Πύρ εναντίον της Google άνοιξε ο γενικός διευθυντής της Wall Street Journal, Ρόμπερτ Τόμσον, κατηγορώντας τον διαδικτυακό κολοσσό ότι προωθεί την «ακολασία» και την «ανηθικότητα» στις online ειδήσεις.
Οι κατηγορίες του Τόμσον ακούστηκαν σε πάνελ για το Web 2.0 σχετικά με το μέλλον της δημοσιογραφίας στον κόσμο του Διαδικτύου, στο οποίο μάλιστα συμμετείχε η αντιπρόεδρος της Google για προϊόντα αναζήτησης, Μαρίσα Μέγιερ. «Η Μαρίσα προωθεί εν αγνοία της την ανηθικότητα», ανέφερε ο Τόμσον, όταν η συζήτηση έφτασε στο θέμα του κατά πόσο η Google ευνοεί η ζημιώνει τους παραδοσιακούς δημοσιογραφικούς οργανισμούς με την προβολή links σε ειδήσεις στις σελίδες αποτελεσμάτων της μηχανής αναζήτησης.
Η Μάγιερ από την πλευρά της, δήλωσε ότι η δημοσιογραφία βρίσκεται σε μια μεταβατική περίοδο. «Κάνουμε πολλά πράγματα για να βοηθήσουμε τους εκδότες», υποστήριξε. Η Google πληρώνει στους εκδότες περισσότερα από πέντε δισεκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο, παρέχοντας επισκεψιμότητα που μετατρέπουν σε έσοδο, τόνισε η ίδια. Σημείωσε μάλιστα ότι αν οι οργανισμοί ειδήσεων δεν θέλουν να μπορεί κάποιος να βρει το περιεχόμενο τους, υπάρχουν εργαλεία που μπορούν να εμποδίσουν την συμπερίληψη του στους καταλόγους του Ίντερνετ.
«Δεν καταλαβαίνω πως μπορεί να μη θέλετε τη Google», ανέφερε ο Έρικ Χίπο, διευθύνων σύμβουλος της δημοφιλούς online υπηρεσίας ειδήσεων, Huffington Post. «Οι online εκδόσεις πετυχαίνουν υψηλές επισκεψιμότητες χάρη στη Google», συμπλήρωσε.
«Η αντίληψη ότι οι εφημερίδες θα εξαφανιστούν λόγω του Ίντερνετ είναι κλισέ», επεσήμανε ο Μάρτιν Νίσελχοτζ, αντιπρόεδρος ψηφιακών επιχειρήσεων των New York Times που συμμετείχε στο πάνελ. Η κυκλοφορία της εφημερίδας παραμένει σταθερή τα τελευταία δύο χρόνια, πρόσθεσε, τονίζοντας ότι το Διαδίκτυο δημιουργεί πολλές ευκαιρίες για τους εκδοτικούς και ειδησεογραφικούς οργανισμούς. «Η άρνηση σημαίνει ότι θα ξεπεραστείς από το Ίντερνετ. Θα πρέπει να καινοτομήσεις για να κινηθείς μαζί του».
Ο Τόμσον έκανε τον διαχωρισμό μεταξύ εκείνων που ερευνούν και αναφέρουν ειδήσεις που παρουσίαζονται online, και εκείνους, όπως η Google, που συγκεντρώνουν και παρουσιάζουν τη δουλειά άλλων. «Αυτή τη στιγμή, το βάρος πέφτει στους παραγωγούς ειδήσεων», είπε ο Τόμσον, αναφερόμενος σε κόστη όπως η συντήρηση ξένων ανταποκριτών σε εχθρικές περιοχές. «Η Google και η Huffington Post είναι πολύ έξυπνες σε αυτό που κάνουν, δεν δημιουργούν όμως, αντηχούν τις ειδήσεις άλλων”
Ο Χίπο από την πλευρά του δήλωσε ότι η Huffington Post απασχολεί περίπου 60 συντάκτες, όλοι τους δημοσιογράφοι, οι οποίοι χρησιμοποιούν τα ψηφιακά εργαλεία που έχουν στη διάθεσή τους για να αναπαράγουν ιστορίες ή να δημιουργήσουν πρωτότυπο περιεχόμενο.
Μιλώντας για την προοπτική των online συνδρομών, η Μάγιερ επεσήμανε ότι στο άμεσο μέλλον θα δούμε τα πρώτα μοντέλα να εφαρμόζονται. «Υπάρχει η διάθεση για πληρωμή της ποιοτικής δημοσιογραφίας, πρέπει να φτιάξουμε τα κατάλληλα εργαλεία και να την κάνουμε ακόμη καλύτερη στο Διαδίκτυο».
«(Εχε) τον νου σου στην ιδέα». Αυτή είναι η πρώτη ανάγνωση της φράσης «Mind the idea», που όμως «παίζει» και με την έννοια της λέξης mind (μυαλό, σκέψη) όχι μόνο ως ρήματος, αλλά και ουσιαστικού. Το πολλαπλών αναγνώσεων μήνυμα είναι ο πυρήνας του TED (Technology, Environment, Design – Τεχνολογία, Περιβάλλον, Ντιζάιν), ενός είδους «φυτωρίου» ή γόνιμης ανταλλαγής ιδεών επάνω σε καίριας σημασίας ζητήματα που απασχολούν τα ανήσυχα πνεύματα της εποχής. Στο βήμα των ομιλητών του αμερικανικής έμπνευσης ετήσιου συνεδρίου έχουν ανεβεί από τον Μπ. Γκέιτς, τον Μπ. Κλίντον και τον Αλ Γκορ μέχρι τον Γκ. Μπράουν και τον Μπόνο. Μια πρώτη γεύση αυτής της «γιορτής ιδεών» θα έχουν τη δυνατότητα να πάρουν σήμερα, στις 6 μ.μ., εκατό άτομα που εξασφάλισαν, έναντι 15 ευρώ, εισιτήριο για το πρώτο TEDxAthens (www.tedxathens.com), που θα διεξαχθεί στα γραφεία της Μicrosoft (Λ. Κηφισίας 221).
Ζωντανά στο Διαδίκτυο
Τα εισιτήρια έγιναν ανάρπαστα – εξαντλήθηκαν, σύμφωνα με τους διοργανωτές, μέσα σε οκτώ ώρες. Ομως, η ανεξάρτητη εκδήλωση, που διεξάγεται υπό την αιγίδα του κεντρικού TED, θα μεταδοθεί ζωντανά μέσω Ιντερνετ (www.ustream.tv/tedxathens).
Στους ομιλητές περιλαμβάνονται η 25χρονη Κατερίνα Αϋφαντή, η νεότερη ερευνήτρια Νανοτεχνολογίας που χρηματοδοτήθηκε προ διετίας από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Ερευνας με 1,13 εκατ. ευρώ για να δημιουργήσει ομάδα γύρω από τη Νανομηχανική, ο Αντ. Καφετζόπουλος, ο οποίος θα μιλήσει για την Επιστήμη και την Πολιτική, ο αναπληρωτής γενικός διευθυντής του Ιδρύματος Λαμπράκη, Ν. Καστής, με θέμα την εκπαίδευση, την κοινωνική συνοχή και την οικονομική ανάπτυξη. Ακόμη, ο Β. Ρηγινός, διευθύνων σύμβουλος εταιρείας Πληροφορικής, θα μιλήσει για το πώς ο εθελοντισμός μπορεί να βοηθήσει το περιβάλλον, καθώς ο ίδιος με την ιδιότητα του αντιπροέδρου του Ναυτικού Αθλητικού Ομίλου Κέας συνδιοργάνωσε καθαρισμό της παραλίας Βουρκάρι στο νησί. Επίσης, ο Θ. Μυλωνάς, επιχειρηματίας εταιρείας συμβούλων design, ο οποίος διακρίθηκε ως Ευρωπαίος Νέος Επιχειρηματίας το 2007 από επιχειρηματικό περιοδικό, θα επικεντρωθεί στη δημιουργικότητα.
Παράλληλα, θα προβληθούν μαγνητοσκοπημένες ομιλίες με αντιλήψεις ριζοσπαστικές, όπως εκείνη του σερ Κεν Ρόμπινσον, εκ των βασικών αναμορφωτών του βρετανικού εκπαιδευτικού συστήματος με άξονα τις Τέχνες, που διερωτάται αν το σχολείο «σκοτώνει» τη δημιουργικότητα. Ακόμη, εκείνη του καθηγητή Νομικής στο Χάρβαρντ και ειδικού στο Δίκαιο του Ιντερνετ, Λόρεν Λέσιγκ, για τους νόμους που «πνίγουν» τη δημιουργικότητα και του κάπτεν Τσαρλς Μουρ για τη «θάλασσα των πλαστικών» που πνίγει τον πλανήτη.
Έως τις 24 Ιανουαρίου θα μπορούν ελεύθερα οι χρήστες από όλο τον κόσμο και φυσικά από την Ελλάδα να «κατεβάζουν» στον υπολογιστή τους τη δοκιμαστική έκδοση των νέων Windows 7, που θα διαδεχθούν τα Windows Vista. Είναι τόσο μεγάλο το ενδιαφέρον των χρηστών που αρχικά το δίκτυο της Microsoft δεν άντεξε το βάρος της τεράστιας ζήτησης. Το ελεύθερο «κατέβασμα» της έκδοσης beta επρόκειτο να αρχίσει την Παρασκευή, κάτι που έγινε τελικά το Σάββατο, μέχρι η εταιρία να προσθέσει νέους υπολογιστέςεξυπηρετητές (servers), σύμφωνα με το Ρόιτερ και το BBC. Η εταιρία δεν έχει ακόμα γνωστοποιήσει πόσα αντίγραφα του νέου λειτουργικού προγράμματος «κατέβηκαν» («download»), όμως ανακοίνωσε ότι κατήργησε το πλαφόν των 2,5 εκατ. αντιγράφων μέσα σε δύο εβδομάδες, που είχε θέσει ως αρχικό όριο, προκειμένου να διευκολύνει περισσότερους χρήστες να «κατεβάσουν» τα Windows 7 μέχρι τις 24 Ιανουαρίου. Η Microsoft μάλλον αιφνιδιάστηκε από το μεγάλο ενδιαφέρον των χρηστών. «Περιμέναμε για μια έκδοση beta να δείξουν ενδιαφέρον μόνο οι φανατικοί της τεχνολογίας και όσοι έχουν επιχειρηματικά συμφέροντα σχετικά με το λογισμικό. Δεν αναμέναμε τη ζήτηση που είδαμε», δήλωσε ο Λόρενς Πάινελ, στέλεχος της εταιρίας. Το νέο λειτουργικό ενσωματώνει τεχνολογία οθόνης αφής, επιτρέπει στους χρήστες να διαμορφώνουν το σύστημα ευκολότερα σύμφωνα με τις προτιμήσεις τους, υπόσχεται πιο φιλικά χαρακτηριστικά κ.α. Η εταιρία πάντως ανέφερε ότι η δοκιμαστική έκδοση μπορεί να έχει προβλήματα, τα οποία ακόμα δεν έχουν επιλυθεί και για τα οποία δεν παρέχει τεχνική υποστήριξη. «Δεν είναι ιδανικό για κάθε χρήστη να εγκαταστήσει τα Windows 7 και να τα χρησιμοποιεί σε καθημερινή βάση», προειδοποίησε ο Πάινελ.
«Ας μας απαντήσει το κοριτσάκι που σηκώνει το χέρι εδώ μπροστά!»μοιάζει να λέει οΜπαράκ Ομπάμα στους μαθητές της τρίτης και τετάρτης τάξης του Δημοτικού Βάιερ Μιλς στο Μέριλαντ των ΗΠΑ. Σαν ένας οποιοσδήποτε δάσκαλος, ο αμερικανός πρόεδρος μπήκε στην καφετέρια του σχολείου κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού διαλείμματος και άρχισε να τα ρωτά τι διαβάζουν. Ο σκοπός της αιφνίδιας 20λεπτης επίσκεψής του ήταν να συγχαρεί μαθητές και δασκάλους για το «κλείσιμο της ψαλίδας» στις επιδόσεις των παιδιών που προέρχονται από μειονότητες.
Το ελιξήριο της αθανασίας αποτελούσε ανέκαθεν ένα από τα πιο ξέφρενα όνειρα της ανθρωπότητας: η υπόσχεση της αιώνιας ζωής έχει απασχολήσει αμέτρητους ανθρώπους, της επιστήμης ή όχι, ανά τους αιώνες: από βιολόγους οι οποίοι επιζητούν τρόπους επιμήκυνσης της ζωής των κυττάρων, μέχρι τον Πονς ντε Λεόν (Ισπανός conquistador ο οποίος χάθηκε στις ζούγκλες της Λατινικής Αμερικής αναζητώντας την Πηγή της Νιότης).
Σύμφωνα με έρευνα του Ινστιτούτου Ιατρικής και Βιολογικής Μηχανικής του πανεπιστημίου του Λιντς, η ανθρωπότητα βρίσκεται λίγο πιο κοντά στην επίτευξη αυτού του αρχαίου ονείρου.
Απώτερος στόχος του Ινστιτούτου είναι η επίτευξη «50 αποδοτικών χρόνων ζωής μετά την ηλικία των 50» – και για αυτό έχουν δαπανηθεί 50 εκατομμύρια λίρες μέσα σε διάστημα πέντε ετών. Σε πρώτη φάση, ο σκοπός του Ινστιτούτου είναι η δημιουργία βιώσιμων μοσχευμάτων, τα οποία θα διαρκούν για όλη τη ζωή του λήπτη- γοφούς, γόνατα, βαλβίδες καρδιάς θα αποτελέσουν τα πρώτα δείγματα, καθώς σταδιακά η επιστήμη θα βρίσκεται σε θέση να αντικαταστήσει όλο και περισσότερα τμήματα του ανθρωπίνου σώματος.
Ήδη, το Ινστιτούτο έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα εμφύτευμα γοφού του οποίου η διάρκεια ζωής του θα είναι αντίστοιχη αυτού που το φέρει, εν αντιθέσει με τα 20 χρόνια που αποτελούσαν τη συνήθη διάρκεια αυτών που χρησιμοποιούνται σήμερα. Είναι κατασκευασμένο από κράμα κοβαλτίου- χρωμίου και κεραμικού, που εκτιμάται ότι είναι αρκετά ανθεκτικό για να αντέξει τα 100 εκατομμύρια βήματα που υπολογίζονται ως ο μέσος όρος των βημάτων που θα κάνει ένας άνθρωπος από τα 50 μέχρι τα 100 του, σύμφωνα πάντα με τον καθηγητή Τζων Φίσερ, ένα εκ των ενεργών μελών του Ινστιτούτου.
Σε άλλο επίπεδο, η συνάδελφός του, Αϊλήν Ίνγκαμ και η ομάδα της εργάζονται πάνω σε μεθόδους αυτοβελτίωσης/ αυτοεπισκευής του σώματος: στο επίκεντρο της έρευνας βρίσκεται η δημιουργία μεταμοσχεύσιμων ιστών, και μετέπειρα ολόκληρων οργάνων, τα οποία το σώμα θα μπορεί να ενσωματώσει εύκολα- εξαφανίζοντας έτσι τον κίνδυνο της απόρριψης από τον οργανισμό, που συνόδευε κλασικά μία μεταμόσχευση. Μέχρι τώρα, έχουν καταφέρει να δημιουργήσει καρδιακές βαλβίδες.
Όπως είπε η καθηγήτρια Κριστίνα Ντόιλ της Xeno Medical, εταιρείας ιατρικών συσκευών η οποία δραστηριοποιείται επίσης στο χώρο, το «Άγιο Δισκοπότηρο» αυτού του ερευνητικού τομέα είναι η εξάλειψη της εξάρτησης από όργανα δοτών. «Σε εκείνο το σημείο θα μας οδηγήσει εν τέλει η τεχνολογία» είπε σχετικά, συμπληρώνοντας ότι «η ανάπτυξη τεχνολογίας που θα εξαφανίζει τον ιστό του δότη (εξαλείφοντας έτσι τον κίνδυνο απόρριψης μοσχευμάτων) θα κρατήσει 30-50 χρόνια. Κάθε όργανο θα πρέπει να σχεδιάζεται και να δοκιμάζεται ξεχωριστά».
Αντίστοιχες θεραπείες που βασίζονται στην αναγέννηση κυττάρων βρίσκονται υπό ανάπτυξη και αλλού στον κόσμο, αλλά επικεντρώνονται πλήρως στην καλλιέργεια οργάνων εντελώς έξω από το ανθρώπινο σώμα- με στόχο τη διασφάλιση πως οι άνθρωποι θα συνεχίζουν να είναι το ίδιο δραστήριοι στο δεύτερο μισό του αιώνα ζωής τους όσο και στο πρώτο.
1 Αλληλογραφία. Το παραδοσιακό «γράμμα» διανύει περίοδο παρακμής. Η επικοινωνία μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου είναι ταχύτερη και φυσικά φθηνότερη τόσο για τις επαγγελματικές όσο και για τις προσωπικές μας επαφές, με αποτέλεσμα η αλληλογραφία, οι όμορφες επιστολές, οι προσφωνήσεις, οι αποφωνήσεις, να αρχίζουν να μοιάζουν με ξεχασμένη τέχνη. Από την άλλη, εάν τελικά «λάβεις αυτό το γράμμα», σήμερα, η χαρά θα είναι πολλαπλή!
2 Μνήμη. Δεν φτάνει που σταματήσαμε να θυμόμαστε τα τηλέφωνα ακόμα και των πιο κοντινών μας προσώπων (ας όψεται η «μνήμη» του κινητού), σε λίγο δεν θα χρειάζεται να θυμόμαστε τίποτα πέρα απ’ το όνομά μας. Ενα απλό «γκουγκλάρισμα» (όπως είναι στην καθομιλουμένη η χρήση του google) αρκεί για να ανασυρθεί από την κοινή «μνήμη» του πλανήτη οποιαδήποτε πληροφορία, γεγονός, ημερομηνία. Στην εποχή του Iντερνετ, δεν έχει πια τόση αξία πόσες πληροφορίες ή γνώσεις έχεις αποθηκεύσει στον «σκληρό» του μυαλού σου, αλλά πώς τις χρησιμοποιείς.
3 Νεκρός χρόνος. Αξίζει κανείς να προσπαθήσει να θυμηθεί πότε ήταν η τελευταία φορά που πέρασε μια ώρα χαζεύοντας έξω από το παράθυρο ή ξαναδιαβάζοντας ένα αγαπημένο βιβλίο. Εντάξει, μπορεί να είναι υπερβολή. Ισχύει στο ακέραιο, ωστόσο, για τις ώρες που περνάμε στη δουλειά: η γοητεία τού Ιντερνετ είναι τόση που αρχίζουμε να θυσιάζουμε ακόμα και την ώρα του διαλείμματος για φαγητό!
4 Αστικοί μύθοι. Πάει, έγιναν αέρας, όπως ακριβώς τους αξίζει! Μπορεί μια εποχή η ανταλλαγή τρομακτικών ιστοριών να κρατούσε «ζεστή» την παρέα τις νύχτες, σήμερα όμως… απλώς δεν πείθουν κανέναν (ούτε ακόμα τους χαζούληδες μιας παρέας – όλες έχουν από έναν). Το Ιντερνετ έχει κατηγορηθεί ουκ ολίγες φορές για αναξιοπιστία, αλλά έχει αποδειχθεί πολύ πιο αποτελεσματικό στην απομυθοποίηση των διαφόρων ιστοριών συνωμοσίας, παρά στη διαιώνισή τους.
5 Αλμπουμ φωτογραφιών. Εδώ οι τύψεις πρέπει να βαραίνουν τόσο το Ιντερνετ όσο και την ψηφιακή φωτογραφική μηχανή. Η πικρή αλήθεια, όμως, είναι ότι, πράγματι, από τις χιλιάδες φωτογραφίες που βγάζουμε κάθε χρόνο (μην έχοντας να ανησυχούμε ότι «τελειώνει το φιλμ»), ελάχιστες, εάν όχι καμία, βρίσκουν τον δρόμο για τα γνωστά μας άλμπουμ φωτογραφιών. Ενα καλώδιο αρκεί για να «ανεβάσουμε» τις εικόνες μας στο PC κι από εκεί στο Iντερνετ και σε κάποια γωνιά του facebook ή του Flickr. Δεν είναι τυχαίο ότι τον Ιούνιο που πέρασε η Kodak ανακοίνωσε την απόσυρση του ιστορικού έγχρωμου φιλμ, με 74 χρόνια κυκλοφορίας, Kodachrome.
6 Διακοπές. Ή σωστότερα το δικαίωμα στην άγνοια στις διακοπές. Θυμάστε εκείνη την εποχή που το άνοιγμα της τηλεόρασης μετά τις διακοπές πυροδοτούσε μια σειρά από εκπλήξεις – γεγονότα που είχαν μεσολαβήσει, ενώ εμείς λείπαμε στο ερημονήσι, επί τούτου απέχοντες από όλους και όλα; Ε, σήμερα, όλο και κάποιο wi-fi θα «παίζει» τριγύρω, όλο και κάποιο iphone θα κυκλοφορεί στην παρέα, γεγονός που κάνει όλο και πιο δύσκολη την αποχή από την ενημέρωση.
7 Ιδιωτικότητα. Τη «σκότωσε» το Ιντερνετ, βοηθήσαμε όμως κι εμείς. Εάν οι εγκέφαλοι του Big Brother (της εκπομπής ριάλιτι) γνώριζαν πόσες προσωπικές πληροφορίες θα μεταδίδαμε οικειοθελώς προς τον έξω κόσμο μέσω των social media (του facebook κυρίως), θα παραιτούνταν πάραυτα. Σήμερα, ξέρουμε τα πάντα για τους πάντες, από το πώς λένε την ξαδέρφη τους και πού πήγαν διακοπές πρόπερσι, μέχρι πότε πήγαν στα μπουζούκια τελευταία φορά – όλα!
8 Συγκέντρωση. Οι παραγωγικοί εργαζόμενοι θα πρέπει να παίρνουν παράσημο, όχι απλά μπόνους! Με όλες αυτές τις «σειρήνες» στην οθόνη του υπολογιστή τους, ένα μόνο κλικ μακριά, είναι πράγματι να απορεί κανείς πώς συγκεντρώνονται για να εργαστούν. Τι να γίνεται στο facebook; Μήπως έχω κανένα νέο «μέιλ»; Τι να συζητούν τώρα στο twitter; Εγραψε ο αγαπημένος μου μπλόγκερ; Ερωτήσεις που κατακλύζουν το μυαλό ανά πεντάλεπτο.
9 Επανασυνδέσεις. Οσους παλιούς συμμαθητές και παλιές αγάπες βρήκαμε βρήκαμε. Οι πιθανότητες να πέσουμε πάνω σε κάποιον που δεν έχουμε ήδη εντοπίσει στο facebook, είναι μηδαμινές (αν δεν έχει προφίλ εκεί, με τι πρόσωπο κυκλοφορεί;), ενώ η συνάντηση με κάποιον που ήδη έχουμε αλληλοσκουντηθεί online κρύβει σαφώς μικρότερη χαρά από αυτή που θα παίρναμε προ Ιντερνετ.
10 Πασιέντζα. Η κανονική και αυτή στο κομπιούτερ (solitaire). Οπως και ο ναρκαλιευτής και τα υπόλοιπα παιχνίδια του PC, που μας κρατούσαν γλυκιά συντροφιά πριν ανακαλυφθεί η εικονική παιχνιδούπολη του Διαδικτύου. Σήμερα πάντως κανονική πασιέντζα ρίχνουν μόνο οι χαρτορίχτρες, ενώ αυτή του υπολογιστή ευδοκιμεί μόνον στις δημόσιες υπηρεσίες.
11 Ευγενική διαφωνία. Οι περισσότεροι κυκλοφορούμε στο Iντερνετ ανωνύμως ή, το πολύ, ψευδωνύμως. Η διάχυτη αυτή… «απροσωπία» έχει λειτουργήσει μεν απελευθερωτικά για πολλούς, έχει «ξυπνήσει» όμως τα πιο ταπεινά ένστικτα άλλων, κυρίως σε ό, τι αφορά την ανταλλαγή απόψεων, δηλαδή τον ακρογωνιαίο λίθο του Ιντερνετ. Από τα βίντεο του Youtube μέχρι τα μπλογκ και τα σάιτ εφημερίδων, ξεσηκώνουν θύελλα σχολίων και διαφωνιών, που συχνά ξεφεύγουν από τα όρια της ευπρέπειας. Αυτό που σε μια παρέα θα γινόταν αντικείμενο γόνιμης συζήτησης, στο Διαδίκτυο γίνεται αιτία να ξεσπάσουν… ανένδοτοι πόλεμοι.
12 Ακρόαση ενός δίσκου. Συγκεκριμένα, η ακρόαση ενός άλμπουμ από την αρχή έως το τέλος. Εδώ οι απόψεις διίστανται. Από τη μία, θεωρείται κατάκτηση το γεγονός ότι δεν χρειάζεται πια το κοινό να «υπομένει» 8 μέτρια κομμάτια, προκειμένου να ακούσει τα δύο που αξίζουν. Από την άλλη, όμως, θεωρείται αμφίβολο εάν άλμπουμ-αριστουργήματα, όπως για παράδειγμα το OK Computer των Radiohead, θα έβρισκαν την ανταπόκριση που τους άξιζε στη σημερινή εποχή.
13 Δισκάδικα. Αντίστοιχη τύχη επεφύλασσε το Ιντερνετ και στα πάλαι ποτέ «πιο αγαπημένα μας μέρη στον κόσμο», τα δισκάδικα-CDάδικα της γειτονιάς. Στην εποχή του «δωρεάν» και του τέλους του copyright, οι περισσότεροι θεωρούν απαρχαιωμένη συνήθεια την αγορά ενός δίσκου μουσικής στην τιμή των 20 ευρώ, απλά και μόνο για την έξτρα πλαστική θήκη.
14 Υπόληψη. Πρέπει να μην υπάρχει κάτι πιο εύκολο να «χάσεις» τη σήμερον ημέραν από αυτήν… Τόσο που αξίζουν πολλά μπράβο σε όσους αποφασίζουν να εισέλθουν στην πολιτική, γνωρίζοντας (ελπίζουμε!) πόσο εύκολο είναι να τσαλακωθεί η φήμη τους με το πρώτο στραβοπάτημα. Αυτό που κάποτε μπορούσε να περάσει απαρατήρητο, ένα σαρδάμ, μία ατυχής έκφραση ή κίνηση, θα αναπαράγεται online στον αιώνα τον άπαντα, είτε σε βίντεο (στη χειρότερη περίπτωση) είτε σε μορφή σχολίου. Scripta manent και με bits και bytes.
15 Καλή πίστη. Χάθηκε μαζί με τα άλλα ρομαντικά «έθιμα» του παρελθόντος. Γνωρίζεις έναν γοητευτικό κύριο; Για καλό και για κακό τον «γκουγκλάρεις» (βλ. παραπάνω) για να μάθεις περισσότερα. Τον ψάχνεις και στο facebook για λεπτομέρειες. Στην πιο σοβαρή πλευρά του ζητήματος, το Ιντερνετ μας έκανε επιφυλακτικούς για τα πάντα. Κάθε ιστορία που ακούμε, κάθε φήμη ή πληροφορία που φτάνει στα αυτιά μας, περνά πρώτα από το κόσκινο του Διαδικτύου. Για καλό και για κακό.
Σαράντα χρόνια έχουν περάσει από τότε που δύο επιστήμονες του UCLA συνέδεσαν για πρώτη φορά δύο υπολογιστές, δημιουργώντας το πρώτο δίκτυο, και τουλάχιστον 15 χρόνια από τότε που η χρήση του Ιντερνετ διαδόθηκε σε όλο τον πλανήτη. Οπου κι αν τοποθετήσει κανείς την αρχή του… κακού, το βέβαιο είναι ότι το Διαδίκτυο ήρθε να ταράξει συθέμελα τον κόσμο μας. Το Ιντερνετ έχει πυροδοτήσει τεράστιες αλλαγές στη ζωή μας, τόσο αρνητικές όσο και θετικές. Εργασίες που κάποτε χρειάζονταν μέρες για να διεκπεραιωθούν σήμερα ολοκληρώνονται σε δευτερόλεπτα, με δύο κλικ του ποντικιού. Την ίδια ώρα, λόγω των ίδιων ευκολιών που προσφέρει το Διαδίκτυο, συνήθειες και παραδόσεις που χτίστηκαν στους αιώνες σταδιακά εγκαταλείπονται. Ανθρωποι έρχονται κοντά μέσα από ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης και άλλοι απομακρύνονται όλο και περισσότερο, απομονωμένοι μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή τους. Το youtube μάς έδωσε βήμα σε ταραγμένες εποχές, αλλά μέσα από το ίδιο καταρρακώθηκαν υπολήψεις, καταστράφηκαν ζωές. Επικοινωνούμε γρήγορα, αλλά τις εθνικές γλώσσες αντικαθιστούν κώδικες και σύμβολα.
Πριν από λίγο καιρό, η βρετανική εφημερίδα Daily Telegraph, με σκωπτική διάθεση, συνέταξε έναν κατάλογο με «τα 50 πράγματα που σκότωσε το Ιντερνετ», σταχυολογώντας από προϊόντα και επιχειρηματικά μοντέλα μέχρι ήθη, έθιμα και εμπειρίες που δεν «επέζησαν» της επέλασης του κυβερνοχώρου. Με αφορμή αυτό, η «Κ» παρουσιάζει σήμερα 15 πράγματα που φαίνεται να θυσιάσαμε στον βωμό του Ιντερνετ. Η διάχυση των πληροφοριών στο Διαδίκτυο μας κόστισε την ιδιωτικότητά μας, αλλά και εξασθένησε τη μνήμη μας. Στην εποχή του Ιντερνετ χάσαμε τα φωτογραφικά μας άλμπουμ και πάψαμε ν’ ακούμε ολόκληρους τους δίσκους μουσικής. Ξεχάσαμε τους τρόπους μας, αλλά σταματήσαμε και να ρίχνουμε πασιέντζες με τις ώρες!
Το Ιντερνετ ήρθε για να μείνει -άγνωστο πόσο θα εξελιχθεί στο μέλλον- και η ανθρωπότητα πλέον προσαρμόζεται στους κανόνες του. Με 15 παράπλευρες απώλειες…
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
Πύρ εναντίον της Google άνοιξε ο γενικός διευθυντής της Wall Street Journal, Ρόμπερτ Τόμσον, κατηγορώντας τον διαδικτυακό κολοσσό ότι προωθεί την «ακολασία» και την «ανηθικότητα» στις online ειδήσεις.
Άρθρα (RSS)