Μετά τις δηλώσεις της Υπουργού για “την ανάγκη των νέων να εκφράζονται και να διατυπώνουν το συναίσθημα τους που είναι αυτονόητη”, αποφάσισα να ψάξω στο facebook να βρω ομάδες μαθητών που αποφάσισαν να ενώσουν τις φωνές τους απέναντι σε ότι μισούν.
και το καλύτερο όλων:Θέλω κι εγώ να γίνω φιλολογοκτόνος… -.-‘ Οι πρόγονοί μας δεν τόνιζαν τις λέξεις, δεν άφηναν κενά, έγραφαν κεφαλαία και διαβάζανε τραγουδιστά. Τι απ’ αυτά κάνουμε στο σχολείο;;; Δεν με νοιάζει αν η φιλόλογος είναι καλή καθηγήτρια, εγώ μισώ τα αρχαία, τη γλώσσα, τον Όμηρο και τα κείμενα.
Την προσοχή όσων αναζητούν σύντροφο στο Διαδίκτυο εφιστούν οι εταιρείες λογισμικού ασφαλείας, κυρίως λόγω της γιορτής του Αγίου Βαλεντίνου, που θα αυξήσει κατακόρυφα την επισκεψιμότητα σε τέτοιες ιστοσελίδες τις επόμενες ημέρες.
Αν και σήμερα υπάρχουν πολλές αξιόπιστες υπηρεσίες online γνωριμιών, οι χρήστες οφείλουν να είναι εξαιρετικά προσεκτικοί στην επιλογή της κατάλληλης υπηρεσίας. Πριν την εγγραφή, καλό είναι να γίνεται μία έρευνα σχετικά με την αξιοπιστία της και τα σχόλια άλλων εγγεγραμμένων χρηστών. Η εταιρεία BitDefender τονίζει ακόμη ότι θα πρέπει να αποφεύγεται η εγγραφή σε κάποιο site γνωριμιών που ο χρήστης έμαθε μέσω κάποιου μηνύματος spam.
«Η εύρεση του τέλειου συντρόφου την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου μέσω μιας online υπηρεσίας μπορεί να ακούγεται σαν όνειρο που πραγματοποιείται, αλλά μπορεί πολύ εύκολα και γρήγορα να γίνει εφιάλτης», επεσήμανε η Κάταλιν Κοσόι, ερευνήτρια της BitDefender. «Οι χρήστες θα πρέπει να επιλέγουν ιστοσελίδες με ξεκάθαρες πολιτικές σε ότι αφορά τα προσωπικά δεδομένα, που εξασφαλίζουν την προστασία της ανωνυμίας και ότι δεν θα αποκαλύπτεται οποιαδήποτε πληροφορία χωρίς τη συγκατάθεση τους».
Όταν ξεκινούν τη χρήση μιας online υπηρεσίας γνωριμιών, οι χρήστες θα πρέπει να δίνουν αρχικά όσο το δυνατόν λιγότερες πληροφορίες. Επιπλέον, θα πρέπει να δημιουργούν ένα ξεχωριστό λογαριασμό e-mail που θα χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την επικοινωνία με τα άλλα μέλη της υπηρεσίας. Στα αυτονόητα συγκαταλέγεται ότι δεν θα πρέπει να μοιράζονται οικονομικά στοιχεία, όπως τραπεζικοί λογαριασμοί, αριθμοί πιστωτικών καρτών ή κωδικοί PIN.
Κάποιες επιπλέον ηλεκτρονικές απειλές τις ημέρες του Αγίου Βαλεντίνου περιλαμβάνουν:
– Τα μηνύματα spam που διακινούνται στα κοινωνικά δίκτυα, που παραπέμπουν σε επισφαλής ιστοσελίδες, απ’ όπου ο υπολογιστής μπορεί να δεχθεί επίθεση κακόβουλου λογισμικού και να μολυνθεί.
– Τα μηνύματα email που διαφημίζουν υπηρεσίες και προϊόντα σχετικά με τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου.
– Επισυναπτόμενα αρχεία σε email με τη μορφή ταινιών, φωτογραφιών ή ηλεκτρονικής ευχετήριας κάρτας.
– Επίσης, δεν θα πρέπει να ανοίγονται email από άγνωστους αποστολείς, ή επισυναπτόμενα αρχεία με ύποπτα ονόματα.
Παράλληλα, οι χρήστες θα πρέπει να ενημερώνουν τους υπολογιστές με τις τελευταίες εκδόσεις λογισμικού ασφαλείας και του λειτουργικού συστήματος που χρησιμοποιούν. Ιδανικά, θα πρέπει οι ενημερώσεις αυτές να λαμβάνονται αυτόματα, ώστε ο υπολογιστής να είναι προστατευμένος ανά πάσα στιγμή.
Τέλος, απαραίτητη είναι η χρήση ενός τουλάχιστον λογισμικού ασφαλείας που να καλύπτει τον υπολογιστή από spam και ιούς αλλά και να διαθέτει firewall ώστε να φιλτράρονται οι ύποπτες online διευθύνσεις που μπορεί να επισκεφτεί κάποιος την ώρα που σερφάρει στο Διαδίκτυο.
Τα παιχνίδια έχουν πάψει εδώ και χρόνια να αναπτύσσονται με μόνο σκοπό την ψυχαγωγία. Πολιτική προπαγάνδα, προώθηση πωλήσεων, εκπαίδευση (σε σχολεία και επιχειρήσεις), ενημέρωση και ακτιβισμός, είναι τα νέα πεδία δημιουργίας παιχνιδιών.
Τα εκπαιδευτικά παιχνίδια την τελευταία πενταετία έχουν στόχο να αντικαταστήσουν εν μέρει την κλασική διδασκαλία στα σχολεία (κυρίως στις θετικές επιστήμες, όπως η Αλγεβρα και η Χημεία, αλλά και στην Ιστορία κ.λπ.), αφού προσελκύουν την προσοχή των μαθητών πολύ ευκολότερα.
Με τον ίδιο τρόπο τα παιχνίδια μπορούν να μεταδώσουν μηνύματα που πολλοί θα προσπερνούσαν αν τα συναντούσαν με τη μορφή δημοσιογραφικού άρθρου, ενημερωτικού φυλλαδίου κλπ. Πολλά από αυτά διατίθενται προς πώληση για να χρησιμοποιηθούν σε διάφορες πλατφόρμες, αλλά έχουν και δωρεάν online εκδοχές.
*Επιλεγμένα παιχνίδια που καλλιεργούν τον κοινωνικό προβληματισμό μπορεί να βρει κανείς στο www.games forchange.org. Είναι διαχωρισμένα σε επίπεδα ανάλογα με την ηλικία του χρήστη αλλά και σε θεματικές κατηγορίες (οικονομία, περιβάλλον, ανθρώπινα δικαιώματα, παγκόσμιες συγκρούσεις κλπ).
Ο Κρις Αντερσον, ο αρχισυντάκτης του Wired λέει ότι το Διαδίκτυο θα αλλάξει κι άλλο τη ζωή μας. «Μαζική κουλτούρα σήμαινε μια κοινή κουλτούρα, όπου εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο διαβάζουν, ακούνε, βλέπουν τα ίδια πράγματα. Στην εποχή της Μακριάς Ουράς, η μαζική κουλτούρα κατακερματίζεται και αυτό που συμβαίνει είναι να υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι ανά τον κόσμο, μοιρασμένοι σε διάφορες ομάδες, που αναζητούν με πάθος άγνωστα γκρουπ ή βιβλία, πράγματα που χωρίς το Διαδίκτυο δεν θα τα έβρισκαν ποτέ. Ετσι, δημιουργούνται μικρές «φυλές», μπορούμε να μιλάμε για «κουλτούρα της φυλής» – με τη διαφορά ότι, σε αντίθεση με την παραδοσιακή έννοια, όπου ήσουν υποχρεωμένος να ανήκεις σε μία και μόνο φυλή, τώρα μπορείς να ανήκεις σε δύο και τρεις μαζί».Είναι όλα τόσο τέλεια λοιπόν; «Οχι ακριβώς», αποκρίνεται. «Εξαρτάται από ποια όχθη μιλάει κανείς. Πάρτε τον δικό μου τομέα. Είμαι αρχισυντάκτης σε ένα περιοδικό, που τυπώνεται, εκδίδεται και κυκλοφορεί, συνεπώς έχουμε απέναντί μας τη Μακριά Ουρά, πρέπει να την αντιμετωπίσουμε. Στην ουσία, έχεις να αντιμετωπίσεις ολόκληρο το Διαδίκτυο. Εχουμε χάσει το μονοπώλιό μας και υπάρχει δραματική πίεση και ανταγωνισμός για όλους όσοι βρίσκονται σε ανάλογη θέση με μένα».
– Είναι παράδοξο αυτό που λέτε, διότι το Wired υποτίθεται ότι καταγράφει όλες αυτές τις εξελίξεις. Χωρίς αυτές δεν θα υπήρχε.
– Δεν θα το έλεγα παράδοξο αλλά ειρωνικό.
– Διαβάζοντας κανείς το Wired, έχει πλήρη ενημέρωση του τι γίνεται σε όλους αυτούς τους τομείς;
– Οχι, με τίποτα. Κανένα περιοδικό δεν μπορεί να καταγράψει αυτό με απόλυτο τρόπο. Δεν το προσπαθούμε κιόλας. Επιλέγουμε απλώς τα πιο ενδιαφέροντα θέματα, αυτά που θεωρούμε ότι συμπυκνώνουν την όλη κατάσταση, η οποία είναι πολύ ρευστή ακόμα – και θα παραμείνει τέτοια. Θα μας πάρει πολύ χρόνο ακόμα για να αντιληφθούμε τον αντίκτυπο που θα έχει στην κοινωνία και την κουλτούρα η ψηφιακή επανάσταση.
για πολλοστή φορά προσπίπτουμε στην Εσπερία και τριγυρνάμε στις Αυλές των Καγκελάριων και των Δόγηδων,
δέσμιοι των Οίκων (αξιολόγησης) για κάποια βοήθεια, ή έστω ανοχή, ένα δάνειο
και, αν δώσει ο Θεός, ποιος ξέρει, ίσως αίφνης μια Σταυροφορία – τα σύνορά μας, ξέρετε, είναι και τα σύνορα της Δύσης! Ναι, ποιος ξέρει,
άλλωστε μια Σταυροφορία κάποτε μας χάλασε, ίσως Σταυροφορία τώρα να μας αναστήσει.
Πάλι επαίτες, σαν εκείνον τον καημένο Μανουήλ τον Β’ τον Παλαιολόγο, ώς το Λονδίνο έφθασε ζητώντας – καμμιά σχέση βεβαίως, με μας της σήμερον, εκείνος
αρχοντάνθρωπος, ψηλός, θλιμμένος, ομορφάντρας, τον ιστορεί στον αιώνα ζωγραφιά που τον εικονίζει, φραγκοντυμένον αλλά ευθυτενή, καβάλα στ’ άλογο, να μπαίνει στη Φλωρεντία, σαν να τελεί θρίαμβο στην Παλαιά Ρώμη
όμως στην πραγματικότητα σφάγιο για να ζητήσει βεβαίως, τάχα πως απαιτεί, να εκλιπαρήσει βοήθεια, τάχα πως δικαιούται, αυτός ο Αυτοκράτορας! Ποσώς. Ενας σχισματικός Ελληνας ήταν για τους Λατίνους και καλά να πάθουν οι ξεπεσμένοι, δεν είναι πια παρά μόνο λόγια οι δυναστείες τους. Λόγια θρήνων και ικεσιών…
Τον σταύρωσαν τον κυρ Μανουήλ σε Σύνοδο στη Φλωρεντία, κι άφραγκος ξέμεινε στη Βενετία, χωρίς καν ναύλα για να γυρίσει στη θνήσκουσα Πόλη.
Για τρίτη χρονιά συνεχίζονται εφέτος οι επιτυχημένες λογοτεχνικές συναντήσεις μετά ποτού και φαγητού τα μεσημέρια της Κυριακής στην Αμαξοστοιχία-Θέατρο το Τρένο στο Ρουφ. Οσοι επιθυμούν να γνωρίσουν από κοντά τους αγαπημένους τους έλληνες λογοτέχνες (πεζογράφους, ποιητές και θεατρικούς συγγραφείς) έχουν τη δυνατότητα να συζητήσουν μαζί τους και να ανακαλύψουν άγνωστες πτυχές της προσωπικής ζωής και του συγγραφικού έργου τους πίνοντας ένα ποτήρι κρασί σε φιλικό κλίμα στο βαγόνι του Οrient Εxpress.
« Θέλουμε, στον βαθμό που μπορούμε, να στηρίξουμε το βιβλίο και να βοηθήσουμε στην αύξηση του αναγνωστικούκοινού. Εχουμε σύμμαχόμας την οικειότητα και τη φιλική ατμόσφαιρα που δημιουργείται μέσα στο βαγόνι.Οι αναγνώστες νιώθουν σαν να είναι συνταξιδιώτες με τον συγγραφέα και μοιράζονται μαζί του μια σύντομη αλλάπολύ προσωπική διαδρομή » λέει η ηθοποιός και σκηνοθέτις Τατιάνα Λύγαρη η οποία οργανώνει αυτά τα πρωτότυπα κυριακάτικα λογοτεχνικά brunches. Ο Γ΄ Κύκλος Λογοτεχνικών Βrunches στο Τρένο στο Ρουφ ξεκινά με τον Μιχάλη Γκανά, για να ακολουθήσουν ο Παύλος Μάτεσις στις 21/2, η Μάρω Δούκα στις 28/2 και ο Μένης Κουμανταρέαςστις 7/3. Η είσοδος τιμάται 22 ευρώ (στην τιμή περιλαμβάνονται φαγητό και ένα ποτήρι κρασί).
Τρένο στο Ρουφ, Σιδηροδρομικός Σταθμός Ρουφ, οδός Κωνσταντινουπόλεως, τηλ. 210 5298.922 και 6937 604.988, e-mail: theater@totrenostorouf.gr.
Μια 85χρονη Ινδή, η τελευταία μιας ολόκληρης φυλής που ζούσε στις νήσους του αρχιπελάγους Ανταμάν, έφυγε από τη ζωή παίρνοντας μαζί της στον τάφο μια γλώσσα ηλικίας 65.000 ετών. Η ΜπόαΣρ ανήκε στη γηγενή φυλή των Μπο η οποία αριθμεί πλέον μόλις 52 άτομα, αλλά ήταν η μοναδική ομιλήτρια της πανάρχαιης γλώσσας.
Σύμφωνα με την UΝΕSCΟ, κινδυνεύουν άμεσα με εξαφάνιση ως και 1.800 γλώσσες, από τις περίπου 6.000 ζωντανές γλώσσες του πλανήτη. «Ασφαλής» θεωρείται μια γλώσσα αν υπολογίζεται ότι θα την μιλούν παιδιά σε 100 χρόνια. «Επισφαλής», αν εκτιμάται ότι δεν θα την μιλούν παιδιά σε 100 χρόνια. «Ετοιμοθάνατη», αν δεν την μιλούν παιδιά σήμερα.
Τρία είναι τα κριτήρια ζωτικότητας μιας γλώσσας:
1. Ο αριθμός των ομιλητών. 2. Η μέση ηλικία των ομιλητών. 3. Το ποσοστό της νεότερης γενιάς που τη χρησιμοποιεί ως μητρική.
Δεν υπάρχουν απόλυτα αριθμητικά κριτήρια. Γλώσσες της Αφρικής που ομιλούνται από 100 άτομα μπορεί να θεωρούνται ασφαλείς, ενώ γλώσσες της Ινδονησίας που ομιλούνται από δεκάδες χιλιάδες άτομα ετοιμοθάνατες διότι δεν τις μαθαίνει η νέα γενιά. Συνέχεια »
Με πέντε μήνες ζωής, 300 ενεργούς φοιτητές, υποστήριξη από τα μεγαλύτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα του κόσμου και προσωπικό υψηλού επιστημονικού επιπέδου, το πρώτο παγκόσμιο διαδικτυακό πανεπιστήμιο χωρίς δίδακτρα ήρθε για να φέρει τη μεγάλη επανάσταση στον χώρο της εκπαίδευσης. Πρόκειται για ένα ελπιδοφόρο πείραμα σε παγκόσμιο επίπεδο, το οποίο ξεκίνησε στις 10 του περασμένου Σεπτέμβρη από τον ισραηλινό επιχειρηματία κ. Σάι Ρισέφ. Το Πανεπιστήμιο του Λαού (University of the Ρeople) έχει προσελκύσει ήδη το παγκόσμιο ενδιαφέρον, αλλά και την υποστήριξη οικονομικών και επιστημονικών φορέων, καθώς δίνει μια ελπίδα τόσο στους πολίτες των αναπτυσσόμενων χωρών του κόσμου, αλλά και σε όλους τους πολίτες που έχουν πληγεί από την παγκόσμια οικονομική κρίση. Τα προγράμματά του μπορεί να τα παρακολουθήσει όποιος θέλει, από οποιαδήποτε χώρα του κόσμου, αρκεί να ξέρει αγγλικά και να μπορεί να πληρώσει ένα μικρό κόστος εγγραφής, το οποίο κυμαίνεται από 15 ως 50 δολάρια (ανάλογα με τη χώρα προέλευσης). Ακόμη, πρέπει να πληρώσει το κόστος των εξετάσεών του, το οποίο κυμαίνεται από 10 ως 100 δολάρια.Το Πανεπιστήμιο του Λαού (http: //www.uopeople.org) δεν δέχεται δίδακτρα, δεν πληρώνει σχεδόν κανέναν από τους ακαδημαϊκούς οι οποίοι διδάσκουν στα προγράμματά του, αλλά διαθέτει όλα όσα χρειάζεται ένα μοντέρνο πανεπιστήμιο, εκτός από κτιριακές εγκαταστάσεις (campus) και αμφιθέατρα. « Η εκπαίδευση έχει γίνει εξαιρετικά δαπανηρή υπόθεση », λέει ο κ. Ρισέφ σε συνέντευξή του στο αμερικανικό περιοδικό «Βusiness Week». « Πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν. Αυτό που κάνουμε είναι ακριβώς ο λόγος για τον οποίον εφευρέθηκε το Ιnternet. Γιατί να μη βοηθήσουμε τους ανθρώπους μέσω του Ιnternet, δημιουργώντας ένα πανεπιστήμιο που να προσφέρει μόρφωση χωρίς δίδακτρα; ».
Προς το παρόν, το Πανεπιστήμιο του Λαού δεν είναι πιστοποιημένο. Πάντως, το να πιστοποιηθεί είναι μια από τις προτεραιότητές του, όπως λέει ο κ. Ρισέφ, που δηλώνει ότι καταχώρισε νομικά το ίδρυμα στην Πασαντένα της Καλιφόρνιας, για να συνεργαστεί χωρίς προβλήματα με τις αντίστοιχες υπηρεσίες της χώρας. Ηδη, το νέο πανεπιστήμιο αποτελεί ερευνητικό συνεργάτη της Νομικής Σχολής του Γέιλ στην Αμερική, έχει τη στήριξη των Ηνωμένων Εθνών και ακαδημαϊκών θεσμών υψηλής στάθμης, όπως το Πανεπιστήμιο Κολούμπια και το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Ο καθηγητής της Νομικής του Πανεπιστημίου Ηofstra της Νέας Υόρκης κ. Ντ.Γκρίνγουντ συμμετέχει εθελοντικά μία φορά την εβδομάδα στα προγράμματά του, ενώ αποτελεί και μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής. Μέλος της ίδιας επιτροπής είναι και ο καθηγητής Νομικής του Γέιλ κ. Τζ. Μπάλκιν, ο οποίος ξεκίνησε τη συνεργασία του με το νέο πανεπιστήμιο προκειμένου να διερευνήσει τρόπους βελτίωσης της πρόσβασης στη γνώση. Το νέο ίδρυμα μπαίνει έτσι σε μια αναπτυσσόμενη με γοργούς ρυθμούς αγορά, καθώς από τα δύο εκατομμύρια άτομα που παρακολουθούν σήμερα προγράμματα εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, το 68% παρακολουθεί προγράμματα μη κερδοσκοπικών οργανισμών.
Μέχρι σήμερα, ο κ. Ρισέφ έχει επενδύσει στο ίδρυμα 1.000.000 δολάρια από την προσωπική του περιουσία, ενώ αναζητεί άλλα 5.000.000 από χρηματοδότες.
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
University of the Ρeople
4 Ιδρυτής και πρόεδρος: Ο ισραηλινός επιχειρηματίας κ. Σάι Ρισέφ (φωτογραφία)
4 Κόστος: Η εγγραφή από 15 ως 50 δολάρια (ανάλογα με τη χώρα προέλευσης) και οι εξετάσεις, που κοστίζουν από 10 ως 100 δολάρια 4 Προϋποθέσεις φοίτησης: Απολυτήριο Λυκείου, επάρκεια στα Αγγλικά, πρόσβαση στο Διαδίκτυο 4 Φοιτητές: Από οποιαδήποτε χώρα του κόσμου Ηλεκτρονική διεύθυνση: http: //www.uopeople.org) 4 Σε αριθμούς: Τριακόσιοι φοιτητές εγγεγραμμένοι από 50 χώρες 4 Σπουδές: Διοίκηση Επιχειρήσεων και Πληροφορική
Την έντονη ανησυχία γονέων και δασκάλων έχουν προκαλέσει οι συχνές αυτοκτονίες μαθητών στη Βομβάη και τις γύρω περιοχές.
Όπως αναφέρει το CNN, από την αρχή του έτους, περίπου 25 μαθητές έχουν βάλει τέλος στη ζωή τους, ενώ γονείς και δάσκαλοι παλεύουν να καταλάβουν τί κρύβεται πίσω από τους θανάτους και προσπαθούν να τους εμποδίσουν.
Η Ινδία έχει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά αυτοκτονίας στον κόσμο και οι πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι περίπου το 40% αυτών που αποφασίζουν να θέσουν τέλος στη ζωή τους είναι έφηβοι.
Οι αρχές της χώρας μάλιστα οργανώνουν σχετικά συμβούλια προκειμένου να εξετάσουν το φαινόμενο αυτό. Στα συμβούλια αυτά οι δάσκαλοι προσπαθούν να ερευνήσουν τις αιτίες των αυτοκτονίων και να καταπολεμήσουν τις αυτοκτονικές τάσεις των παιδιών.
Σε πολλές περιπτώσεις, αιτία που ένας έφηβος οδηγείται στην αυτοκτονία είναι η πίεση που νιώθει από το σχολείο.
Το εκπαιδευτικό σύστημα της Ινδίας είναι βασισμένο στην αποστήθιση και δίνει εξαιρετική έμβαση στους υψηλούς βαθμούς.
«Στο παρελθόν τα παιδιά είχαν περισσότερο ελεύθερο χρόνο με τους γονείς και τους δασκάλους τους. Στο παρελθόν τα παιδιά δεν έπρεπε να αγωνιστούν τόσο για να περάσουν σε κάποιο κολέγιο. Όλοι αυτοί οι παράγονες έχουν επηρεαστεί και από τις αλλαγές στη Ινδία που συνέβησαν περίπου στη δεκαετία του ’80», τονίζει ο ψυχίατρος, Χάρις Σέτι.
Νέο σχολείο με νέους εκπαιδευτικούς. Στη νέα τάξη ο εκπαιδευτικός θα κάθεται σε μικρό γραφείο που δεν θα φαντάζει μεγαλύτερο από τα θρανία των μαθητών. Δεν θα υπάρχει ο κλασικός μαυροπίνακας, αλλά διαδραστικοί πίνακες τους οποίους θα χειρίζονται οι εκπαιδευτικοί μέσα από το φορητό κομπιούτερ τους. Υπολογιστές θα υπάρχουν παντού. Οι εκπαιδευτικοί θα επικοινωνούν με το υπουργείο Παιδείας από όλες τις γωνιές της χώρας μέσω τηλεδιασκέψεων.
Τα μαθήματα που θα διδάσκονται στη διάρκεια των σπουδών τους οι δάσκαλοι και οι καθηγητές αλλάζουν, ενώ απαραίτητο θα είναι στο μέλλον το Πιστοποιητικό Εκπαιδευτικής Επάρκειας στις εξετάσεις για την πρόσληψή τους στον δημόσιο τομέα.
Ολα αυτά αποτελούν τα σχέδια της κυβέρνησης για τη νέα «ψηφιακή τάξη» και την εικόνα του σχολείου τα επόμενα χρόνια. Το υπουργείο Παιδείας κόβει δραστικά τη διδακτέα και εξεταστέα ύλη από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο. Την επόμενη σχολική χρονιά δεν θα διδαχθούν στις σχολικές τάξεις κομμάτια της ύλης που αλληλοκαλύπτονται μεταξύ διαφορετικών μαθημάτων. Οι αλλαγές θα αφορούν τις δύο τελευταίες τάξεις του δημοτικού, το γυμνάσιο και το λύκειο. Θα περικοπούν τα μαθήματα: Φυσική, Χημεία, Μαθηματικά, Βιολογία, Πληροφορική, Τεχνολογία και Γεωγραφία. Σε αυτά κόβεται η ύλη που είτε είναι περιττή είτε δυσνόητη, με αποτέλεσμα να μην την καταλαβαίνουν οι μαθητές.
Στο λόγο και τον αντίλογο θα διαγωνιστούν και φέτος μαθητές από σχολεία της χώρας, στους 9ους Πανελλήνιους Μαθητικούς Αγώνες Επιχειρηματολογίας, που διοργανώνει το Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών και το υπουργείο Παιδείας, υπό την αιγίδα της Βουλής.
Συνολικά θα λάβουν μέρος 320 μαθητές από 64 Λύκεια από την Αττική, τη Μακεδονία και τη Θράκη. Ο προκριματικός αγώνας για την περιφέρεια της Μακεδονίας θα γίνει, στη Θεσσαλονίκη, την Κυριακή 21 Φεβρουαρίου, στο Μουσικό Σχολείο του δήμου Πυλαίας. Σε αυτούς θα συμμετάσχουν 175 μαθητές από 35 σχολεία και θα προκριθούν τελικά 6 σχολεία.
Ο τελικός αγώνας θα γίνει στην Παλαιά Βουλή, στην Αθήνα, την Κυριακή 7 Μαρτίου, οπότε οι νικητές θα βραβευτούν από τον πρόεδρο της Βουλής, Φίλιππο Πετσάλνικο.
Για την προετοιμασία των μαθητών που συμμετέχουν στους αγώνες (πέντε από κάθε σχολείο) πραγματοποιήθηκαν εκπαιδευτικά σεμινάρια, σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς, από τους κριτές των αγώνων, προκειμένου να εξασκηθούν στις τεχνικές και στους κανόνες του λόγου και του αντίλογου.
Στόχος των Αγώνων Επιχειρηματολογίας είναι η προώθηση και η καλλιέργεια της κριτικής σκέψης στους νέους, οι οποίοι θα διαγωνιστούν σε ένα αυστηρά καθορισμένο πλαίσιο κανόνων.
Οι μαθητές θα έχουν την ευκαιρία να αναπτύξουν τις ικανότητές τους στη λογική διάρθρωση των επιχειρημάτων τους, ενώ διδάσκονται να συνεργάζονται πειθαρχημένα με τους συμπαίκτες τους, να σέβονται, να κατανοούν και να ασκούν κριτική στις θέσεις που υποστηρίζει η αντίπαλη ομάδα.
Κι ο Π. Μπουκαλάς σχολιάζει σήμερα στην Καθημερινή: Αν οι Ευρωπαίοι εταίροι λειτουργούσαν όντως ως εταίροι, ως αλληλέγγυοι σύμμαχοι και όχι ως πραματευτές όπλων και ως κηδεμόνες που δίνουν λίγα για να αποσπάσουν πολλά, τότε ίσως δεν θα υπήρχε λόγος να θυμηθούμε κάποιους κρίσιμους στίχους από την ωδή «Αι ευχαί» του Ανδρέα Κάλβου. Αλλά επειδή, αντί να σπεύσουν, αργοπόρησαν υστερόβουλα, ώστε η κρίση να πάρει (ή να πουν ότι πήρε) γνωρίσματα κατάρρευσης και χρεοκοπίας, και επειδή ο στόχος τους φαίνεται πως είναι η τιμωρία και η πολιτική επιβολή και επιτήρηση παρά η οικονομική συνδρομή, ας θυμηθούμε καλού κακού πώς άρχιζε εκείνο το παλιό ποίημα, που άλλωστε αποδείχθηκε συμβουλή φρονιμότατη (έστω κι αν δεν βρήκε ανταπόκριση) σε πολλές περιόδους της μετεπαναστατικής Ελλάδας:
«Της θαλάσσης καλήτερα / φουσκωμένα τα κύματα / να πνίξουν την πατρίδα μου / ωσάν απελπισμένην, έρημον βάρκαν. // Σ’ την στεριάν, σ’ τα νησία / καλήτερα μίαν φλόγα / να ιδώ χυμένην, / τρώγουσαν πόλεις, δάση, / λαούς και ελπίδας. // Καλήτερα, καλήτερα / διασκορπισμένοι οι Ελληνες / να τρέχωσι τον κόσμον, / με εξαπλωμένην χείρα / ψωμοζητούντες· // παρά προστάτας να ’χωμεν». Και λίγο πριν κλείσει αυτό το ποίημα, που στιγμές στιγμές μοιάζει με αποτροπαϊκή κραυγή, στην προτελευταία στροφή λοιπόν, ο Κάλβος επαναλαμβάνει το «Παρά…», έτσι, με αποσιωπητικά, σαν για να το οξύνει ακόμα περισσότερο και να το αφήσει να εκκρεμεί διά παντός, έστω σαν τη φωνή μιας σύγχρονης Κασσάνδρας.
Εισάγονται πολλοί, αποφοιτούν λίγοι. Η ελληνική τριτοβάθμια εκπαίδευση διευρύνθηκε την τελευταία δεκαετία με την ίδρυση νέων πανεπιστημίων και ΤΕΙ αλλά και αυτοτελών τμημάτων σε υπάρχοντα ιδρύματα, όμως ο αριθμός των αποφοίτων σε σχέση με τους εισακτέους μειώνεται συνεχώς. Περισσότεροι παίρνουν το εισιτήριο για τα ΑΕΙ, αλλά ο ενθουσιασμός τους ξεφουσκώνει γρήγορα. Αποτέλεσμα είναι να αυξάνεται ο αριθμός των «αιωνίων» φοιτητών αλλά και να πέφτει το επίπεδο του εκπαιδευτικού έργου στα ΑΕΙ.
Στατιστικά στοιχεία
Με βάση τα στοιχεία της ΕΣΥΕ, το 2008 303.026 (εκ των οποίων 195.152 φοιτητές των πανεπιστημίων και 107.874 σπουδαστές των ΤΕΙ) όφειλαν ακόμη μαθήματα, παρότι είχαν τελειώσει τα κανονικά εξάμηνα σπουδών τους. Δηλαδή, βρίσκονται εκτός των κανονικών ετών ολοκλήρωσης των σπουδών κάθε σχολής. Από την άλλη, πέρυσι ενεγράφησαν στα ΑΕΙ 284.219 φοιτητές και σπουδαστές. Η θέσπιση της βαθμολογικής βάσης του 10 από το 2006 μπορεί να απέτρεψε νέους να εισάγονται σε ΑΕΙ με μέση βαθμολογία 3, 4, 5 ή 6 (όπως συνέβαινε έως και το 2005), δεν έκανε όμως πιο δελεαστικές τις σπουδές σε όσους εισάγονται. Το γεγονός ότι οι «αιώνιοι» έχουν ξεπεράσει τους ενεργούς φοιτητές και ότι πολλοί λιγότεροι αποφοιτούν τα τελευταία χρόνια σε σύγκριση με μία δεκαετία νωρίτερα, αποτελούν σημάδια έκπτωσης της ελληνικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Αμερικανική έρευνα υποδεικνύει ότι οι νέοι χρήστες του διαδικτύου έχουν χάσει το ενδιαφέρον τους για το μπλόγκινγκ, ενώ αναζητούν πιο σύντομες μορφές επικοινωνίας, όπως το Facebook.
Ο αριθμός των νέων Αμερικανών ηλικίας 12-17 ετών που κάνουν μπλογκ, έχει μειωθεί κατά το ήμισυ στο 14% από το 2006, σύμφωνα με το Pew Internet and American Life Project.
Σύμφωνα με την έρευνα οι νέοι προτιμούν να μοιράζονται πιο σύντομα μηνύματα σε ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης και να μπαίνουν στο διαδίκτυο μέσω κινητών τηλεφώνων. Αντίθετα, η έρευνα διαπίστωσε ότι έχει σημειωθεί αύξηση στο μπλόγκινγκ των χρηστών ηλικίας 30 ετών και άνω από 7% το 2007 σε 11% το 2009.
Όσο οι τεχνολογίες ενσωματώνονται στα κοινωνικά δίκτυα, η χρήση των ιστοσελίδων αυτών συνεχίζει να αυξάνεται, καθώς οι νέοι φαίνεται να προτιμούν το “μικρο-μπλόγκινγκ” από το “μακρο-μπλόγκινγκ”, απλώς ενημερώνοντας την κατάστασή τους.
Η Amanda Lenhart, ερευνητής του Pew και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, δήλωσε στο Associated Press ότι η δυνατότητα που υπάρχει για ενημέρωση της κατάστασης του καθενός έχει κερδίσει έδαφος έναντι του μπλόγκινγκ. Η ίδια υποστήριξε ότι δεν πιστεύει πως το μπλόγκινγκ θα εξαφανιστεί αλλά ότι θα χρησιμοποιείται για περισσότερο προσωπικές περιστάσεις και σημαντικά γεγονότα, όπως γάμοι, ταξίδια κτλ.
Περισσότεροι νέοι χρήστες – το 55% των ατόμων ηλικίας από 18 ως 29 χρόνων και το 27% των ατόμων ηλικίας από 12 ως 17 χρόνων – χρησιμοποιούν, επίσης, το Διαδίκτυο μέσω κινητών τηλεφώνων.
Ακόμη, οι έφηβοι χάνουν το ενδιαφέρον τους για το Twitter. Ενώ οι νέοι είναι οι μεγαλύτεροι υποστηρικτές όλων των ιστοσελίδων απευθείας σύνδεσης, το Twitter αποτελεί την εξαίρεση.
Οπως κι αν ερμηνεύσει κανείς τη λέξη «poor» (φτωχή, δύστυχη, έρμη, ταλαίπωρη), κι ακόμα κι αν αποδώσει στοιχεία θεατρικότητας στην παρουσία του Αγγλου ευρωβουλευτή Νάιτζελ Φάρατζ, η προχθεσινή ομιλία του στο Ευρωκοινοβούλιο είχε τη συμβολική έστω αξία της, στους κόλπους ενός θεσμού που και αυτός συμβολικός είναι, αφού δεν διαθέτει πραγματική ισχύ. Το «Poor Greece!» του ευρωσκεπτικιστή, έτσι όπως ακούστηκε πάλι και πάλι, συνόψισε τη μοίρα όχι μόνο της περιφερειακής ή «άτακτης» Ελλάδας, αλλά όλων των χωρών που δεν ανήκουν σε κάποιον «άξονα» ή «διευθυντήριο»: «είναι εγκλωβισμένες στη σύγχρονη οικονομική φυλακή των λαών», όπως συμπέρανε ο κ. Φάρατζ, και τις αποκοιμίζει η ψευδαίσθηση ότι θα τρέξουν να τις απελευθερώσουν οι «εταίροι» τους, οι φίλοι και σύμμαχοι στη «μεγάλη Ευρώπη».
Τη δική του ψευδαίσθηση έχει και ο κ. Ντανιέλ Κον Μπεντίτ, ο επικεφαλής των πράσινων ευρωβουλευτών, που επιτέθηκε στον κ. Μπαρόζο καταλογίζοντάς του ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν έπραξε το παραμικρό για να λυθεί το Κυπριακό και να διευθετηθούν οι σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας, κι έτσι το 4,3% (τουλάχιστον) του ελληνικού προϋπολογισμού αναλώνεται για αμυντικές δαπάνες (μόνο οι ΗΠΑ και το Ισραήλ μας στερούν τα σχετικά πρωτεία). Μα αν η Γαλλία, η Γερμανία, η Αγγλία και οι λοιπές φιλειρηνικές χώρες που εμπορεύονται όπλα (πουλώντας στην Ελλάδα το υπερόπλο Χ και συγχρόνως στην Τουρκία το αντιυπερόπλο Χ, και αντιστρόφως), αποφάσιζαν να συμβάλουν στην επίλυση του Κυπριακού (που δεν είναι τοπικό πρόβλημα πια αλλά ευρωπαϊκό, κι ας μην το νιώθουν έτσι), πώς θα συντηρούσαν τη δική τους οικονομία, πώς θα κρατούσαν ακμαίους τους δικούς τους οικονομικούς δείκτες; Δηλαδή, σε μια Ευρώπη που γκρεμίζει τα τείχη, θα μπει λουκέτο σε μια χαρά εργοστάσια επειδή υπάρχει ακόμα ένα τείχος στην Κύπρο ή επειδή υπάρχουν ακόμα κατεχόμενα εδάφη (κυπριακά, δηλαδή ευρωπαϊκά) σε μια ήπειρο που, με την εμπνευσμένη καθοδήγηση Αμερικανών στρατηγών, απελευθερώνει λαούς σε άλλες ηπείρους, οπισθοδρομικές;
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
Μετά τις δηλώσεις της Υπουργού για “την ανάγκη των νέων να εκφράζονται και να διατυπώνουν το συναίσθημα τους που είναι αυτονόητη”, αποφάσισα να ψάξω στο facebook να βρω ομάδες μαθητών που αποφάσισαν να ενώσουν τις φωνές τους απέναντι σε ότι μισούν.
Άρθρα (RSS)