Terra Computerata

Είναι αυτός, ο «Ηδονικός Ελπήνωρ», που δίνει τον τίτλο της νέας έκθεσης του Γιάννη Ψυχοπαίδη, η οποία εγκαινιάζεται το ερχόμενο Σάββατο στον Πόρο. Τίποτα, βεβαίως, δεν είναι τυχαίο. Η έκθεση αναφέρεται στο δεύτερο και μεσαίο μέρος του ποιήματος «Κίχλη», το οποίο έγραψε ο Σεφέρης το 1946 στον Πόρο, στη βίλα «Γαλήνη», ακριβώς απέναντι από την γκαλερί Citronne όπου ο καλλιτέχνης εκθέτει τη νέα του δουλειά. «Πρόκειται επί της ουσίας για ένα “ξαναδιάβασμα” του Σεφέρη» μας λέει ο Γιάννης Ψυχοπαίδης. «Πριν από ακριβώς 20 χρόνια, όταν ζούσα στις Βρυξέλλες, είχα πρωτοσυνομιλήσει με τους στίχους του ποιητή δημιουργώντας τις σειρές “Αγγελικό και μαύρο φως” και “Ανθη της πέτρας”, οι οποίες παρουσιάστηκανμάλιστααπό τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Σήμερα, 20 έτη μετά, που λέει και ο Δουμάς, η ευκαιρία είναι μοναδική να δω πώς μετέφρασα τότε αυτά τα έργα και πώς η νέα πραγματικότητα μου δημιουργεί διαφορετικούς τρόπουςέκφρασης».

Τι διαπιστώνει ο κατά δύο δεκαετίες ωριμότερος σήμερα καλλιτέχνης; «Οτι μπορεί ο πυρήνας της έμπνευσης να παραμένει ο ίδιος, πολλά όμως έχουν αλλάξει. Διαπιστώνω βασικές διαφορές στον εαυτό μου τότε σε σχέση με τώρα, μια και η καινούργια μου δουλειά δίνει μια ευκαιρία για ένα εσωτερικό ξανακοίταγμα, μια αποκαλυπτική ενδοσκόπηση. O Σεφέρης, βλέπετε, είναι μεταξύ όσων επηρέασαν σε πολύ μεγάλο βαθμό τους καλλιτέχνες της γενιάς μου. Και ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε το έργο του είναι δηλωτικός για εμάς τους ίδιους». Για τον Γιάννη Ψυχοπαίδη μοιάζει γοητευτικό το πώς εμπλέκονται στον Πόρο ο πραγματικός και ο ποιητικός χρόνος. «Το σπίτι υπάρχει, βρίσκεται απέναντί μας, είναι τόσο ζωντανό» λέει. Πριν από περίπου ενάμιση χρόνο, όταν τον προσέγγισαν οι άνθρωποι της γκαλερί, αναρωτήθηκε τι θα μπορούσε να εκθέσει στο νησί. «Οταν ξεκαθάρισα μέσα μου ότι το αντικείμενο πρέπει να είναι αυτό, ξεκίνησα και πάλι την ανάγνωση. Αποτέλεσμα, 45 έργα (ακουαρέλες και χρωματιστά μολύβια στο χαρτί) που “μεταφράζουν” τον σεφερικό Ελπήνορα».

Η συλλογή του 2010 αποτελεί συνέχεια της προ εικοσαετίας δουλειάς του Ψυχοπαίδη πάνω στο ίδιο θέμα, με την έννοια ότι δίνει την ευκαιρία στον θεατή να δει πώς πραγματεύεται ο καλλιτέχνης την ίδια θεματολογία δύο δεκαετίες αργότερα. Γι΄ αυτό και οι δύο διαφορετικές συλλογές λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία.

ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΟΤΕ
η Γκαλερί Citronne, Παραλία Πόρου, τηλ. 2298022.401, www. citronne. com η Από 3 Ιουλίου έως 5 Σεπτεμβρίου
www.tovima.gr

Η Φινλανδία έγινε η πρώτη χώρα στον κόσμο που κατοχυρώνει με τον πιο επίσημο τρόπο την πρόσβαση στο Διαδίκτυο ως θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα, δίπλα σε άλλα δικαιώματα όπως η μόρφωση, η περίθαλψη και η ασφάλεια.

Ετσι, από χθες, όλοι οι φινλανδοί πολίτες δικαιούνται να έχουν πρόσβαση σε βασικές παροχές Διαδικτύου και μάλιστα δωρεάν. Οι ευρυζωνικές συνδέσεις θα είναι τουλάχιστον 1 Μbps και θα δίνονται ως κρατικές παροχές, έτσι ώστε να μη χρειάζεται ο κάθε Φινλανδός να κάνει ο ίδιος συμβόλαιο με έναν πάροχο. Ολες οι φινλανδικές εταιρείες τηλεφωνίας και Ιnternet υποχρεούνται να συνδέσουν με τον ειδικό εξοπλισμό όλα τα σπίτια της χώρας, ακόμη και εκείνα που βρίσκονται εντός της ακριτικής αρκτικής ζώνης. Μάλιστα επειδή η ταχύτητα του 1 Μbps είναι κατά γενική ομολογία χαμηλή, ο σχετικός νόμος προβλέπει την αύξηση στα 100 Μbps ως το 2015.

«Πιστεύουμε ότι γίναμε η πρώτη χώρα στον κόσμο που κάναμε δικαίωμα την πρόσβαση στο Ιnternet υψηλής ταχύτητας» δήλωσε ο διευθυντής της υπηρεσίας δικτύων επικοινωνίας του υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών Ολι Πέκα Ραντάλα, προσθέτοντας ότι η Φινλανδία ήταν η πρώτη χώρα που τροποποίησε πέρυσι τον νόμο της για την αγορά των επικοινωνιών ώστε η επαρκής πρόσβαση στο Διαδίκτυο να γίνει καθολική υπηρεσία στη χώρα, όπως το τηλέφωνο και το ταχυδρομείο.

«Η φινλανδική κυβέρνηση θεωρεί την πρόσβαση στο Διαδίκτυο μέρος της καθημερινής ζωής. Δεν ωφελεί μόνο την ψυχαγωγία μας. Η Φινλανδία έχει εργαστεί σκληρά προκειμένου να αναπτύξει μια κοινωνία πληροφόρησης, αλλά πριν από δύο χρόνια συνειδητοποιήσαμεπως δεν έχουν όλοι πρόσβαση στο Ιnternet» δήλωσε η υπουργός Επικοινωνιών Σούβι Λίντεν. Η σκανδιναβική χώρα αποτελεί το πλέον τρανταχτό παράδειγμα πρόσβασης στο Διαδίκτυο, αφού εκτιμάται ότι το 96%(!) του πληθυσμού της είναι ήδη online. Οι αξιωματούχοι του υπουργείου Επικοινωνιών υπολογίζουν ότι μόλις 4.000

νοικοκυριά έχουν παραμείνει δίχως πρόσβαση στην ευρυζωνικότητα. Εξάλλου σχετικά ήπια είναι και η πολιτική των Φινλανδών σχετικά με τον παράνομο («πειρατικό») διαμοιρασμό μουσικών ή άλλων αρχείων. «Οι πάροχοι θα στέλνουν προειδοποιητικές επιστολές σε όσους παρανομούν,αλλά δεν σκοπεύουμε επ΄ ουδενί να διακόψουμε τη σύνδεσή τους» καταλήγει η κυρία Λίντεν. Το παράδειγμα της Φινλανδίας αναμένεται να ακολουθήσει μέσα στο 2012 και η Βρετανία, η κυβέρνηση της οποίας έχει δεσμευτεί ότι θα παράσχει σύνδεση τουλάχιστον 2 Μbps σε όλα τα νοικοκυριά της χώρας.
www.tovima.gr

Μια καλοκαιρινή ημέρα, πριν από τέσσερα χρόνια, ο 55χρονος Δημοσθένης Κ., καθηγητής Φυσικής σε δημόσιο λύκειο, συνειδητοποίησε ότι είχε φτάσει σε αδιέξοδο. Επειτα από πολυετή καριέρα στον χώρο της Εκπαίδευσης σταμάτησε να αισθάνεται ότι προσφέρει. Εψαχνε για κάτι καινούργιο. Την ίδια περίοδο κοινωνικές αναταραχές, εντάσεις, διεκδικήσεις είχαν τοποθετήσει τον μαθητή στο περιθώριο της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Το πρόβλημα ήταν γνωστό. Πώς να βελτιώσεις την ποιότητα της Εκπαίδευσης σε ένα σύστημα όπου οι δάσκαλοι και οι καθηγητές δεν αξιολογούνται με κανέναν τρόπο και η αριστεία αφήνεται στην καλή διάθεση του διδάσκοντος; « Τι κάνει έναν καλό δάσκαλο σήμερα;» α ναρωτιέται ο 55χρονος εκπαιδευτικός. «Ενα πτυχίο, μια εξωστρεφής προσωπικότητα και ο ενθουσιασμός; ». Η απάντηση δεν είναι αυτονόητη. Ομως, παρ΄ ότι το εκπαιδευτικό οικοδόμημα της χώρας δεν δείχνει γερό, ο καθηγητής Φυσικής ξέρει ότι η διάθεση υπάρχει. Οσα είδε τα προηγούμενα χρόνια στα σχολεία όπου εργάστηκε δείχνουν ότι η πλειονότητα των εκπαιδευτικών νοιάζεται για τους μαθητές. Πώς όμως αυτό μπορεί να «μετρηθεί»;

Ο 55χρονος εκπαιδευτικός προσπάθησε να βρει τον δρόμο του στα προγράμματα επιμόρφωσης που εξαγγέλθηκαν την τελευταία δεκαετία, τα οποία όμως σχεδόν ποτέ δεν λειτούργησαν σε οργανωμένο επίπεδο. Οπως διαπίστωσε, εκτός από τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς, διάθεση δεν είχε ούτε το κράτος. Οι δάσκαλοι και οι καθηγητές ήθελαν να επιμορφωθούν, αλλά τα κονδύλια που προβλέπονταν για τα προγράμματα αυτά χάνονταν κάπου… στον δρόμο. Επιπλέον κανένας υπουργός Παιδείας παρ΄ ότι ξεκινούσε τη θητεία του με την εξαγγελία της επιμόρφωσης δεν την εφάρμοζε πραγματικά, εκτός από το να αλλάζει επωνυμία, κτίρια και ηγεσία στον περίφημο οργανισμό επιμόρφωσης.

Τα προβλήματα όμως εξακολουθούσαν να υπάρχουν. Στη σχολική τάξη δεν ήταν μια ή δυο οι φορές όπου ένας μαθητής αρνιόταν να παρακολουθήσει το μάθημα και ο δάσκαλός του δεν είχε την υπομονή να αναζητήσει το πρόβλημα και να επικοινωνήσει μαζί του, αλλά προτιμούσε να φωνάξει, να απειλήσει ή και να τον πετάξει έξω από το μάθημα. Είχε δει πολλές φορές μαθητές να εισβάλλουν σε σχολικές τάξεις και να διακόπτουν το μάθημα παρουσιάζοντας αυθόρμητα χάπενινγκ, επειδή κανένας δεν μπορούσε να ελέγξει την ενεργητικότητά τους και να τη διοχετεύσει κατάλληλα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν ο γιος του καλύτερού του φίλου, ο οποίος μαράζωνε επί χρόνια μέσα σε μια σχολική τάξη ελληνικού γυμνασίου, για να διαπιστωθεί τελικά σε μια κατασκήνωση που είχε πάει σε σχολείο της Αμερικής για να εξασκήσει τα αγγλικά του ότι ήταν μαθηματική ευφυΐα. «Θυμάμαι ακόμη συναδέλφους μου να κοιτούν το ρολόι τους και να αναρωτιούνται πότε θα έρθει η ώρα για να φύγουν…» λέει ο ίδιος.

Εφέτος ένας νέος θεσμός εξαγγέλθηκε και μένει να διαπιστωθεί εάν θα αλλάξει την ελληνική νοοτροπία στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Από την ερχόμενη σχολική χρονιά κάθε νέος εκπαιδευτικός θα αποκτήσει έναν μέντορα, ο οποίος θα τον παρακολουθεί, θα τον καθοδηγεί, θα τον διορθώνει. Πρόκειται για εκπαιδευτικό της ίδιας ειδικότητας, που θα καθοδηγεί και θα συμβουλεύει τον δόκιμο νηπιαγωγό, δάσκαλο ή καθηγητή την πρώτη περίοδο των δύο ετών πριν μονιμοποιηθεί. Ο μέντορας θα εκφράζει και την κρίσιμη γνώμη στο τέλος της πρώτης διετίας για το αν ο εκπαιδευτικός θα τοποθετηθεί σε θέση διοίκησης ή σε σχολική τάξη.

Ο θεσμός εφαρμόζεται ήδη επί χρόνια με επιτυχία στον χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης, όπου οι παλαιότεροι εκπαιδευτικοί αναλαμβάνουν την «καθοδήγηση» των νεοτέρων. Το πρόβλημα του εκπαιδευτικού συστήματος βέβαια, όπως λένε δάσκαλοι και καθηγητές, δεν είναι μόνο οι νέοι διδάσκοντες, που έχουν συνήθως όρεξη και ενθουσιασμό, αλλά συχνά οι παλαιότεροι, μόνιμοι συνάδελφοί τους, που φτάνουν να παραμελούν τα καθήκοντά τους.

Πάντως οι θεσμοί της επιμόρφωσης και της αξιολόγησης αποτελούν προτεραιότητα για το υπουργείο Παιδείας και η ηγεσία του φιλοδοξεί αυτή τη φορά να τους κάνει αναπόσπαστο μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Κάτι τέτοιο άλλωστε θα δώσει νέους στόχους σε εκπαιδευτικούς όπως ο 55χρονος Δημοσθένης, που δηλώνει ότι θα επιδιώξει την εκλογή του σε θέση μέντορα.

Ο θεσμός του μέντορα βέβαια δεν αντιμετωπίζεται με «καλό μάτι» από πολλούς εκπαιδευτικούς, οι οποίοι βλέπουν πίσω από την εφαρμογή του μια μέθοδο «τιμωρητικής» αξιολόγησης, στα πρότυπα του παλιού επιθεωρητή. Η Ομοσπονδία των Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ) ήδη εκφράστηκε ενάντια στον θεσμό, ενώ πολλοί δάσκαλοι και καθηγητές θα προσπαθήσουν την επόμενη σχολική να βάλουν τον νέο νόμο στο «πάγο» αρνούμενοι να συνεργαστούν με τους μέντορες. « Πρόκειται για απαράδεκτο θεσμό » λέει η καθηγήτρια σε σχολεία της περιοχής Ευρυτανίας κυρία Φωτεινή Πανοπούλου. « Δεν πρόκειται για μέντορα,αλλά για μια μορφή αξιολόγησης και έναν τρόπο να κριθούν οι νεοδιόριστοι συνάδελφοί μας. Εμείς έτσι κι αλλιώς πάντα καθοδηγούσαμε τους νεοδιόριστους.Εγώ δεν θα δεχόμουν ποτέ να παίξω αυτό τον ρόλο » καταλήγει.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΜΕΝΤΟΡΑ
Μόνιμος εκπαιδευτικός με διδακτική εμπειρία, τυπικά προσόντα (παιδαγωγική κατάρτιση, επιστημονική παρουσία, επάρκεια στη χρήση και διδακτική αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών, συμμετοχή σε καινοτόμα προγράμματα).

Τουλάχιστον πέντε έτη πραγματικής διδακτικής εμπειρίας.

Ασκηση διδακτικών καθηκόντων κατά τα δύο προηγούμενα σχολικά έτη από την υποβολή της αίτησής του.

Γνώση της σχολικής κουλτούρας και των ιδιαίτερων συνθηκών άσκησης του εκπαιδευτικού έργου στην περιοχή εργασίας του νεοδιοριζόμενου.

 Ικανότητα επικοινωνίας, ευχέρεια λόγου, ικανότητα συνεργασίας, διαπραγμάτευσης, διαχείρισης του άγχους, υπομονή, υπευθυνότητα.

 Οι μέντορες απαλλάσσονται από το 15% έως 30% του διδακτικού και του εργασιακού τους ωραρίου, ανάλογα με τον αριθμό των νέων εκπαιδευτικών.

www.tovima.gr