Το Μουσείο Βορρέ αποτελείται από ένα συγκρότημα κτιρίων, κήπων και αυλών, σε έκταση 18 στρεμμάτων. Οι συλλογές του που αριθμούν πάνω από 6.000 αντικείμενα καλύπτουν 4.000 χρόνια Ελληνικής ιστορίας. Το Μουσείο έχει δωρηθεί στο Ελληνικό Κράτος από την οικογένεια Βορρέ, υπό τη μορφή καλλιτεχνικού και πολιτιστικού ιδρύματος.
Πρόκειται ίσως για το μοναδικό παράδειγμα πολιτιστικού χώρου στην Ελλάδα που προσφέρει εκτός των άλλων ηρεμία και οπτική απόλαυση γιατί έχει κατορθώσει με δενδροφυτεύσεις και με την απάλειψη όλων των ενοχλητικών στοιχείων του γύρω δομημένου περιβάλλοντος να αποτελεί νησίδα φυσικής ομορφιάς και αναπόλησης του χαμένου παραδείσου.
Το τμήμα που στεγάζει το λαογραφικό Μουσείο, ονομάζεται “Πυργί” και αποτελείται από ένα συγκρότημα 2 παραδοσιακών χωριάτικων σπιτιών, τα υπολείμματα ενός σταύλου και ένα παλαιό πατητήρι από την εποχή της Τουρκοκρατίας στις αρχές του 19ου αιώνα.
Τα εκθέματα τα οποία προβάλλονται στο “Πυργί” είναι κυρίως Ελληνικά λαϊκά αντικείμενα καθημερινής χρήσης, σπάνια έπιπλα, λαϊκά χαλιά διαφόρων τύπων, χωριάτικες γούρνες, κιούπια, μυλόπετρες, στόμια πηγαδιών, μεγάλη συλλογή κεραμικών, αξιόλογες ελαιογραφίες και γκραβούρες που απεικονίζουν ιστορικά γεγονότα της νεότερης Ελλάδας, καθώς και διάφορα σημαντικά αρχαία ευρήματα.
Ώρες Λειτουργίας:
Καθημερινά μετά από συνεννόηση. Σάββατο-Κυριακή 10.00-14.00
Διεύθυνση: Διαδόχου Κωνσταντίνου 1, Παιανία
O διάσημος τηλεμάγειρας Τζέιμι Ολιβερ, σταυροφόρος της υγιεινής διατροφής των παιδιών, κατάφερε με τα υγιεινά γεύματα που εισήγαγε σε δημόσια σχολεία της Βρετανίας να βελτιώσει τις επιδόσεις των μαθητών στις εξετάσεις τους. Τα εντυπωσιακά στατιστιστικά στοιχεία παρουσιάστηκαν στην ετήσια διάσκεψη οικονομολόγων της Βασιλικής Οικονομικής Εταιρείας, μιας από τις αρχαιότερες οικονομικές λέσχες του κόσμου, με περισσότερα από 3.000 μέλη, το 60% των οποίων ζει εκτός Ηνωμένου Βασιλείου.
Χαρακτηριστική περίπτωση είναι ο Δήμος του Γκρίνουιτς στο νότιο Λονδίνο. Το ποσοστό των 11χρονων μαθητών και μαθητριών του Γκρίνουιτς που τα πήγαν καλά στα μαθήματα της αγγλικής γλώσσας, αλλά και σε εκείνα της θετικής κατεύθυνσης, αυξήθηκε μετά την κατάργηση από τα μενού των σχολείων τους έτοιμων φαγητών «εγκληματικά» πλούσιων σε λιπαρά, όπως βιομηχανικώς επεξεργασμένα λουκάνικα από γαλοπούλα και λίπος χοιρινού.
Η ίδια έρευνα πάντως έδειξε πως οι μαθητές από τις φτωχότερες οικογένειες δεν επωφελήθηκαν πολύ από την αλλαγή των σχολικών γευμάτων, η οποία βασίστηκε στις εκπομπές μαγειρικής του κ. Ολιβερ από το βρετανικό τηλεοπτικό δίκτυο Channel 4. «Αυτός είναι λόγος να ανησυχούμε,διότι τα νέα σχολικά γεύματαέχουν έναν ακόμη στόχο: να γίνουν πρότυπο για να αλλάξειη διατροφή των παιδιών, ίσως και των οικογενειών, στο σπίτι» αναφέρει η έκθεση που συνέταξαν οι καθηγητές Μισέλ Μπελότου Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και Τζόναθαν Τζέιμς του Πανεπιστημίου του Εσσεξ.
Αντιθέτως, τα παιδιά που προέρχονται από οικογένειες της μεσαίας τάξης είδαν τις επιδόσεις τους να απογειώνονται με το «μενού του Ολιβερ». Συγκεκριμένα, αυξήθηκαν κατά 4,5% οι μαθητές που πήραν βαθμό 4 (με άριστα το 5) στο μάθημα των αγγλικών και κατά 6% αυτοί που πήραν «άριστα 5».
Οι δύο καθηγητές εκτιμούν ότι είτε τα παιδιά από πλουσιότερα σπίτια προσαρμόστηκαν ευκολότερα στις αλλαγές των σχολικών γευμάτων, είτε ότι τα πιο φτωχά παιδιά είναι ούτως ή άλλως περισσότερα ανάμεσα σε αυτά με τις χειρότερες επιδόσεις. Συνεπώς τα «φτωχόπαιδα» δυσκολεύονται να βελτιωθούν σε σχέση με όσα ήδη παίρνουν καλούς βαθμούς.
Η αντίδραση του ίδιου του κ. Ολιβερ στην ανακοίνωση των αποτελεσμάτων αυτών ήταν ενθουσιώδης και τα χαρακτήρισε « φανταστικά». «Είναι η πρώτη φορά που γίνεται μια τέτοια μελέτη για τα θετικά αποτελέσματα της εκστρατείαςκαι δείχνει πως είχαμεδίκιο από την αρχή» είπε.
Ο Δήμος του Γκρίνουιτς δαπάνησε πάνω από 100.000 ευρώ μέσα σε έναν χρόνο για τη μετεκπαίδευση των μαγειρισσών, ενώ αύξησε τη δημοτική επιδότηση για κάθε γεύμα μαθητή στα 90 λεπτά του ευρώ (από 36 λεπτά του ευρώ).
Το 2005 ο κ. Ολιβερ εξασφάλισε 244,5 εκατ. ευρώ, σε βάθος χρόνου, από την κυβέρνηση του πρώην πρωθυπουργού Τόνι Μπλερ προκειμένου να εισαγάγει υγιεινότερα μενού σε δημόσια σχολεία, ξεκινώντας από 80 σχολεία του Γκρίνουιτς.
Το ερώτημα της συντακτικής ομάδος του Βήματος Ιδεών, που είχε την ιδέα του αφιερώματος «Τι απέμεινε από τον Διαφωτισμό σήμερα», αποδείχθηκε παραγωγικό. Οι απαντήσεις συγκροτούν ένα σχεδόν συναρπαστικό ανάγνωσμα. Τα επιχειρήματα εκτοξεύονται με ακρίβεια στόχου, σαν να είχε διαβάσει ή προβλέψει ο ένας συγγραφέας τις αντιρρήσεις του άλλου. Τα κείμενα χαρτογραφούν, ενδεικτικά, τις τάσεις που επικρατούν στον σημερινό λόγο για τον Διαφωτισμό, τόσο γενικότερα όσο και ειδικότερα στην ελληνική κοινωνία. Αλλωστε ο Διαφωτισμός έχει αναδειχθεί σε δοκιμαστήριο ιδεών, απόψεων και στάσεων. Συγκλίσεις και αποκλίσεις αποκαλύπτονται επίσης από το ύφος κάθε κειμένου, καθώς και από τις λέξεις και τους όρους που χρησιμοποιούν ή αποφεύγουν.
Και ιδού η Μύρτις! Μία εντεκάχρονη αρχαία Αθηναία σαν όλα τα άλλα κορίτσια της ηλικίας της, τότε και τώρα. Γιατί κοιτάζοντάς την δεν μπορεί κανείς να μην «αναγνωρίσει» το πρόσωπο μιας μικρής γειτονοπούλας… Καστανή, όπως θεωρούν οι αρχαιολόγοι ότι ήταν οι περισσότεροι Αθηναίοι, με συμμετρικά τα χαρακτηριστικά του προσώπου της και με μόνη ίσως παραφωνία τα δοντάκια που προεξέχουν στην επάνω γνάθο, καθώς τα νεογιλά δεν είχαν προλάβει να αντικατασταθούν.
Αποτέλεσμα μελέτης που διήρκεσε τρία χρόνια, με τη συμμετοχή πολλών ελλήνων και ξένων επιστημόνων διαφόρων ειδικοτήτων, είναι αυτό το εγχείρημα, το οποίο κατέστη δυνατόν μόνο χάρη στην εξαιρετική διατήρηση του κρανίου της μικρής, που βρέθηκε σε ομαδικό τάφο 150 νεκρών στον Κεραμεικό, το 1995. Το ίδιο πρόσωπο αλλά και τις συνθήκες της ανασκαφής, την ερευνητική διαδικασία για τον προσδιορισμό του ιού που εξολόθρευσε το 1/3 των Αθηναίων και τη διαδικασία ανάπλασης της Μύρτιδος θα παρακολουθούν οι επισκέπτες της πρωτότυπης έκθεσης που θα εγκαινιαστεί στις 15 Απριλίου στο Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας.
To Κέντρο Καινοτομίας της Microsoft θα φιλοξενήσει στους χώρους του το 3ο MediaCamp Athens, το οποίο θα διεξαχθεί το Σαββατοκύριακο 10-11 Απριλίου και ώρες 10:00-21:00.
Η Microsoft Ελλάς ανοίγει τις πόρτες του Κέντρου Καινοτομίας (Λεωφ. Βασ. Σοφίας 103) στο MediaCamp Athens, το οποίο απευθύνεται σε άτομα που επιθυμούν να συμμετέχουν σε ένα διήμερο αλληλεπίδρασης, δημιουργικής αναζήτησης και ανοιχτής συζήτησης, αποσκοπώντας στη διερεύνηση των νέων ζυμώσεων και τάσεων στο πεδίο της τεχνολογίας, του διαδικτύου και ευρύτερα των Νέων Μέσων.
Στην τρίτη χρονιά διοργάνωσής του, το MediaCamp Athens φιλοξενεί μεγάλο αριθμό ομιλητών από την Ελλάδα και το εξωτερικό, οι οποίοι θα καταθέσουν τις γνώσεις τους και την προσωπική τους εμπειρία αναφορικά με την αξιοποίηση του Διαδικτύου και των Νέων Μέσων, ενώ η συμμετοχή στην εκδήλωση αναμένεται να κινηθεί σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα.
Tο έργο Vexations του Έρικ Σατί θα ερμηνεύσει ο πιανίστας Τίτος Γουβέλης σε έναν πιανιστικό μαραθώνιο 15 ωρών από τις 10 έως τις 20 Απριλίου σε ένα νέο χώρο στον Βοτανικό, το Beton7.
Για την ακρίβεια πρόκειται για την πρώτη πανελλήνια εκτέλεση του έργου Vexations του Γάλλου συνθέτη Ερίκ Σατί που αναμένεται να ξεκινήσει το Σάββατο 10 Απριλίου στις 10 το βράδυ και να ολοκληρωθεί μέσα σε 15 περίπου ώρες, χωρίς διάλειμμα, μέχρι το μεσημέρι της Κυριακής, δηλαδή.
Το μοναδικό αυτό μουσικό έργο, αποτελείται από μια σκοτεινή, περίτεχνη και αρμονικά πρωτότυπη μουσική φράση, που σύμφωνα με τις επιταγές του συνθέτη, που το έγραψε το 1893 πρέπει να επαναλαμβάνεται επί 840 φορές, οδηγώντας φυσιολογικά τον πιανίστα σε αλλαγές της ερμηνείας του κατά τη διάρκεια των ωρών. Το έργο ανακάλυψε ο μεγάλος πρωτοποριακός Αμερικανός συνθέτης Τζον Κέιτζ, το 1963, ο οποίος οργάνωσε και συμμετείχε στην ιστορική πρώτη εκτέλεση του Vexations, στο Pocket Theater της Νέας Υόρκης, στις 9 Σεπτεμβρίου 1963.
Οταν τα απομακρυσμένα ελληνικά χωριά ερημώνουν και οι συγχωριανοί χάνονται στην ανωνυμία των μεγαλουπόλεων, το Facebook επιστρατεύεται στην προσπάθεια να ενωθούν οι συγχωριανοί στον κοινό σκοπό της προώθησης του χωριού. «Η αγάπη μου για τον τόπο μου με ωθούσε πάντα να ασχολούμαι με τα κοινά.Το Facebook είναι απλώς ένα ακόμη μέσο για να ενισχύσουμετην ανάπτυξη του χωριού και να παρακινήσουμε τους νέους ανθρώπουςνα μη χάνουν την επαφή με τις ρίζες τους» σχολιάζει μιλώντας στο «Βήμα» ο κ. Φώντας Χήτας, δημοσιογράφος, ο οποίος δημιούργησε γκρουπ στο Facebook για το Ανήλιο Μετσόβου. Στη σκιά σχεδόν για ολόκληρη τη μέρα λόγω της τοποθεσίας του, το Ανήλιο είναι ένα παραδοσιακό χωριό 1.000 μονίμων κατοίκων που απέχει μόλις έξι χλμ. από το Μέτσοβο.
Σύμφωνα με τον κ. Χήτα, το χωριό θα μπορούσε να εκμεταλλευθεί τη διαδικτυακή προβολή μέσω Facebook σε συνδυασμό με την εγγύτητά του με το Μέτσοβο, δημοφιλή τουριστικό προορισμό, για να αναπτύξει την τοπική του οικονομία. «Στόχος μας είναι να παραμείνει το χωριό “ζωντανό”, να ενισχυθεί η τοπική παραγωγή και να εξελιχθούνοι ήδη υπάρχουσες τουριστικέςυποδομές» αναφέρει χαρακτηριστικά, προσθέτοντας ότι η δραστηριοποίηση όσων συνδέονται με το χωριό, ακόμη και όταν εκδηλώνεται με την απλή συμμετοχή σε ένα γκρουπ του Facebook, προσθέτει πάντα ένα λιθαράκι στον κοινό σκοπό. Συχνά μάλιστα η ενεργοποίηση των ατόμων που κατάγονται από ένα χωριό είναι τόσο μεγάλη που εν τέλει ο αριθμός των μελών του σχετικού γκρουπ ξεπερνάει κατά πολύ τον αριθμό των κατοίκων του χωριού! «Γίναμε 869, όσο και η απογραφήτου χωριού μας» έγραψε στις 26 Μαρτίου 2009 ο κ. Βασίλης Τσουκαλάς, μέλος του γκρουπ της Μυρτιάς Αιτωλοακαρνανίας.
Σπάνια ένα ντοκιμαντέρ γίνεται διεθνής είδηση, όμως αυτό συνέβη με «Το παιχνίδι του θανάτου», που προβλήθηκε πρόσφατα στη Γαλλία. Ο σκηνοθέτης Κριστόφ Νικ έστησε ένα τηλεπαιχνίδι με ερωτήσεις μνήμης, στο οποίο συμμετείχαν 80 παίκτες. Σύμφωνα με τους κανόνες του σόου, οι παίκτες έπρεπε να τιμωρήσουν εκείνον που θα απαντούσε λανθασμένα, υποβάλλοντάς τον σε ηλεκτροσόκ. Αργότερα, έμαθαν ότι το ηλεκτροσόκ ήταν εικονικό και το θύμα, που σφάδαζε κι εκλιπαρούσε να τον λυπηθούν, ήταν ένας ηθοποιός.
Μαϊμού το τηλεπαιχνίδι, ανατριχιαστικά αληθινές όμως ήταν οι αντιδράσεις των παικτών, από τους οποίους το 81% υπάκουσε στους κανόνες, ενώ κανένας από το πολυπληθές κοινό στο στούντιο δεν διαμαρτυρήθηκε. Το τηλεπαιχνίδι ήταν επανάληψη ενός πολύ γνωστού πειράματος του κοινωνικού ψυχολόγου Στάνλεϊ Μίλγκραμ που είχε διεξαχθεί στις αρχές του ’60 στο Γέιλ με τη συμμετοχή 500 εθελοντών από τους οποίους υπάκουσε το 61%. Σκοπός εκείνου του πειράματος ήταν η διερεύνηση των μηχανισμών υποταγής των ανθρώπων στις παράλογες εντολές μιας νόμιμης ή μάλλον νομιμοποιημένης εξουσίας. Νωπή ήταν τότε η δίκη του Αϊχμαν και αρκετοί επιστήμονες προσπαθούσαν να κατανοήσουν τους μηχανισμούς που οδηγούν έναν «τρομακτικά φυσιολογικό» άνθρωπο στο να διαπράξει τα πιο φρικτά εγκλήματα, απλώς εκτελώντας τις εντολές των ανωτέρων του.
Στο πείραμα του Μίλγκραμ, η εξουσία ήταν η επιστήμη, τώρα είναι η τηλεόραση, που όχι μόνον επιτρέπει κάθε εξευτελισμό και βαρβαρότητα αλλά καθιστά τον παίχτη –και το κοινό– συνένοχο, καταδότη, βασανιστή, δήμιο. Τον μοχλό που υποτίθεται ότι διοχετεύει ηλεκτρικό ρεύμα (60 έως 460 βολτ, ανάλογα με τις αποτυχημένες απαντήσεις) δεν τον τραβάει η «παραγωγή» του σόου, αλλά ο πλησίον, ο συμπαίχτης, ο σύντροφος, μολονότι έχει προειδοποιηθεί ότι η ηλεκτροπληξία μπορεί να αποβεί θανατηφόρα.
Οταν επισκέπτεστε το δάσος της Δαδιάς, η ξενάγηση ξεκινά με αυτό το πολύ όμορφο ντοκιμαντέρ για την πανίδα του Δάσους της Δαδιάς του Έβρου. Στη συνέχεια οι υπεύθυνοι του κέντρου σας οδηγούν στο παρατηρητήριο όπου μπορείτε να δείτε της ταΐστρα των αρπακτικών.
Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι στον κόσμο που καλούνται να αντιμετωπίσουν, άλλοι καθημερινά και άλλοι σε μικρότερη συχνότητα, κάποια φοβία τους, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να αδυνατούν να συμμετάσχουν σε συνηθισμένες πνευματικές ή σωματικές δραστηριότητες. Ορισμένες εκ των πιο διαδεδομένων φοβιών είναι αυτές που σχετίζονται με τη θέα συγκεκριμένων εντόμων, όπως για παράδειγμα οι αράχνες και οι κατσαρίδες, και εκείνες που αφορούν την παραμονή κάποιου ανθρώπου σε κλειστούς χώρους, όπως είναι οι σήραγγες και οι ανελκυστήρες.
Επίσης σημαντικό είναι το ποσοστό, ανάμεσα στους κλειστοφοβικούς, εκείνων που αρνούνται κατηγορηματικά να ταξιδέψουν με κάθε μέσο εναέριας μεταφοράς, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που αποφεύγουν τις μεταφορές ακόμη και με αυτοκίνητο…
Τα εντυπωσιακά ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, άλματα της επιστήμης και δη της υψηλής τεχνολογίας, υπόσχονται άμεσες και αποτελεσματικές λύσεις. Η επιστημονική ομάδα του πανεπιστημίου του Τούμπινγκεν, με επικεφαλής τον ψυχολόγο Αντρέας Μούλμπεργκερ, ήταν η πρώτη που δημιούργησε μια ηλεκτρονική συσκευή με την οποία μπορεί κανείς να πραγματοποιεί εικονικά αεροπορικά ταξίδια, ερχόμενος πιο συχνά αντιμέτωπος με τη φοβία του για τις πτήσεις.
Σήμερα ο Μούλμπεργκερ, υπεύθυνος του Ινστιτούτου Ψυχολογίας του Βούρτσμπουργκ, έχει στενή συνεργασία με την ειδική επιστημονική ομάδα του τμήματος Ψυχιατρικής και Ψυχοθεραπείας στην πανεπιστημιακή κλινική του Μίνστερ. Μαζί προσπαθούν να φέρουν τους ασθενείς αντιμέτωπους με τους καθημερινούς εφιάλτες τους στο πλαίσιο ενός εικονικού κόσμου.
Το πρόγραμμα Χαρακτηριστικό είναι ότι το ποσοστό όσων εκδήλωσαν έστω και μια φορά στη ζωή τους ένα είδος φοβίας αγγίζει το 10% του γερμανικού πληθυσμού, με το ποσοστών των γυναικών «ασθενών» να είναι διπλάσιο από των πασχόντων αντρών.
Πώς όμως λειτουργεί το πρόγραμμα εικονικής αεροπορικής πτήσης που δημιούργησαν οι ειδικοί του πανεπιστημίου Τούμπινγκεν;
Ο «ασθενής» κάθεται σε μια πολυθρόνα, φορώντας στο κεφάλι του ένα ειδικό κράνος με ενσωματωμένα γυαλιά, οι φακοί των οποίων δεν είναι τίποτα άλλο από δύο μικροσκοπικές οθόνες προβολής. Στα αυτιά του προσαρμόζεται ένα ζευγάρι ακουστικών, τα οποία αναπαράγουν με τον πιο ρεαλιστικό τρόπο, κάθε ήχο που πρόκειται να συνοδεύσει την εικονική πτήση.
Μέσω του κράνους, το οποίο «κρύβει» στο εσωτερικό του έναν επεξεργαστή και μια ηλεκτρονική βάση δεδομένων, ο «ασθενής» μεταφέρεται στον εικονικό κόσμο του εσωτερικού ενός αεροπλάνου, το οποίο έχει αναπαραχθεί πιστά μέχρι και την παραμικρή του λεπτομέρεια. Από τα παράθυρα, μπορεί ο «ασθενής» να δει το αεροπλάνο να προσπερνάει τον πύργο ελέγχου, να κατευθύνεται αργά προς τον διάδρομο απογείωσης και στη συνέχεια να απογειώνεται.
Ρεαλιστικοί όμως, όπως αναφέρει το «Spiegel», είναι και οι ήχοι που συνοδεύουν την εικονική πτήση. Ο θόρυβος των κινητήρων, η φωνή του κυβερνήτη και η ειδική πολυθρόνα που «δονείται» κάθε φορά που το «αεροπλάνο» πέφτει σε κενά αέρος, συνθέτουν μια παράλληλη πραγματικότητα, που διαφέρει ελάχιστα από την «πρωτότυπη».
Μια πιο εξελιγμένη τεχνολογικά μέθοδος «προσομοίωσης φόβου» εφαρμόζεται σήμερα, σύμφωνα με το περιοδικό «Focus» στην πανεπιστημιακή κλινική του Μίνστερ, ωστόσο το λογισμικό που χρησιμοποιείται για την καταπολέμηση ορισμένων φοβιών, διαθέτει προς το παρόν περιορισμένο… ρεπερτόριο, καθώς οι εικονικές καταστάσεις που μπορεί να δημιουργήσει αφορούν τις αράχνες, την οδήγηση ή τη μεταφορά με αυτοκίνητο.
Η επιστημονική ομάδα του πανεπιστημίου βρίσκεται ωστόσο μια ανάσα από την ανάπτυξη μιας σειράς άλλων σεναρίων, όπως αυτά της υψοφοβίας και ορισμένων ειδών κοινωνικής φοβίας.
Σαν συννεφάκι αναπαριστούν οι τεχνολόγοι του Ιnternet το Διαδίκτυο στις μελέτες και στα σχεδιαγράμματά τους. Ενα συννεφάκι που κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς γίνεται μέσα του, ποιες είναι οι διαδρομές που κρύβει, πού είναι η αρχή και πού το τέλος του… Και ο λόγος για αυτή την απροσδιοριστία δεν είναι άλλος από την ταχύτητα που αλλάζουν τα πράγματα στο Διαδίκτυο, καθώς δισεκατομμύρια ανθρώπινες και τεχνολογικές οντότητες προσθέτουν κάτι καινούργιο κάθε στιγμή. Το ιντερνετικό σύννεφο μοιάζει μαγικό… Ετσι όμως δεν ήταν τα σύννεφα σε όλη την ανθρώπινη ιστορία, στους μύθους και στους θρύλους της; Από αυτά δεν μπαινόβγαιναν θεοί και δαίμονες, ήρωες και μάγοι; Μέσα από αυτά δεν αναζητούσε η ανθρώπινη φαντασία την υπέρβαση του γήινου και την περιπλάνηση στους αιθέρες; Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα.
Ετοιμαστείτε για νέα απογείωση! Μια πρωτόγνωρη δυνατότητα ξεπροβάλλει μέσα από το συννεφάκι καθώς εκατοντάδες εκατομμύρια συνδεδεμένοι υπολογιστές μπορούν όχι μόνο να επικοινωνήσουν μεταξύ τους, αλλά και να συντονιστούν στην εκτέλεση μεγάλων υπολογιστικών έργων που κανείς δεν θα μπορούσε να φέρει εις πέρας μόνος του. Δισεκατομμύρια ψηφιακοί νευρώνες σχηματίζουν έναν ηλεκτρονικό εγκέφαλο που το μέγεθός του σήμερα συγκρίνεται με αυτόν της κατσαρίδας αλλά ο ρυθμός ανάπτυξής του είναι ασύλληπτος. Χάρη σε αυτόν προβλήματα της μοριακής βιολογίας που κάποτε απαιτούσαν μήνες επεξεργασίας λύνονται σε λίγα λεπτά. Ισχυρότατα συστήματα κρυπτογράφησης αντιστέκονται μόνο για λίγες ώρες σε αυτή τη νέα προμηθεϊκή δύναμη. Τι θα μας φέρει το- όχι μακρινό- μέλλον, μόνο η πιο τολμηρή φαντασία μπορεί να το προβλέψει.
Το εκπληκτικό είναι ότι αυτή την πρωτόγνωρη δυνατότητα, τον υπολογιστή σύννεφο- «cloud computing» είναι ο νέος τεχνικός όρος- μπορούμε να τον αξιοποιήσουμε σήμερα, τώρα! Οι μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις, οι φορείς του Δημοσίου, η Τοπική Αυτοδιοίκηση μπορούν να αποκτήσουν όση υπολογιστική ισχύ χρειάζονται, μαζί και τις απαιτούμενες εφαρμογές και τον αποθηκευτικό χώρο, άμεσα και με κόστος πολύ μικρότερο από αυτό της αγοράς και εγκατάστασης ιδιόκτητου εξοπλισμού.
Ο «υπολογιστής σύννεφο» δημιουργεί νέες δυνατότητες και ευκαιρίες για την Ελλάδα. Επιτρέπει στις επιχειρήσεις να ανοίξουν «ηλεκτρονικά καταστήματα» ή να διοργανώσουν τις πολύτιμες πληροφορίες τους χωρίς να εμπλακούν σε περίπλοκες διαδικασίες εγκαταστάσεων εξοπλισμού και χωρίς να πληρώσουν το μεγάλο κόστος αγοράς. Εξοικονομούν έτσι χρόνο και χρήμα και το κυριότερο: ασχολούνται με αυτή καθεαυτή τη δουλειά τους και όχι με την τεχνολογική ενσωμάτωση. Και αν αυτό ισχύει μια φορά για τις ιδιωτικές επιχειρήσεις, ισχύει πέντε και δέκα φορές για το Δημόσιο, όπου οι ανάγκες είναι πιεστικές, οι ελλείψεις πολλές, οι καθυστερήσεις μεγάλες και τα χρήματα ελάχιστα…
Αυτές τις ημέρες ξέφυγα λίγο προς τα βόρεια, κατά Εβρο μεριά… Ευχάριστη έκπληξη στην Αλεξανδρούπολη το “Εθνολογικό Μουσείο Θράκης” που ιδρύθηκε από την κα Αγγελική Γιαννακίδου για να διατηρήσει την ιστορική μνήμη στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή της Θράκης και είναι έργο αυτοχρηματοδοτούμενο. Λειτουργεί στην Αλεξανδρούπολη από τον Οκτώβριο του 2002 και στεγάζεται σε ένα εντυπωσιακό πέτρινο νεοκλασικό του 1899.
Η συλλογή του Μουσείου αποτελείται από 5.000 αντικείμενα, αρχειακό φωτογραφικό υλικό, καταγραφές και 2.700 βιβλία. Στο χώρο του Μουσείου εκτίθεται ένα μέρος της συλλογής του Μουσείου που αριθμεί 500 αντικείμενα οργανωμένα στις εξής θεματικές ενότητες :
1. Η Λατρεία στη Θράκη, 2. Ενδυματολογικά της Θράκης, 3. Πήλινα αντικείμενα, 4.Χάλκινα αντικείμενα, 5. Η διατροφή και η προβιομηχανική ζαχαροπλαστική, 6. Χάρτες (Στον ισόγειο χώρο), 7. το ‘σόργον’, η σκούπα, 8. το μέλι, 9.το νερό, 10. η καλλιέργεια της γης 11.τα Δημητριακά, 12.το κρασί, 13.ο καπνός (Στον υπόγειο χώρο), 14. Σουσαμετριβείο , 15. βαφείο και υφαντικές ύλες.
Αν σας βγάλει ο δρόμος σας, βάλτε το στο πρόγραμμά σας…
Ο 4ος Πανελλήνιος Διαγωνισμός Εκπαιδευτικών Διαδικτυακών τόπων που διοργανώνει η Πανελλήνια Ένωση Εκπαιδευτικών «Μιχάλης Δερτούζος» και η «Ελληνική Ένωση για την Αξιοποίηση των Τεχνολογιών της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας στην Εκπαίδευση» (e-Δίκτυο-ΤΠΕ-Ε) σε συνεργασία με το Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο (ΠΣΔ), ολοκληρώνεται σύντομα με την οριστική κατάταξη από την Επιτροπή Διαγωνισμού των τριών πρώτων διαδικτυακών τόπων στις κατηγορίες Δημοτικών, Γυμνασίων και Λυκείων.
Οι τελικές θέσεις αυτών των κατηγοριών θα ανακοινωθούν κατά την απονομή των βραβείων και των αναμνηστικών την Κυριακή 25 Απριλίου 2010, στις 12.00, στην Αίθουσα εκδηλώσεων του Σ.Ε.Κ. Νάουσας.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
Άρθρα (RSS)