Terra Computerata

Διαβάζω τα σχόλια των δημοσιογράφων για το “πολυνομοσχέδιο” και αναρωτιέμαι πώς τους δώσαμε πτυχίο, αφού από κατανόηση κειμένου μάλλον δεν παίρνουν ούτε τη βάση…

Μιλούν για “Νέα σελίδα στην ελληνική εκπαίδευση”… ενώ οι περισσότερες “καινοτομίες” ισχύουν εδώ και χρόνια. Ο δόκιμος εκπαιδευτικός είναι η λύση; και τι θα γίνει με αυτόν που καίγεται μετά από χρόνια; γιατί όλοι καμένοι δεν θα είμαστε, αφού μας ζητάνε να μπαίνουμε στην τάξη παππούδες και γιαγιάδες με τα υπογλώσσια και τα πιεσόμετρα ανά χείρας;

Οι αρχαίοι ημών το είχαν λύσει το πρόβλημα. Αντίδοση. Οποιος θεωρεί ότι κατέχουμε το πλέον αξιοζήλευτο επάγγελμα, επειδή δεν πιστεύω ότι θα μπορέσει να σταθεί στην τάξη πέραν του ημίωρου, τουλάχιστον ας έρθει να παρακολουθήσει την καθημερινότητά μας. Τι σημαίνει προετοιμασία μαθήματος, διαγωνίσματος, τι σημαίνει διόρθωση εκθέσεων. Πόσοι φιλόλογοι έχουν αποχαιρετίσει την Κυριακή τους διορθώνοντας τις εκθέσεις των μαθητών τους. Εχουν επίγνωση επίσης με πόσες άλλες εξωδιδακτικές εργασίες απασχολούμαστε; Οτι ένα σχολείο χρειάζεται διαρκή γραμματειακή υποστήριξη μόνο και μόνο για να παρακολουθεί τις απουσίες των μαθητών; ακόμη δύο-τρεις λογιστές για τα οικονομικά του;

Αλίευσα και το αμίμητο: Οι αποσπάσεις σε διευθύνσεις και γραφεία εκπαίδευσης θα γίνονται από τα κεντρικά υπηρεσιακά συμβούλια (ΚΥΣΠΕ-ΚΥΣΔΕ) και όχι από τα γραφεία των εκάστοτε υπουργών.

Αυτό ειλικρινά τώρα που το βρήκαν; Πάντα έτσι δεν γίνονταν; μόνο που μέσα στα συμβούλια οι αιρετοί είχαν σκονάκι τις λίστες των βουλευτών και υπουργών.  Τι ακριβώς θα αλλάξει εδώ;

Να μιλήσω για τη βάση του 10; ποιος είναι ο λόγος να διατηρείται στο γυμνάσιο αφού καταργείται για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια; Μήπως τώρα δεν αναγκάζονται οι συνάδελφοι να αλλάζουν το 4 που πραγματικά αξίζει ο μαθητής, για να ολοκληρώσει την υποχρεωτική εκπαίδευση;

Διαβάστε και μία σχετική δημοσίευση στην Ars Longa…

από εκεί και το βίντεο

δείτε και την ελληνική του εκδοχή…

Είναι το μέλλον της εκπαίδευσης;

Δείτε και τα σχετικά δημοσιεύματα στα  Teaching Matters και  The Huffington Post.

Πόσο γρήγορα μπορεί ένα κουτσομπολιό να κάνει τον γύρο των ηλεκτρονικών υπολογιστών του κόσμου; Στη μελέτη τους με τίτλο «Θεώρημα για τη διάδοση φημών και την αγωγιμότητα των διαγραμμάτων», τρεις ερευνητές του Πανεπιστημίου Λα Σαπιέντσα της Ρώμης παρουσίασαν μια πολύπλοκη μαθηματική εξίσωση, χάρη στην οποία καταφέρνουν να υπολογίσουν με ακρίβεια την ταχύτητα της διάδοσης των κουτσομπολιών σε οποιοδήποτε τεχνολογικό κοινωνικό δίκτυο, ακόμη κι αν αποτελείται από εκατομμύρια «κόμβους». Για παράδειγμα, στο Τwitter, το Facebook ή γενικά στο Διαδίκτυο. Και φαίνεται πως η ταχύτητα διάδοσης του κουτσομπολιού είναι τέτοια ώστε μπορεί να φτάσει σ΄ όλες τις άκρες του Ίντερνετ μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα.

Η έρευνα έχει σημαντικές βιομηχανικές εφαρμογές για τις υπηρεσίες του Ίντερνετ, πράγμα που αποδεικνύεται από το ότι χρηματοδοτήθηκε από ιδιώτες- τη Υahoo Research και την ΙΒΜ, η οποία απένειμε στον Πανκονέζι το βραβείο «Faculty Αward ΙΒΜ». «Πρέπει να εξηγήσουμε», διευκρινίζει ο καθηγητής, «πως επιλέξαμε την πληροφορία για την οποία μιλάμε, το κουτσομπολιό, επειδή διαδίδεται με τον ίδιο τρόπο που διαδίδεται στο Διαδίκτυο ή σε άλλα δίκτυα μια πληροφορία που δίνεται αρχικά με ανεπίσημο τρόπο. Με λίγα λόγια, πέρα από το κουτσομπολιό, η εξίσωση αφορά επίσης πληροφορίες άλλου τύπου. Χρήσιμες, όπως για παράδειγμα ένα σήμα συναγερμού. Ή βλαβερές, όπως ένας ιός, και όχι μόνο ψηφιακός».

TA NEA

Κάθε φορά που οι στατιστικοί δείκτες «επικαιροποιούν» την ψυχρή πραγματικότητα, προκύπτουν διαπιστώσεις και προβληματισμοί αναφορικά με τα διαχρονικά ελλείμματα των σύγχρονων Δημοκρατιών και την αδυναμία αντίδρασής μας.

Οι εκπαιδευτικές ανισότητες και ο δομικός συσχετισμός τους με την ανέχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό εξακολουθούν με αμείωτη ένταση να ταλανίζουν τη σύγχρονη κοινωνία, αποδεικνύοντας ότι ο κίνδυνος της φτώχειας, της περιθωριοποίησης και της κοινωνικής εξαθλίωσης περνάει (και) μέσα από το εκπαιδευτικό μας σύστημα. 

Και επειδή τα τελευταία χρόνια γίνεται πολύς λόγος για την κοινωνία της γνώσης και το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα το οποίο μπορεί να προκύψει μέσω της μάθησης, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να επιμένουμε σε μια ξεκάθαρη και ολοκληρωμένη προσέγγιση της μάθησης στον 21ο αιώνα. Στη ρητορική των ευρωπαϊκών πολιτικών, η μάθηση τεκμηριώνεται σε ένα τρίπτυχο το οποίο ακούγεται συχνά: γνώσεις, δεξιότητες, ικανότητες. Οσο και αν οι απαιτήσεις της σύγχρονης εποχής επιβάλλουν τη διάκριση και την ανάδειξη των ποιοτικών διαφορών που απαιτούν τα νέα κοινωνικά και γνωστικά δεδομένα, η μάθηση σε όλες τις εκδοχές της οφείλει να καλλιεργείται στην ενότητά της, να είναι ολιστική, ενιαία και αδιαίρετη. Αυτό σημαίνει ότι η διάσπαση και ο κατακερματισμός της μάθησης σε γνώσεις που είναι αποκομμένες από τις δεξιότητες και ταυτόχρονα αποχωρισμένες από τις επιμέρους ικανότητες που συνδέονται με την άσκηση συγκεκριμένων λειτουργιών, θα οδηγήσει σε περαιτέρω αποδυνάμωση των παραγόμενων μαθησιακών αποτελεσμάτων, με συνέπεια τα εκπαιδευτικά συστήματα να παράγουν όχι ολοκληρωμένους πολίτες αλλά, στην «καλύτερη περίπτωση», ένα τεχνικά πιστοποιημένο εργατικό δυναμικό χωρίς ανθρωπιστική παιδεία, κοινωνική, πολιτική και πολιτισμική συνείδηση. Για τον λόγο αυτό, οι γνώσεις, οι δεξιότητες και ικανότητες δεν μπορεί να καλλιεργούνται αποσπασματικά και τεμαχισμένα. Αντίθετα, θα πρέπει να προσλαμβάνονται ως ένα «ανοιχτό σύμπαν δυνατοτήτων», να σμιλεύονται στην ενότητά τους, να αντιμετωπίζονται ολιστικά, να καλλιεργούνται με σκοπό την αναζήτηση της προσωπικής ολοκλήρωσης και αυτοπραγμάτωσης και κατ’ επέκταση να συνεισφέρουν στην κοινωνική ανάπτυξη και ευημερία. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι σε καμία σοβαρή μορφή εκπαίδευσης δεν νοείται θεωρία χωρίς πράξη, τεχνική χωρίς θεωρητική κατάρτιση, λόγος χωρίς δράση. Πρέπει ουσιαστικά να φροντίσουμε να επανασυνδεθεί η μάθηση (σε όλες τις εκδοχές της) με το ανθρωποκεντρικό υπόβαθρό της και κυρίως να μην εκφυλιστεί σε ένα αγοραίο σαφάρι αναζήτησης προσόντων χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα στην προσωπική, κοινωνική αλλά και ειδικότερα, στην επαγγελματική διαδρομή του ατόμου. 

Διαβάστε όλο το άρθρο του Νίκου Φωτόπουλου στην Ελευθεροτυπία