Terra Computerata

O θάνατος του νεαρού ήταν μια απλή αφορμή. Η σφαίρα πυροδότησε την εδώ και καιρό συσσωρευμένη απελπισία. Άναψε το φιτίλι της έκρηξης. Πίσω από την έκρηξη κρύβεται η εδώ και καιρό συμπυκνωμένη συσσώρευση της απελπισίας. Της απελπισίας που τόσο έντεχνα επιδείνωσαν όλα τα Βατοπέδια των ημερών μας. Που δεν έκαναν τίποτα άλλο παρά να λεηλατήσουν την όποια έννοια νομιμότητας. Η λεηλασία λοιπόν είχε ήδη προηγηθεί. Είναι η λεηλασία της νομιμότητας και της εμπιστοσύνης στους θεσμούς. Πολλοί νέοι σήμερα ζουν με το ανυπόφορο βίωμα ότι δεν υπάρχει μέλλον. Ότι το μέλλον είναι ένα χτισμένο παράθυρο. Κάπου εκεί κοντά παραμονεύει και η τυφλή βία. Οι πολίτες ταμπουρωμένοι, οχυρωμένοι μέσα στο σπίτι τους παρακολουθούν κατά μόνας στην οθόνη της τηλεόρασης τον πόλεμο που εκτυλίσσεται έξω από τις πόρτες τους. Το Διαδίκτυο σπάει αυτήν την απομόνωση. Εμφανίζονται κατά συρροήν οι κάθε λογής τοποθετήσεις και μια ισορροπία τρόμου βγαίνει μέσα από αυτές.

Άρθρο της Φωτεινής Τσαλίκογλου στα ΝΕΑ

Κλειστοί χώροι, με χαμηλό φωτισμό, δυνατή μουσική και δεκάδες -αναμμένες ακόμα και επί 24ώρου βάσεως- οθόνες ηλεκτρονικών υπολογιστών, αποτελούν τις νέες? αλάνες των παιδιών. Αλλά και μια «πιθανή παγίδα για την αθωότητά τους», σύμφωνα με ειδικούς.

Αγόρια και κορίτσια πληρώνουν από 1 έως 3 ευρώ την ώρα στα Ιντερνετ καφέ για να? τρέξουν σε ψηφιακά γήπεδα ποδοσφαίρου, για να «σκοτώσουν» τον εχθρό υποδυόμενα ένα διαδικτυακό ήρωα, ακόμα και για να σερφάρουν σε ιστοσελίδες με ακατάλληλο περιεχόμενο. Περίπου 3.000 καταστήματα εκτιμάται ότι λειτουργούν σήμερα σε όλη τη χώρα, ενώ κάθε Ιντερνετ καφέ διαθέτει -κατά μέσο όρο- 40 ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Παιδιά 14-17 ετών, συχνότερα παρέες αγοριών, αλλά και 25άρηδες είναι το «προφίλ» των θαμώνων των περισσότερων ελληνικών Ιντερνετ καφέ, όπως περιγράφουν ιδιοκτήτες. «Οι πιτσιρικάδες έρχονται συνήθως σε ομάδες δύο-τριών ατόμων για να παίξουν ηλεκτρονικά παιχνίδια και να ?χαζέψουν? στο Ιντερνετ».

Άρθρο στον Ελεύθερο Τύπο

Μια έκθεση με κείμενα και έργα εμπνευσμένα από τον κόσμο του Σκιαθίτη διηγηματογράφου. Από τις 11 Δεκεμβρίου έως τις 17 Ιανουαρίου στην έδρα της γκαλερί “24”, στην οδό Σπευσίππου 38. Εκθέτουν οι ζωγράφοι: Μαριλίτσα Βλαχάκη, Βαρβάρα Λιακουνάκου, Τάσος Μαντζαβίνος, Μανώλης Μπιτσάκης, Κώστας Παπανικολάου, Εδουάρδος Σακαγιάν. Τα κείμενα έχει επιμεληθεί ο Μισέλ Φάις.

Δεν κινούμαστε. Μόνο μετακινούμαστε ? με το Ι.Χ. μας. Καθόμαστε. Ωρες στο αυτοκίνητο μπροστά στο τιμόνι, ώρες στο γραφείο μπροστά στο κομπιούτερ, ώρες στον καναπέ μπροστά στην τηλεόραση. Μια γραμμική καθημερινότητα, γεμάτη καθιστικές δραστηριότητες: ευτροφία, επικοινωνία, ψυχαγωγία… Καθισιό επέκεινα της πωρώσεως. Αδιαφορούμε με τις περί του αντιθέτου υποδείξεις των ειδημόνων. Καθιστοί αγωγιάτες της εγωκεντρικής ζωής μας, σερνόμαστε ξοπίσω της εποχούμενοι.

Δεν είναι μόνο η παχυσαρκία ?το 54% των παιδιών και το 42% των ενηλίκων είναι παχύσαρκοι? είναι και η μετάλλαξη του σώματος προς μια πιο πλαδαρή αδύναμη μάζα. Με το καθισιό, οι μύες της μέσης, των γονάτων, των ώμων ατροφούν. Δεν μας απασχολεί. Δουλεύουμε και ξεκουραζόμαστε καθιστοί, πιστεύοντας ότι δικαιωνόμαστε από τα επιφαινόμενα· κάθομαι, άρα ευημερώ.

Κάθομαι, άρα ευημερώ και ευτυχώ άρθρο της Τασούλας Καραϊσκάκη

H μακρόχρονη (και εν πολλοίς επιτυχημένη στην βιομηχανική εποχή) πρακτική τους έδειξε πως αν κάτι παράγει πλούτο πρέπει να καταμετρηθεί, να οριοθετηθεί και να αποκτήσει ιδιοκτήτη.Aυτό ίσχυε όμως για τα χωράφια. Aντίθετα η πληροφορία είναι διαδικασία· δεν είναι ένα απλό στατικό πράγμα. , ορίζεται πάντα από τον «αγοραστή της» (το σχέδιο κατασκευής της ατομικής βόμβας, έχει τεράστια αξία για ένα πυρηνικό φυσικό και μηδαμινή για έναν αγρότη), και το κυριότερο: δεν μπορεί να υπάρξει ζήτηση πληροφορίας, πριν από την «κατανάλωσή» της. Πόσο να πληρώσω για μια χρηματιστηριακή πληροφορία, αν δεν ξέρω ποια είναι και δεν ξέρω τι θα μου αποφέρει;

Yπάρχουν όμως κι άλλα παράδοξα στην οικονομία της γνώσης. Στα υλικά αγαθά η σπανιότητα αποφέρει πλούτο (χρυσός είναι πιο ακριβός από το χαλκό, αν και είναι λιγότερο χρήσιμος). Στα πνευματικά αγαθά, όπως απέδειξε η βιομηχανία λογισμικού, η συχνότητα είναι πιο πολύτιμη. Tο λειτουργικό σύστημα Windows (αν και υποδεέστερο του Macintosh) πουλάει περισσότερο επειδή είναι πιο διαδεδομένο. Ολα τα προγράμματα που έγιναν στάνταρτ στη βιομηχανία λογισμικού (Lotus 1-2-3, WordPerfect κ.λπ.), ήταν εκείνα που είχαν πέσει θύματα εκτενέστερης πειρατείας, με αποτέλεσμα στη συνέχεια να πουλάνε περισσότερα από τα ανταγωνιστικά τους. Ετσι, πολλές εταιρείες λογισμικού στρέφονται πλέον στη δωρεάν διανομή των προϊόντων τους και στην πώληση υπηρεσιών επί αυτών των προϊόντων. Οταν ρώτησαν τον Brian Eno τι μέτρα παίρνει για τις χώρες, όπως η Ταϊβάν, που έχουν μεγάλη κασετοπειρατεία απάντησε «πάω εκεί και δίνω συναυλίες»…

Tέλος, η πληροφορία, ακόμη κι αν ανταλλαχθεί δεν έχει μοναδικό ιδιοκτήτη. Ενα χωράφι αν πουληθεί μπορεί να καλλιεργηθεί μόνο από ένα, μια ιδέα αν μοιραστεί μπορεί να γονιμοποιηθεί απ? όλους τους μετόχους της. Γι« αυτό κάθε προσπάθεια ένταξης της πληροφορικής οικονομίας στις φόρμες της βιομηχανικής κοινωνίας, είναι εκ των προτέρων καταδικασμένη.

H παράδοξη οικονομική της γνώσης του Πάσχου Μανδραβέλη

«Η ανθρωποκεντρική προσέγγιση είναι πάντα το κλειδί για να μπεις στο δωμάτιο της ιστορίας. Μια στεγνή καταγραφή των γεγονότων με τοποθεσίες και ημερομηνίες δεν συγκινεί κανέναν. Πρέπει να βοηθήσεις τον αναγνώστη να ταυτιστεί με το ανάγνωσμα, να τον κάνεις να αισθανθεί πώς θα αντιδρούσε ο ίδιος αν είχε να αντιμετωπίσει αυτές τις ακραίες καταστάσεις».

«Η καταστροφή της Σμύρνης δεν έγινε ένα οικουμενικό μάθημα για τον κόσμο. Σίγουρα δεν έγινε για τις κυβερνήσεις. Δεν είμαι Ελληνας για να διαισθάνομαι τον πόνο που προκαλεί η λέξη Σμύρνη αλλά ο κυνισμός με τον οποίον αντιμετώπισαν το θέμα η βρετανική και η αμερικανική κυβέρνηση είναι σοκαριστικός. Σε ανθρωπιστικό επίπεδο ήταν μια καταστροφή τεράστιας κλίμακας, η πρώτη που είδαμε τον 20ό αιώνα. Ηταν επίσης το πρώτο δείγμα βάναυσης ρεάλ πολιτίκ. Οι ξένες κυβερνήσεις γύρισαν την πλάτη στο πλήθος που ήταν έτοιμο να σφαγιαστεί για να μη φανεί ότι θα σώσουν τους εχθρούς της Τουρκίας. Φοβάμαι ότι αυτή η φρικτή στάση μάς ακολουθεί ακόμα. Στο Ιράκ λ.χ. έχουμε ισχυρή ανάμειξη ξένων κυβερνήσεων»

Ο Βρετανός συγγραφέας Τζάιλς Μίλτον έγραψε ένα συναρπαστικό αφήγημα για την πιο τραγική σελίδα του σύγχρονου ελληνισμού με τίτλο «Σμύρνη, ο Χαμένος Παράδεισος.