Το Firsthand είναι μια μικρή αλλά καταλυτική προσθήκη στην μπάρα των εργαλείων του Mozilla Firefox ή του Google Chrome. Αφότου εγκατασταθεί, φέρνει αυτόματα σε κάθε ιστοσελίδα στην οποία περιηγούμαστε μικρά εικονίδια «t» που παραπέμπουν σε λογαριασμούς twitter ανθρώπων, εταιρειών, οργανισμών κ.ά. που αναφέρονται στο κείμενο. Το δοκιμάσαμε και είδαμε αναρτήσεις στεγνές από συνδέσμους να αποκτούν άλλο ενδιαφέρον.
www.kosmix.com/labs/firsthand
Αρχείο για 25 Ιουλίου, 2010Ιούλ
25
2010
 
Από πρώτο χέριΑναρτήθηκε από terracomputerata στο twitter, web 2.0, Διαδίκτυο, με ετικέτες: firsthand, utilityΙούλ
25
2010
Posterous εναντίον TumblrΑναρτήθηκε από terracomputerata στο blogs, web 2.0, Διαδίκτυο, με ετικέτες: Posterous, Tumblr
Και οι δύο πλατφόρμες κατατάχθηκαν στην κατηγορία micro-blogging (όπως είναι π.χ. το Twitter), που γενικά σημαίνει αναρτήσεις μικρότερου μεγέθους αλλά και περιορισμένη συνολική χωρητικότητα του μπλογκ. Τα χαρακτηριστικά αυτά προσπαθεί πλέον να τα υπερβεί το Posterous, που τις τελευταίες δύο εβδομάδες προσκαλεί τους χρήστες άλλων κοινωνικών μέσων να μεταφέρουν εκεί το περιεχόμενο των μπλογκ και των φωτογραφικών τους άλμπουμ. Η σχετική καμπάνια παροτρύνει τους χρήστες να δοκιμάσουν την αυτόματη μεταφορά των αναρτήσεών τους από τον Blogger (τα μπλογκ με κατάληξη blogspot.com), το WordPress, το TypePad, το Flickr, το TwitPic και αρκετά από τα δημοφιλέστερα άλλα κοινωνικά μέσα, που προστίθενται διαδοχικά στη λίστα του posterous. com/ switch. Η αρχική ιστοσελίδα (το μπλογκ ή το άλμπουμ) δεν καταργείται και ο χρήστης μπορεί να επιστρέψει σε αυτήν. Το Posterous, όμως, προφανώς στοιχηματίζει ότι θα καταφέρει να κερδίσει πολλούς από εκείνους που θα δοκιμάσουν τις υπηρεσίες του. Υπόσχεται, μάλιστα, πως σταδιακά θα επεκτείνει τη χωρητικότητα από 1 GB σε όσο χρειάζεται ο καθένας, κατά το πρότυπο του Gmail. Οι αναρτήσεις εκεί γίνονται αυτόματα με την αποστολή email, στο οποίο εκτός από κείμενο μπορούν να περιλαμβάνονται φωτογραφίες, ηχητικά αρχεία, links, αρχεία (doc, pdf, ppt) και βίντεο. Το Tumblr εξακολουθεί να επενδύει σε αυτό που εκτιμά το κοινό του: τα καλαίσθητα template ανάμεσα στα οποία μπορεί να επιλέξει την εμφάνιση κάθε μπλογκ (www.tumblr. com/themes). Προσφέρει και αυτό εύκολες αναρτήσεις μέσω κινητού και email και τις κατατάσσει σε έτοιμες φόρμες: κείμενο, φωτογραφία, απόσπασμα μιας ομιλίας («quote»), συνδέσμους, chats, ηχητικά ή βίντεο. Ο απλούστερος τρόπος, όμως, είναι από την ίδια την πλατφόρμα, κάνοντας κλικ στο επιθυμητό είδος της ανάρτησης από το «dashboard». Επιτρέπει σε κάθε χρήστη να παρακολουθεί τα μπλογκ άλλων στο Tumblr σε πραγματικό χρόνο, να αναδημοσιεύει αναρτήσεις που του άρεσαν προσθέτοντας σχόλια ή να ψηφίζει τις αγαπημένες του (κλικ στο εικονίδιο-καρδιά «like»). Η δυνατότητα αυτή επιτρέπει σε ολιγομελείς κοινότητες ή παρέες να μοιράζονται περιεχόμενο μεταξύ τους (κάνοντας «follow» ο ένας τον άλλο), κρατώντας το απόρρητο -αν θέλουν- από την υπόλοιπη κοινότητα του Tumblr. Ιούλ
25
2010
Σχετικά με τα βήματα της ανάγνωσηςΑναρτήθηκε από terracomputerata στο βιβλίο, κοινωνία, με ετικέτες: ανάγνωση, περπάτημα Ετσι το περπάτημα, ως ανάγνωση του κόσμου, διευκόλυνε τις αντηχήσεις του ψυχισμού, αξιοποιούσε ένα εφευρετικό πηγαινέλα από τη μία εντύπωση στην άλλη. Η σταδιακή διείσδυση στο μυστήριο του περιβάλλοντος χώρου δεν μπορούσε να συντελεστεί μόνο με τα μάτια, δίχως τη βοήθεια των ποδιών, δίχως τον ευχάριστο καιροσκοπισμό τους, δίχως τη ράθυμη υπακοή στη γλώσσα της τυχαίας κίνησης – η λειτουργία των ποδιών ισοδυναμούσε με το πέρασμα από τη μία παράγραφο στην επόμενη. Εφόσον ο κόσμος ήταν ένα κείμενο, εφόσον ήταν το Liber Mundi για το οποίο μας μιλούσαν οι αρχαίοι, τα πόδια ύφαιναν την ύπαρξη μέσα στην αναλώσιμη χρονικότητα εκείνου του κόσμου, καλλιεργώντας την κλίση προς μιαν αέναη αλλαγή του βιώματος, άρα προς την αιωνιότητα (που είναι κυκλική), ενώ ταυτόχρονα παρέμεναν τα όργανα του εφήμερου. Διότι τα πόδια δεν ήταν χέρια, ούτε δημιουργούσαν, ήταν οδηγοί ματιών. Αφηναν χνάρια στην άμμο, σημάδια μιας διέλευσης που ο χρόνος ακύρωνε για να τα ανανεώσει αμέσως μετά, όπως συμβαίνει με το ξεφύλλισμα ενός μυθιστορήματος. Τα πόδια ρύθμιζαν τις μεταβολές της διάθεσης αγγίζοντας τη γη με την αθέλητη ειλικρίνεια, και συνάμα την καχυποψία, ενός αναγνώστη που τα μάτια του βαδίζουν, τρέχουν, στρίβουν, σταματούν και ξαναρχίζουν. Σαν να λέμε ότι ο περίπατος ήταν η παιδεία μας. Εκτοτε, απομακρυνόμενοι απ’ τις εστίες των θεσμών και των νοημάτων που γαλούχησαν το κοινωνικό υποκείμενο ίσαμε τις εσχατιές του νεωτερικού σύμπαντος, βρεθήκαμε να κάνουμε τα τελευταία βήματα της Ιστορίας. Αναπόφευκτα, είχε έρθει η εποχή που οι άνθρωποι έπαψαν να περπατούν συνειδητά και, προς στιγμήν, αφοσιώθηκαν στον φθορισμό της μικρής οθόνης, σ’ αυτή την παθητική εκμετάλλευση των πλεονεκτημάτων που υπόσχονταν οι παραισθήσεις -οι άνθρωποι εγκαταλείφθηκαν οικειοθελώς σε μια ζωή όπου η επεξεργασία των στοιχείων της αντίληψης δεν απαιτούσε καμία δαπάνη, ούτε σκέψης, ούτε συγκίνησης, ούτε σωματικής ενέργειας· έπαψαν να διαβάζουν, είτε βιβλία, είτε τοπία, είτε τη μοίρα και περίμεναν την ανάσταση των νεκρών μέσω βίντεο. Ο αληθινός αέρας, τα χρώματα του φωτός που περιέβαλλε κάθε ξεχωριστή έκπληξη, οι συναισθηματικοί ελιγμοί, τα σταυροδρόμια των αποφάσεων και οι ευωδίες της ύλης που συσσωρεύονταν στην αγορά -όλες αυτές οι συμβολικές ανταλλαγές τους άφηναν απαθείς. Ιούλ
25
2010
Αντίο φοιτητική ζωή λόγω της κρίσηςΑναρτήθηκε από terracomputerata στο κοινωνία, οικονομία, με ετικέτες: κρίση, φοιτητική ζωή
Το κόστος Τη σχετική εμπειρία ζει η κ. Ρ. Γ. από την Πάτρα. Η ίδια είναι εκπαιδευτικός και ο σύζυγός της ιδιωτικός υπάλληλος. Η κόρη τους ολοκλήρωσε το τρίτο έτος των σπουδών στον Πύργο και ο γιος τους το πρώτο έτος στην Αθήνα. «Είναι πολύ πιο δύσκολο απ’ ό, τι περιμέναμε», λέει σε τηλεφωνική της επικοινωνία με την «Κ». «Χοντρικά, απαιτούνται περίπου 2.000 ευρώ τον μήνα». Και πώς «βγαίνουν»; «Ας είναι καλά οι… γιαγιάδες. Ως οικογένεια, παλεύουμε μεταξύ οικονομίας και αξιοπρέπειας, με την αξιοπρέπεια να παρουσιάζει πτωτικές τάσεις». Διαβάστε το άρθρο του Κώστα Oνισένκο και της Iφιγένειας Διαμάντη στην Καθημερινή |
|
Άρθρα (RSS)