Πριν από μερικές ημέρες, το γερμανικό περιοδικό Brigitte αποφάσισε να κάνει ένα θαρραλέο βήμα. Είπε «Φτάνει πια» στα καλλίγραμμα μοντέλα με τις τέλειες αναλογίες, έκλεισε την πόρτα σε αυτές τις ιέρειες ενός κόσμου αστραφτερού, γεμάτου χρήμα και δόξα και άνοιξε ένα παράθυρο στη γυναίκα της διπλανής πόρτας, την εργαζόμενη, τη μητέρα τη νοικοκυρά. Προσπάθησε, δηλαδή, να προσφέρει στις αναγνώστριές του ένα είδος «υγιεινής πνευματικής διατροφής».
Στις αρχές του επόμενου χρόνου, το γυναικείο έντυπο θα φιλοξενεί στις σελίδες του καταξιωμένες γυναίκες, από κάθε τομέα της κοινωνικής ζωής, αλλά και απλές αναγνώστριες (οι οποίες θα αμείβονται ακριβώς όσο και τα μοντέλα) για να διαφημίσει τα διάφορα προϊόντα, όπως, εξάλλου, και για την εικονογράφηση που συνοδεύει τα δημοσιεύματά του. Οπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο αρχισυντάκτης του εντύπου, στόχος του εγχειρήματος είναι «να προβάλλουμε στο αναγνωστικό κοινό γυναίκες που διαθέτουν ταυτότητα».
Αυτό που ομολογουμένως παραξενεύει είναι ότι η διεύθυνση του περιοδικού θα προχωρήσει στην «οριστική απόσυρση» των μοντέλων από τις σελίδες του περιοδικού μετά τις επανειλημμένες εκκλήσεις των αναγνωστριών, οι οποίες στις επιστολές τους ομολογούσαν ότι δεν «άντεχαν να βλέπουν άλλο σκέτα… κόκαλα».
Η μεγάλη δημοσιότητα που χαίρουν τα αποστεωμένα μοντέλα θεωρείται από τους ειδικούς υπεύθυνη –τουλάχιστον εν μέρει– για την εμφάνιση του προβλήματος της νευρικής ανορεξίας κι άλλων διαταραχών της διατροφής (όπως είναι η βουλιμία). Κι αυτά τα μανεκέν, εξάλλου, είναι θύματα, καθώς χρησιμοποιήθηκαν περισσότερο ως οστέινες κρεμάστρες για πανάκριβα ρούχα και ήδη μετρούν νεκρούς, όπως π. χ. τη Βραζιλιάνα καλλονή που πέθανε από ασιτία το 2006, ζυγίζοντας 40 κιλά.
Αυτές οι γυναίκες σκελετοί αποτελούν πρότυπο και ίνδαλμα για εκατομμύρια νεαρά κορίτσια ανά τον κόσμο που θεωρούν ότι αν καταφέρουν να τους μοιάσουν έστω και για λίγο, θα εισέλθουν στον παράδεισο της λάμψης και της εφήμερης δόξας, αποκτώντας ένα μερίδιο από τον κόσμο της «επιτυχίας», όπως νοείται σήμερα, και εξασφαλίζοντας τα «δεκαπέντε λεπτά διασημότητας» που θεωρούν ότι τους ανήκουν. Σίγουρα, μόδιστροι και γυναικεία περιοδικά, αλλά και εν μέρει η βιομηχανία του ενδύματος, φέρουν βαριά ευθύνη για εκατοντάδες κρούσματα νευρικής ανορεξίας που καταλήγουν στα νοσοκομεία σε κατάσταση παρόμοια με αυτήν των κρατουμένων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Δυστυχώς, τα ΜΜΕ –και όχι μόνον– δημιουργούν και προβάλλουν –κατά κόρον– είδωλα κενά και κάνουν παράδειγμα προς μίμηση τις τέλειες αναλογίες και μόνον.
Ας ελπίσουμε ότι η προβολή των «γυναικών με ταυτότητα» θα είναι όντως η αρχή μιας νέας εποχής, όπως σημειώνει εξάλλου και ο αρχισυντάκτης του Brigitte. Μιας εποχής που τα ΜΜΕ θα δίνουν μεγαλύτερη σημασία στην ουσία παρά στην εμφάνιση.
Καιρός ήταν!
Άρθρα (RSS)