Terra Computerata

Στη χτεσινή ανάγνωση ποιημάτων του Τίτου Πατρίκιου υπήρξαν και κάποια παραλειπόμενα. Στη μέση περίπου της εκδήλωσης κάποιοι ηλικιωμένοι σκανδαλίστηκαν από τις ποιητικές περιγραφές του γυναικείου σώματος και αποχώρησαν με μία σχετική χλαπαταγή. Στο τέλος της εκδήλωσης ακολούθησε συζήτηση. Ενας μαθητής, που εκτελούσε χρέη οπερατέρ της εκδήλωσης, πήρε θάρρος προς το τέλος και ρώτησε τον ποιητή πως τοποθετείται απέναντι στο φιλολογικό ερώτημα “τι θέλει να πει ο ποιητής” με το οποίο προσεγγίζονται τόσα έργα στο μάθημα της λογοτεχνίας. Ο Τίτος Πατρίκιος απάντησε διπλωματικά ότι βρίσκει γοητευτικό να δίνονται πολλαπλές ερμηνείες σε λογοτεχνικά έργα. Είπε ακόμη ότι μόνο τα μεγάλα έργα έχουν αυτήν την τύχη, δηλαδή να τα επισκέπτονται γενεές επί γενεών και να ανακαλύπτουν πάντα νέα πράγματα χάρη σε αυτά. Εφερε μάλιστα ένα παράδειγμα που διάβασε στη Le Monde για τη βράβευση τριών γραπτών εξετάσεων του Μπακαλορεά στη φιλοσοφία. Ηταν τόσο διαφορετικά μεταξύ τους αλλά τόσο φρέσκα που αναρωτιόσουν αν οι συγγραφείς τους ήταν δεκαοκτάχρονα παιδιά.

Η σύγκριση ήρθε αυτόματα στο μυαλό μου με τα δικά μας γραπτά που διορθώνονται με αντιπαραβολή σε σχέση με το μοναδικό σχολικό εγχειρίδιο και φυσικά οι τυχόν ερμηνείες που ξεφεύγουν από τη νόρμα τιμωρούνται με αφαίρεση μονάδων. Επαγγελματική διαστροφή.

Η φωτό από την εκδήλωση.

Ανατομία μιας σκηνής. Οι NY Times εγκαινίασαν μία νέα στήλη στην κατηγορία “κινηματογράφος” όπου οι σκηνοθέτες σχολιάζουν σκηνές των ταινιών τους.

NY Times

Ο Τίτος Πατρίκιος χτες το βράδυ διάβασε ποιήματά του στο προαύλιο της Αγίας Τριάδας στην Ανω Σύρο. Τον ποιητή συνόδευσε με το φλάουτό της η Κερασία Κασαρτζή.

Ο ποιητής μας φιλοδώρησε πέρα από τις αναγνώσεις γνωστών του ποιημάτων και με την ανάγνωση ενός ανέκδοτου ποιήματος του με τίτλο “Υμνώ το σώμα”.

Το ποίημα αναπτύσσεται σε επτά μέρη με τη μέθοδο της αντίστιξης.

Ενα απόσπασμα από το πρώτο μέρος:

Υμνώ το σώμα
που υψώνεται σα μίσχος
σώμα γυναίκας
που γοργά ή νωχελικά
κινείται
που ανθίζει
και το χειμώνα ακόμη
σε ρόδινη φρέσκια σάρκα
που δίνει τις δικές του προσταγές
για αέναες επιθυμίες
για σμίξιμο και συνευρέσεις
με ένα άλλο σώμα.

Υμνώ και το κουρασμένο σώμα
της γυναίκας
το λυγισμένο από το μόχθο
κάθε μέρας
το φυραμένο
με στεγνωμένους χυμούς
το σώμα
που το απειλεί η ακινησία
το φοβισμένο από την ηλικία,
την αρρώστια,
που ενώ ξέρει
πως τελικά νικάει ο θάνατος
δεν παραδίνεται άνευ όρων
στη φθορά.

Βιογραφικά του συγγραφέα 

Και με την κατάλληλη γκραν-γκινιόλ μουσική υπόκρουση. Ευτυχώς που οι σύμβουλοι της υπουργού δεν το έχουν εντοπίσει ακόμα γιατί αλίμονό μας…