Terra Computerata

310,8 εκατομμύρια βιβλία δανείστηκαν πέρυσι, 2009, οι Βρετανοί από βιβλιοθήκες (δημοτικές, κυρίως) σε όλη τη χώρα. Ετσι, για πρώτη φορά εδώ και μία 10ετία, σημειώθηκε αύξηση, έστω κατά 1%, σε έναν «τομέα» που τα τελευταία χρόνια είχε πάρει την κατηφόρα. Το γεγονός, όπως διαβάσαμε στην «Γκάρντιαν», οφείλεται στην οικονομική κρίση, που έχει κάνει πολύ κόσμο να επιστρέψει ξανά στο διάβασμα, και επειδή όλο και περισσότεροι αναγνώστες δεν έχουν χρήματα να αγοράσουν βιβλία, τα δανείζονται.

ΕΝΕΤ

«To πρόβλημα με την παραβίαση της νομοθεσίας για τα προσωπικά δεδομένα στο Διαδίκτυο είναι ότι σπάνια εκείνοι των οποίων τα δικαιώματα προσβάλλονται προσφεύγουν στα δικαστήρια, γιατί συμβιβάζονται με κάποιο ποσό που θα τους δώσουν», λέει ο καθηγητής της Νομικής Σχολής της Νέας Υόρκης Τζέιμς Γκρίμελμαν, που δούλευε επί αρκετά χρόνια για τη Microsoft πριν γίνει ακαδημαϊκός.

Ο ίδιος ο Γκρίμελμαν ενσαρκώνει την αντίθεση του φανατικού χρήστη του Facebook, αλλά και εκείνου που φοβάται για τη χρήση των προσωπικών του δεδομένων από τον διαδικτυακό τόπο, «εκείνον που μάλλον διαχειρίζεται με τον χειρότερο τρόπο τα προσωπικά δεδομένα των χρηστών του», όπως λέει. «Δεν ξέρω αν θα καταφέρουμε να προσεγγίσουμε το επίπεδο της συνειδητότητας των Ευρωπαίων καταναλωτών σε σχέση με τα social media, αν γίνει όμως κάτι τέτοιο θα γίνει μέσω των social media…».

Ακόμα στα δικαστήρια

O Γκρίμελμαν αναφέρεται σε μια υπόθεση που το Facebook μοιράστηκε με το διαδικτυακό «μαγαζί» Zapoos τα στοιχεία των χρηστών του. Η υπόθεση εκκρεμεί ακόμα στα δικαστήρια, παρά το γεγονός ότι το Facebook διέκοψε τη συνεργασία με το διαδικτυακό «κατάστημα».

Ο Γκρίμελμαν θεωρεί ασυμμετρία το γεγονός ότι ενώ τα παλιά μέσα (εφημερίδες, τηλεόραση κ.λπ.) ήταν δυνατόν να εναχθούν για δημοσιεύματά τους, «οι διαδικτυακές πύλες και οι μηχανές αναζήτησης δεν έχουν την παραμικρή αστική ευθύνη. Η ασυμμετρία αυτή δεν είναι βιώσιμη», υπογραμμίζει. Στις ΗΠΑ ακόμα και αν καταδικαστεί ο δημιουργός του υλικού, ο φορέας δεν έχει την υποχρέωση να τον απομακρύνει.

Αλλά η συνάδελφος του Γκρίμελμαν, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Μίτσιγκαν Σούζαν Κρόφορντ, που υπήρξε σύμβουλος τεχνολογίας του Αμερικανού προέδρου Ομπάμα βρίσκει αυτό το καθεστώς του Διαδικτύου «κοινωνικά ωφέλιμο. Αν καθιστούσαμε τον μεσάζοντα αστικά υπόλογο τότε θα δυσχεραίναμε την καινοτομία που δρομολογεί η ανάπτυξη του Διαδικτύου». Σε παρατήρηση της «Καθημερινής» ότι αυτό το καθεστώς θα μπορούσε να οδηγήσει στον παραλογισμό να δημοσιεύεται κάτι στο Διαδίκτυο που έχει απαγορευθεί να δημοσιευθεί στα παλιά μέσα, η Κρόφορντ παρατηρεί ότι «ακόμα και με την ισχύουσα νομοθεσία στις ΗΠΑ, ο συντάκτης ενός κειμένου ή ο δημιουργός ενός δυσφημιστικού βίντεο στο Διαδίκτυο μπορεί να εναχθεί, αλλά όχι η πλατφόρμα. Ο εκδότης επιλέγει, σχολιάζει, δημιουργεί περιεχόμενο. Μια μηχανή αναζήτησης ή μια διαδικτυακή πύλη απλά φιλοξενεί περιεχόμενο…», λέει η πρώην σύμβουλος του προέδρου Ομπάμα, που αντιπροσωπεύει τη διαδικτυακή κοινότητα των ΗΠΑ στον διεθνή οργανισμό ICANN .

Καταστρεπτική πρακτική

Η Κρόφορντ επισημαίνει ότι «ουδείς μπορεί να υποστηρίξει ότι είναι σε θέση να ελέγχει κάθε δημοσίευση στο Διαδίκτυο. Κάθε άλλη πρακτική θα ήταν καταστρεπτική για την καινοτομία που πηγάζει από το Ιντερνετ. Στις ΗΠΑ πιστεύουμε ότι το κράτος θα πρέπει να παρεμβαίνει λιγότερο και γι’ αυτό δεν επιθυμούμε έναν νόμο που θα ρυθμίζει συνολικά τη χρήση των προσωπικών δεδομένων στο Διαδίκτυο. Για να σας το πω αλλιώς το πρόβλημα δεν είναι να αναγκάσουμε τον τηλεβόα που δίνει λάθος πληροφορία να σιωπήσει, αλλά να “πνίξουμε¨ τη λάθος πληροφορία σε μια θάλασσα από σωστές…».

Η κ. Κρόφορντ δεν κρύβει την εγγύτητα στην κοινότητα των εταιρειών του Διαδικτύου, υποστηρίζοντας ότι «η οικονομική μηχανή που είναι το Διαδίκτυο δεν θα πρέπει να καταστραφεί…». Υπολογίζει μάλιστα ότι το σχέδιο νόμου που προωθεί ο ρεπουμπλικάνος Ρικ Μπάουτσερ δεν θα προχωρήσει τα επόμενα χρόνια. Το σχέδιο νόμου του ρεπουμπλικάνου βουλευτή προβλέπει μια πιο αυστηρή νομοθεσία για την προστασία των «προσωπικών δεδομένων», θέση που υποστηρίζεται από τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης αλλά και την ένωση των «παραγωγών περιεχομένου στο Διαδίκτυο…».

Αντίθετα αρκετοί αξιωματούχοι στην Ουάσιγκτον θεωρούν ότι χρειάζεται μια «ελαφρά ρύθμιση» στα θέματα προσωπικών δεδομένων στο Διαδίκτυο χωρίς να απειλείται «η ουδετερότητα των παρόχων…». Για τους εκπροσώπους των παλαιών μέσων ή τους παραγωγούς περιεχομένου δεν υπάρχει «ουδετερότητα». Ούτε και για τον καθηγητή Γκρίμελμαν. «Από τη στιγμή που διαλέγεις τι θα ανεβάσεις και τι όχι, παράγεις περιεχόμενο», λέει.