Terra Computerata

Διαβάζω στον Ελεύθερο Τύπο: “Με εντολή του προέδρου, Μπαράκ Ομπάμα, ξεκίνησε η αναδιοργάνωση του ηλεκτρονικού συστήματος ασφαλείας των Ηνωμένων Πολιτειών.Η μεγάλη αυτή επιχείρηση αναμένεται να διαρκέσει εξήντα ημέρες και θα επανεξετάσει όλα τα σχέδια, τα προγράμματα και τις δραστηριότητες των αμερικανικών υπηρεσιών ηλεκτρονικής ασφάλειας.

Αυτό που προσδοκούν οι υπεύθυνοι είναι η βελτίωση της άμυνας του κράτους ενάντια στις «ιντερνετικές» απειλές, τις οποίες ο ίδιος ο πρόεδρος, κατά την προεκλογική του εκστρατεία, χαρακτηρίσει εξίσου σημαντικές με την απειλή επίθεσης με πυρηνικά ή βιολογικά όπλα.

Από την πλευρά του ο σύμβουλος του Ομπάμα σε θέματα αντιτρομοκρατίας, Τζον Μπρέναν τόνισε σε δηλώσεις του τη σημασία της ασφάλειας και σταθερότητας του ηλεκτρονικού συστήματος της χώρας, τόσο στον τομέα της εθνικής ασφάλειας, όσο και της οικονομίας.”

Με τον κίνδυνο να γίνω γραφική, να τολμήσω να ρωτήσω πόσο εξασφαλισμένοι είμαστε στην Ελλάδα από κακόβουλες ενέργειες;

Σάββατο πρωί, οικογενειακή εξόρμηση στο σουπερμάρκετ της γειτονιάς μου. Δεκάδες συμπολίτες μου και εγώ αγοράζουμε λαχανικά και φρούτα και προσυσκευασμένα τυριά και κρέατα. Ολα αυτά τα τρόφιμα είναι μέσα σε ένα πλαστικό πολυμερές. Παρακάτω, ο φούρνος του σουπερμάρκετ. Τα ψωμάκια μέσα κι αυτά σε σακούλες από πολυμερή υλικά. Στο τέλος πάμε να πληρώσουμε. Οι σακούλες έχουν μια φράση πάνω τους που λέει «φιλική προς το περιβάλλον». Ας γελάσουμε…

Ας γελάσουμε διότι όλο αυτό το concept περί εναλλακτικής σακούλας είναι απλά μια φενάκη. Πρώτον, διότι η πλειοψηφία των τροφίμων και των υπολοίπων αγαθών που αγοράζουμε από τα σουπερμάρκετ δεν συσκευάζονται σε υλικά «φιλικά προς το περιβάλλον». Δεύτερον, δεν υπάρχει πλαστική σακούλα που να είναι φιλική προς το περιβάλλον. Αυτό είναι ένα επικοινωνιακό τρυκ.

Σε παγκόσμια κλίμακα, κάθε χρόνο χρησιμοποιούνται περίπου 1,2 τρισεκατομμύρια πλαστικές σακούλες. Με άλλα λόγια, κάθε λεπτό της ώρας χρησιμοποιούμε στον πλανήτη ένα εκατομμύριο σακούλες. Και το χειρότερο: την κάθε σακούλα τη χρησιμοποιούμε κατά μέσο όρο μόλις για 12 λεπτά της ώρας. Μετά τη χρήση της η σακούλα ρυπαίνει το περιβάλλον για δεκαετίες, ενώ αν είναι «φιλική προς το περιβάλλον» περίπου δύο χρόνια.

Η ιδέα της «bag for life» δουλεύεται στην Αγγλία εδώ και μια δεκαετία περίπου. Το πράγμα έχει ως εξής: αρχικά ο καταναλωτής καταβάλλει 40 πένες, δηλαδή περίπου 45 λεπτά του ευρώ, και αγοράζει την «παντοτινή σακούλα» για να βάζει τα ψώνια του. Η χωρητικότητα της «bag for life» αντιστοιχεί σε περίπου τρεις κοινές πλαστικές σακούλες του σουπερμάρκετ, ενώ η αντοχή της είναι ασυζητητί μεγαλύτερη και η αισθητική της υψηλού επιπέδου. Οταν φθαρεί από την επανάληψη της χρήσης, η λιανεμπορική αλυσίδα την αντικαθιστά δωρεάν. Με άλλα λόγια, την ανακυκλώνει- εξ ου και το όνομά της: bag for life.

Κατ΄ αυτόν τον τρόπο ο καταναλωτής πληρώνει μόνο μια φορά για τη σακούλα αλλά συμβάλλει συνεχώς στη μείωση της χρήσης του πλαστικού, που αφθονεί στα είδη συσκευασίας και που απορριπτόμενο… οπλοφορεί εναντίον όλων των ζωντανών της θάλασσας. Η αλυσίδα ΑSDΑ έχει βρει έναν άλλον τρόπο να αποθαρρύνει τους πελάτες της να πετούν τις πλαστικές σακούλες στα σκουπίδια. Είναι απλός: για κάθε πέντε χρησιμοποιημένες σακούλες που επιστρέφει ο καθένας τους σε ένα σουπερμάρκετ ΑSDΑ, τον ανταμείβει δίνοντάς του δωρεάν μια «παντοτινή σακούλα». Μήπως έφτασε η ώρα και τα ελληνικά σουπερμάρκετ να αντικαθιστούν δωρεάν τις παντοτινές σακούλες που πωλούν;

Άρθρο του  Ι. Ζαμπετάκη, επίκουρου καθηγητή Χημείας Τροφίμων στο Τμήμα Χημείας του Πανεπιστημίου Αθηνών στο Βήμα.

Μαθητές λυκείου από τον ακριτικό νομό του Εβρου μίλησαν χθες το πρωί με αστροναύτη του ΔΔΣ μέσω ραδιοσυχνοτήτων. Ο ενθουσιασμός ήταν μεγάλος στους 70 μαθητές της Β? τάξης του 1ου και 2ου Λυκείου Αλεξανδρούπολης καθώς και του 2ου Λυκείου Ορεστιάδας που συμμετείχαν σε αυτό το μοναδικό πείραμα. Ηταν η πρώτη φορά που Ελληνες μαθητές συνομίλησαν με? «ένοικο» του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού.

Το ραντεβού είχε κλειστεί για τις 09.45 και εκείνη ακριβώς την ώρα άρχισε η 10λεπτη συνομιλία, ενώ ο ΔΔΣ κινείτο από τη Μάλτα προς την Κριμαία. Το να κλείσεις ραντεβού με τους αστροναύτες δεν είναι εύκολη υπόθεση. Οι υπεύθυνοι της Ενωσης Ελλήνων Ραδιοερασιτεχνών που ανέλαβαν το εγχείρημα της σύνδεσης το προσπαθούσαν για μήνες μέχρι να λάβουν τη θετική απάντηση.

Η προεργασία είχε ξεκινήσει σε συνεργασία με τον Σύλλογο Ερασιτεχνικής Αστρονομίας Θράκης. Τέλη Οκτωβρίου του 2008 ενημέρωσαν τους μαθητές των τριών σχολείων για την επικοινωνία και ζήτησαν να τους καταθέσουν 20 ερωτήσεις, γραμμένες στα αγγλικά, προκειμένου να τις προωθήσουν στο ΔΔΣ. Ενα μήνα αργότερα, οι ερωτήσεις ήταν στα χέρια των τριών «ενοίκων» του Σταθμού, του Michael Fincke, του Yury Valentinovich Lonchakov και της Sandra Magnus.

Η τελευταία κλήθηκε να απαντήσει στις ερωτήσεις των παιδιών. «Είμαι πολύ ενθουσιασμένη που μίλησα με τη Sandra. Τη ρώτησα για την καθημερινότητά της, για τη λειτουργία του Σταθμού, για τις βλάβες που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν, για το πώς φαίνεται η Γη από ψηλά», είπε στον ΕΤ η μαθήτρια του 2ου Λυκείου Αλεξανδρούπολης Παρασκευή Μυλωνά.

Πηγή: Ελεύθερος Τύπος

Αυξάνονται οι καταγγελίες και οι διαμαρτυρίες γονέων για παραμέληση των παιδιών με ειδικές ανάγκες στα σχολεία, καθώς δεν υπάρχουν εκπαιδευτικοί για να αναλάβουν την παράλληλη εκπαιδευτική τους στήριξη όπως προβλέπει ο νόμος. Ηδη ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Ανατολικής Αττικής προέβη σε σχετική καταγγελία, ενώ 4.500 γονείς έχουν εκδώσει σχετικό ψήφισμα το οποίο υπογράφουν συνολικά 15 σύλλογοι εκπαιδευτικών και γονέων. Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Ανατολικής Αττικής, οι γονείς από την αρχή της σχολικής χρονιάς είχαν συγκεντρώσει όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά που το υπουργείο Παιδείας έχει ορίσει και αποδεικνύουν ότι τα παιδιά τους χρειάζονται παράλληλη στήριξη ή βοηθητικό προσωπικό.

Το Βήμα