«Δυστυχώς, στη χώρα μας δεν καταφέραμε να στήσουμε μία αξιόλογη αστική κοινωνία, που να ξέρει να κρατά τον διαχωρισμό ανάμεσα στην ύλη και τον πολιτισμό. Που να ενδιαφέρεται για τις τέχνες και τα γράμματα, παράλληλα με την ευζωία και την πολυτέλεια.Δεν είναι λίγοι όσοι θεωρούν αδιάφορα τα θέματα πολιτισμού -μαζί και τα μουσεία.
Φταίνε βέβαια και άλλα πράγματα. Για παράδειγμα, τα ωράρια λειτουργίας των μουσείων είναι καθαρά δημοσιοϋπαλληλικά. Λειτουργούν κατά βάση τις ώρες που οι Ελληνες είναι απορροφημένοι στην καθημερινότητά τους με τον αγώνα προς το ζην. Τις Κυριακές κλείνουν στις 14.00 το μεσημέρι. Επίσης φταίνε, ως ένα βαθμό, και οι άνθρωποι που ασχολούνται.
Τα εκθέματα εκτίθενται απλώς (χωρίς καμία δυνατότητα διάδρασης), το πληροφοριακό υλικό είναι γραμμένο με απωθητικό τρόπο που θυμίζει μάθημα αρχαιολογίας, ενώ σε πολλές περιπτώσεις οι λεζάντες είναι γραμμένες με τόσο μικρά γράμματα, που θα πρέπει ο επισκέπτης να κολλήσει το πρόσωπό του στο τζάμι που προστατεύει το έκθεμα για να τις διαβάσει».Τα εκθέματα εκτίθενται απλώς (χωρίς καμία δυνατότητα διάδρασης), το πληροφοριακό υλικό είναι γραμμένο με απωθητικό τρόπο που θυμίζει μάθημα αρχαιολογίας, ενώ σε πολλές περιπτώσεις οι λεζάντες είναι γραμμένες με τόσο μικρά γράμματα, που θα πρέπει ο επισκέπτης να κολλήσει το πρόσωπό του στο τζάμι που προστατεύει το έκθεμα για να τις διαβάσει».
Σε κάθε περίπτωση, η έλλειψη ενδιαφέροντος για τον πολιτισμικό πλούτο των μουσείων, δεν μπορεί παρά να ισοδυναμεί με απουσία πνευματικότητας και εάν μείνουμε σε αυτό είμαστε ‘’χαμένοι’’».
Η Μαριλένα Κασιμάτη, επιμελήτρια εκθέσεων στην Εθνική Πινακοθήκη, σκιαγραφεί προοπτικά τη αναιμική δυναμική των ελληνικών μουσείων.
Εθνος
Άρθρα (RSS)