Terra Computerata

Η Ευρωπαϊκή Ένωση Εκπαιδευτικής Έρευνας (European Educational Research Association) είναι μια ομοσπονδία συλλόγων εκπαιδευτικής έρευνας των Ευρωπαϊκών χωρών που ιδρύθηκε το 1994. Εκδίδει το δικό της περιοδικό, το European Educational Research Journal και οργανώνει ένα ετήσιο συνέδριο, το τελευταίο εκ των οποίων έγινε τον περασμένο Σεπτέμβριο: http://www.ipd.gu.se/english/ecer2008/Στην ΕΕΕΕ συμμετέχουν 20 χώρες: http://www.eera-ecer.eu/about/membership/

από τις οποίες λείπει η Ελλάδα (και η Κύπρος).

Αποκομίζει κανείς την εντύπωση ότι η ελληνική κοινότητα εκπαιδευτικής έρευνας, παρά την ύπαρξη ατόμων με αξιόλογη δραστηριότητα, είναι εσωστρεφής και αποκομμένη από τα ευρωπαϊκά τεκταινόμενα. Διαπιστώνεται όμως ενδιαφέρον από την εκπαιδευτική κοινότητα. Αναρωτιέμαι, όλοι όσοι παρακολουθούν, μόνο για το χαρτί της βεβαίωσης το κάνουν; Ολοι θέλουν να γίνουν σύμβουλοι; Σήμερα ξύπνησα με αυτόν τον εφιάλτη. Είδα τον προγραμματιστή του σχολείου μου, να μας αντικαθιστά στο ωρολόγιο πρόγραμμα. Ολους του άνω των σαράντα – λέει- μας είχαν τραβήξει από την τάξη, ικανοποιώντας το αίτημα των καταληψιών να μην έχουν γέρους καθηγητές και μας είχαν κάνει σχολικούς σύμβουλους. Πως είναι στα δημόσια έργα; ένας σκάβει και οι άλλοι πέντε επιβλέπουν και συμβουλεύουν;

Ας σοβαρευτούμε…Το επίπεδο της εκπαιδευτικής έρευνας στην Ελλάδα είναι ένα θέμα. Το άλλο είναι πόσο οι υπεύθυνοι για τον σχεδιασμό της εκπαιδευτικής πολιτικής ενδιαφέρονται για τα αποτελέσματά της. Στα συνέδρια που έχω παρακολουθήσει οι εκπρόσωποι του ΥΠΕΠΘ έρχονται για να πουν το ποίημα τους και αποχωρούν αμέσως μετά προς την πλησιέστερη ταβέρνα. Είμαι δε σίγουρη ότι δεν αναφέρουν καν τα αποτελέσματα των συνεδρίων στους ανωτέρους τους. Όταν ως προϊσταμένη  έστελνα ενημερωτικά συνοδευόμενα από τα Πρακτικά των Συνεδρίων που παρακολουθούσα, έπαιρνα την ίδια ευχαριστήρια επιστολή (copy-paste). Στο τέλος λυπήθηκα τη γραμματέα και δεν την υπέβαλα άλλο στον κόπο. Έχω και μία λανθάνουσα οικολογική συνείδηση… Το πήρα το μήνυμα. Οι σύμβουλοι του/της Υπουργού ήταν απασχολημένοι με τα ρουσφετάκια…

Από την άλλη η Ελλάδα έχει πατώσει σε όλους τους διαγωνισμούς της PISA και δεν έχει εκδηλωθεί το παραμικρό ενδιαφέρον από ψηλά για ανάλυση και αντιστροφή αυτής της υστέρησης.

Αυτό, λοιπόν, είναι το πρόβλημα. Στο οικοδόμημα «Ελλάδα» εγκαταστάθηκαν στον επάνω όροφο οι βολεμένοι. Εσωστρεφείς, αδιάφοροι και απαθείς με όσα συμβαίνουν γύρω τους, με την προσοχή τους στραμμένη αποκλειστικά στον δικό τους μικρόκοσμο, χωρίς καμία ατομική και κοινωνική ευθύνη. Στους κάτω ορόφους και στα υπόγεια οι υπόλοιποι. Αμήχανοι, ανασφαλείς, βλέπουν τι γίνεται γύρω τους, αντιλαμβάνονται τα γενικότερα προβλήματα και περιμένουν. Περιμένουν να τους καθοδηγήσει κάποιος. Μάταια όμως, διότι καμιά τίμια και αληθινή φωνή δεν φθάνει σε αυτούς. Ολα τα μηνύματα πνίγονται στα παράθυρα της τηλεόρασης.

Εγραψα άπειρες φορές για τις υποχρεωτικές και βαθιά προκλητικές αμοιβές (με ρήτρα αντικειμενικών αξιών) των συμβολαιογράφων, αλλά οι εύποροι και συντηρητικοί αναγνώστες δεν στενοχωρήθηκαν. Εχουν τα δικά τους προβλήματα, τον δικό τους κόσμο να φροντίσουν. Ο λογιστής όμως των 1.000 ευρώ τον μήνα, που ελπίζει να κάνει μια υπερωρία για να τα βγάλει πέρα, δεν έμαθε ποτέ ότι ένας Αθηναίος συμβολαιογράφος μπορεί εύκολα ?με λίγη ώρα δουλειά? να βγάλει 50.000 ευρώ τον μήνα. Το μήνυμα δεν πέρασε ποτέ από το φίλτρο της τηλεόρασης.

Κατά τη δική μου εκτίμηση, ως χώρα, προχωρούμε προς ποικίλα αδιέξοδα. Κοινωνικά, οικονομικά, πολιτικά. Είναι δύσκολο, πρέπει να θέλεις, να μη διακρίνεις τα αδιέξοδα. Και όμως κανείς (ή πάντως εξαιρετικά λίγοι) δεν είναι διατεθειμένος να βάλει το χέρι του για να τα αποτρέψει. Και το σημαντικότερο κανείς δεν αφήνει να ενημερωθούν και να προετοιμαστούν εκείνοι που θα υποστούν τις περισσότερες συνέπειες. Θα βρει δουλειά και τι δουλειά το σημερινό παιδί των 10 ετών όταν ολοκληρώσει τις σπουδές του στο «ελληνικό» εκπαιδευτικό σύστημα; Τι θα συμβεί στον αγρότη μετά το 2013; Πέντε μόνο χρόνια απομένουν. Θα έχουν νερό τα νησιά σε πέντε χρόνια; Τι θα γίνει αν περάσει το πετρέλαιο τα $ 200; Και πολλά άλλα.

Ο υπουργός Παιδείας κ. Στυλιανίδης δήλωσε ότι τα πανεπιστήμια χρειάζονται ένα σοκ. Μπορεί να έχει δίκιο. Αλλά ποιος και τι θα προκαλέσει σοκ; Η… κυβέρνηση θα προκαλέσει το σοκ; Σοκ, και όχι μόνο στα πανεπιστήμια, θα προκληθεί όταν επιτέλους ξυπνήσουν και αναλάβουν τις ευθύνες τους «οι βολεμένοι». Οι Ρωμαίοι της παρακμής προτίμησαν να μην ξυπνήσουν και στο τέλος τους διέλυσαν οι Οστρογότθοι.

Οι βολεμένοι και τα αδιέξοδα της χώρας άρθρο του Στέφανου Μάνου στην Καθημερινή

Η sine ξεκίνησε έναν αγώνα για να συνεχίσει να υπάρχει το ΠΣΔ. Με το δεδομένο ότι το Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο δεν έχει λάβει χρηματοδότηση για το 2008 (πλήθος τεχνικών έχουν αποχωρήσει) και ότι οι υποδομές του είναι πεπαλαιωμένες, είναι θαύμα πως εξακολουθεί να υπάρχει, έστω και με προβλήματα.

Είναι μία από τις περιπτώσεις που θα μπορούσε η ηγεσία του ΥΠΕΠΘ έμπρακτα να αποδείξει την υποστήριξη των ΤΠΕ. Καλοί οι λόγοι αλλά στην πράξη τι κάνουμε; “Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα…”

Στο τέλος του μήνα οι εκπαιδευτικοί που παρακολούθησαν την επιμόρφωση Β΄επιπέδου ολοκληρώνουν τα μαθήματά τους, καλούνται σε εξετάσεις και μετά τι;

Καλούνται να εφαρμόσουν όσα έμαθαν χωρίς διαδίκτυο; Επιτέλους λίγη σοβαρότητα…

Υ.Γ. Στους συναδέλφους που παραπονιούνται ότι δεν προανακοινώνονται τα προβλήματα, έχω να σχολιάσω ότι αυτό δεν είναι δυνατό καθώς πρόκειται για βλάβες και όχι για προγραμματισμένες διακοπές.

Ενδεχομένως η μοναδική ανακοίνωση που θα είχε νόημα να αναρτηθεί είναι:

«Λόγω μη χρηματοδότησης του ΠΣΔ, σε ότι αφορά εξοπλισμό και ανθρώπινους πόρους, οι υπηρεσίες του θα παρουσιάσουν αστάθειες»