Έξι μαθητές έχει το μονοθέσιο Δημοτικό Σχολείο της ακριτικής Γαύδου και από αυτούς οι τέσσερις είναι αδέλφια. Η μεγαλύτερη έλλειψη που αντιμετώπιζ ήταν τεχνολογική, αλλά καλύφθηκε μόλις προχθές, καθώς το σχολείο απέκτησε δορυφορικό Ιντερνετ. Εως εκείνη τη στιγμή δεν είχε σύνδεση στο Διαδίκτυο.
Η δασκάλα της Γαύδου είναι η 24χρονη Χανιώτισσα Μαρία Φατζίκη. Είναι η πρώτη χρονιά που εργάζεται ως αναπληρώτρια και η ίδια επέλεξε να δουλέψει στη Γαύδο. Είναι εύκολο να εργαστεί ένας δάσκαλος στη Γαύδο γιατί η οργανική θέση συνήθως είναι κενή. Ελάχιστοι ενδιαφέρονται να διδάξουν εκεί. Να διδάξουν αλλά και να… διδακτούν αφού η ενασχόληση με την εκπαίδευση στην ακριτική νήσο των 40 κατοίκων αποτελεί μοναδική εμπειρία.
Η ίδια η Μαρία Φατζίκη παρατηρεί ότι οι μαθητές του σχολείου έχουν ελλιπή συνεργασία. “Ο καθένας θέλει να λειτουργεί μόνος του. Στο διάλειμμα παίζουν μαζί αλλά μέσα στην τάξη για παράδειγμα κάθε παιδί ζήτησε να κάθεται μόνο του. Και οι έξι είναι αγόρια: δύο στην Γ’ Δημοτικού τα οποία είναι δίδυμα και μοιάζουν σαν δύο σταγόνες νερό, τρία στην Ε’ Δημοτικού και ένα στην ΣΤ’ τάξη.
Οι τέσσερις από τους έξι είναι αδέλφια. Ίσως να θέλουν τον διαχωρισμό τους και για τον λόγο ότι είναι πολλές ώρες μαζί μέσα στο σπίτι, οπότε στο υπόλοιπο διάστημα να προτιμούν να είναι χωριστά”.
Πάντως, “μεταξύ των μαθητών δεν υπάρχει ανταγωνισμός για το ποιος είναι καλύτερος”.
Όπως μας λέει η κυρία Φατζίκη, “είμαστε ένα σχολείο ανάγκης όπως είναι όλα τα μονοθέσια. Εκ των πραγμάτων κάνεις πράγματα τα οποία πρέπει να είναι στο πλαίσιο της δικής τους κουλτούρας. Δηλαδή πρέπει να τα πλησιάζεις τα παιδιά”.
Έτσι, η ίδια έχει πετύχει να προσεγγίσει τα παιδιά και μαζί τους να υλοποιεί διάφορα προγράμματα.
Το σχολείο έχει μια αίθουσα για όλους τους μαθητές. Έτσι οι μαθητές της Γ’ Δημοτικού εκ των πραγμάτων παρακολουθούν και την παράδοση του μαθήματος για τα παιδιά της ΣΤ’ τάξης.
Η Μαρία Φατζίκη σημειώνει ότι “ένα πολύ μεγάλο θετικό είναι ότι τα παιδιά της Γ’, επειδή βρίσκονται σε μία τάξη, γνωρίζουν ιστορία της ΣΤ’. Δηλαδή κάνουμε μαθήματα της Γ’ και της ΣΤ’. Αυτό είναι ταυτόχρονα και υπέρ και κατά. Υπέρ γιατί ακούνε, επεξεργάζονται και μπορούν να έχουν καλύτερη κρίση. Αλλά του χρόνου θα έχουμε πρόβλημα για το τι θα κάνουμε. Αν ο δάσκαλος και τα παιδιά, έχουν δυνάμεις και δυνατότητες, περνάει πολύ γρήγορα η ύλη. Ειδικά οι μαθητές της Γ’ Δημοτικού, έχουν μεν ελλείψεις αλλά είναι και «σφουγγάρια», δηλαδή ό,τι τους πεις, ενώ δεν διαβάζουν, το μαθαίνουν γιατί είναι πολύ καλοί ακροατές και αποστηθίζουν πάρα πολύ καλά”.
Η ίδια επισημαίνει ότι “και από τον Σύλλογο Δασκάλων και Νηπιαγωγών Νομού Χανίων και από το Γραφείο και τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης έχουμε συμπαράσταση σε ό,τι ζητήσουμε”.
Ωστόσο, όπως προαναφέρθηκε, το σχολείο μέχρι προχθές δεν είχε Ίντερνετ.
“Υπήρχε πρόβλημα λόγω των γραμμών. Υπάρχει ένα δορυφορικό δίκτυο στη Γαύδο αλλά από το σημείο που έχει μπει η δορυφορική κεραία, η εμβέλεια του Ίντερνετ ήταν περίπου 20 μέτρα. Το σχολείο που βρίσκεται μακριά, πίσω από ένα λόφο, δεν είχε Ίντερνετ. Τώρα το δορυφορικό Ιντερνετ επεκτάθηκε στο σχολείο της Γαύδου”.
Τέλος, η Μαρία Φατζίκη μας λέει ότι “το να είσαι δασκάλα στη Γαύδο τον χειμώνα είναι μια καλή ευκαιρία να δουλέψεις πολύ καλά με τον εαυτό σου και τα παιδιά. Μένουμε στους ξενώνες που μας παραχωρεί η κοινότητα”.
Οι μαθητές της Γαύδου είναι ο Αινείας Πετρουλάκης, ο Εμμανουήλ Αρχοντάκης, ο Νίκος – Χρυσοβαλάντης Λουγιάκης, ο Δαμουλής Λουγιάκης, ο Γεώργιος Λουγιάκης και ο Ελευθέριος Λουγιάκης.
Το Νηπιαγωγείο της Γαύδου
Στη Γαύδο εργάζεται και μια νηπιαγωγός, στο Νηπιαγωγείο της νήσου στο οποίο πηγαίνουν δύο παιδιά, ένα αγοράκι και ένα κοριτσάκι. Όμως όπως μας λέει η κυρία Φατζίκη, το νηπιαγωγείο θα κλείσει του χρόνου εκ των πραγμάτων γιατί δεν υπάρχουν άλλα παιδιά σε νηπιακή ηλικία. Θα ανοίξει πάλι όταν θα υπάρχουν νήπια.