Terra Computerata

Σε μια βαθύτερη σχέση με τον κινηματογράφο προσπαθεί να φέρει τους μαθητές το πρόγραμμα «Πρώτη ώρα: σινεμά», που πραγματοποιείται από το φεστιβάλ κινηματογράφου «Νύχτες Πρεμιέρας», που έχει ανοιχτεί και στον χώρο της εκπαίδευσης.Το πρόγραμμα, που συνεχίζεται και αυτή τη χρονιά σε συνεργασία με τη Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς, φέρνει μαθητές Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου στις κινηματογραφικές αίθουσες και προκαλεί συζητήσεις με αφορμή τις ταινίες που προβάλλονται, θέλοντας να κάνει τους μαθητές να αρχίσουν να βλέπουν τις ταινίες με κριτικό πνεύμα και αναζητώντας όσα κρύβονται κάτω από τις εικόνες.

Tο Φεστιβάλ της Αθήνας έχει επιλέξει σαράντα ταινίες οι οποίες έχουν εγκριθεί και από τις αρμόδιες επιτροπές του υπουργείου Παιδείας κι έχει τυπώσει κριτικές και αναλύσεις γι’ αυτές σε ένα βιβλίο εκατό σελίδων, το οποίο αποστέλλεται σε σχολεία όλης της Ελλάδας.

Οι ίδιοι οι μαθητές, σε συνεργασία με τους καθηγητές τους, επιλέγουν την ταινία που θέλουν να δουν και τον κινηματογράφο που είναι πιο κοντά στο σχολείο τους και τα υπόλοιπα αναλαμβάνουν οι Νύχτες Πρεμιέρας. Σε κάθε προβολή, κάποιος συνεργάτης του Φεστιβάλ και του περιοδικού «Σινεμά» προλογίζει την ταινία και, μετά το τέλος της, συζητάει με τους μαθητές, οι οποίοι έρχονται σε επαφή και με αντικείμενα από τα πρώτα χρόνια του κινηματογράφου, όπως το θαυματοσκόπιο.

Σύμφωνα με τον διευθυντή του φεστιβάλ, Ορέστη Ανδρεαδάκη, «το πιο σημαντικό για μας είναι να βοηθήσουμε τους μαθητές να αναπτύξουν την κριτική τους ικανότητα. Για μας η Εβδομη Τέχνη δεν είναι απλώς ταινίες που καταναλώνονται με ποπ κορν, αλλά μια ολόκληρη διαδικασία σκέψης και συναισθημάτων». Το «Πρώτη ώρα: Σινεμά» θα συνεχίσει τις εκδηλώσεις του για ολόκληρη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς και σε όλη την Ελλάδα.

Καθημερινή

Με… προσγείωσε το σχόλιο καθηγητή να μην επιρρίπτω την ευθύνη για την εικόνα του δημόσιου σχολείου μόνο στους εκπαιδευτικούς. Αφορμή ήταν πρόσφατο κείμενο όπου ανέφερα ότι «η ελληνική εκπαίδευση, ως το μεγαλύτερο τμήμα του ελληνικού Δημοσίου, έχει τα ίδια προβλήματα που έχει όλος ο δημόσιος τομέας. Είναι νωχελική, βολεμένη, απαξιωμένη».

Η απαξίωση της ελληνικής εκπαίδευσης είναι πρόβλημα σύνθετο, και μοιάζει με φαύλο κύκλο. Επί χρόνια το σχολείο δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στις ανάγκες των παιδιών για ανάπτυξη απαραίτητων δεξιοτήτων (όπως η καλή γνώση αγγλικών και πληροφορικής) και για συμμετοχή σε δραστηριότητες (αθλητικές κλπ.). Ταυτόχρονα -και με ευθύνη των ισχυρών εκπαιδευτικών συντεχνιών- το εκπαιδευτικό έργο κατέληξε μια στείρα αναπαραγωγή γνώσεων οι οποίες, όπως παρουσιάζονται, αφήνουν αδιάφορο τον μαθητή. (Μετά τον καταστροφικό σεισμό στη Χιλή μαθητής της Β΄ Γυμνασίου με ρώτησε πού βρίσκεται η χώρα, και όταν του απάντησα στη Λατινική Αμερική, τη θυμήθηκε, καθώς η εθνική ποδοσφαιρική ομάδα της χώρας κοντραρίστηκε με την αγαπημένη του Βραζιλία για τα προκριματικά του Μουντιάλ του προσεχούς Ιουνίου).

Για την απαξίωση του δημόσιου σχολείου, μερίδιο ευθύνης φέρει και η ελληνική οικογένεια, που από νωρίς μπαίνει στον αγώνα αντοχής ώστε στα 18 του το παιδί να είναι πανέτοιμο να περάσει στο πανεπιστήμιο. Φροντιστήρια από νωρίς -ακόμη και από το Δημοτικό- σε δύο γλώσσες ώστε το παιδί να έχει πάρει το δίπλωμα, ώστε με τη λήξη του γυμνασίου και μετά να… μπουκωθεί με τα φροντιστήρια προετοιμασίας για τις πανελλαδικές εξετάσεις. Εχουν σκεφτεί οι γονείς τις καταστροφικές συνέπειες αυτού του μαραθώνιου για το παιδί;

Ευθύνη έχει και η πολιτεία. Το υπουργείο Παιδείας δεν έχει δώσει ποτέ κάποιο κίνητρο στους εκπαιδευτικούς, ώστε οι ίδιοι να βελτιώσουν τη δουλειά τους. Και δεν μιλώ για χρήματα. Οχι χρήματα! Κυρίως, αξιολόγηση σοβαρή που να επιβραβεύει τους αρίστους και να βοηθά τους υπολοίπους. Οι εκπαιδευτικοί είναι λειτουργοί και υπάρχουν πολλοί που ένα «μπράβο» θα τους δώσει φτερά. Φτάνει η επιβράβευση να είναι αξιοκρατική και όχι με κομματικά κριτήρια, όπως συνέβη όλες τις προηγούμενες δεκαετίες όπου οι κομματικοί μηχανισμοί (πολλές φορές σε αγαστή συνεργασία των δύο ισχυρών κομμάτων) καθόριζαν τις κρίσεις των εκπαιδευτικών για την ανάληψη θέσεων ευθύνης.

Ετσι, η πραγματικότητα προσγειώνει τους εκπαιδευτικούς, δικαιολογώντας εν μέρει την απογοήτευσή τους με τα γνωστά αποτελέσματα (αδιαφορία κ.λπ.). Ομως, είναι πλέον ξεπερασμένη η νοοτροπία να μεταθέτουμε τις ευθύνες την ίδια στιγμή που, σε συνθήκες απόλυτης Δημοκρατίας, μπορούμε να αναλάβουμε δράση. Ο εκπαιδευτικός είναι το επίκεντρο της σχολικής διαδικασίας. Και φωνή έχει και τις θεσμικές διόδους για να διεκδικήσει κάτι καλύτερο για τη δουλειά του πέρα από χρήματα. Ας μην παραπονιούνται, λοιπόν, οι εκπαιδευτικοί όταν τους προσάπτουν ότι την κρίσιμη στιγμή επιδεικνύουν τη δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία του ωχαδελφισμού και του βολέματος.

Άρθρο του Απ. Λακασά στην Καθημερινή

Αυτό το Σαββατοκύριακο το Υπουργείο μας καλεί σε μία γιορτή. Θα βραβευτούν οι καινοτόμοι εκπαιδευτικοί. Σίγουρα το Υπουργείο κάνει μία κίνηση για να ενισχύσει την εικόνα των εκπαιδευτικών. Δεν είναι όλοι λουφαδόροι, ιδιαιτεράκηδες και κομματόσκυλα. Αλλά μήπως όλη αυτή η φιέστα στήθηκε λίγο βιαστικά; Η πρόσκληση απευθυνόταν στους ήδη βραβευθέντες. Από οποιονδήποτε διαγωνισμό; Ναι, δεν διευκρινιζόταν. Ισως το ΥΠΕΠΘ δεν ήξερε ότι υπάρχουν μερικοί που αλληλοβραβεύονται μέσα από τις ενώσεις -τύπου δικτυακά καφενεία- που έχουν στήσει. Αν ήθελε επίσης να έχει κάποια βαρύτητα, δεν θα έπρεπε να μας ανακοινώσει την κριτική επιτροπή που από όλες τις συμμετοχές κατέληξε σε 100 και τα κριτήρια της; Μήπως κάποιοι βιάζονται να δείξουν έργο στην πλάτη μερικών εργατικών εκπαιδευτικών;

Σήμερα, Πέμπτη 11 Μαρτίου, οι συνδικαλιστικοί φορείς ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, αμφότερες συστημικές δομές ενός κρατικού συνδικαλισμού, καλούν τους πολίτες σε μαζικές απεργιακές κινητοποιήσεις. Στην ουσία και οι δύο φορείς επιχειρούν να λειτουργήσουν στο πλαίσιο του πολιτικού θεάματος, προφασιζόμενοι ότι ακολουθούν διεκδικητική πολιτική γραμμή, αλλά με συγκεκριμένο και άμεσο στόχο την αφομοίωση και στη συνέχεια την εκτόνωση της κοινωνικής οργής. Αυτός είναι ο ρόλος του καθεστωτικού συνδικαλισμού.

Τουλάχιστον ας λειτουργούσαν όπως οι αντίστοιχοι φορείς της Γαλλίας ή της Γερμανίας, είτε ακόμη και της Ιταλίας. Ας διαπραγματεύονταν εντός του πλαισίου του συστήματος που εξυπηρετούν τους όρους μιας σωστότερης, εντιμότερης και δικαιότερης διασποράς των μέτρων λιτότητας στον κοινωνικό ιστό. Δεν το πράττουν με σοβαρότητα και αποτελεσματικότητα για έναν και μοναδικό λόγο. Οι συνδικαλιστές στη χώρα αυτή συγκροτούν ξεχωριστή κοινωνική ομάδα που λειτουργεί στη βάση ιδιοτελών συμφερόντων. Όπως δηλαδή στην περίπτωση της εθελουσίας εξόδου από τον ΟΤΕ ή την Ολυμπιακή, ή την περίπτωση του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς και την Cosco. Στην ουσία, λειτουργούν ως ιδιαίτερη ομάδα άσκησης πίεσης για ίδιο όφελος και ενίσχυση της ιδιότυπης εξουσίας τους, με χαρακτήρα διεκπεραιωτικό και όχι στρατηγικό, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις πραγματικές και εφικτές διεκδικήσεις του κοινωνικού συνόλου.

Οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ δεν ανήκουν στο εκάστοτε κυβερνητικό κόμμα. Είναι κομμάτι του που λειτουργεί αυτόνομα, ενίοτε σε διάσταση με την κυβερνητική πολιτική, αν θίγονται τα μικροσυμφέροντα της δικής τους εξουσίας και άρα του ελέγχου που ασκούν στις εξελίξεις. Πρόκειται για νομενκλατούρα με τη σταλινική της έννοια σε συνθήκες παρηκμασμένης σοσιαλδημοκρατίας.

Ο χαρακτήρας διαρκούς συνδιαλλαγής των συνδικάτων με τους τρίτους παράγοντες που εμπλέκονται σε βασικές λειτουργίες της κοινωνίας, όπως στην Παιδεία ή στην Υγεία, δημιουργούν το πλαίσιο που επιτρέπει τη συστημική διαφθορά αλλά και την προστασία των διαπλεκόμενων προσώπων.

Νίκου Γεωργιάδη The system στην Athens voice

Αλήθεια η ηγεσία της ΟΛΜΕ συνεχίζει να εισπράττει αμοιβές για τις συνεδριάσεις του Οργανισμού Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών; 

Νέα επιστημονική μελέτη δικαιώνει τους γονείς που δεν επιτρέπουν στα παιδιά τους να περνούν πολλές ώρες μπροστά στην τηλεόραση ή την οθόνη του ηλεκτρονικού υπολογιστή. Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύεται στην τελευταία έκδοση του Αρχείου της Παιδιατρικής και Εφηβικής Ιατρικής τα νεαρά άτομα τα οποία καταναλώνουν πολλές ώρες ενώπιον μιας οθόνης έχουν αυξημένες πιθανότητες να αναπτύξουν προβληματικές σχέσεις τόσο με τους γονείς τους, όσο και με τους φίλους τους. Για κάθε μία ώρα παραπάνω μπροστά στην οθόνη της τηλεόρασης ή του ηλεκτρονικού υπολογιστή ημερησίως, μάλιστα, οι πιθανότητες «απομάκρυνσης» του εφήβου από τους γονείς του αυξάνεται κατά 5%. Αυτό, τουλάχιστον, υποστηρίζει η καθηγήτρια του Πανεπιστήμιου του Οτάγκο στη Νέα Ζηλανδία, Ρόουζ Ρίτσαρντς, η οποίο επιμελήθηκε τη μελέτη. «Τα ευρήματά μας δικαιώνουν τους γονείς που περιορίζουν τις ώρες που περνούν τα παιδιά μπροστά σε κάποια οθόνη», τονίζει η δρ Ρίτσαρντς. «Ολες οι ενδείξεις συνηγορούν ότι όσο λιγότερες ώρες εκτίθενται οι έφηβοι στις οθόνες, τόσο ενισχύεται ο δεσμός τους με τους γονείς, αλλά και τους φίλους τους», προσθέτει.

Η μελέτη της δρος Ρίτσαρντς και των συνεργατών της στηρίχθηκε σε δύο έρευνες που διεξήχθησαν με διαφορά δεκατεσσάρων ετών. Η πρώτη διεξήχθη σε δείγμα 976 δεκαπεντάχρονων την περίοδο 1988-1989 και η δεύτερη σε δείγμα 3.043 εφήβων ηλικίας από δεκατεσσάρων μέχρι δεκαπέντε ετών το 2004.

Καθημερινή

Τώρα μπορείτε να ακούσετε πως θα ήταν οι ιστοσελίδες σας αν ήταν μουσικά κομμάτια! Το Codeorgan μετατρέπει τον κώδικα μιας ιστοσελίδας σε μουσική χρησιμοποιώντας έναν αλγόριθμο που στηρίζεται στον αριθμό χρήσης συγκεκριμένων λέξεων και αριθμών μέσα στο <body> tag της ιστοσελίδας αλλά και σε άλλες πληροφορίες όπως το μέγεθος και τη σύνταξη. Έπειτα συνδυάζει αυτές τις πληροφορίες με ήχους drum και εφέ synthesizer για να συνθέσει ένα μουσικό κομμάτι.

Οι γυναίκες τελικά δικαιώνονται. Οχι για όλα, αλλά για το γεγονός ότι οι άνδρες δεν τους δίνουν την πρέπουσα προσοχή. Κι αυτό, όχι επειδή μπήκε τρίτο πρόσωπο στη σχέση τους, αλλά διότι περνάνε πολλές ώρες στο Διαδίκτυο.

Οπως αναφέρει δημοσίευμα της εφημερίδας «Telegraph», το 38% των ανδρών της Βρετανίας προτιμάει να ξαπλώνει στο κρεβάτι έχοντας στην αγκαλιά του, όχι τη σύντροφό του, αλλά το λάπτοπ του. Κι αντί να μοιράζεται τρυφερές στιγμές με την αγαπημένη του, προτιμάει να περνάει ανέμελες στιγμές, σερφάροντας στο Ιντερνετ.

Σχεδόν όλοι οι άνδρες, που πήραν μέρος στην έρευνα, επιδιώκουν κάθε μέρα να επισκέπτονται σάιτ στο Ιντερνετ και συγκεκριμένα το 89% των ανδρών κάθε μέρα ή μέρα παρά μέρα ενημερώνεται μέσω Διαδικτύου, ενώ οι μισοί από το συγκεκριμένο ποσοστό αγοράζουν κινητά τηλέφωνα, που τους δίνουν τη δυνατότητα να σερφάρουν στον κυβερνοχώρο κάθε στιγμή.

Το 80% όσων συμμετείχαν στην έρευνα δήλωσαν πως αν δεν μπουν έστω και μία φορά την ημέρα στο Διαδίκτυο νιώθουν χαμένοι κι ανενημέρωτοι.

Το 57% των ανδρών ηλικίας 18 εώς 44 ετών δηλώνουν ότι τους ελκύει η ιδεά πως χρησιμοποιώντας τον ηλεκτρονικό τους υπολογιστή μπορούν να μαθαίνουν τα πάντα μέσω του Διαδικτύου. Το 49% πάλι κάνουν το ίδιο μέσω των κινητών τους τηλεφώνων, ενώ το 46% αναφέρουν ότι είναι φαν της τηλεόρασης.

Το Ιντερνετ είναι τόσο σημαντικό για τους άνδρες, ώστε να είναι το πρώτο πράγμα που σκέφτονται το πρωί, προτού καν σηκωθούν από το κρεβάτι τους. Το 25%, μάλιστα, ενώ βρίσκεται ακόμη ξαπλωμένο στο κρεβάτι τσεκάρει το ηλεκτρονικό του ταχυδρομείο και το 18% αρπάζει το κινητό του τηλέφωνο, για να επισκεφτεί διάφορα σάιτ, σχετικά με τον εργασιακό του τομέα.

Οι περισσότεροι άνδρες είπαν πως τους ενδιαφέρει να τσεκάρουν ανά πάσα στιγμή τα mails τους (94%), ενώ το 60% δήλωσαν ότι προτιμά να επισκέπτεται διάφορα σάιτ τύπου Facebook.

Οι νεότεροι άνδρες εξομολογούνται ότι ο ηλεκτρονικός τους υπολογιστής είναι συνέχεια ανοικτός, για να μπορούν ανά πάσα στιγμή να σερφάρουν στον κυβερνοχώρο. Μεγαλύτερο ποσοστό από το 25% των ανδρών, που συμβιώνουν με τη σύντροφό τους, παρακολουθούν τηλεόραση μέσω του υπολογιστή τους, την ίδια στιγμή που εκείνες παρακολουθούν το αγαπημένο τους πρόγραμμα από την τηλεόραση.

Ελευθεροτυπία

Ο Δ. Μαρωνίτης από τη στήλη του στο Βήμα συζητά το θέμα της σχολικής λογοτεχνίας:

“Εξ ορισμού, αν δεχτούμε ότι οι σχολικές φασκιές συνήθως πνίγουν, έστω παραμορφώνουν, τη λογοτεχνία, που αρέσκεται μάλλον στην ελεύθερη κίνηση, παίζοντας με πόδια και χέρια. Αυτός είναι σίγουρα ο αποφασιστικός λόγος που η ισχύουσα σχολική ανάγνωση επιδρά, κατά κανόνα, πάνω στη λογοτεχνία διαστροφικά.

Προφανώς επειδή η λογοτεχνία (η τέχνη γενικότερα) είναι ζήτημα κυρίως επιλογής, όχι επιβολής. Αρχή που φαίνεται να την αποστρέφεται η σχολική διδασκαλία, όπως ορίζεται στα αναλυτικά προγράμματα και εφαρμόζεται στην τάξη. Η παραβίασή της πάντως έχει σοβαρά παρεπόμενα, με κοινό παρονομαστή την πολλαπλή παρεξήγηση. Πρόχειρο παράδειγμα: η υποτίμηση της αναγνωστικής απόλαυσης (καλύτερα: της τέρψης, που ορίζεται ως πρώτος στόχος της ποίησης στον Ομηρο, τόσο για τους αθανάτους όσο και για τους θνητούς), προς όφελος μιας, ωφέλιμης υποτίθεται, γνώσης και μιας ενάρετης, εξίσου υποθετικής, ηθικής. Η σχολική αυτή επιβολή ασκείται και επικυρώνεται τόσο με τη λογοκριμένη συνήθως εκλογή των λογοτεχνικών κειμένων όσο, και προπαντός, με την αποσπασματική τους διδασκαλία, καταλήγοντας συχνά στη σαλαμοποίηση. Απόδειξη λαθραίας λογοκρισίας και ηθικολογίας: στη διαβόητη πλέον καβαφική «Ιθάκη» είχε διαγραφεί για κάμποσα χρόνια στο σχολικό εγχειρίδιο το δίστιχο: ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής/ όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά. Οσο για την αποσπασματική, διδακτική και εξεταστική, κακοποίηση των λογοτεχνικών κειμένων, αυτή πλήττει προπάντων τα εκτενέστερα αφηγηματικά έργα, με πρόχειρο σχολικό θύμα τα δύο ομηρικά έπη, μοιρασμένα στις δύο πρώτες τάξεις του Γυμνασίου· προηγείται η Οδύσσεια και έπεται η Ιλιάδα”. 

«Δεν πληρώνετε, δεν θα έχετε» δηλώνουν ο ένας μετά τον άλλον οι διεθνείς μεγάλοι εκδοτικοί οίκοι επιστημονικών περιοδικών, οι οποίοι «κόβουν» τα ελληνικά πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα από τις «τράπεζες» πληροφοριών τους. Το ελληνικό κράτος, σε περίοδο οικονομικής κρίσης, χρωστά το αστρονομικό ποσό των 33 εκατ. ευρώ, με το οποίο πρέπει να καλυφθούν για τα έτη 2009 και 2010 οι συνδρομές στα επιστημονικά περιοδικά, τα οποία αποτελούν την «ανάσα» για τους χιλιάδες φοιτητές, διδάσκοντες και ερευνητές της χώρας. Η Ελλάδα χάνει έτσι την πρόσβαση σε 12.000 τίτλους επιστημονικών περιοδικών.

Το υπουργείο Παιδείας έχει εντάξει εφέτος το ποσό στο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεών του. Το υπουργείο Οικονομίας όμως δεν το έχει εγκρίνει ακόμη. Καθώς η διαδικασία μάλλον καθυστερεί και οι πολυεθνικές επιχειρήσεις που διανέμουν παγκοσμίως τους επιστημονικούς τίτλους δεν μπορούν να περιμένουν, οι έλληνες «κακοπληρωτές» μένουν εκτός διανομής για το επόμενο χρονικό διάστημα. Συναγερμός έχει ξεσπάσει στα πανεπιστήμια, καθώς χθες ήταν η τελευταία ημέρα διανομής επιστημονικών τίτλων στην Ελλάδα από τον Εlsevier, έναν από τους μεγαλύτερους προμηθευτές των πληροφοριών επιστήμης και υγείας παγκοσμίως, ο οποίος και δημοσιεύει περίπου 250.000 άρθρα τον χρόνο σε 2.000 περιοδικά. Τα πανεπιστήμια, αλλά και ο Σύνδεσμος Ελληνικών Βιβλιοθηκών, είχαν προειδοποιήσει το κράτος εγκαίρως. Οι επιστημονικές συνδρομές σε διεθνούς εκδοτικούς οίκους χρηματοδοτούνταν τα προηγούμενα χρόνια από κοινοτικά κονδύλια, καθώς θεωρούνταν για τη χώρα μας στόχος αναπτυξιακός. Η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν ενέκρινε όμως την ένταξη του κονδυλίου για τις ηλεκτρονικές επιστημονικές βιβλιοθήκες και στο τέταρτο κοινοτικό «πακέτο» κονδυλίων (ΕΣΠΑ), καθώς για την Ελλάδα αποτελεί πλέον έξοδο λειτουργικό και όχι αναπτυξιακό και θα έπρεπε να έχει προβλεφθεί η ένταξή του στο πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεών του.

To BHMA

Τελικά μετά το θόρυβο στον Τύπο  η πρόσβαση αποκαταστάθηκε… Αλλά μήπως δεν θα μπορούσαμε να το είχαμε αποφύγει;

Οι ειδήσεις online έχουν καταστεί δημοφιλέστερο μέσο από τις εφημερίδες στις ΗΠΑ, σύμφωνα με νέα έρευνα. Το Διαδίκτυο κατατάσσεται στην τρίτη θέση, πίσω από τους τοπικούς και εθνικής εμβέλειας τηλεοπτικούς σταθμούς, αναφέρει η τελευταία μελέτη του Pew Research Center.

«Για όσους θέλουν να ενημερώνονται, η πληροφόρηση γίνεται μια δραστηριότητα που δεν περιορίζεται από χρόνο, τοποθεσία ή συσκευή», αναφέρει χαρακτηριστικά η μελέτη. Οι εφημερίδες στις ΗΠΑ αλλά και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες λειτουργούν σε ένα δυσμενές οικονομικό περιβάλλον, οδηγώντας πολλές να εξετάσουν τις προοπτικές χρέωσης του περιεχομένου που δημοσιεύουν στις ιστοσελίδες τους. Η μελέτη του Pew βρήκε ότι οι υπηρεσίες συγκέντρωσης ειδήσεων από διάφορες πηγές, όπως η Google News και η AOL χρησιμοποιούνται ευρέως, ενώ στις πρώτες θέσεις βρίσκονται οι ιστοσελίδες των CNN και BBC.

Οι συνήθειες αλλάζουν

Το 61% των ερωτηθέντων στην έρευνα δήλωσαν ότι ενημερώνονται από online πηγές σε καθημερινή βάση, ενώ 78% ανέφερε ως πρωταρχική πηγή τα τοπικά κανάλια ειδήσεων και 71% τα εθνικά δίκτυα όπως το CNN και το Fox News.

Επιπλέον, 54% ανέφερε ότι ακούει ραδιοφωνικές ειδησεογραφικές εκπομπές στο σπίτι ή στο αυτοκίνητο. Περισσότερο από 90% χρησιμοποιεί περισσότερες από μία πηγές για ενημέρωση, ενώ 57% διαβάζει ειδήσεις σε δύο έως πέντε ιστοσελίδες. «Οι Αμερικανοί ενημερώνονται τόσο online όσο και offline», επισημαίνει η Άμι Μίτσελ, αναπληρώτρια διευθύντρια του Pew Research Center Project for Excellence in Journalism.

«Σε γενικές γραμμές δεν έχουν προτίμηση σε κάποιο website, αλλά ταυτόχρονα δεν ψάχνουν άσκοπα. Οι περισσότεροι χρήστες ενημερώνονται συνήθως από μια σειρά διαφορετικών πηγών στο Ίντερνετ», συνέχισε. Οι τακτικοί αναγνώστες των εφημερίδων – είτε τοπικών ή εθνικών – έχουν μειωθεί κατά 50%, αναφέρει η μελέτη.

Οι εφημερίδες και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού διανύουν μια από τις δυσκολότερες περιόδους της εξέλιξης τους, εξαιτίας της μείωσης των διαφημιστικών εσόδων αλλά και τη μετανάστευση πολλών αναγνωστών στο Ίντερνετ. Η Post Intelligencer του Σιάτλ συγκαταλέγεται στους τίτλους που έκλεισαν τη χρονιά που μας πέρασε, ενώ τόσο η Chicago Tribune όσο και η San Francisco Chronicle έχουν προχωρήσει σε μεγάλες περικοπές προσωπικού προκειμένου να εξασφαλίσουν τη λειτουργία τους.

Αξίζει να αναφερθεί ότι 37% των συμμετεχόντων στην έρευνα του Pew δήλωσαν ότι συμμετέχουν στη διαμόρφωση των ειδήσεων, με το σχολιασμό τους και τη διάδοσή τους με τις αναδημοσιεύσεις σε ιστοσελίδες όπως το Facebook και το Twitter. Τέλος, το 75% όσων ενημερώνονται από online πηγές δήλωσαν ότι προωθούν σε φίλους τους, μέσω e-mail ή σελίδων κοινωνικής δικτύωσης, τις ειδήσεις που βρίσκουν ενδιαφέρουσες.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες BBC, Γαλλικό Πρακτορείο

Κόβονται τα λάπτοπ κι έρχονται οι διαδραστικοί πίνακες. Μέχρι τα τέλη του 2010, ηλεκτρονικοί πίνακες θα έχουν τοποθετηθεί σε όλα τα γυμνάσια και τα λύκεια της χώρας. Η κυβέρνηση αποφάσισε τα κονδύλια που πέρυσι δόθηκαν για την αγορά των υπολογιστών στους 120.000 μαθητές της Α’ γυμνασίου να διατεθούν φέτος στην ψηφιακή τάξη. Αυτό σημαίνει ότι σταματά το πρόγραμμα της διανομής λάπτοπ στους μαθητές και προχωρούν οι διαγωνισμοί για την προμήθεια διαδραστικών πινάκων, ψηφιοποίησης των βιβλίων κι εξοπλισμού των σχολείων.

Για την ψηφιακή σύγκλιση του σχολείου προβλέπεται αναβάθμιση στις υπάρχουσες ψηφιακές υποδομές (υπολογιστές, ηλεκτρονικοί μαυροπίνακες, διαδραστικοί πίνακες και ψηφιοποίηση του υλικού), νέες υποδομές WΙFΙ (ασύρματης επικοινωνίας) και δικτύου που θα παρέχουν τη δυνατότητα υποστήριξης της εκπαιδευτικής διαδικασίας στο σχολείο, και όπου αλλού βρίσκεται ο μαθητής.

Το υλικό
Το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο έχει προχωρήσει στη δημιουργία ψηφιακού εκπαιδευτικού υλικού και ηλεκτρονικών βιβλίων. Μέχρι να μπορέσει όμως αυτή η προσπάθεια να «ανθήσει» πλήρως στα σχολεία, γίνονται παρεμβάσεις στο πρόγραμμα σπουδών, ώστε να μπορεί να δεχτεί τις ψηφιακές αλλαγές πολύ γρήγορα. Ηδη ετοιμάζονται νέα αναλυτικά προγράμματα και επιμορφώνονται στις καινούργιες τεχνολογίες χιλιάδες δάσκαλοι και καθηγητές.

Εθνος

Μες τη μόδα οι επιμορφούμενοι Β΄επιπέδου…Tα τελευταία νέα λοιπόν είναι ότι η επιμόρφωση Β΄επιπέδου γίνεται υποχρεωτική και ότι το ψηφιακό υλικό θα είναι διαθέσιμο από τα τέλη Μαρτίου -προφανώς εννοούν τα PDF των βιβλίων- ενώ τέλη Ιουνίου θα είναι επεξεργάσιμο. Δηλαδή θα γίνουν doc. 

Τώρα πως θα επιμορφωθούν όλοι με τους 400 επιμορφωτές και με το ζόρι, εγείρει κάποια ερωτήματα.