Είναι εξαιρετικά σπάνιο στα συνέδρια να συναντήσεις έναν ομιλητή που ξέρει να παρουσιάζει τα ευρήματα της εργασίας του με ενδιαφέροντα τρόπο. Τι να πρωτοθυμηθώ; εκπρόσωπο του Π.Ι. που προσέρχεται σε ημερίδα επιμορφωτών ΤΠΕ κι επιμένει να διαβάζει το αναλυτικό πρόγραμμα αδιαφορώντας για τη δυσφορία των ακροατών που άλλοι διακριτικά και άλλοι θορυβωδώς αποχωρούσαν; Οταν έμεινε μόνος του στην αίθουσα άραγε αναρωτήθηκε τι έκανε λάθος;
Οι φιλόλογοι συνήθως φτιάχνουν παρουσιάσεις αρκετών gigabyte, καθώς το σκανάρισμα δεν είναι το δυνατό τους σημείο και φορτώνουν τις διαφάνειες τους με 150+ λέξεις (σε κάθε μία). Νομίζω ότι είναι χρειαζούμενες οι συμβουλές από τη μεταπτυχιακή σχολή των εκπαιδευτικών του Πανεπιστημίου Buffalo.
Άρθρα (RSS)