eser.jpgΗ Ευρωπαϊκή Ένωση Εκπαιδευτικής Έρευνας (European Educational Research Association) είναι μια ομοσπονδία συλλόγων εκπαιδευτικής έρευνας των Ευρωπαϊκών χωρών που ιδρύθηκε το 1994. Εκδίδει το δικό της περιοδικό, το European Educational Research Journal και οργανώνει ένα ετήσιο συνέδριο, το τελευταίο εκ των οποίων έγινε τον περασμένο Σεπτέμβριο: http://www.ipd.gu.se/english/ecer2008/Στην ΕΕΕΕ συμμετέχουν 20 χώρες: http://www.eera-ecer.eu/about/membership/

από τις οποίες λείπει η Ελλάδα (και η Κύπρος).

Αποκομίζει κανείς την εντύπωση ότι η ελληνική κοινότητα εκπαιδευτικής έρευνας, παρά την ύπαρξη ατόμων με αξιόλογη δραστηριότητα, είναι εσωστρεφής και αποκομμένη από τα ευρωπαϊκά τεκταινόμενα. Διαπιστώνεται όμως ενδιαφέρον από την εκπαιδευτική κοινότητα. Αναρωτιέμαι, όλοι όσοι παρακολουθούν, μόνο για το χαρτί της βεβαίωσης το κάνουν; Ολοι θέλουν να γίνουν σύμβουλοι; Σήμερα ξύπνησα με αυτόν τον εφιάλτη. Είδα τον προγραμματιστή του σχολείου μου, να μας αντικαθιστά στο ωρολόγιο πρόγραμμα. Ολους του άνω των σαράντα – λέει- μας είχαν τραβήξει από την τάξη, ικανοποιώντας το αίτημα των καταληψιών να μην έχουν γέρους καθηγητές και μας είχαν κάνει σχολικούς σύμβουλους. Πως είναι στα δημόσια έργα; ένας σκάβει και οι άλλοι πέντε επιβλέπουν και συμβουλεύουν;

Ας σοβαρευτούμε…Το επίπεδο της εκπαιδευτικής έρευνας στην Ελλάδα είναι ένα θέμα. Το άλλο είναι πόσο οι υπεύθυνοι για τον σχεδιασμό της εκπαιδευτικής πολιτικής ενδιαφέρονται για τα αποτελέσματά της. Στα συνέδρια που έχω παρακολουθήσει οι εκπρόσωποι του ΥΠΕΠΘ έρχονται για να πουν το ποίημα τους και αποχωρούν αμέσως μετά προς την πλησιέστερη ταβέρνα. Είμαι δε σίγουρη ότι δεν αναφέρουν καν τα αποτελέσματα των συνεδρίων στους ανωτέρους τους. Όταν ως προϊσταμένη  έστελνα ενημερωτικά συνοδευόμενα από τα Πρακτικά των Συνεδρίων που παρακολουθούσα, έπαιρνα την ίδια ευχαριστήρια επιστολή (copy-paste). Στο τέλος λυπήθηκα τη γραμματέα και δεν την υπέβαλα άλλο στον κόπο. Έχω και μία λανθάνουσα οικολογική συνείδηση… Το πήρα το μήνυμα. Οι σύμβουλοι του/της Υπουργού ήταν απασχολημένοι με τα ρουσφετάκια…

Από την άλλη η Ελλάδα έχει πατώσει σε όλους τους διαγωνισμούς της PISA και δεν έχει εκδηλωθεί το παραμικρό ενδιαφέρον από ψηλά για ανάλυση και αντιστροφή αυτής της υστέρησης.

Ένα σχόλιο στο “Η Ελλάδα είναι ένα νησί”
  1. Πόσο αληθινά είναι αυτά που γράφεις και συνάμα λυπηρά . Δεν μας τιμάνε καθόλου . Αυτό που με θυμώνει πολύ είναι οτι δεν κινείται τίποτε , αφεθήκαμε στη μοίρα μας.

  2.  

Αφήστε μια απάντηση

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων