«Εξαιτίας της υπερβολικής χρήσης του Ιντερνετ ο μέσος άνθρωπος του 2050 κινδυνεύει να έχει μυαλό μικρού παιδιού, με περιορισμένη ικανότητα συγκέντρωσης. Θα ενθουσιάζεται εύκολα και θα είναι εγωκεντρικός, αλλά θα είναι κενός από ανθρώπινα συναισθήματα και με ασταθή ταυτότητα. Θα πρόκειται δηλαδή για μια κατακερματισμένη και ανερμάτιστη προσωπικότητα, που θα αποζητά τη στιγμιαία ικανοποίηση και θα δυσκολεύεται να επικοινωνήσει με τον πραγματικό κόσμο…»
Ολα αυτά τα δεινά, σύμφωνα με την κορυφαία Βρετανίδα νευροεπιστήμονα, βαρόνη Σούζαν Γκρίνφιλντ, οφείλονται στην εξάρτηση των νέων από βιντεοπαιχνίδια και τα «φόρουμ κοινωνικής συναναστροφής» του Διαδικτύου (Facebook, Twitter, Bebo). Τους προσάπτει ότι καταστρέφουν τον παιδικό εγκέφαλο «επαναπρογραμματίζοντάς» τον σε χαμηλότερο επίπεδο.
Η Βρετανίδα νευροεπιστήμονας Σούζαν Γκρίνφιλντ προειδοποιεί τις κυβερνήσεις να ασχοληθούν σοβαρά με τις πολιτιστικές και ψυχολογικές επιπτώσεις της διαδικτυακής ζωής των εφήβων
«Δεν είμαστε κατά της τεχνολογίας. Βλέπουμε όμως πολλά παιδιά να αναπτύσσονται με εγκεφαλικές βλάβες, επειδή έπαψαν να ασχολούνται με δραστηριότητες σύμφυτες με την παιδική ηλικία εδώ και χιλιετίες», υπερθεμάτισε η Σου Πάλμερ, συγγραφέας του βιβλίου «Τοξική παιδική ηλικία».
Οσο για τη Σούζαν Γκρίνφιλντ, καθηγήτρια εγκεφαλικής φαρμακολογίας στην Οξφόρδη και διευθύντρια του Βασιλικού Ινστιτούτου, αυτή δήλωσε συγκλονιστικά πράγματα στη Βουλή των Λόρδων: «Μια δασκάλα με εμπειρία 30 χρόνων μου εξομολογήθηκε πως έχει ελαττωθεί δραματικά η ικανότητα των καινούργιων μαθητών της να καταλαβαίνουν ο ένας τον άλλο», είπε η δρ. Γκρίνφιλντ.
Κάλεσε λοιπόν την κυβέρνηση να ασχοληθεί σοβαρά με τις πολιτιστικές και ψυχολογικές επιπτώσεις της διαδικτυακής ζωής των εφήβων. «Δεν είναι τυχαίο», πρόσθεσε «πως οι αυτιστικοί που δυσκολεύονται να επικοινωνήσουν με τον έξω κόσμο τα πάνε μια χαρά με τους υπολογιστές».
Πρόσφατη έρευνα στη Βρετανία έδειξε πως κάθε έφηβος ή προέφηβος περνά κατά μέσον όρο 7,5 ώρες την ημέρα μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή. Γι αυτό η παιδοψυχολόγος Τζέιν Χίλι πιστεύει ότι κανένα παιδί δεν πρέπει να ξεκινάει τη χρήση του υπολογιστή πριν από την ηλικία των 7 χρόνων, προτού δηλαδή ο εγκέφαλος ωριμάσει στοιχειωδώς.
Facebook
Σημειώνεται ότι το Facebook έχει πάνω από 150 εκατομμύρια μέλη σε όλο τον κόσμο, που συνομιλούν, ανταλλάσσουν φωτογραφίες και ενημερώνουν αλλήλους για την καθημερινότητά τους.
Ο 25χρονος ιδρυτής του Μαρκ Ζούκερμπεργκ έγινε δισεκατομμυριούχος χάρη στη διαφήμιση. Ομως η δρ. Γκρίνφιλντ αντιτείνει πως τέτοιες «αποστειρωμένες φιλίες» δεν φτιάχνουν ολοκληρωμένους ανθρώπους.
«Τα παιδιά που ξεχνάνε πώς είναι να μιλάς πρόσωπο με πρόσωπο με τον άλλο, να τσακώνεσαι μαζί του, ακόμη και να μυρίζεις τις φερομόνες του, έχουν μειωμένη ικανότητα έκφρασης και αδυναμία να συλλάβουν πολύπλοκες έννοιες. Πόσω μάλλον να σχεδιάσουν το μέλλον τους».
Μια γυναίκα 48 ετών από την Κίνα, έγινε δεκτή ως μαθήτρια σε δημοτικό σχολείο.
Η κυρία Xie Zuojin, από την πόλη Fengkou, διευθύνει ένα φαρμακείο αλλά όπως είπε ο αναλφαβητισμός της έχει κάνει την εργασία της δύσκολη και χάνει πελατεία.
Οι υπεύθυνοι του Second Elementary School έμειναν έκπληκτοι όταν είδαν την 48-χρονη να καταθέτει τα χαρτιά της για εγγραφή στα μαθήματα!
«Της προτείναμε να διαβάζει σπίτι της και να της στέλνουμε το υλικό και ίσως κάποιο δάσκαλο για ιδιαίτερα αλλά αρνήθηκε αφού όπως μας ανέφερε το σχολείο είναι το καλύτερο μέρος για να μάθει,» είπε ένας από τους δασκάλους.
Το σχολείο τελικά την αποδέχθηκε ως ενήλικη μαθήτρια και την τοποθέτησε μαζί με οκτάχρονα παιδιά στην δεύτερη τάξη!
«Οι συμμαθητές μου με βοηθούν αρκετά και μου δείχνουν πώς να κρατώ σημειώσεις και πώς να κάνω πράξεις αριθμητικής,» είπε η κυρία Xie Zuojin.
Ένα καινούργιο site κοινωνικής δικτύωσης, το οποίο επιτρέπει στους χρήστες του όχι μόνο να επικοινωνούν μεταξύ τους, όπως γίνεται με όλα τα υπόλοιπα Social Network Sites (SNS), αλλά και να μοιράζονται μεταξύ τους τις εμπειρίες τους, συγκεντρώνει την προσοχή πολλών χρηστών του Διαδικτύου.Το site με την επωνυμία Diddit έχει συγκεντρώσει πάνω από 750.000 αναρτημένες δημοσιεύσεις (posts) και 300.000 προσωπικές ιστορίες χρηστών, οι οποίες κατηγοριοποιούνται ανάλογα με το θέμα τους.
To site καλύπτει μία μεγάλη γκάμα θεμάτων από τέχνη μέχρι ταξίδια ή ψώνια.
Οι χρήστες του site αναρτούν τα… επιτεύγματά τους, προκειμένου να τα επιχειρήσουν και οι άλλοι χρήστες, ενώ μπορούν να αναρτήσουν την ιστορία τους ως «diddit» -όταν πρόκειται για κάτι που έχουν κάνει, ή «wanna do», όταν δεν έχουν πραγματοποιήσει την «αποστολή» τους.
To «Diddit», το οποίο προσφέρεται ως ένας εναλλακτικός τρόπος κοινωνικής δικτύωσης, «στο δρόμο που έχουν χαράξει» μέχρι στιγμής το «Facebook» και το «MySpace», όπως τονίζει ο Paul Gauthier, υπεύθυνος για το εν λόγω site, «είναι ένας χώρος, στον οποίο οι χρήστες θα ανακαλύψουν ενδιαφέροντα, τα οποία δεν πίστευαν ότι είναι δυνατό να υπάρχουν».
Μάλιστα, ο ίδιος δεν διστάζει να το συγκρίνει με το διαδικτυακό παζάρι «Amazon», όπου οι χρήστες πλέον επιλέγουν δικούς τους πρωτότυπους τίτλους για τα προϊόντα που πωλούν.
Πάντως, οι επικριτές του site θεωρούν ότι η υπέρμετρη έπαρση μερικών χρηστών όταν αναρτούν τις ιστορίες τους θα απωθήσει τους νέους χρήστες.
Ο «noir» προφήτης του cyberpunk Αμερικανο-καναδός συγγραφέας Γουίλιαμ Γκίμπσον είχε δηλώσει σε ανύποπτο χρόνο ότι το Διαδίκτυο είναι χάσιμο χρόνου και αυτό ακριβώς είναι που το κάνει να αξίζει. Το μέλλον και η ιστορία όμως ήρθαν να τον διαψεύσουν. Οταν το Google ? των τριανταπεντάχρονων σήμερα Sergey Brin και Larry Page? απασχολεί περισσότερους από 24.000 εργαζομένους και το Facebook του εικοσιτετράχρονου Mark Zuckerberg περί τους 700, τότε μόνο για χάσιμο χρόνου δεν μπορούμε να μιλήσουμε. Η ουσία μάλιστα είναι ότι τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι νέοι της γενιάς των 700 ευρώ στρέφουν το βλέμμα τους στον παγκόσμιο ιστό, για να αποκατασταθούν επαγγελματικά. Φυσικά, το να διαθέτει κανείς ένα δυνατό υπολογιστή, μια γρήγορη σύνδεση και μια έξυπνη ιδέα μπορεί να είναι μια καλή αρχή, δεν αρκεί όμως. Προκειμένου να φτάσουμε στην υλοποίηση της ιδέας και την επαγγελματική αποκατάσταση, ειδικά στα καθ? ημάς, θα χρειαστεί να σπαταλήσουμε μπόλικες εργατοώρες, προκειμένου να ανταποκριθούμε στην αθάνατη εγχώρια γραφειοκρατία.
Η Αρετή Νταραδήμου μας κατευθύνει πώς να στήσουμε βήμα βήμα γρήγορα και εύκολα τη δική μας δουλειά στο Διαδίκτυο από τις σελίδες του Ελεύθερου Τύπου
Αναρωτηθήκατε ποτέ με ποιο τρόπο το φανάρι στον δρόμο γίνεται κόκκινο; Ή με ποια λογική το Google εμφανίζει τα αποτελέσματα της αναζήτησή μας και πώς παίρνει σειρά ένα αεροπλάνο για να απογειωθεί; Τα πάντα οφείλονται στους αλγόριθμους. Η ζωή μας είναι γεμάτη από τέτοιους και στον χάι τεκ 21ο αιώνα οι αλγόριθμοι του μέλλοντός μας θα μαντεύουν ακόμη και τις προθέσεις μας!
Δύσκολα θα μπορούσε να φανταστεί κάποιος μη ειδήμων τον ρόλο των μαθηματικών στη σύγχρονη ζωή. Για τους πολλούς, εξάλλου, η επιστήμη των αριθμών ήταν ένα ακατανόητο μάθημα στο σχολείο, το οποίο είχε ελάχιστη πρακτική εφαρμογή στην καθημερινότητα. Στην πραγματικότητα, όμως, συναντάμε εκατοντάδες εφαρμογές σύνθετων μαθηματικών χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε: οι λογαριασμοί της πιστωτικής μας κάρτας, τα φανάρια που αλλάζουν από πράσινο σε κόκκινο και πολλά ακόμη λειτουργούν με σύνθετους αλγόριθμους- το μαθηματικό αντίστοιχο μιας συνταγής μαγειρικής, όπως σημειώνει η εφημερίδα «Guardian». Οι αλγόριθμοι είναι σαν προγράμματα υπολογιστών ή διαγράμματα- μια ακολουθία βημάτων που εξετάζουν αυτό που συμβαίνει και καταλήγουν σε μια ενέργεια. Ένα παράδειγμα είναι τα φανάρια. Ο υπολογιστής που τα ελέγχει θέτει μια σειρά από σχετικά ερωτήματα: τι ώρα είναι; πότε ήταν κόκκινο το φανάρι για τελευταία φορά; πάτησε κάποιος πεζός το κουμπί στον σηματοδότη; Ο αλγόριθμος οδηγεί τον υπολογιστή βήμα προς βήμα στην αλλαγή της φωτεινής ένδειξης.Στο αεροδρόμιο
Οι αλγόριθμοι έχουν κατακλύσει τη ζωή μας. Όταν κλείνουμε ένα αεροπορικό εισιτήριο σε κάποια εταιρεία χαμηλού κόστους, ένας αλγόριθμος κανονίζει την τιμή του με βάση την προσφορά και τη ζήτηση. Στο αεροδρόμιο, ένας άλλος αλγόριθμος καθορίζει τη σειρά απογείωσης που θα πάρει το αεροπλάνο μας. Οι προβλέψεις της μετεωρολογικής υπηρεσίας συντονίζονται από έναν αλγόριθμο, το ίδιο και οι playlist των ραδιοφωνικών σταθμών. Ειδικά τα σούπερ μάρκετ είναι θερμοκήπια αυτής της μαθηματικής ακολουθίας ενεργειών. Σχεδόν όλες τους οι λειτουργίες, από τη σειρά που θα μπουν τα προϊόντα στα ράφια μέχρι την επιλογή των προσφορών, καθορίζονται από έναν υπολογιστή. Και από τη στιγμή που οι υπολογιστές έχουν κυριαρχήσει στη ζωή μας, οι αλγόριθμοι γίνονται όλο και πιο σημαντικοί.
Στην εποχή του εικονικού κόσμου του Διαδικτύου, οι αλγόριθμοι δεν είναι απλώς σημαντικοί. Είναι οι βασιλιάδες. Πίσω από τα αποτελέσματα σε μια αναζήτηση του Google ή από τη φράση του Αmazon «οι πελάτες που αγόρασαν αυτό το προϊόν έχουν αγοράσει επίσης…», κρύβεται ένας αλγόριθμος. Από τη στιγμή που αυτοί οι μαθηματικοί μηχανισμοί απέφεραν δισεκατομμύρια ευρώ κέρδη στις εταιρείες του Διαδικτύου, οι ακριβείς λεπτομέρειές τους φυλάσσονται σαν θησαυροί. Αυτοί είναι τα επτασφράγιστα εμπορικά μυστικά του 21ου αιώνα. Αλλά όπου υπάρχουν μυστικά, υπάρχουν και άνθρωποι που προσπαθούν απελπισμένα να τα ανακαλύψουν. Σε ολόκληρο τον κόσμο, ξοδεύονται εκατομμύρια, αν όχι δισεκατομμύρια, ευρώ και άπειρος χρόνος για να ξεκλειδώσουν οι πιο επιτυχημένοι αλγόριθμοι του Ίντερνετ. Τον ίδιο χρόνο ξοδεύει και η Google ή η Αpple για να κρατήσουν τη μαγική τους φόρμουλα μυστική.
«Ήταν πάντα ουσιαστικά ακατανόητοι»
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ μας είναι απολύτως συνυφασμένο με τους αλγόριθμους, αν και η κατανόηση της λειτουργίας τους βρίσκεται ακόμη σε νηπιακό στάδιο. «Ήταν πάντα εφήμεροι, αόρατοι και ουσιαστικά ακατανόητοι», δηλώνει στην «Guardian» ο καθηγητής πληροφορικής Τζον Κλάινμπεργκ.
«Τώρα προσπαθούμε να τους κατανοήσουμε σε ένα μικροσκοπικό επίπεδο». Ο ίδιος πιστεύει ότι με τους αλγόριθμους του μέλλοντός μας, ο υπολογιστής μας θα αναγνωρίζει ακριβώς ποια πληροφορία ψάχνουμε στο Διαδίκτυο και θα προβλέπει τι ακριβώς θέλουμε να διαβάσουμε. Το κινητό μας τηλέφωνο θα καταλαβαίνει ότι δεν είμαστε σε καλή διάθεση και θα αποσιωπά τις κλήσεις εκτός αν προέρχονται από τους στενούς μας φίλους. Το επόμενο τεχνολογικό άλμα, υποστηρίζει ο Κλάινμπεργκ, θα μαντεύει τη διάθεσή μας και τις προθέσεις μας. Είναι μαθηματική νομοτέλεια!
Η ταινία έρχεται από τη μακρινή Αυστραλία, έχει προταθεί για τα βραβεία Oscar και BAFTA και έχει τον τίτλο The Mysterious Geographic Explorations of Jasper Morello / Οι Μυστηριώδεις Γεωγραφικές Εξερευνήσεις του Τζάσπερ Μορέλο. Αφηγείται τις προσπάθειες ενός εξερευνητή να φτάσει σε άγνωστα μέρη προκειμένου να ξεφύγει από την πανούκλα που πλήττει την περιοχή του. Εικαστικά η ταινία είναι πραγματικά θαυμάσια, καθώς απεικονίζει ένα γοτθικό κλίμα με μια σκοτεινή ατμόσφαιρα. Η αφήγηση θυμίζει τα βιβλία του Ιουλίου Βερν όπως και το όχημα που εξωτερικά δείχνει να πετάει, αλλά εσωτερικά ο τρόπος λειτουργίας του είναι όπως ένα υποβρύχιο. Ανιχνεύσιμες οι επιρροές του Edgar Alan Poe. Οι διάλογοι είναι προσεγμένοι, συνδυάζει πολλές τεχνικές animation και τα 26 λεπτά είναι αρκετός χρόνος για να αναπτυχθεί η πλοκή.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
«Εξαιτίας της υπερβολικής χρήσης του Ιντερνετ ο μέσος άνθρωπος του 2050 κινδυνεύει να έχει μυαλό μικρού παιδιού, με περιορισμένη ικανότητα συγκέντρωσης. Θα ενθουσιάζεται εύκολα και θα είναι εγωκεντρικός, αλλά θα είναι κενός από ανθρώπινα συναισθήματα και με ασταθή ταυτότητα. Θα πρόκειται δηλαδή για μια κατακερματισμένη και ανερμάτιστη προσωπικότητα, που θα αποζητά τη στιγμιαία ικανοποίηση και θα δυσκολεύεται να επικοινωνήσει με τον πραγματικό κόσμο…»
Άρθρα (RSS)