Ήταν ένας μεταχειρισμένος BBC micro. Τον αγόρασα με τα πρώτα μου χρήματα αμέσως μετά την αποφοίτησή μου από το Πανεπιστήμιο, το 1986. Είχε πρωτοκυκλοφορήσει το 1981, όπως μας αποκαλύπτει σχετικό άρθρο του BBC. Τώρα φυσικά είναι μουσειακό είδος. Χαϊδευτικά τον αποκαλούσαμε Beep. Είχε φυσικά μαυρόασπρη οθόνη. 16Κ μνήμη, επεκτάσιμη στα 32 και επεξεργαστή 2Mhz!!!
Θυμάμαι ότι του φόρτωνα τα προγράμματα με κασετόφωνο. Ο ήχος των προγραμμάτων ήταν σα να σέρνεις την κιμωλία στον πίνακα, αλλά ακουγόταν σα μουσική στα αυτιά μας. Ηταν ένας υπολογιστής που ενέπνευσε μια ολόκληρη γενιά να ασχοληθεί με τους υπολογιστές και τον προγραμματισμό. Ο μέντοράς μου, ο Γιάννης Τσαμάκος, (Tsamasoft) με βοήθησε στην αρχή αλλά δυστυχώς μετακόμισε στον παράδεισο των προγραμματιστών εδώ και πολλά χρόνια. Πληκτρολογούσαμε ατελείωτες ώρες εντολές προκειμένου να ζωγραφίσει έναν απλό κύκλο. Και μετά Print to screen. Είχε τη δυνατότητα να προγραμματίζει τσιπάκια. Θυμάμαι τη λαχτάρα που περίμενα τα αγγλικά περιοδικά και πως αγόραζα φανατικά το PIXEL. Σε αυτόν τον υπολογιστή κόλλησα με ένα παιχνίδι το Repton. Ο ήρωας ήταν εγκλωβισμένος κι έπρεπε να μετακινεί με στρατηγικές κινήσεις κάτι βράχια – με κίνδυνο να καταπλακωθεί προκειμένου να ελευθερωθεί. Δηλαδή να περάσει σε επόμενη πίστα μεγαλύτερης πολυπλοκότητας.
Φαίνεται ότι έχω κάτι με αυτά τα παιχνίδια γιατί το επόμενο κόλλημά μου στην Amiga πλέον ήταν το Lemmings, με κάτι ανθρωπάκια που μπορούσες να τους δώσεις ιδιότητες, άλλος έσκαβε, άλλος αναρριχόταν, άλλος είχε ομπρέλα αλεξίπτωτο. Πάλι στόχος να τα απεγκλωβίσεις.
Μάλλον έχω σύνδρομο απεγκλωβισμού. Να θυμηθώ να το αναφέρω στον Ψυ μου…
Άρθρα (RSS)