Terra Computerata

Tο 2009 μάς ξημέρωσε ως Ετος Γαλιλαίου και Ετος Δαρβίνου, αλλά στις 7 Ιανουαρίου στην Πράγα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή το εγκαινίασε ως «Ευρωπαϊκό Ετος Δημιουργικότητας και Καινοτομίας» (βλ. http://create2009. europa.eu/). Επεξηγώντας τους λόγους αυτής της επιλογής, ο ευρωπαίος επίτροπος για την Εκπαίδευση και τον Πολιτισμό Ζαν Φιγκέλ (Jan Figel), είπε: «Τόσο η δημιουργικότητα όσο και η ικανότητα για καινοτομία αποτελούν θεμελιώδη γνωρίσματα του ανθρώπου- τα οποία είναι εγγενή σε όλους μας και τα οποία χρησιμοποιούμε σε διάφορες καταστάσεις και τόπους,είτε συνειδητά είτε όχι.Με αυτό το ευρωπαϊκό έτος,με την προώθηση των ανθρώπινων ταλέντων και της ικανότητας των ανθρώπων να καινοτομούν,μπορούμε ενεργά να διαμορφώσουμε μια Ευρώπη προς το καλύτερο,να συμβάλουμε στην πλήρη ανάπτυξη τόσο του οικονομικού όσο και του κοινωνικού δυναμικού της».

Η εφετινή έκθεση της ΕΕ κατατάσσει την Ελλάδα στους ουραγούς της δημιουργικότητας: Καταλαμβάνουμε τη 18η θέση μεταξύ 27 κρατών (πρώτη είναι η Ελβετία, πίσω μας η Ιταλία, η Μάλτα, πρώην ανατολικές χώρες και η Τουρκία). Αλλά ακόμη κι αυτή η θέση είναι κατ΄ ουσίαν πλασματική, δεδομένου ότι τα μόνα «βελτιωμένα καινοτομικά μας μεγέθη» στο 2008 ήταν η διάδοση της ευρυζωνικής σύνδεσης στο Διαδίκτυο και η πώληση νέων προϊόντων στην ελληνική αγορά. Αυτές καθαυτές οι επενδύσεις των επιχειρήσεων στην καινοτομία παρουσίασαν μείωση που αγγίζει το 25%! Η ΕΕ «χαιρέτισε» τις διόλου καινοτόμες επιδόσεις μας με πολύ εύγλωττο τρόπο: Από τις 25 σημαντικές προσωπικότητες που επέλεξε ως «Πρέσβεις του Ετους Δημιουργικότητας και Καινοτομίας», ούτε ένας δεν είναι Ελληνας. Οι πρέσβεις αυτοί αναμένεται να υποστηρίξουν το Ετος στις χώρες τους και παγκοσμίως και να συμμετάσχουν σε εκδηλώσεις ευρείας προβολής. Η Ελλάδα, φοβόμαστε, θα έχει την έσχατη προτεραιότητα στην ατζέντα τους…

Tο Παρατηρητήριο για την ΚτΠ προχώρησε σε ανάλυση στοιχείων του Ευρωβαρόμετρου (Δεκέμβριος 2008) σχετικά με την άποψη και τον ρόλο των Ευρωπαίων γονέων για τα θέματα ψηφιακής ασφάλειας των παιδιών τους. Από την ανάλυση αυτή, προκύπτουν για την Ελλάδα τα ακόλουθα συμπεράσματα:

Οι Έλληνες γονείς υστερούν έναντι των παιδιών τους στη χρήση Διαδικτύου
Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες το ποσοστό των γονέων που χρησιμοποιεί Internet ξεπερνά το αντίστοιχο ποσοστό των παιδιών. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο η διαφορά αγγίζει κατά μέσο όρο τις 9 ποσοστιαίες μονάδες (84% των γονέων έναντι 75% των παιδιών) και προκύπτει κυρίως από το χαμηλό ποσοστό χρήσης στα παιδιά ηλικίας 6-10, ενώ στις μεγαλύτερες ηλικίες η διαφορά γονέων-παιδιών σχεδόν εξαλείφεται. Στην Ελλάδα το φαινόμενο είναι αντίστροφο, καθώς τα παιδιά σε όλο σχεδόν το ηλικιακό εύρος ξεπερνούν κατά πολύ τους γονείς τους στη χρήση Διαδικτύου, γεγονός που δυσχεραίνει σημαντικά το έργο των γονέων.

Χαμηλή η αξιοποίηση του Διαδικτύου στην εκπαιδευτική διαδικασία, πολύ αυξημένη η χρήση στα Internet Caf?
Το σπίτι παραμένει ο κύριος χώρος πρόσβασης στο Internet για τα παιδιά των λοιπών Ευρωπαίων (65%) και ακολουθεί το σχολείο (57%). Στην Ελλάδα το αντίστοιχο ποσοστό για την πρόσβαση από το σπίτι είναι 56%, ενώ για το σχολείο είναι πολύ χαμηλό (μόλις 26%). Αυτό οφείλεται κυρίως στο χαμηλό επίπεδο χρήσης του διαθέσιμου ευρυζωνικού Πανελλήνιου Σχολικού Δικτύου με ενεργό τρόπο στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής διαδικασίας και σε μαθήματα πλην της πληροφορικής. Αντίθετα, στην Ελλάδα εμφανίζεται το υψηλότερο, πανευρωπαϊκά, ποσοστό πρόσβασης των παιδιών στο διαδικτύου σε Internet Cafe (27% στην Ελλάδα έναντι μόλις 3% για την E.Ε-27).

Η ελλιπής ψηφιακή γνώση των Ελλήνων γονέων, αυξάνει σημαντικά τους φόβους τους
Οι Έλληνες γονείς εμφανίζονται ανήσυχοι (52%, το υψηλότερο μαζί με τους Γάλλους, έναντι 26% στην ΕΕ-27) για την προστασία των ιδιωτικών δεδομένων των παιδιών τους. Το ποσοστό όσων ανησυχούν για τα παιδιά τους σε ζητήματα αυτοκτονιών ή άλλων βλαπτικών ενεργειών αυξάνεται περαιτέρω στο 64% έναντι 39% στην ΕΕ. Τα ποσοστά αυτά σχετίζονται με το χαμηλό ποσοστό εξοικείωσης των Ελλήνων γονέων με το Διαδίκτυο, ενώ αξιοσημείωτη είναι η υστέρηση των ποσοστών χρήσης Διαδικτύου ακόμη και στις πιο δυναμικές ηλικίες γονέων (35-44), συνέπεια της οποίας είναι η συγκεκριμένη φοβική αντιμετώπιση. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία, στις ευρωπαϊκές χώρες παρατηρείται ότι όσο αυξάνεται η χρήση του Διαδικτύου από τους γονείς, τόσο μειώνονται οι αντίστοιχοι φόβοι τους για τα νέα μέσα.

Υπερπροστατευτικοί είναι οι Έλληνες γονείς, αλλά εφαρμόζουν λανθασμένη προσέγγιση σε ότι αφορά την ψηφιακή ασφάλεια των παιδιών τους.
Οι Έλληνες γονείς προσπαθούν να προστατεύσουν τα παιδιά τους με το να κάθονται κυριολεκτικά «δίπλα τους» όταν σερφάρουν (29% στην Ελλάδα έναντι 13% στην ΕΕ), με την Πορτογαλία να είναι η μόνη χώρα που εμφανίζει αντίστοιχα ποσοστά. Επίσης, οι γονείς στη χώρα μας συνηθίζουν να ελέγχουν εκ των υστέρων τα websites τα οποία επισκέπτονται τα παιδιά τους (σε ποσοστό 36% στην Ελλάδα, έναντι 21% στην ΕΕ). Επίσης, εξίσου υψηλά ποσοστά παρουσιάζουν οι Έλληνες γονείς και στον τακτικό έλεγχο των e-mail των παιδιών τους (30% έναντι 13% στην ΕΕ).

Παράλληλα με τα παραπάνω, ο φόβος των Ελλήνων γονέων για την απομόνωση των παιδιών τους εξαιτίας του Διαδικτύου, κυμαίνεται σε πολύ υψηλότερο επίπεδο από την υπόλοιπη ΕΕ (67% έναντι 34% στην ΕΕ). Παρ? όλα αυτά, στο επίπεδο της πρόληψης και του γονικού ελέγχου της πρόσβασης σε web sites δεν λαμβάνουν ιδιαίτερα μέτρα και βασίζονται κυρίως στον εκ των υστέρων έλεγχο των ψηφιακών περιηγήσεων των παιδιών τους.

Πτυχιακές και διπλωματικές εργασίες μέσω Ιντερνετ. Αυτές τις μέρες οι εταιρίες «εκπονήσεων πανεπιστημιακών εργασιών», όπως αυτοαποκαλούνται, κάνουν χρυσές δουλειές από τους φοιτητές που δεν διστάζουν να πληρώσουν αδρά για μια έτοιμη εργασία.

Η διαδικασία είναι απλή. Ο ενδιαφερόμενος στέλνει ένα e-mail στην ηλεκτρονική διεύθυνση της εταιρίας με το θέμα, το μέγεθος και την επιθυμητή ημερομηνία παράδοσης της εργασίας. Στη συνέχεια η εταιρία στέλνει ένα απαντητικό e-mail με το κόστος πληρωμής, την ημερομηνία παράδοσης και ζητά λεπτομέρειες, όπως βιβλιογραφία ή τυχόν επισημάνσεις από τον επόπτη καθηγητή του φοιτητή. Μέσα σε τριάντα μέρες η εργασία είναι στα χέρια του ενδιαφερόμενου, έτοιμη να δοθεί στον καθηγητή του πανεπιστημίου.

Οι τέσσερις εταιρίες «εκπονήσεων πανεπιστημιακών εργασιών» που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην Αθήνα λειτουργούν κυρίως μέσω των ιστοσελίδων τους στο Ιντερνετ. Η επικοινωνία του ενδιαφερόμενου με την εταιρία γίνεται εξολοκλήρου τηλεφωνικά ή μέσω e-mail. Μόνο δύο από τις τέσσερις εταιρίες διαθέτουν γραφεία στα οποία ο φοιτητής μπορεί να επισκεφτεί τον υπεύθυνο και να συζητήσει τις λεπτομέρειες της εργασίας του. Σύμφωνα με τις ίδιες τις εταιρίες, την εκπόνηση των εργασιών αναλαμβάνουν εξολοκλήρου καθηγητές «υψηλού επιπέδου» κάθε ειδικότητας.

Άρθρο του Αλέξη Παλαιολόγου στον Ελεύθερο Τύπο

 

Κλικ!

Στην παιδαγωγική συνεδρίαση του τέλους του τετραμήνου ανάψανε λίγο τα αίματα, μόλις ανέκυψε το θέμα του εύρους της βαθμολογίας. Πόσο βάζουμε στον μαθητή- έπιπλο που η μοναδική του συμβολή στην τάξη είναι το ροχαλητό του; Ακούστηκαν πολλά κι ευτράπελα για το τι κάνουν σε όοοολα τα σχολεία. Διαπιστώνω ότι και άλλοι προβληματίζονται για το θέμα της βαθμολογίας, όπως ο webwalker που διακρίνει τους βαθμούς από τους αριθμούς:

“Άρα για τους μαθητές που δεν προβλέπεται να γράψουν καλά στις πανελλαδικές δεν έχει σημασία τι θα τους βάλεις αφού έτσι κι αλλιώς ο βαθμός τους θα προσαρμοστεί στον γραπτό.

Στους καλούς μαθητές για να μην αδικηθούν πρέπει*  να βάλεις τουλάχιστον 2 μονάδες πάνω από αυτό που προβλέπεις ότι θα γράψουν. Και επειδή δεν μπορείς να προβλέψεις την ευκολία ή δυσκολία των θεμάτων βάζεις σε όλους 20. Αν καταφέρουν να γράψουν πάνω από 18 τότε καλώς το έβαλες, αν δεν καταφέρουν, δεν έχει σημασία ο βαθμός τους αφού θα προσαρμοστεί σ΄αυτό που έγραψαν.

Τελικά όλοι έχουν πολύ καλούς βαθμούς, που στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν αντιστοιχούν στο πραγματικό τους επίπεδο. Όλες αυτές οι στρεβλώσεις και τα μαγειρέματα είναι συνέπεια των πανελλαδικών εξετάσεων και της σύνδεσής τους με το Λύκειο.

Αν λοιπόν έχετε μαθητή στην Γ? Λυκείου και πήρατε έλεγχο, να ξέρετε ότι κατά πάσα πιθανότητα δεν πήρατε βαθμούς που αξιολογούν την επίδοση του μαθητή, αλλά αριθμούς!

Τέτοιους αριθμούς δώσαμε κι εμείς στους περισσότερους μαθητές της Γ΄Λυκείου,  εκτός των πραγματικά καλών που το άξιζαν. Στους γονείς είπαμε να αγνοήσουν τους αριθμούς και να μείνουν στα σχόλια που κάναμε για την επίδοσή τους. Στην Α? και Β? Λυκείου δώσαμε βαθμούς.”