Terra Computerata

 

Από το 1851 ως την πρόσφατη φωτογραφική παραγωγή, η Ακρόπολη, θέμα μοναδικό προς αποτύπωση αλλά και «επικίνδυνο» εξαιτίας του συμβολισμού που φέρει, αγαπήθηκε από καλλιτέχνες και φωτογράφους, που έστρεψαν επάνω της το φωτογραφικό τους φακό. Στο εξαιρετικό και εξαντλητικό φωτογραφικό αρχείο του Μουσείου Μπενάκη η LIFO ανακάλυψε υπέροχες φωτογραφίες – μερικές είναι αδημοσίευτες!

Ερευνητικό και επιστημονικό υλικό του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (ΕΙΕ) ψηφιοποιείται και διατίθεται για πρώτη φορά στο Διαδίκτυο, στο νέο Ηλεκτρονικό Αποθετήριο Ήλιος (helios-eie.ekt.gr). Ερευνητικά αποτελέσματα, δημοσιεύσεις/άρθρα σε διεθνή και ελληνικά περιοδικά, εργασίες ερευνητών, πρακτικά συνεδρίων, βιβλία, εκπαιδευτικό υλικό, αρχεία ήχου και εικόνας, σε όλους τους επιστημονικούς τομείς, διατίθενται σε ένα πλήρως οργανωμένο ψηφιακό περιβάλλον που έχει αναπτυχθεί και υποστηρίζεται από το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης (ΕΚΤ) (www.ekt.gr), σύμφωνα με διεθνή πρότυπα.

Το Αποθετήριο Ήλιος -μια υποδομή ψηφιακού περιεχομένου ανοικτής πρόσβασης- συμβάλλει στη συστηματική συλλογή, οργάνωση και online διάθεση του επιστημονικού υλικού των Ερευνητικών Ινστιτούτων του ΕΙΕ (www.eie.gr) στις ανθρωπιστικές και τις θετικές επιστήμες (Ινστιτούτο Ελληνικής και Ρωμαϊκής Αρχαιότητας, Ινστιτούτο Βυζαντινών Ερευνών, Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών, Ινστιτούτο Βιολογικών Ερευνών και Βιοτεχνολογίας, Ινστιτούτο Θεωρητικής και Φυσικής Χημείας, Ινστιτούτο Οργανικής και Φαρμακευτικής Χημείας), του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης και των Μορφωτικών Εκδηλώσεων του Ιδρύματος. Παράλληλα, συνεισφέρει στην αποθήκευση και μακροχρόνια διατήρηση του περιεχομένου.

Μέχρι σήμερα, το Αποθετήριο Ήλιος περιλαμβάνει περίπου 4.000 δημοσιεύματα/εγγραφές, εκ των οποίων περισσότερα από 1.000 είναι πλήρους κειμένου. Το Αποθετήριο εμπλουτίζεται συνεχώς με υλικό των ερευνητών του ΕΙΕ, ενώ αυξάνεται και ο αριθμός των δημοσιευμάτων για τα οποία διατίθενται ελεύθερα τα πλήρη κείμενα, μετά τη διευθέτηση των πνευματικών δικαιωμάτων.

Καθημερινή

Προς θεατρόφιλους: το αρχείο του Εθνικού θεάτρου ψηφιοποιήθηκε. Πλέον μπορούμε να ταξιδέψουμε πίσω στο χρόνο από το 1932 έως σήμερα και να βρούμε υλικό από όποια παράσταση θέλουμε.

Συγκινήθηκα όταν μπόρεσα να εντοπίσω την πρώτη μου επαφή με το θέατρο. Ήταν η παράσταση “Γυάλινος κόσμος” του Τενεσή Γουίλιαμς σε σκηνοθεσία Μιχάλη Κακογιάννη, με τη Βάσω Μανωλίδου, το Φάνη Χηνά, τη Ράνια Οικονομίδου και το Δάνη Κατρανίδη.

Το αρχείο περιλαμβάνει το πρόγραμμα της παράστασης, φωτογραφίες και αποκόμματα κριτικών εφημερίδων.

www.nt-archive.gr

«Ενα συρτάρι εβένινον εκεί των αναμνήσεων κρύβει το χρυσάφι»…

Διαβάσαμε στο ΒηMagazino: Το τεράστιο αρχείο της ΕΡΤ ψηφιοποιείται. Μαζί του και η νεότερη ιστορία του τόπου. Στα εργαστήρια της Αγίας Παρασκευής η διαδικασία βρίσκεται σε εξέλιξη και όλα δείχνουν τη νέα εποχή.

Τρία εκατομμύρια τετρακόσιες χιλιάδες μέτρα φιλμ. Τρεις χιλιάδες ώρες κοινοβουλευτικών συνεδριάσεων, 300.000 ρεπορτάζ ειδήσεων, 50.000 βίντεο και αθλητικές μεταδόσεις, 110.000 ώρες ταινιών, σειρών, ντοκυμαντέρ, 130.000 μαγνητοταινίες με εκπομπές μουσικής, θεάτρου και λόγου στο ραδιόφωνο, 130.000 δίσκοι και 26.000 CD, 1.600 θεατρικά έργα, 300.000 φωτογραφίες και 15.000 αρχεία στη μουσική βιβλιοθήκη. Νούμερα που προκαλούν ίλιγγο αλλά και γλυκές αναμνήσεις, οπτικές και ακουστικές. Xρόνια που πέρασαν με τίτλους, ήχους και εικόνες. Αριθμοί που φέρνουν δέος αλλά και δίψα για έρευνα και ανακάλυψη. Η πολύφερνη νύφη ιδιωτικών καναλιών και μη, ταλαιπωρημένη κατά τα παλαιότερα χρόνια και με διαρκώς αυξανόμενη συναισθηματική και όχι μόνο αξία: το αρχείο της Ελληνικής Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης. Η οπτικοακουστική ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας, η σύγχρονη ιστορία οπτικοποιημένη.

Ολα καλά αλλά μήπως να κοιτάξουμε λίγο και την αναζήτηση; γιατί επιστρέφει τόσο άσχετα αποτελέσματα;

www.eie.gr/archaeologia/gr/arxeio.aspx Προτρέπουμε κάθε νωχελικό παρατηρητή του αθηναϊκού τοπίου να επισκεφτεί αυτή την ιστοσελίδα: όχι μόνο αρθρογραφία για σημαντικές περιόδους της πόλης, μα επιπλέον ένα εξαίρετο «Αρχείο νεότερων μνημείων» με στοιχεία για εκατοντάδες κτίσματα, από τζαμιά μέχρι στοές κι από εργοστάσια μέχρι θέατρα. Στους άξιους συντελεστές του έργου αναγνώρισα με συγκίνηση και μία παλιά φίλη και συνάδελφο, καθηγήτρια πλέον της Νεότερης Ιστορίας: τη Νάσια Γιακωβάκη.

Όλα τα στοιχεία για 284 ελληνικές ταινίες και την ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου από το 1950 μέχρι το 2000 βρίσκονται πλέον στο Διαδίκτυο.

Πρόκειται ουσιαστικά για έναν τρίγλωσσο κόμβο που δίνει τη δυνατότητα στον χρήστη να μπορεί να αναζητήσει τη βιογραφία και τη φιλμογραφία του δημιουργού, να δει και να μεγεθύνει την αφίσα της ταινίας, να βρει πλούσιο φωτογραφικό υλικό, να διαβάσει ένα κείμενο κριτικής για κάθε ταινία γραμμένη από τον κριτικό Γιάννη Μπακογιαννόπουλο, να παρακολουθήσει τρεις, συνήθως, σκηνές του φιλμ συνολικής διάρκειας 15΄, να διατρέξει συνοπτικά τη διαδρομή του ελληνικού σινεμά μέσα στον χρόνο, μέσα από τα κείμενα μιας σύντομης ιστορικής ανάλυσης εμπλουτισμένης με 250 αποσπάσματα από τις ταινίες που μνημονεύονται.

Το Ψηφιακό Αρχείο Ελληνικού Κινηματογράφου περιλαμβάνει συνολικά 404 ώρες και 19΄ κινηματογραφικού υλικού από 284 ταινίες. Από τις οποίες οι 198 μυθοπλασίας, 43 μυθοπλασίας μικρού μήκους, 33 ντοκιμαντέρ, μεγάλου και μικρού μήκους, 4 πειραματικές μεγάλου μήκους και 8 κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους. Οι 226 δε είναι έγχρωμες και οι 58 ασπρόμαυρες.

Τα Νέα

Στη διάθεση της ιστορικής έρευνας τίθεται το Αρχείο Ιστορίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Χιλιάδες φάκελοι από την έναρξη της ιστορικής σχολής ανασύρθηκαν από τα υπόγεια του κτιρίου διοίκησης για να αρχειοθετηθούν και ψηφιοποιηθούν, ώστε να είναι προσβάσιμα σε ερευνητές.
Πέρα από την επιστημονική και εκπαιδευτική του διάσταση, ενδιαφέρον παρουσιάζει η κοινωνική και πολιτική πλευρά. Εισηγητικές εκθέσεις, κρίσεις καθηγητών, διαμαρτυρίες για παρεμβάσεις στο έργο κατά την περίοδο της δικτατορίας, προγράμματα σπουδών και εκπαίδευσης, πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης, διατριβές που απορρίφθηκαν (Νίκου Σβορώνου το ?43), κριτικές. «Το σημαντικότερο τμήμα του», εξηγεί ο κ. Β. Γούναρης, «αποτελείται από τα αναντικατάστατα πρακτικά της κοσμητείας από το 1926, ενώ ενδιαφέρον αποτελεί το προπολεμικό μητρώο των φοιτητών που θεωρούνταν από δεκαετίες απολεσθέν. Πρόκειται για ένα βιβλίο γεμάτο φωτογραφίες της πρώτης γενιάς των φιλολόγων του ΑΠΘ. Φοιτητές φωτογραφημένοι στα 18 τους, πρόσωπα γεμάτα ζωή, που άλλοτε διακόπηκε απότομα στη δεκαετία του ?40 κι άλλοτε έφερε πολύτιμους επιστημονικούς καρπούς στη Μακεδονία».

Είναι μερικές μέρες που το καταλαβαίνεις ότι όλα θα πάνε στραβά. Αυτές τις ημέρες. μία επιγραφή με νέον αναβοσβήνει πάνω από το κεφάλι σου: “Γύρνα στο κρεβάτι σου και ξανακοιμήσου”.Μόλις είχα ολοκληρώσει την αντιγραφή ενός φακέλου 20GB στο νέο σκληρό δίσκο κι έκανα τη λάθος κίνηση, διαγράφοντας οριστικά τον αρχικό φάκελο. Χτυπάει και το τηλέφωνο ενώ παράλληλα άνοιγα το φάκελο να δω τα αρχεία. Κενός ο φάκελος! κλείνω βιαστικά το τηλέφωνο. Κάνω πίσω, κάνω μπρος. Τίποτα. Τα αρχεία μου -μαγική εικών. Καθώς ένιωθα την αδρεναλίνη να πρεσσάρει, κάνω επανεκκίνηση, τίποτα. Αρχίζουν οι κατάρες, οι αρές, προς τους κινέζους κατασκευαστές (μικρό χαικού). Αφού ολοκληρώνεται η ρατσιστική κρίση περνάμε στο επόμενο στάδιο. Αρνηση, οργή… εκλογίκευση. Ε σιγά δε χάθηκε και τίποτα, η δουλειά ενός έτους. Στο άκουσμα μόνο αρχίσαν τα ψυχοσωματικά συμπτώματα. Παλινδρόμηση στο αρχικό στάδιο, άρνηση.Ένας χρόνος ψηφιακής ζωής γίνεται delete σε ένα δευτερόλεπτο;

Για άλλη μία φορά στο διαδίκτυο βρήκα καταφύγιο, εκεί πολύ σύντομα βρήκα κι άλλους παθόντες για ψυχολογική υποστήριξη και τη μαγική λύση επαναφοράς των χαμένων αρχείων. Αν μόνο υπήρχε undo και στην πραγματική ζωή…

Το αρχείο του δημοσιογράφου και συγγραφέα Αλέκου Λιδωρίκη είναι το πρώτο ιδιωτικό δημοσιογραφικό αρχείο που θα αποκτήσει δικό του site στο Διαδίκτυο. Εδώ και ένα χρόνο έχει αρχίσει η ψηφιοποίηση 45.000 κειμένων, δημοσιευμένων και αδημοσίευτων: άρθρων, μελετών, συνεντεύξεων, αποστολών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, χρονογραφημάτων, μυθιστορημάτων σε συνέχειες στον ελληνικό Τύπο, μεταφράσεων λογοτεχνικών κειμένων από τα γαλλικά, επιστολών, άγνωστων χειρογράφων και προσωπικών σημειωμάτων.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι σημειώσεις πολέμου 1940-1941 του Αλέκου Λιδωρίκη όταν πήγε στο μέτωπο τον Δεκέμβριο του 1940 ως πολεμικός ανταποκριτής της εφημερίδας «Νίκη».

Μακάρι αυτή η πρωτοβουλία να βρει μιμητές.

Περισσότερα?