Αρχείο για 12 Απριλίου, 2010

gotoclass.jpgΔεν είναι πρωταπριλιάτικο. Με την απόφαση 39575/Γ2:

“Ειδικά και μόνο για το σχολικό έτος 2009-2010, για το χαρακτηρισμό της φοίτησης των μαθητών Γυμνασίων, Γενικών Λυκείων, Επαγγελματικών Λυκείων και Επαγγελματικών Σχολών, Ημερήσιων και Εσπερινών, τα αριθμητικά όρια κάθε είδους απουσιών προσαυξάνονται κατά τριάντα τοις εκατό (30%)”.

Λίγο πρόχειρο, μου κάνει. Θα πρέπει να κάνουμε και υπολογισμούς. Το 30% του 114; Επίσης λίγο παράλογο; μα γιατί σε κάθε είδους απουσίες;  Αλλά είπαμε πρώτα ο μαθητής…

Φοβάμαι ούτε οι κοιλιακοί του Λεωνίδα δεν θα είναι αρκετοί προκειμένου να αναχαιτίσουμε τη μαζική φυγή μαθητών εκτός σχολείου, μόλις μάθουν ότι έχουν περιθώρια απουσιών. Ενσκήπτει κι η άνοιξη…

Δεν είναι λοιπόν παράξενο που σήμερα οι τάξεις ήταν λίγο αραιωμένες… Βαρύ το δευτεριάτικο αγουροξύπνημα…

Οσο για τους μαθητές του Λυκείου, ας τους κουνήσουμε το μαντίλι. Ευτυχώς που θέλαμε να κάνουμε τώρα τις δειγματικές διδασκαλίες της επιμόρφωσης Β΄επιπέδου.

Comments 0 σχόλια »

aba0965l.jpgΗ Θεοδώρα Σταθούλια σχολιάζει τα της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης και δεν υποκύπτει στις τεχνολογικές σειρήνες… Σπάνιο πράγματι! Υπάρχουν άραγε μερικοί που πραγματικά πιστεύουν ότι αν εξοπλιστούν τα σχολεία μας με ένα διαδραστικό πίνακα θα μεταμορφωθούν έστω και σε τρία τέρμινα;

Τι έχει η σημερινή μεταρρύθμιση που την κάνει δυνατή και σύγχρονη; Μια τεχνοκρατική βάση με εστίαση στις νέες τεχνολογίες, όχι στον μαθητή. Αυτό είναι το πυροτέχνημα. Η πραγματική βάση του νέου σχεδίου είναι το «ανοιχτό, ψηφιακό, καινοτόμο» σχολείο. Είναι το ηλεκτρονικό βιβλίο, ο δια-δραστικός πίνακας, ο προσωπικός μαθητικός υπολογιστής. Η αρχική ερώτηση, αν δηλαδή χρειάζεται μεταρρύθμιση σήμερα το σχολείο, βέβαια θα απαντηθεί θετικά από όλους και πολύ περισσότερο από την Αριστερά. Η μεταρρύθμιση αυτή θα πρέπει να λάβει υπόψη της τα νέα δεδομένα από την χρήση των νέων πληροφοριακών και επικοινωνιακών τεχνολογιών; Θετική και εδώ η απάντηση, αν και συμπληρωμένη με την διασταλτική θέση ότι η τεχνολογία δεν είναι κοινωνικά ουδέτερη και, ως εκ τούτου, η ένταξή της στην όποια εκπαιδευτική αλλαγή πρέπει να είναι ως επικεντρωμένη στην μάθηση, στον νέο ρόλο των εκπαιδευτών, στην διαμόρφωση του ερωτήματος, του παραδείγματος, του πειράματος, της συνεργασίας, της κατασκευής της γνώσης και της κατανόησής της. Η κριτική σκέψη για τους μαθητές δεν είναι ιδεολογική κατασκευή, είναι (για την Αριστερά τουλάχιστον) προϋπόθεση αποδοχής του όποιου μοντέλου αλλαγών. Το νέο εκπαιδευτικό περιβάλλον που πρέπει να κτιστεί μέσα στην αίθουσα διδασκαλίας, απαιτεί οι δάσκαλοι και οι μαθητές να αναζητήσουν την πληροφορία και την γνώση όχι ως στοιχείο τεχνικής μέσω του υπολογιστή, αλλά ως μέσο μάθησης και αναζήτησης της ερμηνείας και της κατανόησης του κόσμου και των εμπειριών, του ιστορικού χώρου και της εξέλιξης.

Οι υπολογιστές μπορούν να επαναστατικοποιήσουν το σχολείο, αν ενταχθούν σε ένα σχέδιο πραγματικών αλλαγών όσον αφορά στην συγκρότηση του μαθήματος και της γνώσης. Όμως όπως έλεγε παραδοξολογώντας ο στοχαστής της τεχνολογικής επανάστασης και των νέων μέσων επικοινωνίας «το μήνυμα είναι το μέσο». Το ίδιο θα υποστηρίξουν αυτοί που βλέπουν το σημερινό σχέδιο του Υπουργείου ως σύμπτωμα ενός τεχνοκρατισμού, που χαρακτηρίζεται από την απουσία του νέου ανθρώπου και της μαθησιακής διαδικασίας. Θα συμφωνήσουμε, συμπληρώνοντας με έμφαση, ότι το «νέο σχολείο» του υπουργείου είναι η επιβεβαίωση ότι η πραγματικότητα υποχωρεί εμπρός στην αναπαράστασή της από την πληροφοριακή τεχνολογία και τα νέα μέσα ενημέρωσης. Για το «νέο υπουργείο παιδείας» φαίνεται ότι αυτή η υποχώρηση της πραγματικότητας έχει πάρει επικίνδυνα χαρακτηριστικά.

Η Αυγή

Διαδραστικοί πίνακες- όχι ευχαριστώ

Comments 0 σχόλια »

Οι μαθηματικές σχέσεις στην φύση

Comments 0 σχόλια »

p0_s1_v1.jpg…χωρίς να κάνετε το σπίτι σας… εμπόλεμη ζώνη!

2 Ακούτε με υπομονή το αίτημα του παιδιού σας και απαντάτε του πάντοτε με γλυκύτητα,ευγένεια και σεβασμό προς το άτομό του,ανεξαρτήτως της ηλικίας του.Ετσι θα μάθει να σας απαντά αναλόγως.

3 Να εξηγείτε πάντοτε στο παιδί με ξεκάθαρο,κατανοητό και ήρεμο τρόπο γιατί αρνείστε ένα αίτημά του.Γνωρίζοντας ότι δεν το τιμωρείτε θα δεχθεί την άρνηση με μεγαλύτερη ευκολία.

4 Οταν το παιδί σας ρωτάει γιατί δεν μπορεί να έχει ή να κάνει κάτι,η απάντησή σας πρέπει να συνάδει προς τη γενικότερη συμπεριφορά σας και να είναι σταθερή.Διαφορετικά η άρνησή σας θα αυτοαναιρείται.

5 Αν η άρνησή σας είναι θέμα συνθηκών ή ηλικίας του παιδιού και όχι θέμα αρχών,εξηγήστε στο παιδί τι χρειάζεται να κάνει ή πόσων χρονών πρέπει να γίνει για να μετατρέψει το «όχι» σε «ναι».

6 Χρησιμοποιήστε θετικές εκφράσεις για να αντισταθμίσετε την άρνηση.Για παράδειγμα, «δεν μπορείς να πάρεις το μαχαίρι αλλά μπορείς να πάρεις την μπάλα» ή «δεν μπορείς να μείνεις εκτός σπιτιού ως τα μεσάνυχτα αλλά μπορείς να προσκαλέσεις τους φίλους σου να δείτε ταινία ως αργά».

7 πιβραβεύστε τα παιδιά που παρουσιάζουν υπεύθυνη και ώριμη συμπεριφορά.Ετσι θα ξέρουν έμπρακτα ότι ο σεβασμός των ορίων και των κανόνων αποδίδει καρπούς και δεν είναι μια στείρα διαδικασία.

8 Αν και το «όχι» πρέπει να είναι σταθερό, για να απολαμβάνετε πάντοτε την εμπιστοσύνη του παιδιού σας, οφείλετε να φαίνεστε προσηνείς και ευέλικτοι. Αν το παιδί διαπραγματευθεί με βάσιμα επιχειρήματα και ήρεμο τόνο το αίτημά του, σκεφθείτε την πιθανότητα να αναιρέσετε την αρχική σας απόφαση.

9 Θα πρέπει να είστε έτοιμοι όχι μόνο να εκφράσετε μια άρνηση αλλά και να γίνετε αποδέκτης της. Να θυμάστε ότι η άσκηση της γονεϊκής εξουσίας δεν είναι ένα παιχνίδι στο οποίο ο γονιός έχει πάντα δίκιο.

10 Αν, παρά τις φιλότιμες προσπάθειές σας,οι λέξεις «όχι» ή «μη» αποτελούν αιτία «πολέμου» για το παιδί σας,ίσως είναι θεμιτό να επανεξετάσετε τον τρόπο με τον οποίο επικοινωνείτε μαζί του.

Comments 0 σχόλια »

1.jpgΕνα «ενεργό μουσείο του σήμερα», που κρατάει ζωντανό το ενδιαφέρον του κοινού. Ετσι οραματιζόταν το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο ο διευθυντής του Δημήτρης Κωνστάντιος, που έφυγε από τη ζωή πριν από λίγον καιρό.

Και για τον λόγο αυτό σχεδίαζε μια αίθουσα περιοδικών εκθέσεων για την προβολή της σύγχρονης τέχνης που «συνομιλεί» με τον βυζαντινό πολιτισμό.

Αυτός ο χώρος ανοίγει πρώτη φορά για το κοινό με την έκθεση «Το Βυζάντιο και η νεότερη τέχνη. Η πρόσληψη της βυζαντινής τέχνης στην ελληνική ζωγραφική του α’ μισού του 20ού αιώνα».

Στην έκθεση παρουσιάζονται 50 έργα από τους σημαντικότερους ζωγράφους της περιόδου (Κωστής Παρθένης, Φώτης Κόντογλου, Νίκος εγγονόπουλος, Γιάννης Τσαρούχης, Σπύρος Παπαλουκάς, Σπύρος Βασιλείου, Αγήνορας Αστεριάδης και Πολύκλειτος Ρέγκος), πολλά από τα οποία εκτίθενται για πρώτη φορά.

Στόχος της έκθεσης είναι να καταδείξει την επίδραση που άσκησε η βυζαντινή τέχνη στα εικαστικά δρώμενα, από τη στροφή του 20ου αιώνα και μέχρι το τέλος του β΄ παγκόσμιου πολέμου, καθώς και τους τρόπους με τους οποίους αφομοιώθηκε στο έργο των καλλιτεχνών.

Διαρθρώνεται σε πέντε θεματικές ενότητες:
1. Κωστής Παρθένης, ο δάσκαλος και εισηγητής του διαλόγου με τη βυζαντινή τέχνη.
2. Το ταξίδι στο Άγιον Όρος: η ανακάλυψη της βυζαντινής τέχνης· η παραγωγή  αντιγράφων.
3. Ο Φώτης Κόντογλου και οι μαθητές του.
4. Oι θρησκευτικές παραγγελίες.
5. Η επίδραση της βυζαντινής τέχνης στην κοσμική παραγωγή.

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων