Αρχείο για 18 Οκτωβρίου, 2009

apple_logo.jpgΟ Κώστας Γιαννακίδης φαίνεται ότι  απολαμβάνει που πληρώνει για το jet του Steven  Jobs:

Το δάχτυλό μου διασχίζει αργά, αρμονικά, θα έλεγα ηδονικά, τη λεία επιφάνεια. Παρατηρώ την αντίδραση που προκαλεί, την άμεση ανταπόκριση. Πριν από αρκετά χρόνια θα μπορούσα, κομπάζοντας με ψεύδη, να σας περιγράφω τη σπονδυλική στήλη μίας πιτσιρίκας. Ομως σήμερα η μοναδική περίπτωση να βρίσκομαι ημίγυμνος και ξαναμμένος δίπλα σε μία μικρή, είναι κατά τη διάρκεια του τεστ κοπώσεως. Σας μιλάω για την επιφάνεια του iphone.

Διαβάζω στο δίκτυο πως ο Στιβ Τζομπς, ξέρετε, το μυαλό πίσω από την επιτυχία της Apple, πρέπει να είναι ο Αντίχριστος. Δεν το αποκλείω. Τον τελευταίο μήνα έχω δαγκώσει το μήλο. Το iphone με οδήγησε και σε imac. Ο Τζομπς μου βούτηξε περίπου δύο χιλιάρικα, δικαιούμαι να πιστεύω ότι και εγώ θα τσοντάρω κάτι στην επόμενη πτήση με το liar jet του. Ο Τζομπς θα μου προκαλέσει εκούσιο αυτισμό και αυχενικό. Μένω σκυμμένος πάνω από το iphone, ελέγχω τις εφαρμογές και απολαμβάνω τον ήχο του «κρακ» κατά την κύλιση των στοιχείων. Και μετά κάθομαι στο imac. Με την εικοσάρα οθόνη και τα 4 GB της μνήμης.

Ακούγεται σαν διαφήμιση, αλλά δεν είναι. Χρειάζεται να περάσεις λίγες μέρες μπροστά σε ένα τέτοιο μηχάνημα για να βουτήξεις στη ντροπή τις δεκαετίες που πέρασες μπροστά σε Windows. Το πρόβλημα αρχίζει όταν η εξοικείωση με το καινούργιο περιβάλλον προσεγγίζει τα όρια της άνεσης. Παίζω, ας πούμε, με την εφαρμογή που σου επιτρέπει να παρακολουθείς τον κύκλο της συντρόφου σου. Στις γόνιμες ημέρες ηχούν κουδουνάκια, λαμβάνεις ειδοποίηση και προειδοποιητικό email προκειμένου να κινηθείς αναλόγως ή να μην κινηθείς καθόλου. Χαζεύω ψαράκια στην οθόνη, μία καταιγίδα στη Νέα Ορλεάνη, το πρόγραμμα πτήσεων στα αμερικανικά αεροδρόμια. Παιχνίδια για μεγάλα παιδιά, θα πείτε. Ναι. Μόνο που σκέφτομαι ότι πια έχουμε μεγάλα παιδιά που γίνονται παιχνίδια.

Νόμίζω ότι ο Σωτήρης θα ταυτιστεί με το συγκεκριμένο κείμενο του Protagon.

Comments 0 σχόλια »

9782020965415.jpgΠώς έφθασαν τα ελληνικά κείμενα στη Δύση; Μέσα από αραβικές μεταφράσεις ή από χριστιανούς μοναχούς;«Αισθάνομαι βαθιά απογοητευμένος, γιατί αντιμετωπίζουν τα έργα μου με ιδεολογικά και όχι επιστημονικά κριτήρια», λέει ο Σιλβέν Γκουγκενέμ «Αισθάνομαι βαθιά απογοητευμένος, γιατί αντιμετωπίζουν τα έργα μου με ιδεολογικά και όχι επιστημονικά κριτήρια», λέει ο Σιλβέν Γκουγκενέμ Ο 49χρονος καθηγητής Μεσαιωνικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Λυών, Σιλβέν Γκουγκενέμ, προτάσσει τη συμβολή της Δύσης, και όχι του Ισλάμ, στη διάδοση του ελληνικού πολιτισμού στη λατινοκρατούμενη γλωσσικά Δυτική Ευρώπη. Η ιστορική μελέτη του «Ο Αριστοτέλης στο Μον-Σεν-Μισέλ» (μτφρ.: Φανή Γαϊδατζή, Φανή Μπούμπουλη, «Ολκός») από το τέλος του 2008, οπότε εξεδόθη στη Γαλλία από τον μεγάλο εκδοτικό οίκο «Seuil», προκάλεσε σάλο αντιδράσεων κυρίως στους αραβικούς κύκλους και στον πολιτικό χώρο της άκρας Αριστεράς.

Σ’ έναν συλλογικό τόμο δώδεκα επιστημόνων, που τυπώθηκε από τις εκδόσεις «Fayard», ο Σιλβέν Γκουγκενέμ κατηγορήθηκε για φασιστική και ρατσιστική αντιμετώπιση. Μαζί μ’ αυτόν την πλήρωσε κυρίως ο κορυφαίος Φερνάν Μπροντέλ (1902-1985), ο οποίος χρεώνεται τις ίδιες κατηγορίες για τη «Γραμματική των πολιτισμών» του. Και οι αρνητικές κρίσεις είχαν συνέχεια: σε επιστημονικό συνέδριο, που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Μάρτιο, πάλι έβαλλαν εναντίον του. Κατά διαβεβαίωση του «κατηγορούμενου», δεν συμμετείχε ούτε ένας βυζαντινολόγος, η μόνη ειδικότητα η οποία, πάντα κατά τη γνώμη του, μπορούσε να απαντήσει στις «αιρετικές» αιτιάσεις του.

Το τι ακριβώς υποστηρίζει στον «Αριστοτέλη στο Μον-Σεν-Μισέλ», το περιέγραψε χθες το μεσημέρι σε κεντρικό αθηναϊκό εστιατόριο. Η θέση του συνίσταται στο εξής: Οτι η αρχαία σοφία και η αριστοτελική σκέψη δεν μεταφέρθηκε στη Δύση από τις λατινικές μεταφράσεις των αραβικών κειμένων του Αριστοτέλη. Από το Βυζάντιο διαδόθηκε στη Δύση, με σημείο αιχμής τον 12ο αιώνα, στη μονή του Ορους του Αγίου Μιχαήλ (Μον-Σεν-Μισέλ), που βρίσκεται στα σύνορα της Νορμανδίας με τη Βρετάνη. Οι πρώτες αριστοτελικές μεταφράσεις οφείλονται στον αντιγραφέα Ιάκωβο από τη Βενετία, που είχε ζήσει στην Ανατολή και γνώριζε καλά τα ελληνικά.

Οι «σκοτεινοί χρόνοι»

επιστρέφουν

«Οι “σκοτεινοί χρόνοι” του Μεσαίωνα επιστρέφουν. Επιβάλλεται η διαστρεβλωμένη εικόνα μιας χριστιανοσύνης καθυστερημένης σε σχέση μ’ ένα “Φωτισμένο Ισλάμ”. Σ’ αυτό χρωστά, δήθεν, την πρόοδό της χάρη στη μετάδοση μιας ελληνικής γνώσης της οποίας η μεσαιωνική περίοδος είχε χάσει το κλειδί», είπε χθες ο Σιλβέν Γκουγκενέμ. «Μια τέτοια άποψη εμπίπτει περισσότερο στη σφαίρα της ιδεολογικής προκατάληψης παρά της επιστημονικής ανάλυσης. Ξεχνά το πάγιο ενδιαφέρον για την αρχαία Ελλάδα κατά τους πρώτους αιώνες του Μεσαίωνα, καθώς και τα ελληνικά πολιτισμικά στοιχεία της χριστιανικής θρησκείας».

Με έμφαση, ο Σιλβέν Γκουγκενέμ ζήτησε να συνυπολογίσουμε το πολιτικό, κοινωνικό, πολιτιστικό και εκπαιδευτικό περιβάλλον της Γαλλίας, το οποίο στάθηκε εχθρικό απέναντί του. Σε τέτοιο βαθμό, ώστε φοιτητές και συνάδελφοί του καθηγητές στο Πανεπιστήμιο της Λιόν να υπογράψουν από κοινού διαμαρτυρία, στην οποία αναφερόταν ότι με τον «Αριστοτέλη στο Μον-Σεν-Μισέλ» «γίνεται μία απόπειρα να παραγραφεί η οφειλή της Ευρώπης στην αραβική γλώσσα και στην ισλαμική θρησκεία». Η αντίδραση, που προήλθε από τους εκπαιδευτικούς κύκλους, τον ενόχλησε τόσο πολύ, ώστε επέλεξε για ένα διάστημα να απομακρυνθεί από τα καθηγητικά του καθήκοντα και να αποκλειστεί από επιτροπές κρίσης διδακτορικών διατριβών, που ενέπιπταν στο δικό του επιστημονικό αντικείμενο, τους ιππότες και τις σταυροφορίες.

«Αισθάνομαι βαθιά απογοητευμένος γιατί τα κριτήρια, με τα οποία αντιμετωπίζουν το έργο μου, είναι ιδεολογικά και όχι επιστημονικά. Θα πρόσθετα και πληγωμένος από την πολεμική που μου ασκείται, ιδιαίτερα από ανθρώπους που δεν έχουν διαβάσει το βιβλίο μου», είπε. Στο πλευρό του είχε εκτός από επιστήμονες της δικής του ειδικότητας -ορισμένοι εξ αυτών και Αραβες ή αραβικής καταγωγής- κι έναν ζωντανό μύθο της Ιστορίας των μεσαιωνικών χρόνων, τον Ζακ Λε Γκοφ, ο οποίος αποφάνθηκε: «Βρίσκω το βιβλίο ενδιαφέρον, αν και συζητήσιμο».

Ελευθεροτυπία

Comments 0 σχόλια »

Μια προχωρημένη διαφήμιση…

Comments 0 σχόλια »

icpologoweb.gifΚαλώς ήλθατε στη μεγαλύτερη πινακοθήκη του κόσμου. Η συλλογή της διαθέτει περισσότερα εκθέματα από το Λούβρο. Η πρόσβαση ήταν απαγορευμένη στο κοινό για χρόνια αλλά τώρα ο καθένας μπορεί να τη δει, αρκεί να περάσει έναν έλεγχο ασφαλείας. Ρέμπραντ, Βερμέερ, Καραβάτζιο, Πικάσο, Σεζάν, Μανέ – είναι όλοι εκεί. Το ίδιο και ο Μπρύγκελ, ο Τιντορέτο, ο Ντεγκά, ο Μουρίγιο, ο Νταλί, ο Χένρι Μουρ. Ζωγραφική και γλυπτική είναι δύο μόνο από τις 26 συνολικά κατηγορίες τέχνης και καλλιτεχνικών αντικειμένων που περιλαμβάνονται στη συλλογή, μαζί με έπιπλα, χαλιά και αρχαιότητες από τη Βαβυλώνα που χρονολογούνται από το 1000 π.Χ.

Η νέα πινακοθήκη είναι βεβαίως διαδικτυακή και ανήκει στην Ιντερπόλ. Πρόκειται για μια εικονογραφημένη βάση δεδομένων που περιλαμβάνει 34.100 έργα τέχνης τα οποία έχουν ένα και μόνο κοινό στοιχείο: έχουν κλαπεί κατά τα τελευταία 62 χρόνια και δεν έχουν ποτέ εντοπιστεί.

Παλαιότερα ο κατάλογος της Ιντερπόλ, ο οποίος έχει προσλάβει σχεδόν μυθική αύρα για τους φιλότεχνους, ήταν προσβάσιμος μόνο σε CD-RΟΜ ή, πιο πρόσφατα, σε DVD. Ο οργανισμός αποφάσισε όμως τώρα να τον καταστήσει προσβάσιμο σε οποιονδήποτε ή… σχεδόν οποιονδήποτε.

Ο μόνος περιορισμός είναι ότι πρέπει ο κάθε ενδιαφερόμενος να συμπληρώσει μια διαδικτυακή αίτηση (διαθέσιμη στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.interpol. int/Ρublic/WorkΟfΑrt/dbaccess. asp) την οποία οι Αρχές ή τα κατά τόπους παραρτήματα της Ιντερπόλ θα ελέγξουν. Οι κωδικοί πρόσβασης στη βάση δεδομένων δίνονται στους ενδιαφερομένους με τόσες ημέρες καθυστέρηση όσες διαρκούν οι έλεγχοι. Συνεπώς είναι αυτονόητο ότι ληστές έργων τέχνης ή κλεπταποδόχοι είναι καλύτερο- για τους ίδιους- να μη συμπληρώσουν αιτήσεις, τουλάχιστον με το πραγματικό τους όνομα.

Η νεότερη προσθήκη στη βάση δεδομένων είναι ο πίνακας με τίτλο «Ολυμπία» του Ρενέ Μαγκρίτ, ο οποίος εκλάπη από ένα μικρό μουσείο των Βρυξελλών τον περασμένο μήνα, ενώ η πλουσιότερηκαι πιο θλιβερή- κατηγορία εκθεμάτων αποτελείται από 2.600 αρχαιότητες που χάθηκαν όταν λεηλατήθηκε το Μουσείο της Βαγδάτης μετά την ανατροπή του Σαντάμ Χουσεΐν.

Το Βήμα

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων