Αρχείο για 23 Ιουλίου, 2010

 wgtc1.jpg

Στον κόσμο του διαδικτύου έχει κάποιος τη δυνατότητα να έρθει σε επαφή με μεγάλο αριθμό ατόμων, στις δε ιστοσελίδες των social media να κάνει εκατοντάδες ή ακόμη και χιλιάδες «φίλους». Πόσο καλά, όμως, ξέρει κανείς αυτά τα άτομα; Θα ανταποκρινόταν σε κάποιο πρόβλημά τους; Σύμφωνα με έρευνες, ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν είναι αρκετά μεγάλος για να επιτρέψει βαθιές και ουσιαστικές σχέσεις με περισσότερους από μία χούφτα ανθρώπους. Υπολογίζεται ότι οι άνθρωποι μπορούν να έχουν πραγματικές σχέσεις μ’ έναν κύκλο περίπου 150 ατόμων. Πρόκειται για το λεγόμενο αριθμό Dunbar (από το όνομα του Βρετανού ανθρωπολόγου Robin Dunbar, που διατύπωσε το λεγόμενο cognitive limit). Ο αριθμός αυτός θέτει τα όρια μεταξύ αυτών που μπορούμε να έχουμε σχέσεις εμπιστοσύνης και εκείνων που μπορεί να συμπαθούμε και ίσως να έχουμε μία ευχάριστη συζήτηση, αλλά δεν μπορούν να θεωρηθούν προσωπικοί φίλοι.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση, πρόσφατες έρευνες των πανεπιστημίων Πρίνστον και UCLA καταλήγουν ότι η πυκνή ηλεκτρονική επικοινωνία μειώνει το ενδιαφέρον για διαπροσωπική επικοινωνία. Ακόμη, ότι κάνει την επικοινωνία πιο δημόσια αλλά και επιφανειακή. Ο δε Γάλλος κοινωνικός φιλόσοφος Ζαν Μποντριγιάρ, σε συνέντευξή του στο γράφοντα προ 20 ετών –όταν ξεκινούσε η έκρηξη των νέων επικοινωνιακών τεχνολογιών–, επέμενε ότι «όπου υπάρχει πολύ τηλε-επικοινωνία χάνεται η επικοινωνία»…

AV

cartoon

Comments 0 σχόλια »

 media.jpg

Η «οικογένεια» του Facebook ανέρχεται σε περίπου 450 εκατ., με το 1/3 του συνολικού πληθυσμού χωρών όπως ΗΠΑ, Βρετανία, Καναδάς και το 1/4  σε κράτη όπως Γαλλία, Ιταλία, αλλά και… Τουρκία να είναι μέλη της! O αριθμός συνεχίζει να αυξάνει, ενώ υπάρχουν και τα υπόλοιπα διαδεδομένα social media, όπως MySpace, Twitter κ.λπ. με λιγότερα μέλη, που επίσης ανέρχονται σε πολλά εκατομμύρια. Τα τελευταία 3-4 χρόνια η χρήση των διαφόρων «μέσων κοινωνικής δικτύωσης» παρουσίασε αύξηση 700-800% και μάλιστα όχι μόνο στον «αναπτυγμένο κόσμο», αλλά και σε πολλές περιοχές της Ασίας, της Λ. Αμερικής κ.λπ.

Το ίδιο διάστημα μεταβλήθηκε η χρήση που κάνουν τα άτομα νεότερης ηλικίας στο διαδίκτυο και τις τηλεπικοινωνίες. Η ανάγνωση των sites άρχισε να αντικαθίσταται από παρακολούθηση blogs. Η ανταλλαγή e-mail παραμερίστηκε από instant messages. Oι συζητήσεις από κινητά –που είχαν ήδη υποκαταστήσει τις συζητήσεις από σταθερά– παραμερίστηκαν από την αποστολή περισσότερων sms και mms, αλλά και από τις αναρτήσεις προσωπικών πληροφοριών, φωτό κ.λπ. στα walls του Facebook και MySpace. Τι σημαίνουν αυτές οι νέες μορφές επικοινωνίας και οι «κυβερνο-φιλίες»; Πόσο επικοινωνούν οι άνθρωποι μεταξύ τους, πόσο αληθινά εκφράζουν τα αισθήματά τους, αλλά και πώς αντιλαμβάνονται την ιδιωτικότητά τους και την προστατεύουν;

ΕΞΑΡΤΗΣΕΙΣ
Κολλημένοι στις οθόνες των ψηφιακών μέσων εμφανίζονται οι νέοι στις ΗΠΑ, παρουσιάζοντας συμπτώματα εξάρτησης παρόμοια με εκείνα του τζόγου και του αλκοόλ. Πείραμα του Πανεπιστημίου του Maryland σε 200 φοιτητές έδειξε ότι η αποχή από τα ψηφιακά μέσα ισοδυναμεί με άγχος, νευρικότητα, ατονία και κατάθλιψη, και παρομοιάζεται με απουσία της οικογένειας και των φίλων. Τη μερίδα του λέοντος έχει το διαδίκτυο, με τα συμπτώματα εθισμού σ’ αυτό να αυξάνονται ανησυχητικά. Σε ό,τι αφορά τα social media τα κορίτσια είναι περισσότερο εθισμένα, σύμφωνα με μελέτη στη Βρετανία. Οι δε γονείς, όταν έχουν επίγνωση, ανησυχούν, αλλά… τι να κάνουν; Με βάση την προαναφερόμενη μελέτη, το 48% των γονέων που το παιδί τους έχει προφίλ στο Facebook κ.λπ. αυτό που αποφασίζουν να κάνουν είναι να γίνουν «διαδικτυακοί φίλοι» του, μήπως και ελέγχουν κάπως τη συμπεριφορά του στον κυβερνοχώρο…
Πάντως, άλλη έρευνα από την Pew Internet και την American Life Project έδειξε ότι οι νεότεροι χρήστες του διαδικτύου έχουν χάσει το ενδιαφέρον για το blogging και στρέφονται σε πιο σύντομες και κινητές μορφές επικοινωνίας. Η εξέλιξη της τεχνολογίας τους έχει στρέψει από το macro-blogging στο micro-blogging. Όλο και περισσότεροι (55% των ηλικιών 18-29 και 27% των ηλικιών 12-17) επιλέγουν να συνδέονται με το διαδίκτυο μέσω κινητού. Έφηβοι που ρωτήθηκαν δηλώνουν ότι έχουν χάσει το ενδιαφέρον για το blogging, γιατί επιθυμούν να γράφουν γρήγορα και διότι «ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται να διαβάζει πολλά λόγια στο διαδίκτυο». Ωστόσο, αντίθετες είναι οι τάσεις για τους άνω των 30, όπου το κλασικό blogging συνεχίζει να αυξάνει.

AV

Comments 0 σχόλια »

5694679076-thumb-medium.jpgΔιαθέτει οθόνη αφής και κοστίζει μόλις 35 δολάρια. Ο λόγος για το φθηνότερο λάπτοπ που έχει κατασκευαστεί ποτέ. Η συσκευή παρουσιάστηκε από τον υπουργό Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναμικού της Ινδίας, Καπίλ Σιμπάλ.

Το λάπτοπ απευθύνεται σε μαθητές ενώ ήδη έχουν ξεκινήσει συνομιλίες με κατασκευαστές από το εξωτερικό για τη μαζική παραγωγή του.

Όπως τόνισε ο υπουργός, η συσκευή θα εισαχθεί σε ιδρύματα ανώτατης εκπαίδευσης από το 2011.

Επίσης, υπογράμμισε ότι στόχος είναι να μειωθεί περαιτέρω η τιμή της, από τα 35, στα 20 και τελικά στα 10 δολάρια.

“Φτάσαμε σήμερα σε ένα στάδιο εξέλιξης με το motherboard, το τσιπ, την συνδεσιμότητα, τον επεξεργαστή. Όλα αυτά να στοιχίζουν συνολικά περίπου 35 δολάρια, ανάμεσά τους και την κάρτα μνήμης, την οθόνη, τα πάντα” διευκρίνισε ο υπουργός σε συνέντευξη Τύπου.

ΕΝΕΤ

Comments 0 σχόλια »

228306.jpgΕχοντας για ασπίδα μου αυτό το απόφθεγμα αντιμετωπίζω την πρώτη μου μέρα στο σχολείο, που για έναν καθηγητή δεν συμπίπτει με τη μουδιασμένη αρχή των μαθημάτων, αλλά με την πρώτη κωματώδη συνέλευση των καθηγητών.

Οπως και να’ χει, στην πρώτη συνέλευση καθηγητών της 16ης χρονιάς μου διδασκαλίας καταφτάνω οπλισμένος με το απόφθεγμα των δεκάξι μου χρόνων, με τούτο τον αμυντικό εξοπλισμό, και φτάνω εσκεμμένα αργοπορημένος. Με αυτό τον τρόπο αποφεύγω την ανυπόφορη ιεροτελεστία των χαιρετισμών για μία επανασύνδεση η οποία, μετά τις ξένοιαστες διακοπές, δεν ενώνει αλλά χωρίζει.

Διασχίζω την αίθουσα. Το βουητό αιωρείται στην αίθουσα σα μίασμα, μια θολή και απροσδιόριστη μάστιγα, μία από εκείνες τις αρρώστιες του αέρα που μόλυναν τις καταραμένες πόλεις στις ελληνικές τραγωδίες. Το πρώτο στάδιο της πανούκλας.

Ο διευθυντής κάνει μία από τις φλύαρες προγραμματικές του δηλώσεις αλλά κανείς δεν τον ακούει. Το αντίθετο, μάλιστα. Οι περισσότεροι συνάδελφοι, ακόμη κι εκείνοι που δεν έχουν κέφι, κουβεντιάζουν με τον διπλανό τους. Πραγματικό μποϊκοτάζ. Ποτέ δεν τον συμπάθησαν, ποτέ δεν έγινε αρεστός, επειδή του έλειπε η αίσθηση του γελοίου. Φέτος έχουν αποφασίσει να τον ξεκάνουν. Σημαδεύοντας το αδύνατο σημείο του, το αδύνατο σημείο κάθε ανθρώπου της εποχής μας, και συγκεκριμένα των ανθρώπων που κάνουν το επάγγελμά μας: το νευρικό σύστημα. Εχουν υιοθετήσει μια τακτική φθοράς. Πετυχημένη, πάντα πετυχημένη όταν πρόκειται για ανθρώπους.Λίγους ακόμα μήνες με αυτήν την αντιμετώπιση, και θα σωριαστεί χτυπημένος από την κατάθλιψη, την επαγγελματική νόσο του σιναφιού μας.

Για όλους τους άλλους είμαστε οι “Γιαπωνέζοι”. Μας βάφτισαν έτσι εις μνήμην των στρατιωτών της Χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου, οι οποίοι, ακόμη και μετά τις ατομικές βόμβες στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, συνέχισαν να μάχονται υπερασπιζόμενοι τις άχρηστες θέσεις τους σε νησάκια διάσπαρτα στον Ειρηνικό, ή επειδή ποτέ δεν έμαθαν για τη συνθηκολόγηση της χώρας τους, ή επειδή αρνούνται να παραδεχτούν ότι ο θείος τους αυτοκράτορας είχε παραδοθεί.

Δεν ήταν όμως η υπεροψία του νικητή που μας έδωσε το παρωνύμιο. Ηταν η κακεντρέχεια των ηττημένων για όποιον, νικημένο επίσης, δεν παραδίνεται μπροστά στην πανωλεθρία. Ο πόλεμος για τη δημόσια παιδεία έχει τελειώσει, η μάχη για την εκπαίδευση της νέας γενιάς έχει χαθεί εδώ και καιρό, κι όμως εμείς, βλακωδώς, δεν καταθέτουμε τα όπλα.

Περιμένω την 10η του μηνός, ημέρα έναρξης των μαθημάτων, όπως οι καταραμένες πόλεις των αρχείων ελληνικών τραγωδιών περίμεναν να σηκωθεί από τη θάλασσα το δροσερό μαϊστράλι, για να σαρώσει την αρρώστια από τον αέρα. Μα ακόμα κι εκείνη τη μέρα, περιστοιχισμένος από τους μαθητές μου, αφού κλείσω πίσω μου την πόρτα της αίθουσας, θα επαναλάβω για άλλη μία φορά το απόφθεγμά μου. Τότε όμως δεν θα το κάνω για να διαχωρίσω εμένα από τους άλλους, αλλά για να προστατεύσω τους άλλους από εμένα.

Είμαι ανάμεσά σας, αλλά όχι μαζί σας.

ANTONIO SCURATI, Δάσκαλος και μαθητής, μετ.: Δήμητρα Δότση εκδ. Πόλις,σελ. 192.

Μήπως τελευταία αισθάνεστε  κι εσείς λίγο Γιαπωνέζοι;

Comments 1 σχόλιο »

ypepth-new.gifΔιαβάζω στις δηλώσεις της Υπουργού ότι “Σχεδιάζεται διαδραστική πύλη τηλεκατάρτισης για τη διαχείριση του πολυμεσικού εκπαιδευτικού υλικού” Αυτή δεν ήταν η πύλη που θα λειτουργούσε τέλη Ιουνίου; με όλο το ψηφιακό υλικό; (διάβαζε: τα κλειδωμένα pdf των βιβλίων) με βιντεοσκοπημένα μαθήματα Αρχαίων και Λατινικών; Τι έγινε και βγήκαμε εκτός πλάνου γιατί αδημονώ…

Αλλη μία πύλη στη συλλογή μας… Για να δούμε με τι κόστος αυτή τη φορά…

Comments 0 σχόλια »

 logo-festival-cannes2009.jpgΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΤΕ τον επίσημο ιστότοπο του Φεστιβάλ των Κανών στο www.festival-cannes.fr και ενημερωθείτε για τους νικητές του τελευταίου (αλλά και παλαιότερων) διαγωνισμών. Θα βρείτε επίσης στοιχεία για την ιστορία του θεσμού, τα βραβεία, βιογραφίες, ταινιογραφίες, τρέιλερ, τις υποθέσεις των ταινιών, φωτογραφικό υλικό, λεπτομερή στοιχεία για τις συμμετοχές και ένα σωρό ενδιαφέροντα, που θα αρέσουν ιδιαίτερα σ’ όσους ασχολούνται με τον ποιοτικό κινηματογράφο. Ακόμα υπάρχουν αναλυτικά αρχεία από την πρώτη διοργάνωση μέχρι και σήμερα, συνεντεύξεις, άρθρα και κριτικές από τον Τύπο κ.ά.

 Από τη στήλη www της Μ. Μυστακίδου στην Ελευθεροτυπία 

Comments 0 σχόλια »

youtube_232x.jpgΤη δυνατότητα να βγάλουν χρήματα από τα βίντεο που «ανεβάζουν» δίνει στους χρήστες του το YouTube, που ανακοίνωσε ότι στο εξής θα χρηματοδοτεί τους πιο δραστήριους ερασιτέχνες δημιουργούς του.

Σε μια προσπάθεια να προσθέσει στην βιντεοθήκη της υψηλής ποιότητας -και μεγαλύτερης εμπορικής αξίας- βίντεο, η δημοφιλής ιστοσελίδα δίνει κίνητρα στα εκατομμύρια των χρηστών της, αποφασίζοντας να δώσει αμοιβή στους «περισσότερο υποσχόμενους» ερασιτέχνες χρήστες, που αναρτούν βίντεο με μεγάλη επισκεψιμότητα.

Το YouTube γνωστοποίησε το νέο του εγχείρημα στο περιθώριο του Vidcon, της μεγαλύτερης «σύναξης» της online κοινότητας βίντεο. Τα στελέχη της εταιρείας ανακοίνωσαν την υλοποίηση ενός προγράμματος με συνολικό προϋπολογισμό 5 εκατομμυρίων δολαρίων (3.979.000 ευρώ), που φέρει τον τίτλο «Πρόγραμμα Επιχορηγήσεων Συνεργατών». Στόχος του είναι «η στήριξη των αναδυόμενων δημιουργών» που προσελκύουν μεγάλο αριθμό επισκεπτών στην ιστοσελίδα.

Το YouTube, το οποίο πρόσφατα «έκλεισε» τα πέντε του χρόνια, σημειώνει τεράστια επιτυχία στη συγκέντρωση των ερασιτεχνικών «οικιακών» βίντεο εκατομμυρίων χρηστών. Ωστόσο, το μερίδιό του είναι ιδιαίτερα μικρό στην κατηγορία των επαγγελματικών και εμπορικών βίντεο, με την εξαίρεση των μουσικών βίντεο κλιπ. Τη «μερίδα του λέοντος» σε αυτό το κομμάτι της αγοράς έχει η ιστοσελίδα Hulu.com.

Το YouTube θέλει να αλλάξει αυτή την πραγματικότητα. Το πρόγραμμα επιχορηγήσεων που εφαρμόζει, απευθύνεται σε δημιουργούς των οποίων το έργο βλέπει μεγάλος αριθμός χρηστών και, συνεκδοχικά, αποτελεί αντικείμενο ενδιαφέροντος για τη διαφημιστική αγορά, η οποία προτίθεται να πληρώσει για να τοποθετήσει τις διαφημίσεις της στο υλικό των χρηστών.

Στο πρόγραμμα μπορούν να ενταχθούν οι ερασιτέχνες που «ανεβάζουν» τα δικά τους βίντεο, οι οποίοι επιθυμούν να τα προωθήσουν περισσότερο στον Παγκόσμιο Ιστό. Τα χρήματα που θα τους δίνει το YouTube θα κυμαίνονται από μερικές χιλιάδες έως μερικές εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια, ανάλογα με το περιεχόμενο και την απήχηση του κάθε βίντεο.

Αντίστοιχες προσπάθειες έχουν ξεκινήσει και άλλες εταιρείες στο Διαδίκτυο, με στόχο να δημιουργήσουν άμεσες σχέσεις με τους δημιουργούς περιεχομένου, παρακάμπτοντας τις παραδοσιακές μεθόδους της βιομηχανίας των μέσων ενημέρωσης. Για παράδειγμα, το Amazon.com παρέχει εργαλεία δημοσίευσης περιεχομένου στην πλατφόρμα Kindle, αμείβοντας τους δημιουργούς του.

«Το παιχνίδι έχει αλλάξει και οι άνθρωποι πετούν από το παράθυρο τους κανόνες που ίσχυαν έως τώρα», δηλώνει ο -ελληνικής καταγωγής- Γιώργος Στρόμπολος, διευθυντής ανάπτυξης συνεργασιών στο YouTube.

«Οι χρήστες που μόλις πριν από 10 χρόνια δεν μπορούσαν ούτε καν να μοιραστούν το περιεχόμενό τους με τους φίλους τους, τώρα είναι σε θέση να το διανείμουν σε κοινό από όλο τον κόσμο. Θεωρούμε αυτούς τους ανθρώπους ως τους επόμενους δημιουργούς περιεχομένου», καταλήγει, αναπτύσσοντας τη «φιλοσοφία» του νέου εγχειρήματος.

TA NEA

Comments 0 σχόλια »

facebookuk_232x.jpgΤην επίσημη συνεργασία της με το Facebook ανακοίνωσε η κυβέρνηση της Βρετανίας, η οποία αποφάσισε να θέσει το δημοφιλές εργαλείο κοινωνικής δικτύωσης στην υπηρεσία του κράτους και της «συμμετοχικής δημοκρατίας».

Η κυβέρνηση του Ντέιβιντ Κάμερον ανέλαβε από κοινού πρωτοβουλία με τα στελέχη της ιστοσελίδας, προκειμένου το Facebook να μετατραπεί σε μέσο συλλογής των απόψεων και των ιδεών των πολιτών για τις προτεινόμενες περικοπές δαπανών.

Η Downing Street ελπίζει ότι τα 26 εκατομμύρια των Βρετανών που είναι χρήστες του Facebook θα συνεργαστούν με την κυβέρνηση, μπαίνοντας στη σελίδα με τίτλο «Democracy UK on Facebook» (Η Βρετανική Δημοκρατία στο Facebook). Η σελίδα αυτή έγινε εξαιρετικά δημοφιλής κατά τη διάρκεια της πρόσφατης προεκλογικής εκστρατείας στη Βρετανία. Το Facebook ανακοίνωσε ότι ένα εκατομμύριο χρήστες συμμετείχαν στις online δημοσκοπήσεις που διοργανώνονταν από τη σελίδα.

ΤΑ ΝΕΑ

Comments 0 σχόλια »

ethics.jpgΤου Γρηγόρη Καλφέλη,  καθηγητή της Νοµικής Σχολής του ΑΠΘ.
Ο φηµισµένος αµερικανός οικονοµολόγος L. Τhurow έλεγε χαρακτηριστικά ότι οι γνώσεις και οι δεξιότητες των ανθρώπων θα είναι το µεγάλο συγκριτικό πλεονέκτηµα των κοινωνιών του 21ου αιώνα. Οµως φοβάµαι ότι το αποτυχηµένο και ολέθριο σύστηµα των Πανελλαδικών Εξετάσεων όχι µόνο δεν συµβαδίζει µε αυτή τη λογική, αλλά και καταστρέφει εντελώς το κριτικό πνεύµα που πρέπει να έχει ένας δεκαοκτάχρονος µαθητής αν θέλει να εξελιχθεί κάποτε σε ολοκληρωµένο και ενεργό πολίτη.

Υπό αυτό το πρίσµα θα εντοπίσω δύο εντελώς αναχρονιστικά στοιχεία του ισχύοντος συστήµατος των εξετάσεων (χωρίς αυτό να σηµαίνει βέβαια ότι δεν θα πρέπει να δώσουµε ένα τεράστιο µπράβο σε όλα τα παιδιά – και όχι µόνο στους αριστούχους, όπως κάνουν ακατανόητα κάποιοι φροντιστηριάρχες – γιατί αφιέρωσαν ένα κρίσιµο τµήµα του υπαρξιακού τους χρόνου για να µπουν σε έναν «παράδεισο» που µάλλον θα τους χαρίσει λίγη ευτυχία).

Κατ’ αρχάς θα αναφέρω το πιο γνωστό και αυτονόητο µέγεθος. Δηλαδή, σχεδόν τριάντα χρόνια από τότε που ο Ανδρέας Παπανδρέου εξήγγειλε την κατάργηση της παραπαιδείας, όλοι σχεδόν οι γονείς σήµερα καταφεύγουν εξ ανάγκης στα φροντιστήρια και στα ιδιαίτερα µαθήµατα για να επιτύχουν την περίφηµη πρόσβαση των παιδιών τους στην τριτοβάθµια εκπαίδευση.

Και βεβαίως, θα πρέπει να υπενθυµίσουµε ότι ιδιαίτερα µαθήµατα σηµαίνει µαύρος και αφορολόγητος πλούτος, γιατί κανένας καθηγητής δεν δίνει αποδείξεις και αυτό έχει ανυπολόγιστη σηµασία, αφού συνδέεται µε το φαινόµενο της φοροδιαφυγής ένεκα του οποίου φτάσαµε ως χώρα στη γνωστή άθλια και τραγική κατάσταση.

Δηλαδή, να θεωρούµαστε ως ο διεφθαρµένος παρίας όλου του πλανήτη (δεν γνωρίζω αν η ΟΛΜΕ προβάλλει όσο θα έπρεπε αυτό το αδιανόητο ζήτηµα).

Οµως όλα τούτα σηµαίνουν ότι στη Β’ και κυρίως στη Γ’ λυκείου τα φροντιστήρια και τα ιδιαίτερα γίνονται το βασικό µέγεθος, αφού κανείς δεν δίνει σηµασία στο σχολείο και είµαστε ίσως η µόνη ευρωπαϊκή χώρα στην οποία εµφανίζεται µια τέτοια απίστευτη και τροµερή υποβάθµιση της σχολικής µονάδας. Επιπλέον, το παραπάνω πρόβληµα εµπεριέχει και µια έντονη ταξική διάσταση. Δηλαδή, όσο πιο πλούσιος είναι ο γονιός τόσο περισσότερα λεφτά µπορεί να δίνει στα ιδιαίτερα και τόσο καλύτερα µπορεί να προετοιµάζει το παιδί του (χωρίς αυτό να σηµαίνει βέβαια ότι δεν υπάρχουν και εκπληκτικά µυαλά που µπορούν να αριστεύουν χωρίς καµιά βοήθεια). Αυτό αποτυπώνεται έντονα και στις φετινές βαθµολογίες των Πανελλαδικών, όπου από τη µια είχαµε αρκετούς αριστούχους και από την άλλη µεγάλο αριθµό υποψηφίων που έγραψαν κάτω από τη βάση. Δηλαδή, λίγους δροµείς µεγάλων ταχυτήτων και πολλούς ασθµαίνοντες ουραγούς! Επιπροσθέτως, θα αναφέρω ένα ακόµη ενοχλητικό θεσµικό στοιχείο του ισχύοντος συστήµατος των εξετάσεων που ακρωτηριάζει ή εµποδίζει την ανάπτυξη της ολοκληρωµένης γνώσης και της ολοκληρωµένης προσωπικότητας. Τι εννοώ; Ολοι οι µαθητές της Γ’ λυκείου δίνουν αποκλειστικό βάρος στα µαθήµατα των Πανελλαδικών και έτσι αναγκαστικά υποβαθµίζονται τα µαθήµατα των σχολικών εξετάσεων (που µάλιστα γίνονται ύστερα από αυτές)! Εποµένως, µπορεί ένας υποψήφιος της Τεχνολογικής Κατεύθυνσης να γράψει άριστα στα Μαθηµατικά των Πανελλαδικών και να µη διαβάσει καθόλου την Ιστορία των σχολικών εξετάσεων (και έτσι, να µη µάθει ποτέ για την ιστορία του 20ού αιώνα ή για τον εµφύλιο πόλεµο ή για τη χούντα του 1967). Υπ’ αυτό µόνο το πρίσµα µπορούν να ερµηνευθούν τα φοβερά και απίστευτα ευρήµατα κάποιων ερευνών που δείχνουν ότι πολλά δεκαοκτάχρονα παιδιά δεν έχουν ακούσει ποτέ για τον Καντ, τον Μαρξ και άλλους µεγάλους στοχαστές που άλλαξαν τον ρου της ανθρώπινης σκέψης. Με τούτα τα δεδοµένα ισχύει αυτό που έλεγε ο Σαίξπηρ, «το πνεύµα γίνεται σερβιτόρος ταβέρνας που σπαταλάει την ευφυΐα του κάνοντας λογαριασµούς» («Ερρίκος Δ’»).

Ποιο είναι το συµπέρασµα; Το σύστηµα των Πανελλαδικών Εξετάσεων πρέπει να αλλάξει γρήγορα, γιατί είναι εντελώς αναχρονιστικό και εµποδίζει την ανάπτυξη των ολοκληρωµένων ανθρώπων, που θα έχουν τουλάχιστον γνώση της ιστορίας του τόπου τους!

ΑΝΑΧΡΟΝΙΣΤΙΚΟ

Το σύστηµα πρέπει να αλλάξει γρήγορα, γιατί εµποδίζει την ανάπτυξη ολοκληρωµένων ανθρώπων

TA NEA

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων