Αρχείο για 1 Φεβρουαρίου, 2009
 Ολοκληρώθηκε η ψηφοφορία για τα όσκαρ της εκπαίδευσης στο blog του Σαλονικίδη . Στην πρώτη θέση διαγκωνίζονται δύο ομάδες εκπαιδευτικών:
α)Οι εκπαιδευτικοί που συμμετείχαν ως επιμορφούμενοι στην επιμόρφωση β΄επιπέδου. Η οργάνωση και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες διεξήχθη το πρόγραμμα δεν ήταν καλές. Συμμετοχή με αντικίνητρα. (36%, 24 Votes)
και β) Οι εκπαιδευτικοί που μετά από κάποια χρόνια σε θέσης στελεχών εκπαίδευσης επέστρεψαν στις τάξεις τους χωρίς κόμπλεξ και με όρεξη για δουλειά (36%, 24 Votes)
Ομολογώ ότι αυτό το αποτέλεσμα με παραξενεύει. Ποιοι είναι αυτοί και πως επέστρεψαν έτσι μες την καλή χαρά στο σχολείο;
Τα υπόλοιπα λίγο ως πολύ αναμενόμενα – αν και φανερή ήταν η δυστοκία στην ανάδειξη καλών στιγμών της εκπαίδευσης… Για το προσωπικό του ΠΣΔ ευχόμουν καλύτερη θέση…
2 Το 1ο Πανελλήνιο Εκπαιδευτικό Συνέδριο Ημαθίας [από εκπαιδευτικούς για εκπαιδευτικούς] (28%, 19 Votes)
3 Η υπηρεσία blogging https://blogs.sch.gr/ του ΠΣΔ (21%, 14 Votes)
4 Το προσωπικό του ΠΣΔ. Καταφέρνει τα ακατόρθωτα. (19%, 13 Votes)
5 Η επιτέλους έναρξη της αυτοματοποίησης της διαδικασίας μεταθέσεων (10%, 7 Votes)
6 Οι σχολικοί δικτυακοί τόποι που βραβεύτηκαν στον τελευταίο διαγωνισμό ιστοσελίδων (7%, 5 Votes)
0 σχόλια »
 Έρχονται στη “μικρή οθόνη” οι “Μεγάλοι Έλληνες”. Η φιλόδοξη παραγωγή του ΣΚΑΪ παρουσιάστηκε στο Ζάππειο, και σκιαγραφεί αναλυτικά την προσωπικότητα και το έργο 100 Ελλήνων που αναδείχτηκαν μετά από ψηφοφορία του κοινού. Η σειρά βασίζεται στην αντίστοιχη παραγωγή του BBC που σημείωσε πρωτόγνωρη επιτυχία στην Μ. Βρετανία.
Η πρώτη φάση της ψηφοφορίας ολοκληρώθηκε? το Μάιο του 2008 με την ανάδειξη των 100 επικρατέστερων προσωπικοτήτων ανάμέσα από χιλιάδες προτάσεις: 38.472 άτομα, από την Αθήνα έως τη Βαρσοβία, από το Χονγκ Κονγκ έως το Ντουμπάι και από το Κουβέιτ έως τη Μπρατισλάβα, έσπευσαν να καταθέσουν τη δική τους γνώμη στο ερώτημα που έχει θέσει ο ΣΚΑΪ για την ανάδειξη του σημαντικότερου Έλληνα.
Η δεύτερη φάση, που θα ξεκινήσει στα μέσα Φεβρουαρίου του 2009, περιλαμβάνει την μετάδοση δύο δίωρων ντοκιμαντέρ αντίστροφης παρουσίασης των 100 επίλεκτων προσωπικοτήτων που προέκυψαν από την ψηφοφορία του περασμένου Μαΐου, με κεντρικό παρουσιαστή τον Αλέξη Παπαχελά.
Στο στάδιο αυτό ξεκινώντας από τον 100o Μεγάλο Έλληνα, θα αποκαλυφτούν οι 90 Μεγάλοι Έλληνες κατά σειρά ψήφου, με τη συμβολή προσωπικοτήτων από τους χώρους των τεχνών, της επιστήμης και της πολιτικής. Για κάθε έναν από τους 90 Μεγάλους Έλληνες θα παρουσιαστεί ένα μικρό ολιγόλεπτο αφιέρωμα.
Οι 10 πρώτοι θα αναφερθούν στο τέλος του δεύτερου δίωρου ντοκιμαντέρ με αλφαβητική σειρά.
Κατόπιν, οι δέκα πρώτες σε ψήφους προσωπικότητες θα παρουσιαστούν αναλυτικά, μέσα από ισάριθμα ωριαία ντοκιμαντέρ, καθένα από τα οποία θα έχει το δικό του παρουσιαστή.
Αν θέλετε να δείτε τους φιναλίστ
http://greatgreeks.skai.gr/ Στην ιστοσελίδα έχει αναπτυχθεί wiki όπου καλούνται οι ενδιαφερόμενοι να συνεισφέρουν στη σύνταξη άρθρων.
0 σχόλια »
 Η Έλενα Ακρίτα στα ΝΕΑ προσεγγίζει -ως παθούσα μάνα- τη διδασκαλία της λογοτεχνίας στο ελληνικό σχολείο:
Ζούμε σε μια χώρα με βαριά πολιτιστική κληρονομιά. Μια χώρα με μέγιστους πεζογράφους και ποιητές. Γι΄ αυτό άλλωστε υπάρχει στη διδακτέα- λέμε τώρα!- ύλη το μάθημα της Λογοτεχνίας.
Το μάθημα αυτό επισήμως είναι η εισαγωγή του παιδιού στον μαγικό κόσμο των γραμμάτων. Ανεπισήμως είναι μια συνειδητή μεθόδευση που οδηγεί τον μαθητή να μισήσει θανάσιμα κάθε μορφή γραπτού λόγου. Και λέω «συνειδητά», διότι σαφώς και συμφέρει παρόμοια καθεστώτα ο σκοταδισμός, η άγνοια, η αμάθεια και- ακόμα χειρότερα- η ημιμάθεια. Και π; vς το πετυχαίνουμε αυτό; Πολύ απλά: Μετατρέπουμε το μαγευτικό ταξίδι της ψυχής και του νου σε μια αργή, βασανιστική διαδρομή προς στα κάτεργα.
…Και για να μην κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας: ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ πως όλες αυτές τις εργασίες δεν τις κάνουν τα παιδιά. Οι γονείς τις κάνουν. Οι γονείς βαθμολογούνται. Το ζητούμενο δηλαδή είναι «ποιος μπαμπάς γράφει την καλύτερη εργασία, ποια μαμά τη χειρότερη».
Και φυσικά τα παιδιά μας μεγαλώνουν. Και φυσικά μισούν το διάβασμα. Και φυσικά βλέπουν βιβλίο και κάνουν το σημείο του σταυρού για να το ξορκίσουνε. Κι επειδή αυτό είναι πλέον το ζητούμενο της Παιδείας, όπως την ξέρουμε, πρέπει να συγχαρούμε τους ειδήμονες. Μπράβο, μάγκες, τα καταφέρατε μια χαρά. Γεμίσατε τα Ίντερνετ καφέ και αδειάσατε τις βιβλιοθήκες! Μπράβο βρε, πάντα, τέτοια! Είστε ΟΚ τώρα, ή έχει κι άλλο πάτο το πηγάδι;
Και λέω εγώ τώρα… Δεν υπάρχει μόνον υπαρκτός σοσιαλισμός…
Υπάρχει και υπαρκτός σουρεαλισμός!
0 σχόλια »
 Στο ντοκιμαντέρ που παρουσίασαν οι νέοι φάκελοι για την ενηλικίωση στο διαδίκτυο, ένας νεαρός αναφέρθηκε στα SparkNotes.
Στα SparkNotes οι μαθητές βρίσκουν ότι χρειάζονται για τις εργασίες του σχετικά με τα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας.
Για κάθε έργο υπάρχει:
- περίληψη,
- λίστα και ανάλυση χαρακτήρων,
- μοτίβα τα οποία ακολουθεί το έργο,
- αξιομνημόνευτα αποσπάσματα καθώς και
- πληροφορίες σχετικές με το έργο.
Εκτός από τον τομέα της λογοτεχνίας υπάρχουν λυσάρια και για άλλα αντικείμενα…Έτσι για να έχουν γνώση οι φύλακες…
0 σχόλια »
 Απολαύσετε τρισδιάστατες 360° πανοραμικές φωτογραφίες – QTVR (QuickTime Virtual Reality) υψηλής ανάλυσης, από διάφορα μέρη της Ελλάδας. Πραγματοποιήστε εικονικές επισκέψεις σε τόπους και χώρους, μέσα από το 360visits.gr!Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι συντελεστές του: ?Οι εικονικές επισκέψεις είναι σφαιρικά πανοράματα που σας δίνουν τη δυνατότητα να δείτε έναν εσωτερικό ή εξωτερικό χώρο σαν να είστε πραγματικά εκεί. Από τον υπολογιστή σας μπορείτε να επισκεφθείτε χώρους όπου δεν μπορείτε να πάτε στην πραγματικότητα, ή να τους δείτε πριν ακόμη τους επισκεφθείτε (μουσεία, ξενοδοχεία, εταιρίες, χώρους διασκέδασης, εστιατόρια, κλπ).?
Για να δείτε τις πανοραμικές φωτογραφίες του 360visits.gr, δεν απαιτείται κάποια ιδιαίτερη εγκατάσταση στον Η/Υ σας, αρκεί να έχετε ένα από τα Flash player/Quicktime/DevalVR plugins.
via
0 σχόλια »
 Ενα ενδιαφέρον αμερικανικό ντοκιμαντέρ, το «Ενηλικίωση στο Διαδίκτυο», παρουσίασε την περασμένη Δευτέρα η Σοφία Παπαϊωάννου στο «Οι Νέοι Φάκελοι παρουσιάζουν» (ΣΚΑΪ). Οπως φαίνεται από τον τίτλο, το θέμα εδώ είναι οι έφηβοι που αφιερώνουν πολλές ώρες σερφάροντας στο Διαδίκτυο, δημιουργώντας ψηφιακούς φίλους αλλά και δικές τους επινοημένες ταυτότητες. Μιλούν σε πρώτο πρόσωπο μαθητές, γονείς, καθηγητές, ενώ γίνεται εκτεταμένη αναφορά σε αληθινά γεγονότα.
Η πρώτη ιστορία είναι γλυκόπικρη και αφορά μια 14χρονη κοπελίτσα, που θεωρούσε τον εαυτό της άχρωμο και ασήμαντο. Γι? αυτό επινόησε μια καινούργια online ταυτότητα και από Τζέσικα έγινε Οτομ (Φθινόπωρο): «γκόθικ» ντύσιμο, χτένισμα και μακιγιάζ, πόζες μοιραίας γυναίκας. Κανείς δεν έδινε σημασία στην Τζέσικα, όμως η Οτομ έγινε θρύλος σε μια γωνίτσα του κυβερνοχώρου. Μέχρι που το πήραν είδηση η μαμά και ο μπαμπάς, ειδοποιημένοι από το σχολείο, κι έτσι η αισθησιακή Οτομ έγινε ξανά σκέτη Τζέσικα, γεγονός που της στοίχισε πολύ.
Ακολουθούν και άλλες ιστορίες και εμπειρίες μαθητών. Π.χ., ένας μαθητής λυκείου παραδέχεται ότι διάβασε το «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» μέσα σε πέντε λεπτά χάρη σε ένα ηλεκτρονικό «λυσάρι», ένα σάιτ που απευθύνεται σε μαθητές. «Αν η ημέρα είχε 27 ώρες και όχι 24, θα διάβαζα όλο το έργο και όχι την περίληψη», εξηγεί. Πριν τον αποδοκιμάσουμε, ας αναλογιστούμε ότι κάποιες άλλες γενιές έμαθαν τον Σαίξπηρ και τον Βίκτωρα Ουγκώ όχι από το πρωτότυπο αλλά από τα «Κλασσικά Εικονογραφημένα».
Ενας καθηγητής σ? ένα δημόσιο σχολείο σε μια πλούσια, όπως μαντεύουμε, κοινότητα του Νιου Τζέρσεϊ, υποστηρίζει ότι η σχολική τάξη που δεν διαθέτει γιγαντοοθόνη είναι «μια έρημος». Κανένας μαθητής δεν εμπιστεύεται τον δάσκαλο που κάνει μάθημα στον πίνακα με κιμωλία.
Η τελευταία ιστορία είναι τραγική και αφορά την αυτοκτονία ενός 13χρονου μαθητή, την οποία ενθάρρυναν οι εικονικοί φίλοι του στο Διαδίκτυο. Ωστόσο, ο πατέρας του παιδιού δεν δαιμονοποιεί το Μέσο. Ο μικρός αυτόχειρας, ένα πανέμορφο αγοράκι, απλώς δεν άντεξε το bullying, τον εκφοβισμό του από τους συνομηλίκους του παλικαράδες στο σχολείο.
Από το ντοκιμαντέρ φάνηκε ότι για πολλούς εφήβους το Διαδίκτυο είναι ένα οχυρό, ένα καβούκι που τους επιτρέπει να αποτραβηχτούν από τον κόσμο των μεγάλων και ιδίως από τους γονείς, οι οποίοι, κατά κανόνα, δεν έχουν ιδέα για τις ψηφιακές παρέες των παιδιών τους. Και συνήθως οι γονείς ανησυχούν για λάθος λόγους, π.χ., για μια ενδεχόμενη συνάντηση με έναν παιδεραστή, τη στιγμή που τα ίδια τα παιδιά ξέρουν τους κινδύνους, ξέρουν πώς να αποφύγουν τον Κακό Λύκο.
Το ντοκιμαντέρ αυτό, χωρίς να αποθεώνει τις νέες μορφές επικοινωνίας, έδειξε ότι τα παιδιά που ξοδεύουν πολλές ώρες σε διαδικτυακές κοινότητες, όπως στο Facebook ή το ΜySpace, δεν είναι προβληματικά ή απροσάρμοστα. Είναι τα φυσιολογικά παιδιά της εποχής μας και αν κάπου «κατά βάθος, κάπου υπάρχει λάθος», γι? αυτό δεν φταίει το Ιντερνετ αλλά ο αληθινός κόσμος.
Άρθρο της Μαριάννας Τζιαντζή στην Καθημερινή
σχετικό: https://blogs.sch.gr/tgiakoum/archives/2226
0 σχόλια »
 Το SL έχει λάβει μεγάλες διαστάσεις και αυτό δεν ξέφυγε από την προσοχή μελετητών. Ενας από αυτούς, ο Αμερικανός Tom Boellstorf (Τομ Μπόελστορφ), καθηγητής ανθρωπολογίας στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, αφιέρωσε μια ολόκληρη μελέτη στο SL, η οποία παρουσιάζει ειδικό ενδιαφέρον. Τίτλος του βιβλίου είναι «Coming of Age in Second Life. An Anthropologist Explores the Virtually Human» (Princeton University Press, 2008, σελ. 320), ο οποίος σε ελεύθερη απόδοση σημαίνει «Ανακαλύπτοντας τον εαυτό σου στο Second Life. Ενας ανθρωπολόγος εξερευνά τον εικονικό άνθρωπο». Ο Μπόελστορφ πέρασε δύο χρόνια ερευνώντας το σύμπαν του SL, με τον τρόπο ακριβώς που ένας ανθρωπολόγος θα ερευνούσε μια φυλή: ζώντας για κάποιο διάστημα μεταξύ των ανθρώπων αυτών, συμμετέχοντας στην κοινότητά τους. Για πρώτη φορά, εδώ, ο έμπειρος ανθρωπολόγος εφάρμοσε τις βασικές μεθόδους της επιστήμης του στη virtual πραγματικότητα του SL.
Ο Μπόελστορφ δημιούργησε το δικό του avatar, τον «Τομ Μπουκόφσκι», ο οποίος ζει στον τόπο του, την «Εθνογραφία». Το βιβλίο αποτυπώνει μοναδικά πώς το SL μπορεί να μεταβάλει δραστικά ιδέες περί ταυτότητας και κοινωνίας, περί του πραγματικού και του φαντασιακού, και πώς η ανθρώπινη ανάγκη για εικονικούς, εναλλακτικούς κόσμους υπερβαίνει πολλές άλλες θεωρητικά βασικές μας ανάγκες. Ολοι, και όλα, σχολιάζει ο συγγραφέας στο τέλος του βιβλίου, κάνοντας ένα έξυπνο λογοπαίγνιο, είναι virtually human. Ανθρωπίνως εικονικά ή εικονικώς ανθρώπινα…
Άρθρο του Ηλία Μαγκλίνη στην Καθημερινή
0 σχόλια »
|
Άρθρα (RSS)