Terra Computerata

Είμαι σίγουρη ότι όπως κι εγώ έχετε κάνει τη σερμαγιά σας σε αρκετούς σκληρούς δίσκους με πολύτιμα δεδομένα. Φωτογραφίες, μουσικά αρχεία, οικογενειακά βίντεο. Μερικοί πιο υποψιασμένοι έχετε αρχίσει να ανησυχείτε -όπως κι εγώ- για τη διατήρηση των αρχείων σας. Ξέρετε όμως ότι ο χρόνος ζωής ενός dvd μπορεί να περιοριστεί στην πενταετία; (Προσωπικά τα χάνω πριν από τα πέντε χρόνια). Τότε αγοράζετε ένα  USB stick, και κερδίζετε 10 χρόνια αποθήκευσης. Ενας εξωτερικός σκληρός, ίσως Μπα, η εγγύηση μιλά για ένα μύριο ώρες κάπου 10 χρόνια.

Βασικά όλα τα αποθηκευτικά μας μέσα τερματίζουν στη δεκαετία.

Αλλά για αυτό υπάρχει η Ελβετία. ΑΝ θέλετε να διατηρήσετε τα αρχεία σας για πάντα δημιουργείτε ένα λογαριασμό στην  SwissDNABank.

Αν και πρωταρχικός σκοπός τους είναι η διατήρηση του DNA σας δεν έχουν πρόβλημα να αναλάβουν τη διατήρηση των ψηφιακών σας αρχείων . Με 299 δολάρια σιγουρεύεστε ότι ο τετράκις δισέγγονος σας θα θαυμάσει τη συλλογή των MP3 που μαζεύατε μία ζωή. Τώρα αν μπορεί και να τα ακούσει, είναι άλλο ζήτημα.

Διαβάζω στο Βήμα για ομάδα βρετανών ερευνητών που αναπτύσσει ένα τσιπ το οποίο εμφυτεύεται στον εγκέφαλο και μπορεί να μεταδίδει τις σκέψεις του ανθρώπου ώστε να μπορεί να ελέγχει με τη σκέψη ηλεκτρονικές και οικιακές συσκευές (τηλεόραση, υπολογιστές κ.λπ.) ενώ για άτομα με κινητικά προβλήματα θα έχει χρησιμότητα για να μπορούν να κινούν με τη σκέψη τα (ηλεκτρικά) αμαξίδιά τους.

Επιτέλους δεν θα ψάχνουμε πια το αιωνίως εξαφανισμένο τηλεκοντρόλ.

Ο Απόστολος Λακασάς συνοψίζει όσα έχουμε σούρει τους τελευταίους μήνες σε forums, blogs κτλ

Oταν πριν από δέκα και περισσότερα χρόνια τα στελέχη του υπουργείου Παιδείας άρχισαν να εξετάζουν το ζήτημα της εισαγωγής της πληροφορικής στα σχολεία, οι λύσεις ήταν δύο: ή να οργανωθούν σε κάθε σχολείο εργαστήρια πληροφορικής στα οποία θα πήγαιναν οι μαθητές εγκαταλείποντας την τάξη τους ή κάθε μαθητής θα έπαιρνε τον δικό του ηλεκτρονικό υπολογιστή. Επελέγη η πρώτη λύση. Δόθηκαν χρήματα από τα ευρωπαϊκά κονδύλια, οργανώθηκαν τα εργαστήρια, έστω κι αν πολλές φορές οι εκπαιδευτικοί δεν ήξεραν να τα λειτουργήσουν, και φρόντιζαν απλώς να μη… σκονίζονται οι υπολογιστές. Ο χρόνος πέρασε και ήρθε μία ακόμη εκλογική αναμέτρηση. Πρόσφατα οι ηγεσίες των υπουργείων Οικονομικών και Παιδείας εξήγγειλαν τη διάθεση ενός φορητού υπολογιστή σε κάθε μαθητή της Α΄ γυμνασίου. Αρα, θα διατεθούν περίπου 120.000 λάπτοπ στους πρωτοετείς των γυμνασίων της χώρας. Εγκαταλείπεται, λοιπόν, η πρώτη επιλογή; Τι θα γίνουν τα περισσότερα από 4.000 εργαστήρια πληροφορικής που δημιουργήθηκαν; Σταδιακά θα παροπλιστούν.

Από την άλλη, κάθε χρόνο θα πρέπει το υπουργείο Παιδείας να πληρώνει πάνω από 50 εκατ. ευρώ για να αγοράζει υπολογιστές στους μαθητές της Α΄ γυμνασίου. Δεδομένου ότι ο χρόνος ζωής τους είναι περίπου τρία χρόνια, όταν οι μαθητές φτάσουν στην Α΄ λυκείου θα πρέπει τα λάπτοπ να αντικατασταθούν. Και άλλα χαμένα χρήματα…

Εκπαιδευτικοί, μιλώντας στην «Κ», ανέφεραν ότι, όπως συμβαίνει συχνά στην Ελλάδα, η εφαρμογή της νέας στρατηγικής άρχισε… από το τέλος, την αγορά των υπολογιστών δηλαδή. Οι απαραίτητες ενέργειες που θα έπρεπε να προηγηθούν δεν έχουν γίνει. Δεν υπάρχει σύνδεση κάθε τάξης με το Διαδίκτυο, δεν υπάρχει αρκετή ηλεκτρική ισχύς ούτε πρίζες στις τάξεις, αλλά -το κυριότερο- το εκπαιδευτικό υλικό δεν έχει παραχθεί γι’ αυτόν τον σκοπό. Σε κάθε υπολογιστή θα υπάρχουν τα διδακτικά βιβλία, τα οποία όμως οι μαθητές θα τα έχουν ήδη εκτυπωμένα, απ’ όπου είναι πιο ευανάγνωστα. Επίσης, στο εκπαιδευτικό υλικό θα περιλαμβάνονται τα συνοδευτικά cd-rom, τα οποία θα είναι εγκατεστημένα στο laptop σε συμπιεσμένη μορφή, ώστε οι μαθητές να τα αποσυμπιέσουν για να τα γράψουν σε cd και κατόπιν να τα εγκαταστήσουν στον υπολογιστή τους. Αυτά όλα θα τα κάνουν οι μαθητές, οι οποίοι δεν έχουν καμία επίσημη εκπαίδευση στη χρήση υπολογιστή στο δημοτικό! Σε ολόκληρο το γυμνάσιο η χρήση υπολογιστή διδάσκεται μία ώρα την εβδομάδα. Θα αυξηθούν οι ώρες; Πώς; Ηδη, οι 13χρονοι φορτώνονται με πέντε επτάωρα στην Α΄ γυμνασίου.

Και οι απορίες συνεχίζονται: Πώς θα διδαχθεί μέρος της ύλης με τη χρήση των cd-rom; Εχουν εκπαιδευτεί κατάλληλα οι καθηγητές ή θα κληθούν ν’ αυτοσχεδιάσουν, ως συνήθως;

Ολα δείχνουν ότι ούτε λίγο ούτε πολύ οι μαθητές θα πάρουν τον υπολογιστή και θα συνεχίζουν να κάνουν ό,τι έκαναν, με αποτέλεσμα να θριαμβεύσει το… facebook.

Ακόμη ένα μέτρο χρήσιμο (όπως η αξιοποίηση της πληροφορικής στην εκπαίδευση) ακυρώνεται στην πράξη λόγω της καιροσκοπικής σπουδής και της κλασικής ανοργανωσιάς μας.

Καθημερινή

Σχετικά: Εδώ τα καλά λάπτοπ

Οι Sineterrae έχουν ετοιμάσει την παρέμβασή τους, σε λίγες ημέρες στην οθόνη σας. Η Sine άλλωστε ανακάμπτει μετά το τετ-α-τετ με το ρομπότ χειρούργο -call me DaVinci.

Καθώς ψάχναμε με τη συνάδελφο για θέματα λογοτεχνίας των επαναληπτικών εξετάσεων έπεσα πάνω του:

 Ἀπὸ τὴ συλλογὴ «Σὰν Πνοὴ τοῦ Ἀέρα».
Ἐπιμέλεια καὶ Ἀνθολόγηση Μαρία Ἰατροῦ.
Ἐκδόσεις ΕΡΜΗΣ, Ἀθήνα 1999.

“J’ai cueilli ce brin de bruyère”
G. Apollinaire

Ἦταν γυναῖκα ἦταν ὄνειρο ἤτανε καὶ τὰ δυὸ
Ὁ ὕπνος μ’ ἐμπόδιζε νὰ τὴ δῶ στὰ μάτια
Ἀλλὰ τῆς φιλοῦσα τὸ στόμα τὴν κράταγα
Σὰν νὰ ἦταν ἄνεμος καὶ νὰ ἦταν σάρκα
Μοῦ ‘λέγε πὼς μ’ ἀγαποῦσε ἀλλὰ δὲν τὸ ἄκουγα καθαρὰ
Μοῦ ‘λέγε πὼς πονοῦσε νὰ μὴ ζεῖ μαζί μου
Ἦταν ὠχρὴ καὶ κάποτε ἔτρεμα γιὰ τὸ χρῶμα της
Κάποτε ἀποροῦσα νιώθοντας τὴν ὑγεία της σὰν δική μου ὑγεία

Ὅταν χωρίζαμε ἤτανε πάντοτε νύχτα
Τ’ ἀηδόνια σκέπαζαν τὸ περπάτημά της
ἔφευγε καὶ ξεχνοῦσα πάντοτε τὸν τρόπο τῆς φυγῆς της
Ἡ καινούρια μέρα ἄναβε μέσα μου προτοῦ ξημερώσει
Ἦταν ἥλιος ἦταν πρωὶ ὅταν τραγουδοῦσα
Ὅταν μόνος μου ἔσκαβα ἕνα δικό μου χῶμα
Καὶ δὲν τὴ σκεφτόμουνα πιὰ ἐκείνη

Φανταστείτε ανθρώπους από κάθε χώρα του πλανήτη, την ίδια ακριβώς χρονική στιγμή, να τραβούν φωτογραφίες με θέμα την ειρήνη, συμμετέχοντας έτσι ενεργά σε μια συμβολική κίνηση για την παγκόσμια ειρήνη και τη συνεργασία των λαών.

Το Worldwide Moment είναι ένας διεθνής μη κερδοσκοπικός οργανισμός που προσπαθεί να συντονίσει τέτοιες προσπάθειες. Σε λίγες ημέρες, και συγκεκριμένα την Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2009 ακριβώς στις 9:09 +09GMT (πρωί ώρα Ιαπωνίας), με τη συμβολική μορφή ώρας 09.09.09+09GMT@09:09 περισσότεροι από 1600 εθελοντές από 85 χώρες θα συμμετάσχουν σε αυτό το εγχείρημα.

http://worldwidemoment.org/

via

Από το 1851 ως την πρόσφατη φωτογραφική παραγωγή, η Ακρόπολη, θέμα μοναδικό προς αποτύπωση αλλά και «επικίνδυνο» εξαιτίας του συμβολισμού που φέρει, αγαπήθηκε από καλλιτέχνες και φωτογράφους, που έστρεψαν επάνω της το φωτογραφικό τους φακό. Στο εξαιρετικό και εξαντλητικό φωτογραφικό αρχείο του Μουσείου Μπενάκη η LIFO ανακάλυψε υπέροχες φωτογραφίες – μερικές είναι αδημοσίευτες!

4.000 εκθέματα βρίσκονται στο εσωτερικό του μουσείου.

€130.000.000 στοίχησε η κατασκευή του μουσείου.

€1 θα στοιχίζει το εισιτήριο μέχρι το τέλος του 2009. Από το 2010 θα στοιχίζει €5.

4 χρόνια και επτά μήνες κράτησε η κατασκευή του.

21.000 τ.μ. είναι η συνολική του έκταση και 14.000 τ.μ. είναι ο εκθεσιακός του χώρος. (1.450 τ.μ. μόνο είναι το παλιό μουσείο.)

3.200 τ.μ. είναι η έκταση της αίθουσας με τα εκθέματα του Παρθενώνα.

25 κολόνες από μπετόν στηρίζουν το μουσείο, με διάμετρο 1,20 μ. και ύψος 8,50 μ. Άλλες 92 αποτελούν τα θεμέλια του μουσείου.

12 ώρες θα είναι ανοικτό καθημερινά. (Από τις 8 το πρωί μέχρι τις 8 το απόγευμα, εκτός Δευτέρας.)

10.000 επισκέπτες υπολογίζονται ημερησίως και 2,5 εκατ. το χρόνο.

300 μέτρα απέχει το μουσείο από το Βράχο της Ακρόπολης και 2 χλμ. από την πλατεία Συντάγματος.

23 βαθμοί Κελσίου είναι η σταθερή θερμοκρασία στο εσωτερικό του μουσείου.

Σεισμό μέχρι 10 Ρίχτερ μπορεί να αντέξει η κατασκευή του.

3,5 εκατ. ευρώ θα διατεθούν για τα εγκαίνια.

100 φροντιστές θα παρέχουν τις υπηρεσίες τους στους επισκέπτες.

200 άτομα χωράνε το καθένα από τα 2 αναψυκτήρια που λειτουργούν στο εσωτερικό του μουσείου.

2109000900-1 είναι το τηλέφωνο του μουσείου.

LIFO

Μισό αιώνα πριν, ο Πικιώνης αναλάμβανε να σχεδιάσει το πιο δύσκολο έργο της ζωής του. Ν’ αναμετρηθεί με την Ακρόπολη, τόσο απλά. Ένα έργο που μετά την Απελευθέρωση στοίχειωνε κάθε αρχιτέκτονα, τυφλωμένο από το φως του Παρθενώνα.

Δεν τον ήθελε τον Παρθενώνα παρά ως το απόμακρο, ασφαλές «σκηνικό βάθους». Και βασανίστηκε να βρει τα σημεία και τις οπτικές φυγές που θα του εξασφάλιζαν αυτές τις μακρινές θέες. Γιατί όλο το εκεί έργο του στηρίζεται κυρίως στην «άυλη» οργάνωση του βλέμματος. Με βάση τις θεωρητικές θέσεις που είχε προπολεμικά διατυπώσει ο φίλος του Κωνσταντίνος Δοξιάδης στη γερμανική διατριβή του, ο Πικιώνης μετασχημάτισε το κυματιστό τοπίο των δύο λόφων, της Ακρόπολης και το Φιλοπάππου, σ’ ένα πεδίο γεμάτο ιδεατές χαράξεις με οπτικές γωνίες στο έδαφος· αυτές «εξηγούν» και «οργανώνουν» το γεωγραφικό χώρο και τον μετατρέπουν σε πνευματικό τοπίο, υποταγμένο στη δύναμη του νου. Με βάση τέτοιες χαράξεις σ’ επιλεγμένα σημεία στάσης, έδινε μετά οδηγίες στα συνεργεία για το πώς θα τοποθετηθούν ψηφίδα ψηφίδα οι πέτρες κι οι πλάκες στο λιθόστρωτο ή τα κράσπεδα στα μονοπάτια. Οι ίδιοι ουράνιοι νόμοι καθόρισαν ακόμα και τις συνηχήσεις ανάμεσα στα λιγοστά χτίσματα και τις βοηθητικές κατασκευές.

Μπορεί σήμερα πολλά από τα αόρατα σημεία που διάλεξε ο Πικιώνης να έχουν χαθεί, πνιγμένα στην πυκνή βλάστηση που φούντωσε με τα χρόνια, ή να έχουν ξεχαστεί. Αλλά απομένουν αρκετά σημάδια τους ώστε να πείθουν για την ικανότητά τους να υπενθυμίζουν την άρρηκτη συγγένεια φύσης με «ανθρώπινο έργο». Έχοντας ως διαμεσολαβητή τ’ αυθεντικά και τα φτιαχτά spolia (σπαράγματα ερειπίων) που ο Πικιώνης έσπειρε παντού επινοώντας ένα μείγμα αρχαιολογικού χώρου και ιερού άλσους ως τη σύγχρονη εκδοχή μιας «επίσκεψης» στην ιστορία. Η οποία δεν μπορεί πια παρά να έχει τη μορφή αποσπασματικού σχόλιου, ενός υπέροχου θραύσματος.

LIFO

Οι περιηγήσεις σε χώρους αρχαιολογικού ενδιαφέροντος και ιστορικής μνήμης στο άμεσο μέλλον θα είναι πιο ελκυστικές για τον επισκέπτη, πιο «ευέλικτες» και σίγουρα παιδευτικά πιο ενδιαφέρουσες.

Αυτή είναι και η εκτίμηση των Times του Λονδίνου, για την iTacitus, την ψηφιακή εφαρμογή, δημιούργημα μιας κοινοπραξίας ευρωπαϊκών εταιρειών και πανεπιστημίων – μαζί με Ελληνες ερευνητές από τον Τομέα Επικοινωνιών, Ηλεκτρονικής και Συστημάτων Πληροφορικής του Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Και μάλλον το σχόλιο της εφημερίδας δεν είναι υπερβολικό.

Για όποιον διαθέτει κινητό τηλέφωνο smartphone ή ένα UMPC (μία σχετικά νέα κατηγορία φορητών υπολογιστών, μικρότερων κι από τα netbook), η υπηρεσία αυτή υπόσχεται να προσφέρει μία ανεπανάληπτη εμπειρία όταν επισκέπτεται κάποιο μουσείο ή αρχαιολογικό χώρο, κυριολεκτικά ταξιδεύοντάς τον πίσω στον χρόνο.

Γι’ αυτόν τον σκοπό, το μόνο που θα έχει να κάνει ο επισκέπτης είναι να θέσει τη συσκευή του στη λειτουργία της φωτογραφικής μηχανής ή του βίντεο, εστιάζοντας τον φακό στο έκθεμα ή στο κτίριο που του τράβηξε την προσοχή. Τότε, χρησιμοποιώντας την τελευταία λέξη της τεχνολογίας στον τομέα της εικονικής πραγματικότητας, η εφαρμογή iTacitus θα παρέμβει στην εικόνα όπως αυτή φαίνεται στην οθόνη της συσκευής, προβάλλοντας επάνω της εικονικά αντικείμενα ή πληροφορίες που σχετίζονται με το συγκεκριμένο έκθεμα.

Η υπηρεσία, μάλιστα, έχει τη δυνατότητα να αναγνωρίζει αυτόματα πού ακριβώς είναι στραμμένη η συσκευή, χρησιμοποιώντας την τεχνολογία GPS, ώστε να γνωρίζει πού ακριβώς βρίσκεται ο χρήστης της.

Επίσης, χάρη σε ένα λογισμικό αναγνώρισης οπτικών δεδομένων το οποίο ανέπτυξαν οι ερευνητές ειδικά γι’ αυτόν τον λόγο, μόλις η εικόνα φτάσει στο server της εφαρμογής, αυτή αναλύεται ώστε να εντοπιστούν οι αναπαραστάσεις και τα επεξηγηματικά κείμενα που «ταιριάζουν» στο συγκεκριμένο μνημείο.

Ετσι, για παράδειγμα, ο επισκέπτης θα μπορεί, χωρίς καμία απολύτως ρύθμιση από την πλευρά του, να παρακολουθήσει «πώς ήταν» όταν πρωτοκατασκευάστηκε το ιστορικό κτίσμα το οποίο βρίσκεται μπροστά του ή να διαβάσει πρόσθετες πληροφορίες για τον πίνακα ζωγραφικής που παρατηρεί.

Και όχι μόνον αυτό: τα εικονικά αντικείμενα θα προσαρμόζονται στον τρόπο με τον οποίο αυτός χειρίζεται τη συσκευή του, μικραίνοντάς τα ή μεγαλώνοντάς τα ανάλογα με το αν ο χρήστης πλησιάζει ή απομακρύνεται από το έκθεμα. Επίσης, για να είναι η εικονική πραγματικότητα ακόμη πιο… πραγματική, οι ειδικοί έχουν προβλέψει ώστε η υπηρεσία να αναπαράγει ακόμη και ήχους από τον συγκεκριμένο χώρο, όπως αυτός λειτουργούσε στην αυθεντική μορφή του.

Αυτό σημαίνει ότι, όταν ο επισκέπτης θα περπατάει μέσα σε μία μεσαιωνική αίθουσα, θα έχει τη δυνατότητα να «ακούσει» διαλόγους από ανθρώπους που κατοικούσαν εκεί και τον θόρυβο από τις δραστηριότητές τους. Προς το παρόν, πάντως, η υπηρεσία αυτή έχει χρησιμοποιηθεί πιλοτικά μόνο σε δύο μουσεία, στο παλάτι Venaria κοντά στο Τορίνο –το οποίο το 1997 ανακηρύχθηκε από την UNESCO ως μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς– και στην αίθουσα Great Hall του κάστρου του Winchester στην Αγγλία.

Στο πρώτο, με την iTtacitus o χρήστης μπορεί να παρακολουθήσει μέσα από την οθόνη σε πρωτότυπη μορφή τις τοιχογραφίες που κοσμούσαν εσωτερικά το κτίριο ενώ, «φωτογραφίζοντας» τα ερείπια ενός αρχαίου ναού στον περίβολο, θα δει την αναπαράστασή του.

Στο βρετανικό κάστρο, από την άλλη, οι υπεύθυνοι έχουν προβλέψει ώστε η εφαρμογή να δίνει μία εικόνα για το πώς έμοιαζε η αίθουσα όταν κατασκευάσθηκε, «αναγεννώντας» μάλιστα ψηφιακά το ομοίωμα του βασιλιά Αρθούρου ο οποίος, υποτίθεται, χρησιμοποιούσε τη στρογγυλή τράπεζα που βρίσκεται εκεί. Βέβαια, μόνον στην Ευρώπη, οι μουσειακοί και αρχαιολογικοί χώροι όπου θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί η συγκεκριμένη εφαρμογή είναι εκατοντάδες. Ακόμη περισσότερες θα μπορούσαν να είναι και οι διαφορετικές παραλλαγές από οπτικοακουστικό ή άλλο υλικό που θα φτάνει στη συσκευή των επισκεπτών κάθε τέτοιου χώρου – αναπαριστώντας, για παράδειγμα, σκηνές από το Κολοσσαίο ή από την Ακρόπολη.

Οι ερευνητές, ωστόσο, δίνουν επίσης ιδιαίτερο βάρος στην όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ευχρηστία της εφαρμογής, κάνοντάς την συμβατή με τα smartphone που κυκλοφορούν ήδη στην αγορά, παρόλο που αρχικά η iTtacitus αναπτύχθηκε μόνο για φορητά UMPC (Ultra Mobile PC).

Καθημερινή

1. ΕΘΙΣΜΟΣ Σε «οτιδήποτε κυκλοφορεί εκεί μέσα»: από chat με αγνώστους και ασυγκράτητα ψώνια με την πιστωτική, κόλλημα με παιχνίδια, πορνογραφία, μέχρι προσηλυτισμό και παρανομίες «νέας γενιάς» (δες heroinware), που μπορεί να έχουν ολέθριες συνέπειες.

2. ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΣΤΑ ΑΝΩ ΑΚΡΑ. Τενοντίτιδες (η πιο συχνή), σύνδρομο στον καρπό και στις φάλαγγες των δαχτύλων, μόνιμα πιασίματα στο λαιμό και στο σβέρκο, ένα σωρό πόνους αρθρώσεων και μυών.

3. ΠΑΡΑΦΟΡΗ ΟΡΓΗ. Από το ανώνυμο σχόλιο που άφησε κάποιος στο μπλογκ σου, μέχρι το μπούχτισμα από την υπερπληροφόρηση.

4. ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΤΟΥ FACEBOOK. Σύμφωνα με την «Daily Mail», το Facebook είναι υπεύθυνο για άγχος και κατάθλιψη στα 13χρονα και 14χρονα κορίτσια. Στις μεγαλύτερες ηλικίες η ανταλλαγή και επανάληψη των ίδιων φράσεων ξανά και ξανά (ειδικά όταν πρόκειται για ερωτικές απογοητεύσεις) προκαλεί κατάθλιψη.

5. ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΜΙΝΧΑΟΥΖΕΝ. Η συνήθεια να διασπείρεις ψεύτικες ειδήσεις σε chatrooms και social network groups για να προκαλέσεις το ενδιαφέρον και τη συμπάθεια. Ένα μεγάλο μέρος από τις προσωπικές τραγωδίες, αρρώστιες, βιασμούς και κακοποιήσεις υφίσταται μόνο στο μυαλό των «θυμάτων».

6. ΘΡΟΜΒΩΣΗ ΤΩΝ ΦΛΕΒΩΝ ΣΤΑ ΚΑΤΩ ΑΚΡΑ. Η παρατεταμένη ακινησία των ποδιών (όταν είσαι καθιστός) και η ελάχιστη λήψη υγρών προκαλεί ό,τι και το «σύνδρομο της οικονομικής θέσης» στα αεροπλάνα.

7. ΠΟΝΟΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΣΗ. Από την κακή στάση του σώματος για πολλές συνεχόμενες ώρες.

8. ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΙ. Πολλοί και διαφορετικών τύπων. Από την υπερένταση, από το άγχος..

9. ΝΕΑΣ ΓΕΝΙΑΣ ΥΠΟΧΟΝΔΡΙΟΙ. Με τη δυνατότητα που δίνει στον καθένα να ψάξει για στοιχεία που εξηγούν τον κάθε πόνο μπορεί να φρικάρει τον υποχόνδριο και να προκαλέσει κρίσεις πανικού. Ένα απλό φτάρνισμα μπορεί να υπονοεί πολύποδα στη μύτη (κακοήθη) ή διφθερίτιδα.

10. ΠΟΝΟΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ. Από μυωπία (αν είσαι στην ηλικία) μέχρι έντονους πόνους (ευτυχώς είναι το λιγότερο σοβαρό απ’ όλα, γιατί, αν απομακρυνθείς απ’ την οθόνη, συνήθως εξαφανίζονται.

LIFO