Το Διαδίκτυο είναι η δεύτερη πηγή ενημέρωσης παιδιών και εφήβων για το σεξ σε ποσοστό 23%, σύμφωνα με τα στοιχεία του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας, ενώ φαίνεται πως με τους φίλους (52%) νιώθουν πολύ άνετα να συζητήσουν και να εκφράζουν όλες τις απορίες τους. Οι γονείς (14%), αλλά και κοινωνικοί φορείς, όπως το σχολείο (11%), παραμένουν ως πηγές ενημέρωσης σε πολύ χαμηλά ποσοστά.
Τα παιδιά τείνουν να διαμορφώνουν τα πρότυπά τους για την ομορφιά και τη σεξουαλικότητα μέσω της πορνογραφίας, διαπιστώνει η ίδια έρευνα. Σύμφωνα με την κ. Ζαρκάδα, «με τον τρόπο αυτό επηρεάζονται οι προσδοκίες που έχουν τα δύο φύλα για την εικόνα τους, τον σεξουαλικό τους ρόλο, αλλά και τη σεξουαλική τους επίδοση και αποκτούν συγκεκριμένα πρότυπα, αλλά και συγκεκριμένες προσδοκίες για την εμφάνιση και τη γενικότερη σεξουαλική συμπεριφορά». Η έκθεση σε πορνογραφικό υλικό δημιουργεί αφύσικες προσδοκίες και περιορισμούς στα παιδιά, καθώς η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική και διαψεύδει την πλασματική εικόνα που προβάλλει η βιομηχανία του σεξ. «Η συνεχής έκθεση στην πορνογραφία, και μάλιστα στην καθοριστική περίοδο της εφηβείας, μειώνει τις αναστολές και δημιουργεί επιθετική συμπεριφορά. Η πορνογραφία, στην οποία συχνά προβάλλονται παρεκκλίνουσες μορφές σεξουαλικής συμπεριφοράς, μπερδεύει και δημιουργεί σύγχυση στο παιδί και τον έφηβο, ενώ σταδιακά “το μάτι” συνηθίζει σε τέτοιου τύπου συμπεριφορές».
«Η Μάχη του Μαραθώνα αποτελεί και για το Ιράν (Περσία) κομμάτι της αρχαίας ιστορίας του», λέει στα «ΝΕΑ» ο ιστορικός Βαγγέλης Βενέτης, λέκτορας Ισλαμικών και Ιρανικών Σπουδών στο ολλανδικό Πανεπιστήμιο του Λέιντεν. «Η αρχαία ιστορία του Ιράν είναι συνδεδεμένη, όπως συμβαίνει και στην Ελλάδα, με την εθνογένεση των Ιρανών, που έλαβε χώρα τη δεκαετία του 1920, με καθυστέρηση δηλαδή εκατό ετών σε σχέση με τη γέννηση του ελληνικού εθνισμού. Οι Ιρανοί, όπως και οι έλληνες, ανέτρεξαν στο αρχαίο παρελθόν τους για να δημιουργήσουν τη συνέχεια του έθνους τους στον χρόνο. Και για να το καταφέρουν αυτό βασίστηκαν στην προϊσλαμική παράδοση του ιρανικού πολιτισμού, που είναι οι Αχαιμε νίδες, οι Πάρθοι και οι Σασανίδες».Βέβαια, δεν βλέπουν το πράγμα από την ίδια οπτική γωνία που το βλέπουν οι Ελληνες. «Τα σχολικά εγχειρίδια του Ιράν δίνουν σήμερα μικρή έκταση στη Μάχη του Μαραθώνα και λόγω του αρνητικού αποτελέσματος της μάχης αλλά και γιατί η μάχη αυτή ήταν μία από τις πολλές μάχες που έδωσε τότε το περσικό βασίλειο», εξηγεί ο έλληνας ιρανολόγος. «Επιπλέον ήταν μάχη που δόθηκε εκτός των ορίων του περσικού βασιλείου ενώ για τους Ελληνες ήταν μάχη για την ίδια τους την ύπαρξη. Το περσικό βασίλειο ήταν η παγκόσμια υπερδύναμη της εποχής, κάτι σαν τις ΗΠΑ σήμερα. Και έφτανε μέχρι το Αιγαίο, κατέχοντας όλη τη Μικρά Ασία, ακόμη και μερικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Η Σάμος και η Λέσβος άλλαζαν χέρια κάθε τρεις και λίγο ενώ ήταν, άλλοτε de facto, άλλοτε de jure υπό την επιρροή των Ιρανών. Επιπλέον οι Πέρσες εξαγόραζαν τις πολιτικές ελίτ των ελληνικών πόλεων».
Ηταν Απρίλιος του 2005, όταν το ΥouΤube άρχιζε σιωπηρά μια επανάσταση. Στις 23 εκείνου του μήνα ανέβαινε στη δημοφιλή ιστοσελίδα το πρώτο βίντεο ως δοκιμή μιας ιδέας που τρία νεαρά παιδιά είχαν αρχίσει να υλοποιούν περίπου έναν μήνα νωρίτερα.
Oι Τσαντ Χάρλεϊ, Στιβ Τσεν και Γιαουέντ Καρίμ, ήταν οι τρεις φοιτητές και προσπαθούσαν να λύσουν από κοινού ένα πρόβλημα που απασχολούσε τους ίδιους και τους συμφοιτητές τους: πώς να μοιράζονται βίντεο στο Διαδίκτυο με απλό τρόπο. Η ιδέα τους τράβηξε το ενδιαφέρον της εταιρείας επιχειρηματικών κεφαλαίων Sequoial Capital, η οποία αποφάσισε να χρηματοδοτήσει το σχέδιο με 11 εκατομμύρια δολάρια. Η επένδυση αποδείχθηκε κάτι παραπάνω από επικερδής. Μόνο τον περασμένο Ιανουάριο τα εκατομμύρια των χρηστών είχαν δει ή κατεβάσει στον υπολογιστή τους 13 δισεκατομμύρια βίντεο. Το ΥouΤube είναι πλέον η τρίτη ιστοσελίδα με τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα στον κόσμο μετά το Google και το Facebook.
Μέσα σε αυτά τα πέντε χρόνια, το ΥouΤube έγινε το μεγαλύτερο αρχείο βίντεο στον κόσμο και όλα δείχνουν ότι θα γίνει ακόμη μεγαλύτερο. Ολα αυτά, χωρίς καμία ιεραρχία και με το δικαίωμα για κάθε χρήστη να δει ό,τι θέλει και όποτε θέλει. Οπως επισημαίνει η εφημερίδα «La Repubblica», το ΥouΤube εγκαινίασε την εποχή που οι ίδιοι οι χρήστες ανεβάζουν στην ιστοσελίδα το περιεχόμενό της με όλα τα προτερήματα και τα ελαττώματα μιας τέτοιας δυνατότητας. Από το ΥouΤube δεν έλειψαν τα βίντεο που απασχολούν αρνητικά για το περιεχόμενό τους την επικαιρότητα. Σε αυτή την ιστοσελίδα, όμως, βρήκαν χώρο και τα βίντεο των Ιρανών που διαδήλωναν στους δρόμους της Τεχεράνης κατά του Αχμαντινετζάντ ή των κινέζων χρηστών του Διαδικτύου που πνίγονταν από τη λογοκρισία του κινεζικού καθεστώτος.
Το επόμενο βήμα
Το επόμενο βήμα έχει ήδη αρχίσει να γίνεται και είναι η επανάσταση της «παγκόσμιας τηλεόρασης». Το ΥouΤube δημιουργεί νέους σταρ διεθνούς βεληνεκούς, με τη Σούζαν Μπόιλ να είναι ένα τυπικό παράδειγμα. Στις ΗΠΑ έχει αρχίσει να προσφέρει ολόκληρες ταινίες και τηλεοπτικές σειρές, οι οποίες μεταδίδονται από τα τηλεοπτικά δίκτυα. Την ίδια ώρα, η ιστοσελίδα έχει εμπλακεί σε δικαστικές υποθέσεις δισεκατομμυρίων με κολοσσούς της βιομηχανίας του infotainment γύρω από τα πνευματικά δικαιώματα. Αλλά όπως κάθε επανάσταση που σέβεται τον εαυτό της, έτσι κι αυτή εδώ δεν θα μπορούσε να γίνει αναίμακτα.
Εδώ και δύο χρόνια η Στέλλα, ο Ανδρόνικος και η Θωμαΐς είναι μέλη της… ειρηνευτικής δύναμης του σχολείου τους. Μαζί με άλλους 23 συμμαθητές τους εξελέγησαν για να λάβουν ειδική εκπαίδευση σε ρόλο διαμεσολαβητή, με σκοπό να αποφεύγονται οι καβγάδες και κυρίως οι σωματικές συγκρούσεις μεταξύ των παιδιών. Είναι οι πρώτοι διαμεσολαβητές που αναδείχθηκαν μέσα από το πιλοτικό πρόγραμμα «Διαμεσολάβησης Συνομηλίκων» το οποίο υλοποιείται υπό την αναπληρώτρια καθηγήτρια του Παντείου Πανεπιστημίου κυρία Βάσω Αρτινοπούλου, στην Ιωνίδειο Σχολή του Πειραιά. Είναι ένα πρόγραμμα το οποίο στοχεύει στη μείωση της σχολικής βίας σε όλες τις μορφές της.Σήμερα έξι στους δέκα μαθητές αναφέρουν την ύπαρξη περιστατικών βίας στο σχολείο τους, ενώ τέσσερις στους δέκα αναφέρουν ότι έχουν πέσει θύματα αυτής της βίας! Οπως περιγράφουν τα παιδιά, ένας καλός διαμεσολαβητής πρέπει να ξέρει να ακούει χωρίς να παίρνει το μέρος του ενός ή του άλλου- ακόμη και αν πρόκειται για τον «κολλητό» του – να κρατάει μυστικά, ώστε οι άλλοι να τον εμπιστεύονται ότι δεν θα τους «καρφώσει» στον διευθυντή, και να είναι πρόθυμος να βοηθήσει εθελοντικά στην επίλυση προβλημάτων. «Στο σχολείο οι συγκρούσεις είναι καθημερινές, κυρίως ανάμεσα στα αγόρια που πολλές φορές πιάνονται στα χέρια για πλάκα. Αυτό που προσπαθούμε εμείς είναι να προτείνουμε εναλλακτικές λύσεις ώστε να μη φτάνουμε στο ξύλο, στον διευθυντή και στην τιμωρία» λέει η Στέλλα.
Η δουλειά του διαμεσολαβητή βέβαια δεν είναι εύκολη, αφού πολλές φορές στις «μάχες» πρωταγωνιστούν οι καλύτεροι φίλοι των παιδιών ή και οι ίδιοι. Ο Ανδρόνικος επισημαίνει: «Το πρόγραμμα μου έχει μάθει να συγκρατούμαι όταν διαφωνώ με κάποιον.Αλλά δεν τα καταφέρνω πάντα, καμιά φορά παρασύρομαι και μπαίνω στον καβγά». Σε τέτοιες περιπτώσεις αναλαμβάνουν δράση οι άλλοι διαμεσολαβητές.
Κάθε μέλος της ειρηνευτικής ομάδας πέρασε από 16ωρη εκπαίδευση: «Στη διάρκεια της εκπαίδευσης συζητήσαμε τεχνικές επικοινωνίας και δεξιότητες διαλόγου, κάναμε θεατρικό παιχνίδι και παιχνίδια ρόλων όπου οι μαθητές δημιουργούσαν περιστατικά συγκρούσεων, ενθαρρύνονταν να χρησιμοποιούν τις δεξιότητες, όπως το να ακούν τον συνομιλητή τους και να μπαίνουν στη θέση του. Ταυτόχρονασυζητούσαμε σχετικά με διάφορα πραγματικά περιστατικά αλλά και γενικότερα θέματα για τη βία και τη δικαιοσύνη» αναφέρουν οι ερευνήτριες κυρίες Χριστίνα Καλαβρή και Ηρώ Μιχαήλ, οι οποίες είχαν αναλάβει να εκπαιδεύσουν τους 26 μικρούς διαμεσολαβητές.
Οι εκπαιδεύτριες έφτιαξαν ένα «Πρωτόκολλο Ειρηνικής Επίλυσης Διαφορών και Μη Χρήσης Βίας» που χρησιμοποιούν οι διαμεσολαβητές.
ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
Ενας στους τέσσερις ασκεί βία
Οι απειλές από τους συμμαθητές τους είναι η κυριότερη μορφή βίας που βιώνουν τα παιδιά στο σχολικό περιβάλλον. Τα πειράγματα, τα παρατσούκλια αλλά και η ειρωνική αντιμετώπιση από την πλευρά των καθηγητών είναι μερικές ακόμη συμπεριφορές τις οποίες τα παιδιά χαρακτηρίζουν βίαιες.
Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε στη διάρκεια του πιλοτικού προγράμματος στην Ιωνίδειο, 60% των μαθητών ανέφεραν ότι έχουν αντιληφθεί τουλάχιστον ένα περιστατικό βίας στο σχολείο. Μάλιστα ένας στους τέσσερις παραδέχεται ότι έχει ασκήσει λεκτική ή και σωματική βία εναντίον κάποιου συμμαθητή του. Τρία στα δέκα παιδιά υποστήριξαν ότι η ειρηνική επίλυση των διαφορών- χωρίς τη μεσολάβηση «μεγάλων»- θα τα έκανε να νιώθουν μεγαλύτερη ασφάλεια.
Τα πρώτα αποτελέσματα του πιλοτικού προγράμματος με τους 26 διαμεσολαβητές είναι ενθαρρυντικά, αφού αρκετοί από τους μαθητές άλλαξαν συμπεριφορά.
Αρχισαν σαν… ψίθυροι με αγγλικό στίχο.
Και τα τραγούδια του κέρδισαν ιντερνετικές ψηφοφορίες και μπήκαν με φόρα στις μουσικές σκηνές
Το βλέμμα του και το καλοσιδερωμένο του πουκάμισο παραπέμπουν περισσότερο σε ήρωες ταινιών του Γκοντάρ, της ταραγμένης εποχής του ΄60. Το ίδιο συμβαίνει και με τη μουσική του. Κιθάρα μελαγχολική και ταξιδιάρα δεν σου αφήνει περιθώριο να μη σκεφτείς τα σκιερά τοπία του Κοέν, τις μελωδίες των Ρeter, Ρaul & Μary, τον ρομαντισμό της «φολκ επανάστασης» των 60s.
Περίεργα πράγματα συμβαίνουν στις μέρες μας (σκέφτεσαι). Η νεώτερη γενιά τραγουδοποιών μπορεί να… επαναστατήσει ψιθυρίζοντας.
Με σιδερωμένο άσπρο πουκάμισο και σε άπταιστα αγγλικά.
«Θεωρώ ότι ο ελληνικός στίχος θέλει περισσότερο ταλέντο», λέει. Και μάλλον δεν φαίνεται να ανησυχεί για το αν θα τον κατατάξω στις πολλά υποσχόμενες δυνάμεις της γενιάς του που απέχουν από το έντεχνο (ελληνόφωνο) «στρατόπεδο».
Lolek ή κατά κόσμον Γιάννης Αναγνωστάτος. Ετών 29, πτυχιούχος μηχανικός και μέχρι πρόσφατα υπάλληλος εταιρείας ηλεκτρονικών υπολογιστών. «Δεν ήταν καν το όνειρό μου να είμαι καλλιτέχνης, ούτε είχα κανένα συγκεκριμένο στόχο… Να το θέσω αλλιώς. Αν χρειαστεί να δουλέψω ξανά σε πρωινή δουλειά, θα το κάνω. Γιατί η μουσική για μένα είναι μια διέξοδοςσημαντική διέξοδος. Δεν θα το διαπραγματευτώ με τίποτα αυτό. Αλλο το ένα, άλλο το άλλο».
Πάνω σ΄ αυτή τη λογική φτιάχτηκε και ο πρώτος του δίσκος «Αlone» που κυκλοφόρησε από την ανεξάρτητη Ιnner Εar. Η συνεργασία του με την εταιρεία είναι «ό,τι πιο πολιτισμένο έχει ζήσει στον χώρο. Αν δεν ήταν αυτές οι συνθήκες, δεν θα έκανα δίσκο», λέει.
Το «Αlone» δεν έπεσε στον ωκεανό. Τουναντίον. Το τραγούδι που παίχτηκε από κάποια ραδιόφωνα (και έφτασε και στα σπίτια μας) έφτασε να «ανεβεί» σε ψηφοφορία στο Ιντερνετ, ψηφίστηκε σαν τραγούδι του μήνα και σιγά σιγά η δυναμική της ήρεμης νοσταλγικής μουσικής του Lolek πέρασε (με φόρα) στα προγράμματα των μουσικών σκηνών.
Το ξεκίνημα του Lolek στη μουσική ήταν κάπως έτσι: σχολικό συγκρότημα, παρέες, μικρά κλαμπάκια, τα πρώτα τραγούδια. Ο Μπόλεκ ήταν το έτερόν του ήμισυ στα πρώτα πιο επαγγελματικά λάιβ, «αλλά τελικά ο Αλέξανδρος έφυγε». Υπό το βλέμμα του κοινού (Βuzz, Βios κ.λπ.) από το 2000.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότερα
Το Διαδίκτυο είναι η δεύτερη πηγή ενημέρωσης παιδιών και εφήβων για το σεξ σε ποσοστό 23%, σύμφωνα με τα στοιχεία του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας, ενώ φαίνεται πως με τους φίλους (52%) νιώθουν πολύ άνετα να συζητήσουν και να εκφράζουν όλες τις απορίες τους. Οι γονείς (14%), αλλά και κοινωνικοί φορείς, όπως το σχολείο (11%), παραμένουν ως πηγές ενημέρωσης σε πολύ χαμηλά ποσοστά.
Άρθρα (RSS)