεγονός ότι, όπως η τεχνολογία μπορεί να συμβάλει στην ελεύθερη έκφραση, μπορεί εξίσου εύκολα να τη φιμώσει.

«Λέξεις – κλειδιά»

«Από τεχνικής σκοπιάς, η λογοκρισία στο Ιντερνετ είναι σχετικά εύκολη διαδικασία», λέει στην «Κ» ο κ. Παύλος Σπυράκης, καθηγητής στο Τμήμα Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και Πληροφορικής (ΤΜΗΥΠ) στο Πανεπιστήμιο Πατρών. «Το μόνο που χρειάζεται να κάνουν οι ειδικοί είναι να δημιουργήσουν ένα φίλτρο το οποίο θα απαγορεύει την πρόσβαση σε ιστοσελίδες οι οποίες περιέχουν συγκεκριμένες λέξεις – κλειδιά».

Ετσι, σύμφωνα με δημοσίευμα του BBC, στην Κίνα υπολογίζεται πως 30.000 και πλέον μέλη των διωκτικών αρχών ασχολούνται καθημερινά με την ανανέωση της «μαύρης λίστας» από ηλεκτρονικές διευθύνσεις που περιέχουν απαγορευμένους για το καθεστώς όρους, όπως «ανεξαρτησία του Θιβέτ», «αστυνομική βία», ακόμη και «ελευθερία του λόγου». Και καθώς κάθε ιντερνετικός πάροχος είναι υποχρεωμένος νομικά να χρησιμοποιεί το συγκεκριμένο ψηφιακό τείχος, είναι σχεδόν βέβαιο πως, μόνο αν υπάρξει κάποιο κενό ασφαλείας, μία τέτοια ιστοσελίδα θα μπορέσει να εμφανιστεί σε υπολογιστές στην Κίνα. «Μάλιστα, για να παρακάμψει κανείς αυτό το φίλτρο χρειάζονται εξειδικευμένες γνώσεις, κάτι που σημαίνει πως στην πράξη ο μέσος χρήστης πολύ δύσκολα θα μπορέσει να αποκτήσει πρόσβαση σε λογοκριμένο υλικό», συμπληρώνει ο κ. Σπυράκης.

Γι’ αυτό και το κινεζικό παράδειγμα γρήγορα βρήκε μιμητές: η οργάνωση OpenNet Initiative υπολογίζει σε περίπου 20 τα καθεστώτα στον κόσμο που ασκούν «συστηματικό» ή «ουσιώδη» έλεγχο στο Διαδίκτυο με πολιτικά κριτήρια – τη στιγμή που η λίστα των «Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα» απαριθμεί 13 κράτη «εχθρούς του Ιντερνετ».

Στον υπόλοιπο κόσμο

Βέβαια, συγκριτικά με το τι συμβαίνει στον υπόλοιπο κόσμο, όλες αυτές οι περιπτώσεις θεωρούνται εξαίρεση στον κανόνα. Ωστόσο, σύμφωνα με τον κ. Σπυράκη, το Διαδίκτυο βρίσκεται έτσι κι αλλιώς μπροστά σε μία σειρά από δραστικές αλλαγές που ενδεχομένως να αλλάξουν τη φυσιογνωμία του. Κι αυτό όχι μόνον επειδή οι εθνικοί ανταγωνισμοί ίσως στο μέλλον θέσουν κι άλλες χώρες στον πειρασμό της διαδικτυακής λογοκρισίας, αλλά και γιατί έτσι κι αλλιώς «καλούμαστε να βρούμε τη χρυσή τομή ανάμεσα στη διασφάλιση της ελευθερίας του χρήστη, από τη μια μεριά και στην αντιμετώπιση των παράνομων ιντερνετικών δραστηριοτήτων», όπως λέει χαρακτηριστικά.

Αυτό σημαίνει, για παράδειγμα, πως πολλές χώρες φιλτράρουν ήδη το ιντερνετικό περιεχόμενο, μπλοκάροντας site παιδικής πορνογραφίας ή ιστοσελίδες με ρατσιστικό υλικό. «Μόνο που σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να είναι αυστηρά καθορισμένα τα κριτήρια αποκλεισμού και ο κατάλογος των απαγορευμένων site δημόσιος, ώστε να μπορεί να ελεγχθεί αν αυτά ανήκουν όντως στα συγκεκριμένα κριτήρια», συμπληρώνει ο καθηγητής. Προϋποθέσεις που δεν ισχύουν πάντα, αφού αρκετές κρατικές υπηρεσίες ή πανεπιστημιακά ιδρύματα στις ΗΠΑ ή στη Βρετανία χρησιμοποιούν έτοιμες εφαρμογές, όπως το SmartFilter, οι οποίες δεν αποκαλύπτουν τη «μαύρη λίστα» τους.

«Ο κατάλογος των sites που μπλοκάρονται αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία της ιδιοκτήτριας εταιρείας, η οποία προστατεύεται από το νόμο», σημείωνε χαρακτηριστικά στον Guardian η Jo Glanville από την οργάνωση Index on Censorship, «με συνέπεια ακόμη και οι χώρες που χρησιμοποιούν την εφαρμογή να μη γνωρίζουν τι ακριβώς λογοκρίνεται».

Ισότιμη πρόσβαση

Αλλος ένας διαφαινόμενος κίνδυνος είναι το Ιντερνετ να χάσει την ουδετερότητά του – να πάψει, δηλαδή, να προσφέρει σε κάθε χρήστη ισότιμη πρόσβαση σε όλες τις διαδικτυακές υπηρεσίες. Το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι τα αρχεία που διακινούνται στον παγκόσμιο ιστό αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο, με τις εταιρείες να αναγκάζονται εκ των πραγμάτων να διαχειρίζονται την κυκλοφορία των δεδομένων για να αποτρέψουν τυχόν δυσλειτουργίες. Ομως, αυτή η διαχείριση θα πρέπει να γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να μη διευκολύνεται η χρήση κάποιων εφαρμογών, παρακωλύοντας κάποιες άλλες – σε μία τέτοια περίπτωση, οποιοσδήποτε πάροχος θα μπορεί να επιβραδύνει την πρόσβαση σε κάποια online τηλεοπτική υπηρεσία, για παράδειγμα, ευνοώντας τα τηλεοπτικά προγράμματα που προσφέρει ο ίδιος. Το ενδεχόμενο αυτό ήρθε στην επιφάνεια στις ΗΠΑ όταν το Associated Press ανακάλυψε πως η Comcast ουσιαστικά παρεμπόδιζε την ανταλλαγή αρχείων βίντεο μεταξύ των πελατών της. Βέβαια, η αμερικανική εταιρεία αναγκάστηκε στην πορεία να υπαναχωρήσει στις πιέσεις της Ομοσπονδιακής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών (FCC) και να αλλάξει τον τρόπο διαχείρισης.

Καθημερινή

Δύσκολες ώρες περνούν τα μοναχοπαίδια της Κίνας στο σχολείο, αφού σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα το ένα τρίτο των μαθητών σχολικής ηλικίας υποφέρουν από στρες, που τους προκαλεί το σχολείο, αλλά και οι γονείς. Βρετανοί και Κινέζοι ερευνητές, οι οποίοι εξέτασαν 2.191 μαθητές ηλικίας από εννέα έως 12 ετών, σε αστικές και αγροτικές περιοχές της επαρχίας Ζεζιάνγκ, μιας σχετικά εύπορης περιοχής στην ανατολική Κίνα, διαπίστωσαν ότι πάνω από το ένα τρίτο παραπονιέται για πονοκεφάλους και πόνους στην κοιλιά –τα ψυχοσωματικά συμπτώματα του στρες– τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα. Οι ειδικοί αποδίδουν το πρόβλημα στο εξαιρετικά απαιτητικό εκπαιδευτικό σύστημα της Κίνας, στην πολιτική του ενός παιδιού, που έχει ως αποτέλεσμα να πιέζουν οι γονείς τα παιδιά τους ώστε να ικανοποιήσουν δικά τους ακαδημαϊκά απωθημένα, και στην κομφουκιανή παράδοση που απαιτεί σεβασμό για τους γονείς και τους μεγαλύτερους, υπακοή και πειθαρχία.

Καθημερινή

Σε σοβαρή κατάσταση νοσηλεύεται ένα 14χρονο αγόρι το οποίο ξυλοκοπήθηκε αγρίως σε ένα στρατιωτικά οργανωμένο «κέντρο απεξάρτησης από το Διαδίκτυο» στην Κίνα. Ο μικρός Που Λιανγκ δέχθηκε δεκάδες χτυπήματα από τον διευθυντή του κέντρου στην πόλη Τσενγκντού αλλά και από άλλους τροφίμους. Επιπλέον η μητέρα του κατήγγειλε ότι για τη «θεραπεία» του γιου της είχε πληρώσει 517 ευρώ. Πριν από λίγες ημέρες ένα 15χρονο αγόρι ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου σε άλλο κέντρο τέτοιας απεξάρτησης.

Ωχ, ωχ τελευταία δεν αισθάνομαι πολύ καλά…

Το Βήμα

Στην Κίνα ο Μεγάλος Αδελφός θα είναι πλέον προεγκατεστημένος σε όλους τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές που από 1ης Ιουλίου θα πωλούνται σε ιδιώτες. Οι Αρχές θα ενσωματώνουν ένα ειδικό λογισμικό το οποίο «μπλοκάρει» ιστοσελίδες πορνογραφικού αλλά και πολιτικού περιεχομένου.

Υποτίθεται ότι στόχος του μέτρου είναι η προστασία των ανηλίκων καθώς οι γονείς θα έχουν τη δυνατότητα να ελέγχουν πού «σερφάρουν» τα παιδιά τους. Ωστόσο πολλοί εκφράζουν την ανησυχία ότι το λογισμικό με την επωνυμία «Green DamΥouth Εscort» («Πράσινο Φράγμα- Συνοδός Νεότητας») θα αποτελέσει άλλο ένα εργαλείο για τον έλεγχο των πολιτών και την καταστολή των αντιφρονούντων.

Ο υποχρεωτικός ψηφιακός «λογοκριτής» θα μπλοκάρει επίσης ιστοσελίδες με βάση λέξεις-«κλειδιά». Είναι προφανές ότι θα παρεμποδίζεται η αναζήτηση πληροφοριών για ζητήματα που το κυβερνών Κομμουνιστικό Κόμμα θεωρεί «επικίνδυνα», όπως για παράδειγμα το πώς ακριβώς ο στρατός έπνιξε στο αίμα πριν από 20 χρόνια τις ειρηνικές φοιτητικές διαδηλώσεις στην πλατεία Τιανανμέν του Πεκίνου.

To BHMA

Τη νύχτα της 3ης προς την 4η Ιουνίου του 1989, το κινεζικό καθεστώς αποφασίζει να δώσει ένα τέρμα στις διαδηλώσεις Κινέζων πολιτών, που ζητούσαν πολιτικές ελευθερίες στην πλατεία Τιεν Αμέν του Πεκίνου. Με απόφαση του πρωθυπουργού Λι Πενγκ, κηρύσσεται στρατιωτικός νόμος και δεκάδες διαδηλωτές συνθλίβονται από τα άρματα μάχης ή σκοτώνονται από τους στρατιώτες.

Πληκτρολογώντας «πλατεία Τιεν Αν Μεν» σε μηχανές αναζήτησης στο Διαδίκτυο, εμφανίζεται σε χιλιάδες ιστοσελίδες η διάσημη φωτογραφία του άοπλου πολίτη να σταματά το τανκ που κλήθηκε να καταπνίξει το κίνημα του ’89. Η ίδια πληκτρολόγηση σε υπολογιστή στην Κίνα εμφανίζει μερικούς τουρίστες στη μαρτυρική πλατεία. Παρέχοντας τεχνολογία, εταιρείες «της Γουόλ Στριτ» βοηθούν μέσω επιχειρηματικών συμφωνιών το καθεστώς να διαγράψει από τη μνήμη του κινεζικού λαού γεγονότα, επιλεκτικά.

Μια γυναίκα 48 ετών από την Κίνα, έγινε δεκτή ως μαθήτρια σε δημοτικό σχολείο.

Η κυρία Xie Zuojin, από την πόλη Fengkou, διευθύνει ένα φαρμακείο αλλά όπως είπε ο αναλφαβητισμός της έχει κάνει την εργασία της δύσκολη και χάνει πελατεία.

Οι υπεύθυνοι του Second Elementary School έμειναν έκπληκτοι όταν είδαν την 48-χρονη να καταθέτει τα χαρτιά της για εγγραφή στα μαθήματα!

«Της προτείναμε να διαβάζει σπίτι της και να της στέλνουμε το υλικό και ίσως κάποιο δάσκαλο για ιδιαίτερα αλλά αρνήθηκε αφού όπως μας ανέφερε το σχολείο είναι το καλύτερο μέρος για να μάθει,» είπε ένας από τους δασκάλους.

Το σχολείο τελικά την αποδέχθηκε ως ενήλικη μαθήτρια και την τοποθέτησε μαζί με οκτάχρονα παιδιά στην δεύτερη τάξη!

«Οι συμμαθητές μου με βοηθούν αρκετά και μου δείχνουν πώς να κρατώ σημειώσεις και πώς να κάνω πράξεις αριθμητικής,» είπε η κυρία Xie Zuojin.

Η «κυβερνοεπίθεση» η οποία πλήττει εδώ και ημέρες τη γαλλική πρεσβεία στο Πεκίνο και έχει παραλύσει τον διαδικτυακό της τόπο είχε ως κίνητρο την πολιτική εκδίκηση λόγω της ανάμιξης της Γαλλίας στη διένεξη Κίνας- Θιβέτ, εικάζει ο γαλλικός Τύπος. Η Κίνα πάντως διαψεύδει επισήμως τα δημοσιεύματα.

Πηγή του υπουργείου Εξωτερικών της Γαλλίας δήλωσε ανωνύμως στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων ότι ο δικτυακός τόπος της πρεσβείας παραμένει εκτός λειτουργίας λόγω κυβερνοεπίθεσης η οποία ξεκίνησε- και αυτό «δεν μπορεί να είναι συμπτωματικό» αμέσως μετά τη συνάντηση την οποία είχαν το περασμένο Σάββατο στο Γκντανσκ της Πολωνίας ο γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί με τον εξόριστο πνευματικό ηγέτη των Θιβετιανών Δαλάι Λάμα.

«Ο διακομιστής δεχόταν επίθεση για αρκετές ημέρες, κορεσμένος με μαζικά αιτήματα σύνδεσης τα οποία έρχονταν κυρίως τη νύχτα» είπε ο γάλλος διπλωμάτης. Και τόνισε ότι γάλλοι τεχνικοί διαθέτουν ενδείξεις ότι το κέντρο των επιθέσεων βρισκόταν επί κινεζικού εδάφους.

Πηγή: Το Βήμα

Μια και πολύς για σχολικές ταινίες αυτές τις ημέρες θυμήθηκα μία ταινία του Γιμού -ίσως όχι την πιο εντυπωσιακή αλλά αυτή που μας αγγίζει περισσότερο ως κλάδο. “Ούτε ένας λιγότερος” Σε απομονωμένο χωριό της Κίνας, εντός ερειπωμένου σχολείου που θα ανάγκαζε ακόμη και τον πιο σκληροπυρηνικό δάσκαλο – ιεραπόστολο –  να υποβάλει τάχιστα την παραίτησή του, μια 13χρονη αναλαμβάνει χρέη δασκάλου δημοτικού σχολείου! Φεύγοντας ο κανονικός δάσκαλος σχεδόν διατάζει το κορίτσι: «Και τον νου σου μη σου φύγει ούτε ένας μαθητής». Γιατί; Μα λόγω φτώχειας. Ετησίως ένα εκατομμύριο Κινεζάκια εγκαταλείπουν τα βιβλία και ρίχνονται στην παραγωγή παίρνοντας πενταροδεκάρες (στην πραγματικότητα το ανατριχιαστικό αυτό νούμερο είναι κατά τρεις φορές υψηλότερο). Ενας μαθητής «δραπετεύει» και εξαφανίζεται στη γειτονική πόλη. Η 13χρονη δεν το βάζει κάτω. Μετά χιλίων κόπων, βασάνων, ευρημάτων (πράγματα που δεν θα διέπραττε ούτε ο έσχατος ρακένδυτος της Αθήνας) φτάνει στην πόλη και ψάχνει ψύλλο στ’ άχυρα. Τελικά, καταλήγει στην πόρτα ενός κινεζικού καναλιού. Και κατασκηνώνει επί 36ωρο ρωτώντας όσους μπαινοβγαίνουν στο κτίριο: «Κύριε, μήπως είστε ο διευθυντής του καναλιού;». Υστερα από τόσες ώρες το αφτί κάποιου ιθύνοντος ιδρώνει και το αθώο πλάσμα δρασκελίζει την πόρτα του διευθυντή. Ετσι η 13χρονη… δασκάλα βγαίνει σε μια εκπομπή κάποιας Κινέζας… Νικολούλη.

Ο εξαφανισθείς μαθητής βρίσκεται και στη συνέχεια όλοι μαζί επιστρέφουν στο χωριό, παρέα φυσικά με τηλεοπτικό συνεργείο.

Αν το χάσατε, αναζητήστε το.

Η σχολική διαρροή είναι μία από τις χαίνουσες πληγές της πολύπαθης παιδείας. Ενδιαφέρον είναι ότι το ίδιο σύνθημα κυριαρχεί στις αμερικάνικες εκπαιδευτικές ιστοσελίδες. No child left behind.

Και παραμένω απορούσα: Αυτά τα στατιστικά στοιχεία που συλλέγει το υπουργείο ολοένα και πιο συχνά, καταλήγουν κάπου; Φαντάζομαι κάποιοι τα συγκεντρώνουν. Κάποιοι άλλοι τα μελετούν; κάνουν προτάσεις; ή τα αφήνουμε όλα να τα λύσει ο κ. Βερέμης; “Λίγο πιο κοντό το δημοτικό, λίγο πιο μακρύ το λύκειο, της στραβής παιδείας τα μπατζάκια φταίνε”.