Terra Computerata

Λέγεται Απόστολος Κ. και γεννήθηκε το 1960. Εκανε πολλές δουλειές στη ζωή του, κατέληξε ξυλουργός σε Νοσοκομείο, όπου προσελήφθη με εξετάσεις το 1997. Ομως του άρεσαν τα γράμματα και το 2001 στα 41 του έδωσε πανελλήνιες και μπήκε στο τμήμα Ιστορίας της Φιλοσοφικής Αθηνών. Αποφοίτησε το 2005 και του πέρασε απ’ το μυαλό να αναζητήσει μια θέση ιστορικού -υπήρχαν δύο κενές στην Εθνική Βιβλιοθήκη, υπέβαλε τη σχετική αίτηση το 2006, «ναι» του απάντησαν – οι θέσεις όντως υπάρχουν, περίμενε. Περιμένοντας συνέχισε να δουλεύει ξυλουργός στο Νοσοκομείο και προσέτι γράφτηκε και στην Αρχαιολογία του Καποδιστριακού, από όπου επίσης αισίως αποφοίτησε. Ξυλουργός με δύο πτυχία δεν προβλέπεται να απασχολείται σε Νοσοκομείο, προβλέπεται όμως η μετάταξή του, ως δημοσίου υπαλλήλου, σε άλλη υπηρεσία άλλου Υπουργείου, όπως του Παιδείας, όπου και οι εν λόγω δύο κενές θέσεις στην Εθνική Βιβλιοθήκη. Περίμεναν άδειες οι θέσεις, περίμενε κι ο ξυλουργός με τα δύο πτυχία (δεν ήταν ρουσφέτι κανενός κι άρα το πράγμα χρόνιζε), ώσπου… άλλαξαν τον νόμο και τώρα, το 2008 πλέον, δεν ενέκρινε εν τέλει το δεύτερο Υπουργείο (Παιδείας) τη μετάταξη που είχε ήδη από διετίας εγκριθεί απ’ το πρώτο (Υγείας). Κάπου στη μέση της διαδρομής εν τη σχετικότητι του χρόνου, έμεινε ο ξυλουργός με τα δύο πτυχία στο χέρι, και η Ελλάδα στην τρέλα της.

Σε άλλες χώρες ο ξυλουργός κύριος Απόστολος Κ. θα ήταν «είδηση», παράδειγμα και υπόδειγμα. Θα τον παρασημοφορούσαν μάλιστα κάποια στιγμή, αν συνέχιζε αθλούμενος τέτοιες ανδραγαθίες.

Εδώ, στην (μπιπ)εφραιμοχώρα που τρώει τα παιδιά της, ο άνθρωπος ζει μεταξύ χλεύης (το ψώνιο που ‘θελε και πτυχία) και απόγνωσης -απόγνωση είναι η γνώση σε αυτό το (μπιπ)χανείο των καρεκλοκενταύρων.

…Ο κύριος Απόστολος Κ. και η υπόθεσή του αποδεικνύουν ότι αυτή η χώρα με αυτό το πολιτικό και πολιτειακό σύστημα δεν έχει πολύ δρόμο μπροστά της και πάντως όχι καλόν…
Ο Στάθης στην Ε

Ο Ευξίθεος δημιούργησε και ο Ευφρόνιος φιλοτέχνησε αυτό το λεπτουργικό αριστούργημα του ερυθρόμορφου ρυθμού που σκοπό είχε να θυμίσει στον ιδιοκτήτη του έναν ανεκπλήρωτο έρωτα. Μετά από δυόμισι χιλιάδες χρόνια και πολλές περιπέτειες μεταξύ μουσείων και αρχαιοκάπηλων, ο κρατήρας του Ευφρονίου εκτίθεται στο Νέο Μουσείο Ακρόπολης.

Η Βίβιαν Ευθυμοπούλου διηγείται την ιστορία. LIFO

Ο κρατήρας του Ευφρονίου εκτίθεται μαζί με άλλα μοναδικής αξίας αντικείμενα στο Νέο Μουσείο Ακροπόλεως στην έκθεση «Νόστοι/Nostoi. Επαναπατρισμένα αριστουργήματα». Είναι μοναδική ευκαιρία να δούμε από κοντά αντικείμενα που έχουν γίνει πασίγνωστα μέσα από τα βιβλία και τον Τύπο. Μην τη χάσετε!

Και ένα και δύο και τρία και τέσσερα? σκαλιά. Η γνωριμία κάποιων νηπίων του Πειραιά με το σχολείο δεν θα γίνει με τον πιο ομαλό τρόπο. Πεντάχρονοι μπόμπιρες, μαθητές δύο νηπιαγωγείων της πόλης, του 25ου και του 29ου Νηπιαγωγείου Πειραιά, θα μάθουν να μετρούν πριν καν φτάσουν στην αίθουσα, καθώς τα σχολεία τους στεγάζονται στον πρώτο όροφο σχολικών κτιρίων. «Κατ? αρχάς είναι παράνομο. Τα παιδιά ανεβαίνουν καθημερινά 25 σκαλιά κατά την είσοδο και έξοδό τους από την τάξη. Επιπλέον, αναγκαζόμαστε να διακόψουμε το μάθημα, κάθε φορά που ένα παιδί πρέπει να πάει στην τουαλέτα, συνοδευόμενο, αφήνοντας χωρίς επίβλεψη τα υπόλοιπα», εξηγεί η προϊσταμένη του 25ου Νηπιαγωγείου, Δήμητρα Καβουρίδου. Ηταν αυτή η κατάσταση που οδήγησε τους γονείς των νηπίων να πληρώσουν από την τσέπη τους άτομο για να συνοδεύει με ασφάλεια τα παιδιά τους στους σχολικούς χώρους.

Εννοείται ότι αν οι μαθητές ήθελαν να σταματήσουν το μάθημα είχαν βρει τον τρόπο… Η πολιτεία φροντίζει για την καλή φυσική κατάσταση μαθητών τε και διδασκόντων…

Μισό τετραγωνικό για… κάθε παιδί άρθρο στον Ε-τύπο

Ερευνητές των βρετανικών πανεπιστημίων της Δυτικής Αγγλίας, του Μπρίστολ και της Υόρκης συνεργάζονται για να αναπτύξουν μια ριζοσπαστική καινοτομία: Ηλεκτρονικά συστήματα που θα μπορούν να κάνουν διάγνωση και να θεραπεύουν τα προβλήματά τους με τον ίδιο τρόπο που το κάνει το ανθρώπινο σώμα μέσω του ανοσοποιητικού συστήματος.
Μελετώντας την πολυκυτταρική δομή των ζωντανών οργανισμών και τα προστατευτικά ανοσοποιητικά συστήματά τους, οι ερευνητές σκοπεύουν να σχεδιάσουν ανάλογες «φυσικές» αρχιτεκτονικές δημιουργώντας έτσι μια νέα γενιά ασφαλέστερων ηλεκτρονικών συστημάτων.Τα συστήματα θα βασίζονται σε μια δομή «κυττάρων», τα οποία θα έχουν τη δυνατότητα να συνεργάζονται για να διαφυλάσσουν την ακεραιότητα όλου του συστήματος.

Το έργο καλείται SABRE (από τα αρχικά γράμματα στην αγγλική γλώσσα της φράσης Αυτοθεραπευόμενες κυτταρικές Αρχιτεκτονικές για Βιολογικής έμπνευσης άκρως Αξιόπιστα Ηλεκτρονικά συστήματα) και αναμένεται να έχει μια ευρεία γκάμα εφαρμογών (επικοινωνίες, πληροφορική, συστήματα ελέγχου κ.α.).

Οι ψηφιακές ηλεκτρονικές συσκευές βρίσκονται πλέον παντού και απ? ό, τι φαίνεται από αυτές εξαρτώνται πολλές ανθρώπινες δραστηριότητες όπως η εργασία, η ψυχαγωγία, οι μεταφορές κλπ. Καθώς όμως ένα και μόνο τσιπ είναι συχνά «φορτωμένο» με εκατοντάδες χιλιάδες επιμέρους συστατικά, αν ένα από αυτά λειτουργήσει λάθος, τότε όλο το ηλεκτρονικό σύστημα (και συχνά η ζωή όλων μας) απειλείται με σοβαρές συνέπειες.

e-τυπος

Οι μάνες που ασχολούνται με τη μελέτη των βλαστών τους έχουν αλλοφρονήσει με τα καινούργια βιβλία. Χτες το τηλέφωνό μου δε σταμάτησε να χτυπάει, γιατί η 4η δημοτικού της γειτονιάς μου έφτασε στα είδη των προτάσεων. Από περιέργεια πετάχτηκα σε μία γειτόνισσα για να δω λίγο τα βιβλία. Ο δύσμοιρος Γιωργάκης -ούτε ψύλλος στον κόρφο του- είχε σε ένα απόγευμα να μάθει: όλα τα βουνά, ποτάμια και πεδιάδες της Μακεδονίας, τα είδη των προτάσεων, να γράψει περίληψη από πλαγιότιτλους (!) να λύσει ασκήσεις με δεκαδικά αναπτύγματα (what is this?) και ως κερασάκι να μάθει απ΄έξω τους ελάσσονες προφήτες. Μον ντιε! Από ότι μπόρεσα να καταλάβω τα εννιάχρονα με το ζόρι διακρίνουν τα ουσιαστικά από τα επίθετα αλλά εμείς μόνο τη θεωρία των χορδών δεν τους φορτώσαμε! Ειδεχθής λεπτομέρεια: εκείνη τη μέρα έκανα το ίδιο μάθημα για τους πλαγιότιτλους στη Β΄Λυκείου. Βαρετό δε θα είναι να κάνουν τα ίδια δημοτικό – γυμνάσιο – λύκειο; ή θα περάσουμε στο Λύκειο να διδάσκουμε Ferdinand De Saussure?

Το πόσο χάρηκα που έχω ξεσχολίσει δε λέγεται…