Terra Computerata

Η ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ, βασίλισσα της Αιγύπτου και της ομορφιάς, αυτοκτόνησε όχι από δάγκωμα ασπίδας (αιγυπτιακής κόμπρας), όπως πιστευόταν μέχρι σήμερα, αλλά από ένα μίγμα δηλητηρίων, σύμφωνα με τον Γερμανό ιστορικό και καθηγητή στο Πανεπιστήμο των Τρεβήρων (Trier), Κρίστοφ Σέφερ, ο οποίος μελέτησε ιστορικά κείμενα και συμβουλεύτηκε τον συμπατριώτη του τοξικολόγο Ντίτριχ Μεμπς, προτού καταλήξει στο συμπέρασμα αυτό.

Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ Σέφερ πιστεύει ότι η Κλεοπάτρα δεν θα διάλεγε ποτέ να πεθάνει από δήγμα κόμπρας, επειδή δεν είναι πάντοτε θανατηφόρο. Είναι, όμως, αρκετά επώδυνο, ενώ η Κλεοπάτρα πέθανε «ήρεμα και χωρίς πόνο», σύμφωνα με τον Ρωμαίο ιστορικό Δίωνα Κάσσιο. Αρχαίες μαρτυρίες αναφέρουν ότι μαζί με την Κλεοπάτρα αυτοκτόνησαν και οι δύο θεραπαινίδες της, κάτι που δεν θα μπορούσε να συμβεί από το δάγκωμα μιας κόμπρας. Επιπροσθέτως, τον μήνα Αύγουστο που συνέβη το μοιραίο γεγονός, στην Αίγυπτο επικρατούν υψηλές θερμοκρασίες και είναι αρκετά δύσκολο για τις κόμπρες να σταθούν όρθιες και να εξαπολύσουν το δηλητήριό τους.

ΕΤΣΙ ο καθηγητής Σέφερ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Κλεοπάτρα αυτοκτόνησε με ένα μίγμα δηλητηρίων, αφού «ήθελε να παραμείνει όμορφη και μετά το θάνατό της, προκειμένου να διατηρήσει το μύθο της». Η ίδια φαίνεται ότι γνώριζε πολλά για τα δηλητήρια και τη χρήση τους, όπως αναφέρουν αρχαίοι πάπυροι. Ο τοξικολόγος Μεμπς τον βοήθησε να προσδιορίσει το θανατηφόρο δηλητήριο, που ήταν ένα μίγμα κώνειου, στριγγλοβότανου (ακόνιτου) και οποίου, που οδηγεί σε βαθύ ύπνο και τελικά στο θάνατο.

ΣΥΜΦΩΝΑ με τον καθηγητή Σέφερ, οι αρχαίες περιγραφές της Κλεοπάτρας με την κόμπρα δεν είναι τίποτε άλλο από την υποδοχή της στον Αδη, αφού η ασπίδα ήταν το σύμβολο της βασιλικής εξουσίας. Οι ζωγράφοι της Αναγέννησης ήταν αυτοί που πρώτοι άρχισαν να αναπαράγουν την κρατούσα εκδοχή της αυτοκτονίας της, δείχνοντας την Κλεοπάτρα με μια κόμπρα στο μπράτσο ή στο στήθος. Αργότερα, στην τραγωδία του «Αντώνιος και Κλεοπάτρα» (1603-1607), ο Σέξπιρ παρουσιάζει την Κλεοπάτρα να πεθαίνει από δάγκωμα δύο ασπίδων.

Η ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ, απόγονος των Πτολεμαίων, υπήρξε η τελευταία βασίλισσα της ελληνιστικής Αιγύπτου, από το 51 έως το 30 π.Χ., προτού η περιοχή καταληφθεί από τους Ρωμαίους. Ηταν ερωμένη του Ιουλίου Καίσαρα και μετά τη δολοφονία του συμμάχησε και έγινε ερωμένη του διεκδικητή του ρωμαϊκού θρόνου Μάρκου Αντώνιου. Οταν οι ενωμένοι στόλοι του Μάρκου Αντώνιου και της Κλεοπάτρας ηττήθηκαν στη Ναυμαχία του Ακτίου (31 π.Χ.) από τις δυνάμεις του Οκταβιανού, η Κλεοπάτρα επέστρεψε στην Αίγυπτο και αυτοκτόνησε για να μην πέσει στα χέρια του Οκταβιανού και κοσμήσει το θρίαμβό του στη Ρώμη.

ΕΝ ΤΩ ΜΕΤΑΞΥ

ΕΓΙΝΕ προχθές Δευτέρα, εκταφή στην Ισλανδία της σωρού του πρώην παγκόσμιου πρωταθλητή στο σκάκι, Μπόμπι Φίσερ, ο οποίος γεννήθηκε στο Σικάγο το 1943 και πέθανε στο Ρέικιαβικ το 2008. Από δείγμα που θα παρθεί από τα οστά του, θα γίνει εξέταση DNA για να εξακριβωθεί εάν η 9χρονη σήμερα Τζίνκι Γιανγκ είναι, όπως υποστηρίζει η μητέρα της Μέριλιν, που είχε δεσμό με τον Φίσερ, πράγματι κόρη του. Ο εκλιπών άφησε ακίνητη περιουσία αξίας περίπου 2 εκατομμυρίων δολαρίων, που εκτός από την τελευταία σύντροφό του και την κόρη της, διεκδικούν η πρώην σύζυγός του και άλλοι συγγενείς. Η εκταφή της σορού του Φίσερ έγινε στη μικρή πόλη Σέλφος, στη νότια Ισλανδία. Ο σερίφης της πόλης Ολαφουρ Χέλγκι Κγιάρτανσο δήλωσε πως «όλα έγιναν με υψηλό επαγγελματισμό και αξιοπρεπή τρόπο». Απλώς, αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι η απληστία των κληρονόμων δεν αφήνει έναν άνθρωπο να ησυχάσει, ακόμα και όταν φύγει από τη ζωή.

ΕΝΕΤ

Οικιακοί υπολογιστές: Οι ελπίδες για βελτίωση της εκπαίδευσης προσκρούουν στην εφηβική πραγματικότητα.

Δεδομένο πρώτο: οι μαθητές Γυμνασίου είναι πρωταθλητές χασομέρηδες. Δεδομένο δεύτερο: ο υπολογιστής είναι η ιδανική μηχανή απώλειας χρόνου.  Αν συνδυάσουμε αυτά τα δύο δεδομένα στο μυαλό μας τότε σίγουρα το αποτέλεσμα δεν θα είναι αυτό που μας προπαγανδίζουν τόσα χρόνια δηλαδή μία θαυματουργή εκπαιδευτική μεταμόρφωση των μαθητών μας.

Κι όμως πολλοί μεροκαματιάρηδες αποταμιεύουν για να αγοράσουν στο παιδί τους έναν υπολογιστή επενδύοντας σε αυτό τις ελπίδες  τους για την εξέλιξη του παιδιού τους σε αριστούχο.

Διάφορες έρευνες όμως δείχνουν ότι τελικά η επίδραση του υπολογιστή στην επίδοση των μαθητών είναι μάλλον αρνητική. Ας δούμε την περίπτωση της Ρουμανίας. Το 2009 επιδοτήθηκαν οικογένειες χαμηλών εισοδημάτων με ένα κουπόνι 200 ευρώ για να αγοράσουν υπολογιστή. Υπήρχε και μία ομάδα ελέγχου που έκαναν την αίτηση αλλά δεν πήραν το κουπόνι.

Το αποτέλεσμα της  έρευνας δείχνει ότι οι μαθητές που απέκτησαν τον υπολογιστή βελτίωσαν τις δεξιότητες χρήσης του αλλά έπεσε η απόδοσή τους κάθετα στα γλωσσικά μαθήματα όπως και στα θετικά.

Ανάλογα αποτελέσματα έδωσε και η έρευνα του πανεπιστημίου Duke για μαθητές της Βόρειας Καρολίνας όπως και άλλες έρευνες που δημοσιεύονται κατά καιρούς σε επιστημονικά περιοδικά.

Ο βασιλιάς είναι γυμνός ή απλά η επανάσταση που δεν έγινε ποτέ;

Ολα αυτά καταλήγουν σε ένα συμπέρασμα το οποίο όμως αρνούνται να συλλάβουν οι πολιτικοί μας. Δεν αρκεί η εισαγωγή υπολογιστών, διαδραστικών πινάκων, όλων των γκάτζετ τελευταίας κοπής σε μία τάξη για να μεταμορφωθεί. Αν δεν υπάρχει κατάλληλη παιδαγωγική καθοδήγηση το μηχάνημα θα σε βυθίσει στο έλος της παγκόσμιας ανοησίας.

Οι μαθητές των ερευνών απέτυχαν γιατί το περιβάλλον τους δεν μπόρεσε να αξιοποιήσει τον υπολογιστή ώστε να τους δώσει νέα ερεθίσματα. Οτι ακριβώς συνέβη στις ψηφιακές μας τάξεις με τα λαπτοπ αυτή τη χρονιά. Το βάρος μετακυλίστηκε στους εκπαιδευτικούς οι οποίοι ήταν -στη συντριπτική τους πλειοψηφία- ανέτοιμοι να το σηκώσουν. Δεν είναι λοιπόν άξιο απορίας  το γεγονός ότι ελάχιστες τάξεις αξιοποίησαν πραγματικά τον υπολογιστή στην τάξη.

Τόσα χρήματα στον πίθο των Δαναίδων κι όλα αυτά για να βελτιωθεί η εικόνα του εκάστοτε υπουργού στα ΜΜΕ.

TerraComputerata με πληροφορίες από NY Times, Computers at Home: Educational Hope vs. Teenage Reality

Τ᾿ ἁπλὸ παιδί, ποὺ ἐγὼ ἀγαπῶ, δὲν ἔζησε στὰ πλούτη,
δὲν ἔχει τρόπους νὰ φερθεῖ καὶ μήτε νὰ ντυθεῖ,
-μά ῾ναι τὸ πιὸ καλὸ παιδί, ποὺ μὲς στὴν πλάση τούτη
μπορεῖ ν᾿ ἀπαντηθεῖ!

Δὲν ξέρει γράμματα πολλά, δὲν κάνει γιὰ σαλόνι,
τὰ ροῦχα του εἶναι τῆς δουλειᾶς, τριμμένα καὶ παλιά,
μὰ τὸ μεγάλωσε τὸ φῶς, αὐτὸ ποὺ μεγαλώνει
τὰ ξένοιαστα πουλιά…

Κι ἄλλοτε μοῦ ῾τυχε ξανά, -στὸ διάβα κάποιου δρόμου,
νὰ περπατήσω συντροφιὰ μὲ διάφορα παιδιά,
-μ᾿ αὐτό, σεμνὸ καὶ ταπεινό, βαδίζει στὸ πλευρό μου,
σὰ μιὰ μικρὴ καρδιά…

Κι ὅταν τῶν ἄλλων τῶν παιδιῶν τὰ λοῦσα βλέπει πλάι
κι αὐτὸ δὲν ἔχει πιὸ καλὸ κοστούμι νὰ ντυθεῖ,
τότε γυρίζει τὴ ματιά -καὶ μοῦ χαμογελάει,
νὰ παρηγορηθεῖ… ]

Οπως ήταν αναμενόμενο η εφαρμογή απογραφής κατέρρευσε:

Connection Interrupted – The connection to the server was reset while the page was loading. – The network link was interrupted while negotiating a connection. Please try again.

Επίσης το 1500, τηλέφωνο για την απογραφή των Δ.Υ. δεν απαντά…

Ισως πρόκειται για ένα σατανικό σχέδιο εξυγίανσης του ελλείμματος. Μέχρι στιγμής έχουν καταφέρει να απογραφούν 95680 υπάλληλοι. Υπεραρκετοί. Οσοι δεν απογράφηκαν θα διαγραφούν αυτόματα.

Η σαρωτική κυριαρχία της Google μπορεί να θεωρείται δεδομένη σε πολλά επίπεδα στον παγκόσμιο ιστό, αλλά έχει ενδιαφέρον να δοκιμάζει κανείς μικρές νησίδες αντίστασης σε αυτήν.

Κάποιες από αυτές είναι και τα εναλλακτικά «ψαχτήρια», που ανταγωνίζονται το μονοπώλιο της βασίλισσας των μηχανών αναζήτησης αλλά και των ανταγωνιστών της, Yahoo, Bing κ.λπ.

Δεν είναι μικρό πράγμα να ξέρεις ότι κάποιος θα σου δώσει ποιοτικές επιλογές χωρίς επαναλαμβανόμενα ή άχρηστα αποτελέσματα ή θα περιορίσει τα links σε συγκεκριμένες θεματικές. Και σίγουρα είναι μεγάλο πράγμα να σου υπόσχονται ότι οι αναζητήσεις σου δεν καταχωρίζονται σε έναν server για να πουληθούν σε διαφημιστικές που θα σε θυμούνται για καιρό μετά.

duckduckgo.com

Διάφοροι έχουν ειρωνευτεί τη συγκεκριμένη μηχανή αναζήτησης για το όνομά της, αλλά ακόμη κι αυτοί εκτιμούν το ξεκαθάρισμα που κάνει στους συνδέσμους που εμφανίζει. Το ατού της είναι ότι προβάλλει στην κορυφή τις καταχωρίσεις που προέρχονται από επίσημες ιστοσελίδες. Πάνω κι από αυτές δίνει σε ξεχωριστό πλαίσιο το «zero-click info», επιλεγμένη χρήσιμη πληροφόρηση για τη λέξη ή τη φράση που αναζητά ο χρήστης.

Υπόσχεται λιγότερη άχρηστη πληροφορία και spam στα αποτελέσματα, αποκλείοντας κάπου 60 εκατομμύρια sites από το ευρετήριό του. Δηλώνει πως σέβεται την ιδιωτικότητα του χρήστη και δεν καταγράφει πληροφορίες γι’ αυτόν όπως κάνουν η Google και πολλές άλλες μηχανές.

Στις ρυθμίσεις (settings) επιτρέπονται περιορισμοί στην αναζήτησή του βάσει χώρας. Οταν ο χρήστης αναζητά έναν όρο με διαφορετικές ερμηνείες, εμφανίζεται δυνατότητα επιλογής μίας από αυτές (π.χ. αν με το «apple» ψάχνει να βρει μήλα, την ομώνυμη εταιρεία κ.ο.κ.).

www.wolframalpha.com

Αντί για links, αυτή η υπολογιστική μηχανή γνώσης παρουσιάζει απαντήσεις και δίνει βασικές πληροφορίες και δεδομένα από επίσημες πηγές για αναζητήσεις σχετικές με τους διάφορους επιστημονικούς κλάδους, πρόσωπα, χώρες, οργανισμούς, εταιρείες κ.λπ.

Δεν συλλέγει δεδομένα από το web, αλλά από πολλές και διαφορετικές πηγές πληροφοριών. Οι ασχολούμενοι με τις θετικές επιστήμες μάλλον πρέπει να εξερευνήσουν τις δυνατότητές της και τα θυγατρικά της sites όπως το mathworld.wolfram.com.

www.cuil.com

Ξεκίνησε με φιλοδοξία να κατατροπώσει την Google και πολλοί πίστεψαν ότι θα το κατάφερνε, αφού μεταξύ των ιδρυτών της ήταν και πρώην στελέχη της εταιρείας που είχαν δουλέψει στο κομμάτι των αναζητήσεων. Δεν το κατάφερε αλλά συνεχίζει να λειτουργεί προσφέροντας τα αποτελέσματα κάθε αναζήτησης σε ένα είδος αναφοράς που βγαίνει από αλγοριθμική αναζήτηση. Με αυτόν τον τρόπο δουλεύει μόνο σε 8 γλώσσες. Στα ελληνικά βγάζει σκόρπιους συνδέσμους μόνο.

Σε συνεργασία με το Facebook προσφέρει αναζήτηση σχετικών πληροφοριών μεταξύ των φίλων του χρήστη στο συγκεκριμένο δίκτυο. Π.χ. με τον όρο «U2» εμφανίζει φίλους που είναι fan του Μπόνο ή ποιοι θα πάνε σε συναυλίες του γκρουπ. Πρόσφατο προϊόν της ίδιας ομάδας είναι η εγκυκλοπαίδεια www.cpedia.com, η οποία διαχωρίζει διαφορετικές έννοιες των όρων που αναζητά ο χρήστης και του επιτρέπει να εντοπίσει ποια είναι η αρχική πηγή μιας αναφοράς μεταξύ διαφορετικών συνδέσμων που την έχουν αναδημοσιεύσει.

Δείτε επίσης

www.timmp.com -ψάχνει μεταξύ 130 δισ. ιστοσελίδων

www.powerset.com – αναζητήσεις εντός της Wikipedia

www.keyboardr.com – εμφανίζει αποτελέσματα από Google, Wikipedia και Youtube μαζί

www.pipl.com – για εντοπισμό χρηστών του Διαδικτύου

e-minds ENET

Απάντηση στο «πού πήγαν τα λεφτά» του Επιχειρησιακού Προγράμματος Κοινωνία της Πληροφορίας (ΕΠ ΚτΠ) αναζητεί το υπουργείο Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας. Και η πρώτη ποσοτική καταγραφή των δαπανών του προγράμματος έδειξε ότι από το αρχικά προϋπολογισθέν ύψος του προγράμματος, τελικώς, μικρό μέρος των κονδυλίων κατευθύνθηκε σε υποδομές πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών – δηλαδή στους αρχικούς σκοπούς του προγράμματος. Αντιθέτως, τεράστια κονδύλια δαπανήθηκαν σε καταρτίσεις, σε λειτουργικές δαπάνες, στην παροχή υπηρεσιών από τρίτους και τέλος, σε μεγάλο αριθμό… portals.

Σε «νεκρές» διαδικτυακές πύλες δημοσίων υπηρεσιών και δήμων ξοδεύτηκαν περίπου 200 εκατ. ευρώ του Επιχειρησιακού Προγράμματος Κοινωνία της Πληροφορίας τα τελευταία επτά χρόνια. Περίπου 40 εκατ. ευρώ δόθηκαν για μελέτες, ενώ άλλα περίπου 50 εκατ. ευρώ δαπανήθηκαν για τη λειτουργία των υποστηρικτικών μηχανισμών υλοποίησης του προγράμματος, όπως είναι η Κοινωνία της Πληροφορίας Α.Ε. και το Παρατηρητήριο για την ΚτΠ.  Επίσης, 16 εκατ. ευρώ δαπανήθηκαν σε γραφική ύλη και συνδρομές!

Πάντως, από μια πρώτη καταγραφή προέκυψαν αρχικώς ορισμένα χρήσιμα συμπεράσματα. Στο πλαίσιο αυτό και σύμφωνα με τα στοιχεία του Παρατηρητηρίου για την Κοινωνία της Πληροφορίας, προέκυψε, για παράδειγμα, ότι περίπου 200 εκατ. ευρώ –δηλαδή σχεδόν το 1/10 του προγράμματος– ξοδεύτηκαν την περασμένη επταετία στην ανάπτυξη πυλών Διαδικτύου (portals). Στην πράξη, όπως αναφέρουν στελέχη της Δημόσιας Διοίκησης, κάθε δημόσια υπηρεσία απέκτησε κι ένα portal. Πρακτικά όμως τα περισσότερα από αυτά τα έργα θεωρούνται ήδη «νεκρά», δεδομένου ότι δεν έχει προβλεφθεί κανένας μηχανισμός ανανέωσης της διαθέσιμης πληροφορίας ή προσθήκης νέων ηλεκτρονικών υπηρεσιών.

«Αν επιχειρήσουμε να εντάξουμε τα έργα σε μια ευρύτερη κατηγορία έργων δημόσιων ή ευρύτερων δημόσιων φορέων με, πιθανότατα, απώτερο σκοπό τη δημιουργία ηλεκτρονικών υπηρεσιών προς πολίτες και επιχειρήσεις, ο προϋπολογισμός τους ανέρχεται στο 80,13% του συνόλου», αναφέρει η σχετική μελέτη. «Ωστόσο», προσθέτει, «στην πράξη η διείσδυση των ηλεκτρονικών δημοσίων υπηρεσιών παραμένει αρκετά περιορισμένη».

Καθημερινή

Να μιλήσουμε τώρα για τον κατακερματισμό πληροφορίας του υπουργείου μας. Κάθε πρόγραμμα, δράση κτλ άνοιγε το δικτυακό μαγαζάκι του… το οποίο έμενε χωρίς υποστήριξη μόλις τελείωνε η χρηματοδότηση. Δομές δε φτιάξαμε ποτέ. Σήμερα μερικά σάιτ (!) αρμενίζουν ακόμα ακυβέρνητα στο διαδίκτυο σα καραβοφάναρα…

Το θέμα είναι ότι αυτή η πρακτική συνεχίζεται και στις μέρες μας… διότι τη δόξα πολλοί εμίσησαν την απορρόφηση όμως κανείς…

Της Μάρθας Καϊτανίδη,

«Να στέκεσαι με ίσια πλάτη»: αυτή είναι η επίμονη συμβουλή που δίνουν οι μητέρες στα παιδιά τους. Και εν μέρει έχουν δίκιο, αφού η σωστή στάση του σώματος χαρίζει αυτοπεποίθηση. Οι εργαζόμενοι ωστόσο, που περνούν πολλές ώρες καθισμένοι σε μια καρέκλα μπροστά στον τον υπολογιστή, είναι προτιμότερο να παρακούσουν την μητέρα τους…

Ο λόγος; Ερευνητές από την Σκοτία και τον Καναδά διαπίστωσαν μετά από έρευνα πως η ίσια στάση πονάει την πλάτη. Στο πλαίσιο αυτό ενημέρωσαν την Εταιρεία Ραριολογίας της Βόρειας Αμερικής πως η καλύτερη στάση σώματος για εκείνους τους υπαλλήλους που κάνουν καθιστική εργασία είναι να γέρνουν πίσω την πλάτη τους κατά 135 μοίρες!

Πώς κατέληξαν σε αυτό το συμπέρασμα; Είκοσι δυο εθελοντές με «δυνατό» μυοσκελετικό σύστημα δέχτηκαν να ξαπλώσουν σε ένα νέο τύπου μαγνητικό τομογράφο πολύ πιο ευρύχωρο από τους κλασσικούς, στο νοσοκομείο «Wooden» στο Αμπερντίν. Πρόκειται για έναν τομογράφο που δεν θυμίζει σε τίποτα τον «εφιάλτη» που βιώνουν όσοι υποφέρουν από κλειστοφοβία, αφού δίνει την δυνατότητα στους ασθενείς να καθίσουν ή να σταθούν όρθιοι κατά την διάρκεια της εξέτασης.

Οι ειδικοί ζήτησαν αρχικά από τους συμμετέχοντες να γείρουν μπροστά – όπως συνήθως κάνουν οι υπάλληλοι, όταν γράφουν στον υπολογιστή η διαβάζουν ένα έγγραφο στο γραφείο. Εν συνεχεία τους είπαν να υιοθετήσουν μία πιο «χαλαρή» στάση: να γείρουν δηλαδή προς τα πίσω, κρατώντας τα πόδια τους στο πάτωμα.

Με τον τρόπο αυτό, οι ειδικοί είχαν την δυνατότητα να μελετήσουν την πίεση που δέχεται η πλάτη, ανάλογα με την στάση του σώματος. Αυτό που διαπίστωσαν, ήταν πως όταν οι εθελοντές έγερναν προς τα πίσω οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι κουράζονταν λιγότερο, ενώ παράλληλα χαλάρωναν και οι μύες και οι τένοντες.

Αντίθετα, η «σκυφτή» στάση καταπονεί και φθείρει σταδιακά την κατώτερη σπονδυλική στήλη. Το αποτέλεσμα είναι να υποφέρει η μέση!

«Η υιοθέτηση σωστής στάσης σώματος από τους υπαλλήλους γραφείου και γενικότερα από εκείνους που κάνουν καθιστική ζωή είναι πολύ σημαντικός παράγοντας για την υγεία. Είναι αποδεδειγμένο πως η πίεση που ασκείται στην σπονδυλική στήλη και στους συνδέσμους καταλήγει σε παραμόρφωση και συνεπώς σε χρόνιο πόνο», υπογραμμίζει ο dr. WaseemBashir, καθηγητής στο Τμήμα Ραδιολογίας – Ακτινολογίας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου «Alberta» στον Καναδά και υπεύθυνος της έρευνας.

Η καθιστική ζωή σε αριθμούς

Από ό,τι φαίνεται, από τα στοιχεία της Βρετανικής Ένωσης Χειροπρακτικών, ο σύγχρονος άνθρωπος περνά πολλές ώρες καθισμένος σε μία καρέκλα ή στον καναπέ, γεγονός που κάνει τους ειδικούς να εφιστούν την προσοχή των πολιτών!

-Το 32% των Άγγλων περνούν την μισή τους μέρα καθισμένοι σε μία καρέκλα ( 10 ώρες κατά μέσο όρο)

-Οι μισοί υπάλληλοι παραμένουν καθισμένοι στο γραφείο τους και κατά το μεσημεριανό διάλειμμα

-Τα 2/3 των ανθρώπων, όταν επιτέλους φθάνουν στο σπίτι τους μετά από μία κοπιαστική ημέρα στο γραφείο, κάθονται στον καναπέ για να ξεκουραστούν…

Τα Νέα

http://news.bbc.co.uk/

www.livescience.com

Η Μαρία Χούκλη προλογίζει το βιβλίο του Αριστείδη Ρωμανού Μικρό ερμηνευτικό Λεξικό της ξύλινης γλώσσας που κυκλοφορεί στις 7 Ιουλίου από τις εκδόσεις Ποταμός.

«Στρατηγέ, τι γυρεύεις στη Λάρισα, εσύ ένας Υδραίος;» Από πού κι ως πού ένας πολεοδόμος –έστω με την αξιοσύνη του συγγραφέα του ανά χείρας λεξικού– αναλαμβάνει να στηλιτεύσει τον μιντιακό λόγο;
Λύσαμε δηλαδή όλα τα ζητήματα της αναρχίας και της αυθαιρεσίας του ελληνικού άστεως, οπότε να δούμε τι γίνεται και με την εξαθλίωση της γλώσσας; Εύλογη σκέψη ανθρώπου των ΜΜΕ, μη αθώου του αίματος.

Θα μου πείτε βεβαίως ότι δεν υπάρχει κατοχυρωμένο μονοπώλιο στο ενδιαφέρον για τον εκφερόμενο δημόσιο λόγο. Όσοι πιστοί προσέρχονται. Αφήστε που στην περίπτωση του εν λόγω «πιστού» τα Illegal Settlements είναι ειδικότητά του. Γιατί εντέλει ο ξύλινος λόγος μοιάζει πολύ με την κακή δόμηση. Όπως έγιναν άσχημες οι πόλεις μας με την υποψία πεζοδρομίων, τις μπετοναρισμένες πλατείες, τους ακάλυπτους, τους ημιυπαίθριους, τις σοφίτες-περιστερεώνες και τα πλέι ρουμ, έτσι γελοιοποιείται η γλώσσα με τις «καταθέσεις ψυχής», τις συνεχείς πτώσεις «από τα σύννεφα», τους «υψηλούς τόνους» και το διαρκές «σοκ του πανελληνίου», τον άνευ ονόματος «25χρονο δράστη», το «ανθρωποκυνηγητό των αδίστακτων ληστών» και το «θρίλερ με τον μικρό Άλεξ» που τάισαν αμέτρητες τηλε-ώρες. Τα απεχθανόμαστε, αλλά τα ανεχόμαστε και στις δύο περιπτώσεις.

Ως εκεί καλά. Αλλά ο συγγραφέας με το παρόν λεξικό προχωράει ένα βήμα παραπέρα: δεν αρκείται στη σταχυολόγηση των ξύλινων εκφράσεων. Τις συνοδεύει και με τη μομφή ότι «… αποτελούν βασικό εργαλείο της συντελούμενης αλλοίωσης του σκοπού των ΜΜΕ και συγκεκριμένα της μετατροπής τους από μέσα Ενημέρωσης σε μέσα Επηρεασμού». Μας θυμίζει ότι η γλώσσα, οι λέξεις δεν είναι κενές ιδεολογικού φορτίου. Το Medium, μας λέει, γίνεται «υπηρεσία νοήματος», γίνεται Remedium που μειώνει την πολυπλοκότητα του κόσμου. Γίνεται πλοηγός μας σε έναν ρευστό κόσμο, με φράσεις-κλειδιά που επιτρέπουν την ανάγνωση της κυρίαρχης αφήγησης.
Ποιος προλαβαίνει να επαληθεύσει, ποιος προλαβαίνει να σκεφτεί και να επεξεργαστεί όσα άκουσε; Χρειάζεται έναν τυφλοσούρτη, έναν σκελετό πεποιθήσεων και επιθυμιών για να τα βγάλει πέρα στον ακατανόητο περίγυρο. Με την ξύλινη γλώσσα –αυτόν τον μηρυκασμό στερεοτύπων– μπορεί ο κόσμος μας να γίνεται α-νόητος, άνευ ουσιαστικού νοήματος, αλλά η επανάληψή της προσφέρει ασφάλεια. Ό,τι δηλαδή μας στερεί η πόλις.
Άρα ένας πολεοδόμος είναι απολύτως κατάλληλος για αυτήν τη δουλειά. Και σας βεβαιώ ότι το κάνει με κέφι και πολύ χιούμορ. Θα το απολαύσετε.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Σε όσους τυχόν αναρωτηθούν αν κάποιος που εργάζεται στην τηλεόραση, όπως η υπογραφόμενη, νομιμοποιείται –ούσα μέρος του προβλήματος– να καταγγέλλει το πρόβλημα, απαντώ: ο Άγγλος ποιητής, Γουίλφρεντ Όουεν, ο οποίος πέθανε νέος στα χαρακώματα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, πήγε στον πόλεμο όχι γιατί συμφωνούσε, αλλά για να έχει το δικαίωμα να τον κατακεραυνώσει. Συνεργάστηκε με ό,τι αποδοκίμαζε για να αποδοκιμάζει εκείνο με το οποίο συνεργάστηκε. Στο ένα χέρι το μυδράλιο και στο άλλο το mea culpa, έγραψε.

protagon

Έκκληση στους χρήστες του Ίντερνετ να βοηθήσουν για τον εντοπισμό εκατοντάδων καταζητουμένων σε όλο τον κόσμο απηύθυνε η Ιντερπόλ, στο πλαίσιο της μεγάλης επιχείρησής της «Infra-Red».

«Είναι πιο πιθανό να αναγνωρίσει κάποιος έναν από τους φυγάδες σε ένα δίκτυο κοινωνικής δικτύωσης ή σε ένα φόρουμ συζητήσεων παρά στον δρόμο», επισήμανε ο Κοξ, ζητώντας από τους χρήστες του Ιντερνετ να ενημερώνουν την Ιντερπόλ, άσχετα
με τον τρόπο που απέκτησαν τις πληροφορίες τους.

Τα Νέα

Συμβουλές για την ασφαλή πλοήγηση σε ιστοσελίδες αγοράς αεροπορικών και ακτοπλοϊκών εισιτηρίων κατά την θερινή περίοδο, έδωσε το δίκτυο Saferinternet.gr του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου.

Διαβάστε περισσότερα στα Νέα

«Η Υδρα των πουλιών» αποτελεί ένα άλμπουμ σταθμό για την ελληνική μουσική. Eίναι η πρώτη φορά που επιχειρείται μελοποίηση ποιημάτων του κορυφαίου Έλληνα σουρεαλιστή ποιητή και ζωγράφου Νίκου Εγγονόπουλου, σε επίπεδο ολόκληρου άλμπουμ. Παράλληλα πρόκειται και για το πρώτο άλμπουμ του Δημήτρη Πουλικάκου εδώ και 35 χρόνια. Το εγχείρημα για τη δημιουργία του άλμπουμ τόλμησε ένας από τους πλέον δραστήριους και ευρηματικούς δημιουργούς της εποχής μας – ο Socos των Socos & The Live Project Band. O Socos ξεπερνάει τις όποιες δυσκολίες μελοποίησης παρουσιάζει ο Εγγονόπουλος, ενώ ο Πουλικάκος ξαφνιάζει με την ερμηνεία του, που ενώ διατηρεί το αναγνωρίσιμο προσωπικό του ύφος εντούτοις ακούγεται απίστευτα φρέσκος. Κι ένα δείγμα:

Συνέντευξη του Πουλικάκου στο Βήμα