Terra Computerata

Είναι απόγευμα και μόλις έχετε επιστρέψει από τη δουλειά: στην πόρτα σάς υποδέχεται η ρομποτική σκούπα που μόλις ολοκλήρωσε την καθαριότητα του σπιτιού. Τα ηλεκτρονικά της «μάτια» κυριολεκτικά παρακολουθούν τις αντιδράσεις σας, την ώρα που σας ακολουθεί από δωμάτιο σε δωμάτιο. Σε γενικές γραμμές, είστε ικανοποιημένος, κάτι που το μηχάνημα καταλαβαίνει από το χαμόγελό σας. Ξαφνικά όμως παρατηρείτε πως σε κάποιο χαλί έχουν παραμείνει λεκέδες· από τα συνοφρυωμένα μάτια και την αυστηρή χροιά της φωνής σας, το ρομπότ αντιλαμβάνεται ότι θα πρέπει να το καθαρίσει ξανά, με ακόμη μεγαλύτερη προσοχή. Και αντιδρά με ήχους που δείχνουν πως αναγνώρισε την απογοήτευσή σας!

Οσο κι αν αυτή η σκηνή μοιάζει βγαλμένη από το μέλλον, αρκετά ερευνητικά ιδρύματα έχουν κάνει τα πρώτα βήματα προς αυτή την κατεύθυνση. Ανάμεσά τους και το Εργαστήριο Ψηφιακής Επεξεργασίας Εικόνας, Βίντεο και Πολυμέσων (IVML) από το Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το οποίο επίσης αναπτύσσει τεχνολογίες που θα επιτρέψουν την κατασκευή ρομπότ με… συναισθήματα, όπως το παραπάνω. «Πρόκειται για τεχνολογίες που εντάσσονται στη συναισθηματική υπολογιστική», εξηγεί στην «Κ» ο κ. Κώστας Καρπούζης, ερευνητής από το IVML, «έναν νέο κλάδο της ρομποτικής, ο οποίος προσπαθεί να προικίσει τις μηχανές με την ικανότητα να αναγνωρίζουν τις ανθρώπινες αντιδράσεις και να τις μεταφράζουν στην ψυχολογική κατάσταση που τις προκάλεσε».

Μάλιστα, το ελληνικό εργαστήριο είχε πρόσφατα την ευκαιρία να δοκιμάσει τέτοιες τεχνικές στην πράξη, συμμετέχοντας στο πρόγραμμα Feelix Growing μαζί με ρομποτιστές, νευροεπιστήμονες και εξελικτικούς ψυχολόγους από άλλα ευρωπαϊκά ιδρύματα, όπως το αγγλικό πανεπιστήμιο του Hertfordshire ή το γαλλικό Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών. Ετσι, για παράδειγμα, «πειραματιστήκαμε με τεχνικές που επιτρέπουν στις κάμερες των μηχανημάτων να παρακολουθούν τις κινήσεις των ματιών του χρήστη, ώστε να αναγνωρίζουν αν αυτός έχει τεταμένη την προσοχή του ή όχι», προσθέτει ο κ. Καρπούζης. Επίσης, κατασκεύασε αλγόριθμους οι οποίοι αποκρυπτογραφούν τις εκφράσεις του ανθρώπινου προσώπου, με σκοπό τα ρομπότ να καταλαβαίνουν αν αυτές εκφράζουν θυμό, απογοήτευση ή ενθουσιασμό.

Αλλοι επιστήμονες, πάλι, δημιούργησαν εφαρμογές ώστε ένα μηχάνημα να ανταποκρίνεται με διαφορετικό τρόπο, ανάλογα με το αν ο χρήστης τού μιλάει σε αυστηρό ύφος ή όχι, αν το αγγίζει απαλά ή πιο δυνατά, ακόμη κι αν ο τρόπος βαδίσματός του φανερώνει δυσαρέσκεια ή ευχαρίστηση από την παρουσία του μηχανήματος. «Με τη βοήθεια των ψυχολόγων, κωδικοποιήσαμε τα βασικά συναισθήματα σε μια σειρά από αντιδράσεις, φτιάχνοντας έτσι μαθηματικά μοντέλα για την ανθρώπινη συμπεριφορά», προσθέτει ο επιστήμονας από το IVML.

Διαβάστε τη συνέχεια στην Καθημερινή