Αρχείο για 22 Φεβρουαρίου, 2010

epimorfos.jpgΣτα πλαίσια του προγράμματος επιμόρφωσης Β΄επιπέδου παράγεται υλικό υποστηρικτικό της διδασκαλίας. Αυτό μάλιστα αξιολογείται κατά τη διάρκεια της πιστοποίησης. Από την άλλη φαίνεται ότι έχουμε μία ένδεια σε υλικό στην Εκπαιδευτική Πύλη. Δεν είναι απλό να καταλήγει όλο αυτό το υλικό -το αξιολογημένο- στην Πύλη του ΥΠΕΠΘ ώστε να αξιοποιείται από όλους τους διδάσκοντες; Οπως φαίνεται δεν είναι, γιατί διάγουμε ήδη την τρίτη περίοδο της επιμόρφωσης κι ακόμα συζητάμε τρόπους οργάνωσης του υλικού σε ειδικό χώρο του δικτυακού τόπου της επιμόρφωσης Β΄επιπέδου. Οταν όμως κάποτε λήξει αυτό το πρόγραμμα όλες αυτές οι εργασίες θα πέσουν στη μαύρη τρύπα των ελληνικών προγραμμάτων ΤΠΕ. Που είναι σήμερα οι εργασίες που είχαν παραχθεί στα πλαίσια της Οδύσσειας; Θα μου πείτε είναι ξεπερασμένες κι ως εκ τούτου μη αξιοποιήσιμες. Κι όμως για ερευνητικούς λόγους είναι κρίμα όλα αυτά να χάνονται.

Comments 0 σχόλια »

tumblr_kxeiuruibq1qa2fy3o1_500.jpg«Κοίτα να δεις», σκεφτόμαστε ανακαλύπτοντας παλιές φωτογραφίες των γονιών μας καταχωνιασμένες συνήθως σε κάποιο συρτάρι. «Κοίτα να δεις…» Η «ανακάλυψη» αυτή δεν είναι απλή υπόθεση, είναι ξεβόλεμα. Ποιος θέλει να ξέρει ότι ήταν κάποτε και οι γονείς του το ίδιο νέοι και τρελοί με αυτόν; Με ανησυχίες, μύχιες σκέψεις, προσωπικά όνειρα, απογοητεύσεις; Να ξέρει, με λίγα λόγια, ότι… υπήρχαν και πριν από αυτόν; Ως γονείς τούς μάθαμε, ως γονείς τούς εμπιστευόμαστε! Γι’ αυτό, η θέση αυτών των φωτογραφιών είναι πίσω στο συρτάρι!

Ευτυχώς, δεν σκέφτονται όλοι έτσι. Ο Αμερικανός Ελιοτ Γκλέιζερ είδε κάτι ανακουφιστικό σε αυτές τις φωτογραφίες. Ανακάλυψε ότι «πριν από τα τσαντάκια στη μέση και τις συναυλίες του Αντρέα Μποτσέλι, οι γονείς μας υπήρξαν κάποτε ανέμελοι, μοδάτοι και υπέροχοι». Ανέβασε, λοιπόν, τις φωτογραφίες των δικών του σε ένα μπλογκ με τίτλο «Οι γονείς μου ήταν υπέροχοι» (myparentswereawesome. tumblr. com) και κάλεσε όλους εμάς να συνεισφέρουμε με το δικό μας «υλικό». Μέχρι σήμερα έχουν συγκεντρωθεί εκατοντάδες φωτογραφίες από κάθε γωνιά του κόσμου από «γονείς» σε νεαρή ηλικία – λες και γλίστρησαν από μια ρωγμή σε ένα τεράστιο, παγκόσμιο συρτάρι.

«Οταν έπεσα κατά τύχη πάνω σε αυτό το blog», λέει στην «Κ» ο 37χρονος Νατ Κυριάκης, «το βρήκα συναρπαστικό. Αυτές οι φωτογραφίες μάς υπενθυμίζουν πως οι γονείς μας ζούσαν μια πολύ διαφορετική ζωή προτού γεννηθούμε. Ηταν νέοι με όνειρα, με σχέδια για το μέλλον, ίσως μάλιστα και με μια δόση τρέλας και ανεμελιάς, που σήμερα μας φαίνεται αδιανόητη. Σε αρκετές από αυτές τις παλιές φωτογραφίες, μάλιστα, είναι πολύ πιθανό να μην υπήρχαμε ούτε καν ως σκέψη. Αυτές οι φωτογραφίες μάς υπενθυμίζουν ότι μπορούμε και πρέπει να πετάξουμε τα βάρη και το “παθητικό” που συνήθως κουβαλάμε στις σχέσεις με τους γονείς μας. Πρέπει να ξεπεράσουμε την κακή συνήθεια να αντιμετωπίζουμε τους γονείς μας αποκλειστικά μέσα από την ενδοοικογενειακή σχέση μας. Είναι πρώτα απ’ όλα άνθρωποι σαν κι εμάς και μετά γονείς. Ολα αυτά έχουν και μία ψυχοθεραπευτική ιδιότητα αν το καλοσκεφτούμε».

Οι γονείς των σημερινών 30άρηδων ήταν φυσικά εκπρόσωποι της περήφανης γενιάς των παιδιών των λουλουδιών, των baby boomers – ζούσαν έτσι κι αλλιώς σε συναρπαστικές εποχές. «Ανθρωποι που σήμερα μας εκνευρίζουν μερικές φορές με τη συντηρητικότητά τους ή την απάθειά τους απέναντι στα προβλήματα, ήταν κάποτε πολύ πιο μπροστά απ’ όσο μπορούμε να φανταστούμε. Ως “baby boomers”, η γενιά των γονιών μας είχε πρωταγωνιστικό ρόλο, τις δεκαετίες του ’60 και του ’70, σε μια εποχή έντονων κοινωνικών ανατροπών κι ενός γενικότερου προβληματισμού. Αρα τελικά, αυτός ο μεγάλος θαυμασμός που νιώθαμε για τους γονείς μας όταν ήμαστε μικρά παιδιά δεν έπρεπε ποτέ να χαθεί…».

Καθημερινή

Comments 0 σχόλια »

44-4-thumb-medium.jpgΚαι όμως, υπάρχει μια χώρα στην οποία τα σχολεία δουλεύουν ακατάπαυστα. Οι μαθητές δεν σταματούν ούτε στιγμή, οι εκπαιδευτικοί ασχολούνται συνεχώς μαζί τους, είτε διδάσκοντας, είτε απασχολούμενοι στα γραφεία των σχολείων. Αργίες; Διακοπές Χριστουγέννων ή Πάσχα; Αγνωστες λέξεις! Για απώλεια μαθημάτων λόγω καταλήψεων, ούτε λόγος…

Αυτή η χώρα που αποτελείται από μαθητές και εκπαιδευτικούς-μυρμήγκια, δεν είναι άλλη από την Ελλάδα του σχολικού έτους 2005-2006, όπως την παρουσίασε η τότε ηγεσία του υπουργείου Παιδείας στο Διεθνές Δίκτυο Εκπαιδευτικών Δεικτών του ΟΟΣΑ.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που επεξεργάστηκε το υπουργείο Παιδείας και έχει στα χέρια της η «Κ.Ε.», έγιναν «λάθη» στον υπολογισμό των εκπαιδευτικών-διδακτικών εβδομάδων, στον αριθμό των ωρών υποχρεωτικής παραμονής των εκπαιδευτικών στα σχολεία, στον αριθμό των διδακτικών ωρών ενός εκπαιδευτικού ημερησίως κ.λπ. Με άλλα λόγια, «greek statistics» και στην… παιδεία.

Οι διαφορές προέκυψαν όταν φέτος το υπουργείο, για να στείλει τα στοιχεία στον ΟΟΣΑ του σχολικού έτους 2007-2008 (σύμφωνα με τις υποδείξεις και τα έντυπα του Οργανισμού και βάσει νόμων, διατάξεων, εγκυκλίων και των Προεδρικών Διαταγμάτων που ισχύουν στη χώρα), έκανε συγκρίσεις με την τελευταία φορά (κατά τη σχολική χρονιά 2005-2006) που είχαμε ξαναστείλει στοιχεία στον διεθνή οργανισμό. Παρατηρήθηκαν μεγάλες αποκλίσεις, οι οποίες δύσκολα μπορούν να δικαιολογηθούν.

Ως διά μαγείας, όλοι οι δείκτες δείχνουν ότι στη χώρα μας, όχι μόνο τα σχολεία λειτουργούν συνεχώς, αλλά έχει εξαφανιστεί και το φαινόμενο της μαθητικής διαρροής που μαστίζει τη βασική εκπαίδευσή μας, αφού εμφανίζεται ότι όλα τα Ελληνόπουλα από επτά έως δεκαπέντε ετών φοιτούν στα σχολεία, σε ποσοστό σχεδόν 100%.

Και ο στόχος; Σύμφωνα με στελέχη του υπουργείου Παιδείας πρόκειται για επικοινωνιακό τρικ: Τα στοιχεία αυτά δημοσιεύονται κάθε Σεπτέμβριο ή Οκτώβριο από τον διεθνή οργανισμό και τυγχάνουν μεγάλης απήχησης εγχώριο και ξένο τύπο.

Διαβάστε όλο το άρθρο στην Ελευθεροτυπία

Φυσικά κανείς υπεύθυνος συλλογής στοιχείων που υπέβαλε αυτά τα στοιχεία στον υπουργό για έγκριση δεν μετακινήθηκε από τη θέση του. Το αντίθετο θα ήταν είδηση.

Comments 0 σχόλια »

3797.jpgΑς υποθέσουμε ότι ο πλανήτης πλήττεται από μια καταστροφή η οποία δεν είναι τόσο κατακλυσμιαία ώστε να τον καταστρέψει ολοσχερώς. Πολλά κτίρια παραμένουν ανέπαφα και αρκετοί άνθρωποι επιζούν για να ανοικοδομήσουν τον πολιτισμό ύστερα από μερικές δεκαετίες ή αιώνες. Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα καταρρέει ή ότι ένας καινούργιος ιός σκοτώνει το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού ή ότι μια ηλιακή καταιγίδα καταστρέφει το δίκτυο ηλεκτροδότησης της Βόρειας Αμερικής. Ή ας υποθέσουμε ότι επέρχεται μια αργή παρακμή εξαιτίας της ανόδου του κόστους της ενέργειας και των περιβαλλοντικών καταστροφών. Η αυξανόμενη πολυπλοκότητα και αλληλεξάρτηση της κοινωνίας καθιστά τον πολιτισμό μας όλο και πιο ευάλωτο απέναντι σε τέτοιου είδους γεγονότα.

Οποια και αν είναι η αιτία, αν κοβόταν το ρεύμα που τροφοδοτεί τις τράπεζες και τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές όπου αποθηκεύεται μεγάλο μέρος της ανθρώπινης γνώσης και οι άνθρωποι σταματούσαν να συντηρούν αυτά τα μηχανήματα και τα κτίρια που τα στεγάζουν ενώ τα εργοστάσια έπαυαν να παράγουν καινούργια τσιπς και δίσκους, για πόσο καιρό θα επιζούσε η γνώση μας; Πόση από αυτήν θα μπορούσαν να ανασύρουν οι επιζήσαντες των καταστροφών τις επόμενες δεκαετίες ή αιώνες;

Το φιάσκο Fogbank
Ακόμη και χωρίς μια μεγάλη καταστροφή, η απώλεια της γνώσης αποτελεί ήδη πρόβλημα. Παράγουμε περισσότερες πληροφορίες από ποτέ και τις αποθηκεύουμε σε όλο και πιο βραχύβια μέσα. Μεγάλο μέρος αυτών που χάνονται δεν είναι ουσιώδη- οι μελλοντικές γενιές μάλλον θα τα καταφέρουν και χωρίς τις οικογενειακές φωτογραφίες και τα βίντεο που χάσατε όταν «πέθανε» ο σκληρός δίσκος σας-, κάποια όμως είναι. Το 2008, για παράδειγμα, μαθεύτηκε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν «ξεχάσει» πώς να κατασκευάζουν ένα μυστικό συστατικό για κάποιες πυρηνικές κεφαλές ονόματι Fogbank. Αρχεία δεν είχαν κρατηθεί και το προσωπικό που είχε αναμειχθεί είχε συνταξιοδοτηθεί ή είχε φύγει από την αρμόδια υπηρεσία. Το φιάσκο κατέληξε στην αύξηση του κόστους ενός προγράμματος εκσυγχρονισμού των πυρηνικών κεφαλών κατά 69 εκατ. δολάρια (50,33 εκατ. ευρώ).

Αν το ρεύμα κοπεί για παρατεταμένη περίοδο, η κληρονομιά της ανθρωπότητας θα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον σκληρό δίσκο, την τεχνολογία που αυτή τη στιγμή επιτελεί τον ρόλο της ηλεκτρονικής μνήμης της κοινωνίας μας. Τα πάντα, από τις τελευταίες σαρώσεις γονιδιωμάτων ως τα κυβερνητικά και τραπεζικά αρχεία ή τις προσωπικές μας πληροφορίες, είναι αποθηκευμένα σε σκληρούς δίσκους, οι περισσότεροι εκ των οποίων βρίσκονται σε αίθουσες γεμάτες με ηλεκτρονικούς υπολογιστές γνωστές ως κέντρα δεδομένων.

Οχι τόσο σκληρός για να πεθάνει…

Οι σκληροί δίσκοι δεν προορίζονταν ποτέ για μακροχρόνια αποθήκευση εφόσον δεν έχουν υποβληθεί σε τεστ για την εκτίμηση της διάρκειας ζωής τους όπως τα CD. Κανένας δεν μπορεί να ξέρει πόσο θα κρατήσουν. ΟΚέβιν Μιούρελ, μέλος της διοίκησης του Εθνικού Μουσείου Πληροφορικής της Βρετανίας, άνοιξε πρόσφατα ξανά έναν σκληρό δίσκο των 456 megabyte ο οποίος είχε τεθεί εκτός λειτουργίας στις αρχές της δεκαετίας του 1980.«Δεν δυσκολευτήκαμε καθόλου να πάρουμε τα δεδομένα» λέει.

Οι σύγχρονοι σκληροί δίσκοι όμως μπορεί να μην έχουν τόσο καλές επιδόσεις. Η πυκνότητα αποθήκευσης σε αυτούς είναι σήμερα μεγαλύτερη των 200 gigabits ανά τετραγωνική ίντσα και αυξάνεται ταχέως. Αν και διαθέτουν εξελιγμένα συστήματα για να αντισταθμίζουν την κατάρρευση μικρών τμημάτων τους, σε γενικές γραμμές όσο περισσότερα bits δεδομένων στριμώχνει κανείς σε ένα υλικό τόσο περισσότερα θα χάσει αν ένα τμήμα του φθαρεί ή καταστραφεί. Επιπλέον μια διαδικασία φθοράς η οποία δεν θα επηρέαζε ιδιαίτερα ένα μεγάλης κλίμακας τμήμα μπορεί να καταστρέψει ολοσχερώς ορισμένα τμήματα μικρότερης κλίμακας.«Ολα είναι ανοιχτά με τους σύγχρονους δίσκους. Δεν θα ξέρουμε προτού περάσουν 20 χρόνια»λέει ο κ. Μιούρελ.

Τα πιο σημαντικά δεδομένα αποθηκεύονται σε εφεδρικά αντίγραφα σε μέσα όπως οι μαγνητοταινίες ή οι οπτικοί δίσκοι. Δυστυχώς πολλά από αυτά τα μέσα δεν μπορούν να διαρκέσουν ούτε πέντε χρόνια, λέει οΤζο Ιράσι, ο οποίος μελετά την αξιοπιστία των ψηφιακών μέσων στο Καναδικό Ινστιτούτο Συντήρησης της Οτάβα. Τα τεστ «ταχείας γήρανσης» που διενεργεί δείχνουν ότι οι πιο σταθεροί οπτικοί δίσκοι είναι τα εγγράψιμα CD με μια στρώση χρυσού και μια στρώση βαφής φθαλοκυανίνης.«Αν προτιμήσετε αυτόν τον δίσκο και τον γράψετε καλά,νομίζω ότι μπορεί να κρατήσει 100 χρόνια»λέει.«Αν προτιμήσετε κάτι άλλο,υπολογίστε πέντε ως δέκα χρόνια».

Φλασάκια μιας χρήσεως
Τα όλο και πιο διαδεδομένα «φλασάκια» μνήμης είναι ακόμη λιγότερο ανθεκτικά. Το πόσο μπορούν να διατηρήσουν τα δεδομένα δεν είναι βέβαιο, εφόσον δεν έχουν γίνει ανεξάρτητα τεστ, ένας κατασκευαστής όμως προειδοποιεί τους χρήστες να μην τα εμπιστεύονται για περισσότερο από δέκα χρόνια. Αν και μερικές νέες τεχνολογίες μνήμης μπορούν να είναι πιο σταθερές από τα φλας, το ενδιαφέρον εστιάζεται περισσότερο στην ενίσχυση της ταχύτητας και της χωρητικότητας παρά στη σταθερότητα. Βεβαίως οι συνθήκες αποθήκευσης των μέσων μπορεί να αποβούν πιο σημαντικές από τη σταθερότητά τους: οι δίσκοι που διατηρούνται σε ξηρό και δροσερό περιβάλλον αντέχουν πολύ περισσότερο από εκείνους που εκτίθενται στη ζέστη και στην υγρασία. Λίγα κέντρα δεδομένων έχουν όμως σχεδιαστεί ώστε να διατηρή σουν αυτές τις συνθήκες για πολύ καιρό αν το ρεύμα κοπεί. Πολλά βρίσκονται σε συμβατικά κτίρια, σε περιοχές ευάλωτες στις πλημμύρες ή στους σεισμούς. Και αν ο πολιτισμός καταρρεύσει, ποιος ξέρει τι χρήσεις θα βρουν οι στερημένοι από πόρους επιζήσαντες για τους παλιούς σκληρούς δίσκους;

To BHMA

Comments 0 σχόλια »

Oι ημέρες που η τηλεόραση, οι εφημερίδες, τα περιοδικά και το ραδιόφωνο κυριαρχούσαν στο τοπίο της ενημέρωσης έχουν περάσει. Τα τελευταία χρόνια το Ιnternet αποτελεί όλο και περισσότερο τον πρωταρχικό προορισμό για όσους θέλουν να ενημερωθούν για την επικαιρότητα και να πληροφορηθούν όσα συμβαίνουν στον κόσμο, κυρίως ανάμεσα στους νέους.

Οι αλλαγές που έχει επιφέρει στο τοπίο της ενημέρωσης το Ιnternet είναι κοσμογονικές. Οι δυνατότητες που παρέχει στους χρήστες για πληρέστερη πληροφόρηση από διαφορετικές πηγές, για συμμετοχή στην τελική διαμόρφωση της είδησης και για συνεχή επαφή με την επικαιρότητα, κάνουν την ενημέρωση μέσω αυτού μια διαδικασία ιδιαίτερα ελκυστική για τη νεότερη γενιά.

Με την τεχνολογική «συνάντηση» του Ιnternet και των κινητών τηλεφώνων τρίτης γενιάς, οποιοσδήποτε διαθέτει iΡhone κρατά στην παλάμη του ένα «μιντιακό περιβάλλον» προσαρμοσμένο στις προσωπικές του προτιμήσεις, με «αγαπημένους» προορισμούς που μπορεί να περιλαμβάνουν ειδησεογραφικά πρακτορεία, ηλεκτρονικές εκδόσεις εφημερίδων και περιοδικών, συναθροιστές ειδήσεων, τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς, αλλά και ιστολόγια, φόρουμ και ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης. Με το «περιβάλλον» αυτό οι χρήστες είναι εν δυνάμει «σε επαφή» επί 24ώρου βάσεως.

To BHMA

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων