Terra Computerata

Δεκαέξι χρόνια από τον θάνατο του Μάνου Χατζιδάκι (15 Ιουνίου του 1994) η μουσική του μας κρατάει παρέα αλλά ο ίδιος μας λείπει περισσότερο από ποτέ. Θα είχε, άλλωστε, μεγάλο ενδιαφέρον να ακούμε τις, αιρετικές πολλές φορές, απόψεις του για όλα όσα ζούμε την κρίσιμη αυτή εποχή της κρίσης…

www.hadjidakis.gr

Διαγωνισμός για τα βαφτίσια και την υιοθεσία ανεμογεννητριών σε όλη την Ελλάδα διοργανώνεται με ευκαιρία την Παγκόσμια Ημέρα Ανέμου.

Με κεντρικό σύνθημα «Βάλτε τον άνεμο στην πρίζα», η Ελληνική Επιστημονική Ένωση Αιολικής Ενέργειας δέχεται προτάσεις από υποψήφιους ανάδοχους για ανεμογεννήτριες διαφόρων εταιρειών που λειτουργούν ήδη ή βρίσκονται υπό κατασκευή.

Ο χάρτης με τις προς υιοθεσία ανεμογεννήτριες βρίσκεται αναρτημένος εδώ.

Για τους καθηγητές έχει παγιωθεί μια αντίληψη. Πληρώνονται για να κάθονται πέντε μήνες τον χρόνο και για να δουλεύουν τρεις ώρες την ημέρα τρεις ώρες όχι του ρολογιού αλλά του κουδουνιού. Τέτοιες αντιλήψεις βρίσκουν πρόσφορο έδαφος εν μέσω κρίσης, τώρα που η μία επαγγελματική τάξη θέλει να βγάλει το μάτι της άλλης. Με την αποχή των βαθμολογητών στις γενικές εξετάσεις τέτοιες αντιλήψεις ενισχύονται: οι καθηγητές απέχουν για να κερδίσουν ένα λεπτό ανά γραπτό- ένα λεπτό όχι του ρολογιού αλλά του ευρώ. Η ταρίφα πέρυσι ήταν 2,1 ευρώ και εφέτος στρογγύλεψε στα 2 ευρώ. Απέχουν διεκδικώντας επίσης την καταβολή των επιδομάτων μια και καλή και όχι σε δόσεις σε βάθος χρόνου, κάπου τα Χριστούγεννα. Για τούτο το τελευταίο υπήρξε ρύθμιση. Η κυρία Αννα Διαμαντοπούλου έπεισε χθες το οικονομικό επιτελείο της χώρας να εγκρίνει τη δαπάνη. Οι αμοιβές για επιτηρήσεις, βαθμολογήσεις και επιτροπές θα καταβληθούν άμεσα και όχι τμηματικά. Για τους καθηγητές οι εξετάσεις ήταν πάντοτε ο σίγουρος τρόπος να ενισχύσουν το εισόδημά τους. Με ανώτατο όριο τα 600 γραπτά, δηλαδή με απίστευτο ξενύχτι και τεράστια ευθύνη, λαμβάνουν το πολύ 1.200 ευρώ. Επίσης υπήρχαν πάντα οι επιτροπές. Για να γίνουν οι εξετάσεις συγκροτούνται και αμείβονται περισσότερες από 1.900 επιτροπές, σε επίπεδο σχολείου, νομαρχίας, επικράτειας. Τα μέλη επιτροπών βαθμολογικών κέντρων λάμβαναν 709 ευρώ που εφέτος μειώθηκαν σε 500. Τα μέλη λυκειακών επιτροπών λάμβαναν 338 ευρώ που έγιναν 270. Υπάρχουν και άλλες ειδικότητες, όπως αυτή του καθηγητή που μαζεύει τα δικαιολογητικά των υποψηφίων. Και αυτοί έπαιρναν το κατιτίς τους, 806 ευρώ, που για εφέτος τσεκουρώθηκαν στα 300. Οι επιτηρητές πληρώνονταν με τη μέρα: έπαιρναν 17 ευρώ που εφέτος έγιναν 14.

Αν ξεπεράσουμε το πυροτέχνημα του ενός λεπτού ανά γραπτό, διαπιστώνουμε ότι δεν γίνεται κανένα ξεσάλωμα με τα επιδόματα. Ενας επιστήμονας που πηγαίνει να επιτηρήσει σε εξετάσεις παίρνει την ώρα λιγότερα απ΄ όσα σε οποιαδήποτε χαμαλοδουλειά.

Το πολιτικό δίλημμα όμως δεν αφορά τα λίγα ή τα πολλά της επιπλέον αμοιβής, αλλά αν πρέπει να καταβάλλονται γενικώς επιδόματα για να κάνουν οι εκπαιδευτικοί τη δουλειά τους. Ο μισθός λογικά τα περιλαμβάνει όλα αυτά, και το μάθημα και το διάλειμμα και τα ενδιάμεσα τεστ και τις καλοκαιρινές εξετάσεις με τα παρελκόμενα. Υπάρχουν αρκετά επιχειρήματα των συνδικαλιστών επ΄ αυτού, όπως ότι απασχολούνται υπερωριακά, βράδυ και Σαββατοκύριακα. Επίσης ότι ασχολούνται με μαθητές που δεν είναι της αρμοδιότητάς τους.

Η κυρία Διαμαντοπούλου δίνοντας τα επιδόματα συνεχίζει μια πολιτική εικοσιπενταετίας. Το ότι μείωσε το συνολικό κόστος δεν αλλάζει το γενικό καθεστώς της παράδοξης, συγκαιριακής πριμοδότησης των εκπαιδευτικών. Οταν η κυβέρνηση έχει πολλά, δίνει πολλά, όταν έχει λίγα, δίνει λίγα. Η υπουργός Παιδείας με τον τρόπο της παραδέχεται ένα πράγμα. Οι καθηγητές έχουν εξωφρενικά χαμηλούς μισθούς, οι οποίοι με τα νέα μέτρα έχουν γίνει ισχνοί. Είναι προφανές ότι κανένας δάσκαλος δεν θα ζητούσε 14 ευρώ για να γίνει επιτηρητής. Για να έχουν σημασία τα 14 ευρώ ή ακόμη και το ένα λεπτό ανά γραπτό σημαίνει ότι οι καθηγητές δεν μπορούν να ζήσουν. Πώς να ζήσουν με τα 800 ευρώ του πρωτοδιόριστου ή με τα 1.300 του οικογενειάρχη; Αν αντιμετωπιστεί αυτό το πρωτογενές αίτιο της δυσλειτουργίας στην εκπαίδευση, αν δηλαδή αλλάξει το μισθολόγιο, οι εντάσεις θα μειωθούν. Οι καθηγητές αντιδρούν με ακραίο τρόπο, απειλώντας δηλαδή την ομαλή διεξαγωγή της εξέτασης ειδικών μαθημάτων και καθυστερώντας τη βαθμολόγηση για έναν και μόνο λόγο: η εργασία δεν τους εξασφαλίζει αξιοπρεπή διαβίωση.

Ακόμη και σε αυτή την περίοδο οικονομικής στενότητας λεφτά υπάρχουν ή εν πάση περιπτώσει ευρίσκονται. Αυτό το ποσό που θα εκταμιευθεί για τα επιδόματα θα μπορούσε να είναι ενσωματωμένο στους μισθούς. Ας μην αναγκάζονται κάθε χρόνο οι εκπαιδευτικοί να τείνουν χείρα βοηθείας. Δεν είναι ζήτουλες.

Αρθρο της Λ. Κεζά στο Βήμα www.tovima.gr

Θεολόγος: Έχει ο Θεός… (αλλά δε μας δίνει…)
Φιλόλογος: Dum spiro spero…
Μαθηματικός: Έστω ότι υπάρχουν λεφτά…
Φυσικός: Παράγουμε αρνητικό έργο…
Χημικός: Πόσο άλλο να διασπαστεί το άτομο πια;;;
Βιολόγος: Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό…
Γεωλόγος: Έχω πέσει σε ρήγμα…
Γαλλικής: Deja vu…
Αγγλικής: Νο money, no honey!!
Γερμανικής: Nιξ φαί!!!
Καλλιτεχνικών: Ξεθωριάσαμε…
Οικονομολόγοι: Έχω πιάσει χαμηλό 12ετίας…
Κοινωνιολόγοι: H πίεση που ασκείται στη βάση της κοινωνικής πυραμίδας είναι ανυπόφορη…
Φυσικής Αγωγής: Πολύ τρέξιμο…
Οικιακής Οικονομίας: Πρέπει να νοικοκυρευτούμε γρήγορα!
Μουσικής: Νιώθω ξεκούρδιστος…
Πληροφορικής: Άστα, έχω κρασάρει…

Εγώ η ίδια συνήθως δε ζητώ

ούτε και παίρνω τίποτα

απ’ όσα φορτικά επιμένει

να δίνει η ελπίδα

εκτός αν μου δώσει

κανένα κλειδί

ο,τι κλειδί και να’ ναι αυτό

κι άλλης πόρτας, ξένης να’ναι

το αρπάζω

παρά να μείνω έξω…

Η Αθηνά Πάνου είναι πολιτική μηχανικός και έχει ως χόμπι τη ζαχαροπλαστική. «Μ’ αρέσει να μαγειρεύω και περισσότερο να φτιάχνω γλυκά. Πειραματίζομαι, ψάχνω για συνταγές, ξεσκονίζω το Διαδίκτυο για να ανακαλύψω καινούργια πράγματα -δημιούργησα, μάλιστα, τη δική μου ιστοσελίδα ζαχαροπλαστικής (sugarbuzz.gr). Κάποτε, αναζητώντας μια συνταγή, έπεσα πάνω σ’ ένα food blog (ιστολόγιο που ασχολείται με τη μαγειρική), όπου μια κοπέλα περιέγραφε τι βρήκε μέσα στο δέμα που της είχε στείλει μια άγνωστη φίλη από τη Γαλλία, την οποία είχε γνωρίσει μέσα από το foodieexchange.ning.com -μια ιστοσελίδα μαγειρικής. Περίεργη, έκανα κλικ πάνω στη διεύθυνση. Και έτσι, ανακάλυψα τον οδηγό ανταλλαγής προϊόντων!». Το συγκεκριμένο σάιτ απευθύνεται σε όσους αγαπούν το φαγητό και την τέχνη της μαγειρικής και είναι το μοναδικό που ενθαρρύνει την «κινητικότητα» των εθνικών προϊόντων κάθε κράτους μεταξύ ανθρώπων που διαμένουν σε διαφορετικές χώρες -πολλές φορές και ηπείρους. Ο καθένας μπορεί να γραφτεί ως μέλος, δωρεάν, δίνοντας μια διεύθυνση e-mail. Στη συνέχεια, περιγράφει σε ένα μικρό κείμενο τα προϊόντα που παράγει η χώρα του και που μπορεί να στείλει με απλό ταχυδρομείο σε όποιον το ζητήσει. Η Εβελιν, μια Καναδή από το Κεμπέκ, είναι ο άνθρωπος που βρίσκεται πίσω από την ιδέα του συγκεκριμένου σάιτ: «Είχα γνωρίσει μια μπλόγκερ, τη Ναταλί, από το Τέξας. Μια μέρα έλαβα ένα e-mail όπου με ρωτούσε αν θα μπορούσα να της στείλω ένα συγκεκριμένο μίγμα καναδέζικου ζωμού, που δεν έβρισκε πουθενά στο Τέξας. Σε αντάλλαγμα, είπε ότι θα μου έστελνε κι αυτή κάτι. Λίγο καιρό μετά, η Ναταλί έλαβε το πακέτο με το μίγμα ζωμού κι εγώ έλαβα ένα δικό της δέμα που περιείχε ένα σωρό καλούδια από τη χώρα της. Ενθουσιάστηκα! Κάπως έτσι πήρα την απόφαση να δημιουργήσω ένα σάιτ, μέσω του οποίου θα έρθουν κι άλλοι σ’ επαφή, ανταλλάσσοντας εθνικά και τοπικά προϊόντα, που είναι δύσκολο να βρεθούν σε άλλες χώρες».

Οι οδηγίες είναι απλές: Αφού δύο ή περισσότεροι χρήστες του σάιτ έρθουν σ’ επαφή και ανταλλάξουν διευθύνσεις, καθορίζουν ποια προϊόντα θα αποστείλει ο καθένας. Στη συνέχεια, πρέπει να ετοιμάσουν το δέμα, που θα πρέπει να περιέχει προϊόντα αξίας δέκα δολαρίων το πολύ (περίπου 8,50 ευρώ ), συσκευασμένα έτσι ώστε να μην αλλοιωθούν με το ταχυδρομείο. «Εγώ έλαβα αιτήματα ανταλλαγής από τρεις Αμερικανίδες που ήθελαν ελληνικά προϊόντα», αφηγείται την εμπειρία της η Αθηνά. «Ετσι έστειλα σε κάθε μία από ένα πακετάκι με πατέ ελιάς, ούζο, δάκρυα μαστίχας, λουκούμια, κρόκους Κοζάνης, μαντολάτο. Αυτές μου έστειλαν αλεύρι καρύδας, φιστικοβούτυρο, αποξηραμένα βότανα, σιρόπι σφενδάμου. Το μυστικό είναι να προσέχεις το βάρος του πακέτου (προτιμότερες είναι οι μίνι συσκευασίες). Ετσι, χρεώνεσαι μόνο τα έξοδα αποστολής αφού, στην ουσία, δίνεις προϊόντα 10 ευρώ και παίρνεις προϊόντα της ίδιας αξίας. Το σπουδαιότερο; Διαφημίζεις τη χώρα σου με τον καλύτερο τρόπο! Οι κοπέλες λάτρεψαν το ούζο και τα λουκούμια μας!».

ΕΝΕΤ

Η Τασούλα Καραΐσκάκη στην Καθημερινή

Οι Ελληνες σιγά σιγά συνειδητοποιούν, θα έπρεπε να συνειδητοποιήσουν, ότι αποκλειστικά με δικές τους δυνάμεις θα τροποποιήσουν τις μαύρες προοπτικές, θα αντιπαλέψουν την κρίση, αφού οι αιώνιες προστάτιδες, οι εγγυήτριες, οι ευεργέτιδες πασχίζουν όχι για την ανόρθωση της Ελλάδας, αλλά για τον έλεγχο της εξωτερικής πολιτικής και την εξυπηρέτηση των δανείων. Οσο περισσεύουν τα κακά νέα, οι Ελληνες αντιλαμβάνονται, θα έπρεπε να αντιληφθούν ότι δεν έχουν άλλη επιλογή από το να κλείσουν τα αυτιά στις Κασσάνδρες που έχουν κιόλας σβήσει την Ελλάδα ως τέτοια από το χάρτη, και να παλέψουν για την εθνική αυθυπαρξία.

Αποσείοντας από το εθνικό σώμα τον ατομισμό, την αρπαχτή, την πώρωση, τον κυνισμό, τη μισαλλοδοξία.

Ενα κύμα αλληλεγγύης, πάντως, φουσκώνει δειλά δειλά τείνοντας να δημιουργήσει ένα αδιόρατο δίχτυ κοινωνικής προστασίας. Προτάσεις πολιτών για ανταλλαγή υπηρεσιών, προσφορές νέων για αμισθί παροχή αλληλοεξυπηρετήσεων, πληρωμή αγαθών ή υπηρεσιών σε είδος. Ακόμη και οι μικρές ή μεγαλύτερες μειώσεις τιμών από επιχειρήσεις, που ως κύριο στόχο έχουν τη διατήρηση των μεριδίων τους στην αγορά, δημιουργούν ένα κλίμα συστράτευσης ενάντια στην κρίση. Φθηνά πακέτα διακοπών, δωρεάν διανυκτερεύσεις, κεράσματα, εκπτωτικές κάρτες, ευκολίες πληρωμής, εκστρατείες για συγκράτηση των τιμών «μάχονται» τις ανατιμήσεις, τις αναγγελίες για αυξήσεις και την άνοδο του πληθωρισμού. Γιατροί εξετάζουν μία ημέρα της εβδομάδας χωρίς αμοιβή, εστιατόρια προσφέρουν δωρεάν φαγητό σε φοιτητές, φροντιστήρια, σχολές, φορείς, σύλλογοι παραδίδουν δωρεάν μαθήματα, μεταφορικά μέσα προσφέρουν δωρεάν εισιτήρια σε παιδιά από την επαρχία για να δουν παραστάσεις, να επισκεφθούν μουσεία… Και το κράτος δεν εκμεταλλεύεται αυτό το νεοπαγές πλαίσιο για να πλήξει το «παλιό» – την αισχροκέρδεια και την αυθαιρεσία.

Ωστόσο η ρήξη του κακοφορμισμένου αποστήματος έκανε αντιληπτό ένα βαθιά θαμμένο κοίτασμα ηθικής δύναμης και ευαισθησίας. Θα αναβλύσουν άραγε ώστε να νικήσουν την αβελτηρία, την ενδοτικότητα και την εθελοδουλεία;

Το σκίτσο είναι του Γ. Καλαϊτζή