To νέο e-reader με την ονομασία Nook θα ανταγωνιστεί το Amazon Kindle και το e-reader της Sony, σε μια συνεχώς διευρυνόμενη αγορά, όπου πολλοί βλέπουν πλέον το μέλλον των βιβλίων.
Το Nook έχει ασύρματη σύνδεση για «κατέβασμα» βιβλίων μέσω Ίντερνετ, «τρέχει» το λειτουργικό σύστημα Android της Google, διαθέτει ενσωματωμένη μνήμη 2 Gb (που μπορεί να αυξηθεί μέχρι τα 16 Gb), μια έγχρωμη οθόνη αφής 3,5 ιντσών για πλοήγηση, η οποία βρίσκεται κάτω από την κύρια οθόνη ανάγνωσης που εμφανίζει τις σελίδες των βιβλίων σε ασπρόμαυρη ηλεκτρονική μελάνη, ενώ μπορεί ακόμα να αποθηκεύσει και να παίξει αρχεία MP3 και φωτογραφίες.
Επίσης, το Nook επιτρέπει επιτρέπει στους χρήστες να δανείζουν δωρεάν για δύο εβδομάδες τα αντίγραφα των ηλεκτρονικών βιβλίων τους σε οποιονδήποτε φίλο τους έχει εγκαταστήσει τη σχετική εφαρμογή e-reader της Barnes & Noble στο iΡod, το έξυπνο κινητό τους ή τον υπολογιστή τους.
Η συσκευή, η οποία μπορεί να αποθηκεύσει μέχρι 1.500 βιβλία (που αυξάνονται σε 17.500 με την προσθήκη εξωτερικής κάρτας μνήμης) διατίθεται από το site http://www.barnesandnoble.com/ σε τιμή 259 δολαρίων (όσο και το Amazon Kindle που μόλις παρουσιάστηκε) και οι πωλήσεις του Nook θα αρχίσουν στο τέλος Νοεμβρίου, σύμφωνα με τα ξένα πρακτορεία.
Με πλάτος κάτι λιγότερο από πέντε ίντσες και ύψος οκτώ ίντσες, η συσκευή έχει το μέγεθος και το βάρος περίπου ενός χαρτόδετου βιβλίου. Το Nook «διαβάζει» επίσης αρχεία pdf (Acrobat) και epubs (ένα ανοιχτό στάνταρντ που χρησιμοποιούν πολλοί εκδότες για τα ηλεκτρονικά βιβλία τους), συνεπώς ο χρήστης δεν περιορίζεται να διαβάζει στη συσκευή του μόνο ηλεκτρονικά βιβλία που έχει αγοράσει από το Barnes & Noble.
Πριν από μερικές ημέρες, το γερμανικό περιοδικό Brigitte αποφάσισε να κάνει ένα θαρραλέο βήμα. Είπε «Φτάνει πια» στα καλλίγραμμα μοντέλα με τις τέλειες αναλογίες, έκλεισε την πόρτα σε αυτές τις ιέρειες ενός κόσμου αστραφτερού, γεμάτου χρήμα και δόξα και άνοιξε ένα παράθυρο στη γυναίκα της διπλανής πόρτας, την εργαζόμενη, τη μητέρα τη νοικοκυρά. Προσπάθησε, δηλαδή, να προσφέρει στις αναγνώστριές του ένα είδος «υγιεινής πνευματικής διατροφής».
Στις αρχές του επόμενου χρόνου, το γυναικείο έντυπο θα φιλοξενεί στις σελίδες του καταξιωμένες γυναίκες, από κάθε τομέα της κοινωνικής ζωής, αλλά και απλές αναγνώστριες (οι οποίες θα αμείβονται ακριβώς όσο και τα μοντέλα) για να διαφημίσει τα διάφορα προϊόντα, όπως, εξάλλου, και για την εικονογράφηση που συνοδεύει τα δημοσιεύματά του. Οπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο αρχισυντάκτης του εντύπου, στόχος του εγχειρήματος είναι «να προβάλλουμε στο αναγνωστικό κοινό γυναίκες που διαθέτουν ταυτότητα».
Αυτό που ομολογουμένως παραξενεύει είναι ότι η διεύθυνση του περιοδικού θα προχωρήσει στην «οριστική απόσυρση» των μοντέλων από τις σελίδες του περιοδικού μετά τις επανειλημμένες εκκλήσεις των αναγνωστριών, οι οποίες στις επιστολές τους ομολογούσαν ότι δεν «άντεχαν να βλέπουν άλλο σκέτα… κόκαλα».
Η μεγάλη δημοσιότητα που χαίρουν τα αποστεωμένα μοντέλα θεωρείται από τους ειδικούς υπεύθυνη –τουλάχιστον εν μέρει– για την εμφάνιση του προβλήματος της νευρικής ανορεξίας κι άλλων διαταραχών της διατροφής (όπως είναι η βουλιμία). Κι αυτά τα μανεκέν, εξάλλου, είναι θύματα, καθώς χρησιμοποιήθηκαν περισσότερο ως οστέινες κρεμάστρες για πανάκριβα ρούχα και ήδη μετρούν νεκρούς, όπως π. χ. τη Βραζιλιάνα καλλονή που πέθανε από ασιτία το 2006, ζυγίζοντας 40 κιλά.
Αυτές οι γυναίκες σκελετοί αποτελούν πρότυπο και ίνδαλμα για εκατομμύρια νεαρά κορίτσια ανά τον κόσμο που θεωρούν ότι αν καταφέρουν να τους μοιάσουν έστω και για λίγο, θα εισέλθουν στον παράδεισο της λάμψης και της εφήμερης δόξας, αποκτώντας ένα μερίδιο από τον κόσμο της «επιτυχίας», όπως νοείται σήμερα, και εξασφαλίζοντας τα «δεκαπέντε λεπτά διασημότητας» που θεωρούν ότι τους ανήκουν. Σίγουρα, μόδιστροι και γυναικεία περιοδικά, αλλά και εν μέρει η βιομηχανία του ενδύματος, φέρουν βαριά ευθύνη για εκατοντάδες κρούσματα νευρικής ανορεξίας που καταλήγουν στα νοσοκομεία σε κατάσταση παρόμοια με αυτήν των κρατουμένων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Δυστυχώς, τα ΜΜΕ –και όχι μόνον– δημιουργούν και προβάλλουν –κατά κόρον– είδωλα κενά και κάνουν παράδειγμα προς μίμηση τις τέλειες αναλογίες και μόνον.
Ας ελπίσουμε ότι η προβολή των «γυναικών με ταυτότητα» θα είναι όντως η αρχή μιας νέας εποχής, όπως σημειώνει εξάλλου και ο αρχισυντάκτης του Brigitte. Μιας εποχής που τα ΜΜΕ θα δίνουν μεγαλύτερη σημασία στην ουσία παρά στην εμφάνιση.
Το γεγονός ότι [η τεχνολογία] προσφέρει τεράστια οφέλη δεν είναι αρκετό για να εγγυηθεί ότι θα γίνει ευχάριστα δεκτή από τη δημόσια εκπαίδευση και ότι οι δυνατότητές της πλήρως θα πραγματοποιηθούν. Η τεχνολογική αλλαγή θα συναντήσει τα ίδια πολιτικά οδοφράγματα που έχουν αντιμετωπίσει όλες οι σημαντικές μεταρρυθμίσεις, και για τους ίδιους ακριβώς λόγους. Ισχυρές ομάδες θα προσπαθήσουν να την μπλοκάρουν. (σελ. 29-30) Είναι γεγονός ότι οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των εκπαιδευτικών έχουν συμφέροντα στη διατήρηση του υφιστάμενου εκπαιδευτικού συστήματος, ανεξάρτητα από το πόσο καλά εκτελείται. Είναι γεγονός ότι είναι πιο ισχυρές – με διαφορά – από τις άλλες ομάδες που συμμετέχουν στην εκπαιδευτική πολιτική. Και είναι γεγονός ότι σε μια κυβέρνηση που προσπαθεί να διατηρήσει τον έλεγχο και την ισορροπία μπορούν να χρησιμοποιήσουν την ισχύ τους για να παρεμποδίσουν ή να αποδυναμώσουν τις περισσότερες μεταρρυθμίσεις που δεν τους αρέσουν. Αναγνωρίζοντάς το δεν είναι ανάγκη να ξεκινήσουμε ιδεολογικές επιθέσεις εναντίον των συνδικάτων. Πρέπει να αναγνωρίσουμε απλά τον πολιτικό κόσμο όπως είναι. (σελ. 54) Αν κάτι είναι σίγουρο για την τρέχουσα δομή της εξουσίας, είναι ότι η τεχνολογική αλλαγή είναι προορισμένη να απωθηθεί από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις των εκπαιδευτικών και των συμμάχων τους. Αυτό είναι το «δικό τους» σύστημά, και τα συμφέροντά τους τούς αναγκάζουν να το διατηρήσουν και να το προστατεύσουν. Θα φτάσουν στις επάλξεις για να αποδείξουν ότι η τεχνολογία δεν έχει πραγματικά μετασχηματιστικά αποτελέσματα. (σελ. 55)
Η καλπάζουσα ανεργία αναμένεται ακόμα πιο σφοδρή για την επόμενη χρονιά στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τα «επαγγέλματα του μέλλοντος» μοιάζουν με μοναδική σανίδα σωτηρίας για όσους αναζητούν επαγγελματικό προσανατολισμό ή έχουν τη δυνατότητα να αλλάξουν κατεύθυνση στο μέσον της διαδρομής. Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, οι ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης και τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης, αλλά και η εξ αποστάσεως κατάρτιση, υπόσχονται νέες θέσεις εργασίας – και μάλιστα υψηλά αμειβόμενες. Ακόμη όμως και στις δυτικές κοινωνίες, στις οποίες κυριαρχεί η λογική του «έχειν» και η κουλτούρα του καταναλωτισμού, το χρήμα δεν εγγυάται την ευτυχία. Το ζητούμενο λοιπόν δεν είναι μόνο το προσδοκώμενο ύψος των αποδοχών, αλλά και οι συνθήκες εργασίας κάθε επαγγέλματος. Οι εργαζόμενοι αναζητούν δικαίως καταφύγιο -από τις αρχές του σύγχρονου μάνατζμεντ (τους «εξατομικευμένους στόχους» και τη διαρκώς «μεγαλύτερη παραγωγικότητα»)- σε επαγγέλματα με λιγότερο άγχος και περισσότερο ανθρώπινες συνθήκες. Μετά την οικολογική ευαισθησία και τα φιλικά προς το περιβάλλον προϊόντα, ίσως είναι καιρός για τις επιχειρήσεις να ανακαλύψουν και το φιλικό προς τον εργαζόμενο εργασιακό περιβάλλον.
Το Δίκτυο Πληροφόρησης για την Απασχόληση (Ο*Νet), με το οποίο συνεργάζεται το αμερικανικό υπουργείο Εργασίας και Κατάρτισης, δημοσίευσε τις προηγούμενες ημέρες την τελευταία του έρευνα με τα επαγγέλματα που θα έχουν τη μεγαλύτερη ζήτηση και τις ελκυστικότερες αποδοχές. Ο αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα είχε μιλήσει προεκλογικά για τη δημιουργία χιλιάδων πράσινων θέσεων εργασίας. Δεν αποτελεί λοιπόν έκπληξη που οι προβλέψεις για τις μελλοντικές τάσεις στην απασχόληση τον επιβεβαιώνουν περίτρανα.
Πολλοί γονείς θα βρεθούν και αυτή τη χρονιά αντιμέτωποι με τη διαπίστωση «το παιδί σας είναι δυσλεξικό». Πρέπει να γνωρίζουν ότι η δυσλεξία δεν είναι ασθένεια αλλά μια δυσκολία που μπορεί να ξεπεραστεί. Διαβάστε πώς στο Βήμα
«Υπάρχει λαίλαπα δυσλεξίας ή είναι ιδέα μου;»ρωτούσε προσφάτως μητέρα σε σχολική συνάντηση. Βλέπετε, κάθε χρόνο με την έναρξη της σχολικής χρονιάς ένας σημαντικός αριθμός γονέων καλείται να διαχειριστεί μια πληροφορία που ακούγεται εξαιρετικά δυσοίωνη: «Το παιδί σας είναι δυσλεξικό»! Πλήθος τα ερωτήματα που γεννώνται έπειτα από αυτό: Τι σημαίνει «είναι δυσλεξικό»; Πρόκειται για ασθένεια ή όχι; Τι πρέπει να κάνω; Υπάρχει ελπίδα; Η ειδικευμένη στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ των ΗΠΑ, διευθύντρια της Μονάδας Δυσλεξίας και Διαταραχών του Λόγου στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου, κυρία Μαρία Σαββάκη έχει απαντήσει πολλές φορές σε τέτοια ερωτήματα. Της ζητήσαμε να το κάνει και πάλι και να δώσει κατευθυντήριες γραμμές στους γονείς-αναγνώστες του «ΒΗΜΑScience».
«Οι γονείς που θα λάβουν μια τέτοια πληροφορία στο νηπιαγωγείο ή στις πρώτες τάξεις του δημοτικού μπορούν να θεωρούν τους εαυτούς τους τυχερούς»λέει η κυρία Σαββάκη, προσθέτοντας ότι«είναι συνηθισμένο η δυσλεξία να μην εντοπίζεται έγκαιρα,πράγμα που σημαίνει πολύ περισσότερο κοπιώδη παρέμβαση από εμάς και πολύ μεγαλύτερη προσπάθεια από τα παιδιά».Η ελληνίδα γιατρός, εκπαιδευτικός και ψυχογλωσσολόγος δεν χρησιμοποιεί τυχαία τη λέξη «εντοπίζεται», την οποία προτιμά από τη λέξη «διαγιγνώσκεται». «Δεν με βρίσκει καθόλου σύμφωνη η ιατρικοποίηση της δυσλεξίας.Πρόκειται για μια μαθησιακή δυσκολία που απαιτεί παρέμβαση και όχι για ασθένεια που απαιτεί θεραπεία» λέει χαρακτηριστικά.
Με την ολοκλήρωση της σάρωσης 12 εκατομμυρίων σελίδων, διατίθενται πλέον δωρεάν περισσότερες από 110.000 εκδόσεις της ΕΕ, τις οποίες μπορεί κανείς να “κατεβάσει” από τη ψηφιακή βιβλιοθήκη του Βιβλιοπωλείου της ΕΕ (www.bookshop.europa.eu).
Η ψηφιακή βιβλιοθήκη, που εγκαινιάζεται σήμερα στην έκθεση βιβλίου της Φραγκφούρτης, προφέρει όλες τις εκδόσεις που κυκλοφόρησαν ποτέ από την Υπηρεσία Εκδόσεων για λογαριασμό των θεσμικών και επικουρικών οργάνων και των άλλων οργανισμών της ΕΕ από το 1952 και μετά.
Τα αρχεία της Υπηρεσίας Εκδόσεων της ΕΕ αποτελούν εδώ και πολλά χρόνια πραγματικό θησαυρό της ευρωπαϊκής ιστορίας. Δημοσιεύσεις όπως το διάγγελμα που εκφώνησε ο Ζαν Μονέ, πρόεδρος της Ανωτάτης Αρχής, στην Κοινή Συνέλευση κατά την πρώτη της σύνοδο το Σεπτέμβριο του 1952 ή η γενική έκθεση για τη δραστηριότητα της Κοινότητας, στα γαλλικά από το 1953, βλέπουν και πάλι το “εικονικό” φως της μέρας μέσα από την ψηφιακή βιβλιοθήκη της Υπηρεσίας Εκδόσεων.
Κάθε μέρα προστίθενται νέες εκδόσεις. Σύμφωνα με τον Λέοναρντ Όρμπαν, επίτροπο αρμόδιο για θέματα πολυγλωσσίας: “Η ψηφιακή βιβλιοθήκη απελευθερώνει τη μνήμη της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το χαρτί με το οποίο ήταν δεσμευμένη από τις απαρχές της Ένωσης. Τα εκατομμύρια σελίδων, στις οποίες έχει πλέον πρόσβαση ο καθένας μας στις 23 επίσημες γλώσσες, καταδεικνύουν τη διαρκή δέσμευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης να διαφυλάξει και να καλλιεργήσει την ιστορία της Ένωσης μέσα από τη γλωσσική της πολυμορφία.”
Η ψηφιακή βιβλιοθήκη της Υπηρεσίας Εκδόσεων είναι μια απάντηση στην αυξανόμενη ζήτηση για ψηφιοποίηση εξαντλημένων εκδόσεων. Το 2007 η Υπηρεσία Εκδόσεων εγκαινίασε μια υπηρεσία διάθεσης αρχαίων PDF κατά παραγγελία, με την οποία οι χρήστες μπορούσαν να ζητούν την ανάκτηση και σάρωση δημοσιεύσεων από τα αρχεία. Η ζήτηση ήταν τόσο υψηλή, ώστε σε έξι μήνες η υπηρεσία είχε ήδη κορεστεί. Για την καλύτερη εξυπηρέτηση των χρηστών, αποφασίστηκε να σαρωθεί με βιομηχανικούς ρυθμούς ολόκληρο το περιεχόμενο του αρχείου.
Το αποτέλεσμα – που επιτεύχθηκε σε λιγότερο από δύο χρόνια – είναι μια ηλεκτρονική βιβλιοθήκη με περισσότερες από 14 εκατομμύρια σελίδες, σε μορφή αρχείων PDF βελτιστοποιημένη για το Διαδίκτυο, οι οποίες διατίθενται δωρεάν στο κοινό. Περιέχει περισσότερες από 12 εκατομμύρια σαρωμένες σελίδες ιστορικών εκδόσεων και περίπου 2 εκατομμύρια σελίδες πρόσφατων εκδόσεων.
Το Βιβλιοπωλείο της ΕΕ, με εκδοτικούς ρυθμούς της τάξης των 1.600 νέων εκδόσεων ετησίως, αποτελεί πολύτιμη πηγή πληροφοριών για πολίτες, δημοσιογράφους, επαγγελματίες της εκπαίδευσης, φοιτητές, βιβλιοθηκονόμους, εκδότες και κάθε άνθρωπο που ενδιαφέρεται για την Ευρώπη, σε 50 περίπου γλώσσες, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας παραγγελίας αντιτύπων σε χαρτί.
Τα περιεχόμενα του Βιβλιοπωλείου της ΕΕ θα καταστούν προσπελάσιμα επίσης μέσω της Europeana, όπου συμμετέχουν πολλές εθνικές βιβλιοθήκες και αρχεία της Ευρώπης. Το Βιβλιοπωλείο της ΕΕ θα συμπληρώσει, έτσι, τις εθνικές συλλογές της Europeana από τη σκοπιά των θεσμικών οργάνων της ΕΕ.
Eκατομμύρια χρήστες κυρίως νεαρής ηλικίας ποστάρουν συνεχώς και οτιδήποτε στο facebook. Ανεβάζουν σωρηδόν προσωπικές τους φωτογραφίες και βιντεάκια. Σπεύδουν να ενημερώσουν τους φίλους τους για τα στιγμιαία συναισθήματά τους. Φλερτάρουν on-line.
Η γενιά της αποκάλυψης
Πρόκειται δηλαδή για την τάση της νέας γενιάς να δημοσιοποιεί σχεδόν τα πάντα στο Διαδίκτυο. Δεν είναι τυχαίο ότι στο εξωτερικό αρκετοί αποκαλούν τους σημερινούς νέους ως τη «generation reveal»- που φανερώνει σε κοινή θέα την προσωπική της ζωή. Και φαίνεται ότι η συμπεριφορά της έχει διχάσει ακόμα και τους ειδικούς του Ίντερνετ. Από τη μία πλευρά υπάρχουν αυτοί που υποστηρίζουν ότι οι νέοι δεν αντιλαμβάνονται τα όρια του ιδιωτικού και του δημόσιου και ότι έτσι εκθέτουν τους εαυτούς τους σε κινδύνους. Από την άλλη υπάρχουν αυτοί που λένε ότι αυτές οι συμπεριφορές των νέων είναι μία έκφραση του αυθορμητισμού τους.
«Οι νέοι σήμερα είναι πιο αυθεντικοί. Δεν έχουν τα παλιά στερεότυπα. Για παράδειγμα, δεν θα το παίξουν κάπως. Δεν θα σου κρύψουν στο Facebook μία φωτογραφία με το μαγιό», αναφέρει ο αντιπρόεδρος του Παρατηρητηρίου για την Κοινωνία της Πληροφορίας κ. Γιάννης Λάριος. Διαφωνεί δηλαδή ότι αυτή η πρακτική των νέων να ποστάρουν και να ανεβάζουν φωτογραφίες ή άλλες πληροφορίες για τους ίδιους αποτελεί το τέλος της ιδιωτικότητας. Προσθέτει δε ότι αυτή η συμπεριφορά των νέων μέσα από το Facebook ή το Τwitter είναι και ένας καλό τρόπος να ανοιχτούν προς την κοινωνία ακόμη και να αναδείξουν τα ταλέντα τους. «Αν έχει κανείς ένα ταλέντο μπορεί να μαθευτεί γρήγορα και να αναδειχτεί». Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Μyspace μέσα από το οποίο έχουν αναδειχτεί τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό δεκάδες μουσικά γκρουπ και τραγουδιστές.
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προσφέρουν και ακόμη ένα πλεονέκτημα, λέει ο κ. Λάριος. Ουσιαστικά κάνουν πράξη το γνωμικό «δείξε μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι». «Βλέποντας κανείς τους φίλους σου μπορεί να σε γνωρίσει καλύτερα», λέει.
Στον αντίποδα βρίσκονται αυτοί που τονίζουν ότι η δημοσίευση μεγάλου όγκου πληροφοριών στο Ίντερνετ για την προσωπική ζωή τους, εγκυμονεί κινδύνους. «Πράγματι τα παιδιά δίνουν πολλά προσωπικά δεδομένα σε δίκτυα τύπου Facebook. Κι αυτό επειδή δεν κατανοούν πού σταματά το ιδιωτικό και πού το δημόσιο. Θεωρούν ότι τέτοια sites και δίκτυα τα βλέπουν μόνον οι φίλοι», αναφέρει στα «ΝΕΑ» η Συντονίστρια του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου, Επικεφαλής δράσης saferinternet. gr δρ Βερόνικα Σαμαρά.
ΝΕΑΡΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ είναι η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων χρηστών του Facebook. Από τους συνολικά 1.943.000 χρήστες, 1.282.000 είναι ηλικίας 15-30 ετών. Από την πιο πρόσφατη έρευνα για το Facebook πάντως, η οποία πραγματοποιήθηκε από το Εργαστήριο Ηλεκτρονικού Επιχειρείν του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, προκύπτει ότι οι χρήστες δεν δείχνουν και τόσο μεγάλη εμπιστοσύνη στο ηλεκτρονικό μέσο κοινωνικής δικτύωσης.
Μόλις 3 στους 10 δηλώνουν ξεκάθαρα ότι εμπιστεύονται αρκετά ή πολύ το Facebook.
Περίπου 4 στους 10 απάντησαν ότι δεν το εμπιστεύονται καθόλου ή το εμπιστεύονται λίγο.
Αναποφάσιστοι εμφανίζονται οι υπόλοιποι.
Όσο για τους λόγους που χρησιμοποιούν οι Έλληνες χρήστες το Facebook, η έρευνα δείχνει ότι περίπου οι μισοί από τους ερωτώμενους το χρησιμοποιούν αρκετά ή πολύ για να μαθαίνουν προσωπικά στοιχεία φίλων και γνωστών. Η συντριπτική πλειονότητα, όπως απαντούν, μπαίνουν στο Facebook για να βρουν παλιούς φίλους και γνωστούς, ενώ ελάχιστοι είναι αυτοί που το χρησιμοποιούν πολύ για ηλεκτρονικό φλερτ (28%).
Η υπηρεσία εγκαινιάστηκε πριν από ένα χρόνο, όταν η Google διαπίστωσε ότι στις ΗΠΑ υπήρχε μεγάλη συνάφεια ανάμεσα στον αριθμό των ατόμων που ανέτρεχαν στο Διαδίκτυο για να αναζητήσουν πληροφορίες για τη νέα γρίπη και στον αριθμό των ατόμων που, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, εμφάνιζαν τα συμπτώματα της ασθένειας. Η ιδέα στην οποία βασίστηκαν οι ειδικοί της Google ήταν απλή: οι χρήστες του Διαδικτύου που εμφανίζουν τα πρώτα συμπτώματα δεν πηγαίνουν αμέσως στον γιατρό αλλά πρώτα αναζητούν πληροφορίες για την ασθένεια στο Διαδίκτυο. Το Google Flutrends δίνει μια κατά προσέγγιση εικόνα της εξάπλωσης της νόσου σε μια συγκεκριμένη περιοχή, λαμβάνοντας υπόψη (αθροιστικά) τα ερωτήματα αναζητήσεων των χρηστών με τη μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης στο Διαδίκτυο και συγκρίνοντας κατόπιν τις εκτιμήσεις αναζήτησης με ένα ιστορικό βασικό επίπεδο της δράσης της γρίπης για τη συγκεκριμένη περιοχή. Με αυτόν τον τρόπο ευελπιστεί να προσφέρει δωρεάν ένα εργαλείο το οποίο θα δίνει τη δυνατότητα σε όποιον το χρησιμοποιεί να έχει άμεση εποπτεία της δυναμικής της νόσου και μάλιστα σε σχεδόν πραγματικό χρόνο. Η χρησιμότητα αυτού του εργαλείου γίνεται εμφανής αν λάβει κάποιος υπόψη του ότι τα παραδοσιακά συστήματα παρακολούθησης της εξάπλωσης της νόσου, που βασίζονται κυρίως στις κλινικές παρατηρήσεις γιατρών και άλλων επαγγελματιών στον τομέα της υγείας, χρειάζονται έως και δύο εβδομάδες μέχρι να συλλέξουν τα δεδομένα, να τα επεξεργαστούν και να τα δημοσιοποιήσουν. Στόχος πάντως του Flutrends, όπως υπογράμμισε ο Yossi Matias, ειδικός της Google, στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε πριν από λίγες μέρες στις Βρυξέλλες, με αφορμή την επέκταση του Flutrends σε εννέα ευρωπαϊκές χώρες, δεν είναι να υποκαταστήσει τις μεθόδους παρακολούθησης της πορείας της νόσου που χρησιμοποιούν οι υγειονομικές αρχές κάθε χώρας, αλλά να δημιουργήσει ένα συμπληρωματικό εργαλείο που ενδέχεται να αποδειχθεί χρήσιμο τόσο για το κοινό όσο και για τις υγειονομικές αρχές στον αγώνα τους για την αντιμετώπιση της νέας γρίπης. Ιδιαίτερα πολύτιμη, όσον αφορά την άμεση, ενημερωμένη και «εν κινήσει» πληροφόρηση σχετικά με οτιδήποτε νέο αφορά τον ιό Η1Ν1, αποδεικνύεται και η συμβολή των «έξυπνων» κινητών τηλεφώνων (smartphones), όπως το iphone της Apple ή το BlackBerry.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
Άρθρα (RSS)