Η Λένα Πλάτωνος παρουσίασε, στη Μικρή Επίδαυρο, παλιά της τραγούδια και τους γνώριμους στίχους του Κ.Π. Καβάφη, έτσι όπως πέταξαν μέχρι τον 21ο αιώνα ντυμένοι με ηλεκτρονικούς ήχους. Μ’ ένα τιρκουάζ φόρεμα, η Λένα Πλάτωνος κάθισε στο πιάνο της και συνόδευσε τους εξαιρετικούς μουσικούς της, αλλά και τους ερμηνευτές της – τη Σαβίνα Γιαννάτου και τον Γιάννη Παλαμίδα, παρεμβαίνοντας με τη δική της φωνή όπου χρειαζόταν. Η θερμοκρασία ανέβαινε από τραγούδι σε τραγούδι, το χειροκρότημα μεγάλωνε, το ίδιο και η απόλαυση όσων βρέθηκαν στη Μικρή Επίδαυρο. Η μουσική της Λένας Πλάτωνος υπογράμμιζε την ένταση των λόγων («Αλίμονο στους δυνατούς κι ευαίσθητους, εξουσιάζονται από τους αδύναμους κι αναίσθητους»…). Ολα έμοιαζαν σαν ένα κεφάτο αλλά τρυφερό πάρτι, όπου η παρέα επέλεξε να τραγουδήσει τραγούδια αγαπημένα, άλλα κεφάτα κι άλλα θλιμμένα, όλα μέρος μιας διαδρομής πάντως, γι’ αυτό αγαπημένα.
Στο δεύτερο μέρος, μας περίμεναν οι νέοι ήχοι και οι παλιοί στίχοι. «Περιμένοντας τους βαρβάρους», «Παράθυρα», «Μονοτονία», «Μακρυά», «Πόλις», «Θάλασσα του πρωιού», είναι μερικά από τα 13 ποιήματα του Αλεξανδρινού ποιητή που επέλεξε να μελοποιήσει η Λένα Πλάτωνος, συνεχίζοντας τη σχέση της με τους σημαντικούς Ελληνες ποιητές (έχει μελοποιήσει Ανδρέα Εμπειρίκο και Κώστα Καρυωτάκη).
Ο Γιάννης Παλαμίδας, με μαύρα ρούχα, μετέφερε με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο ερμηνείας -που εμπεριέχει και θεατρικές ερμηνευτικές αρετές- τα πάθη, τις αναζητήσεις, τις προσδοκίες, τον κόσμο των ποιημάτων του Καβάφη. Οι εξαιρετικοί φωτισμοί φάνηκαν σαν μέρος της μελοποίησης. Με οξείς ήχους όπου χρειαζόταν, με μελωδίες μαλακές αλλού, η Λένα Πλάτωνος έκανε μια θεατρική μελοποίηση των αγαπημένων ποιημάτων και μας κάλεσε να τα δούμε παράλληλα με το μουσικό τους «φόρεμα» σα να είναι νέα. Και πράγματι ήταν.
Άρθρα (RSS)
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.