Η επιστολή προωθήθηκε στην ηλεκτρονική μου θυρίδα: “Διορισμένος με ΑΣΕΠ και μόνο με ΑΣΕΠ χωρίς ωρομισθίες κλπ. μετά από αρκετά χρόνια εκμετάλλευσης από καθόλα “αξιότιμους” φροντιστηριούχους – επιχειρηματίες. Δεν θα αναφέρω ποιος είναι ο βασικός μου μισθός και πόσα τα επιδόματα…αλλά μόνο το πόσα μπαίνουν κάθε μήνα στην τσέπη μου. Πριν τα νέα μέτρα έπαιρνα 1054 ευρώ ή 527 το 15ήμερο.
Μετά τα μέτρα η απώλεια είναι γύρω στα 80 ευρώ το μήνα και τα δώρα έπεσαν στα 500×2 αντί για (Μηνιαίος μισθός) x 2. Το προηγούμενο 15ήμερο λόγω και κάποιον απεργιών πήρα 466 ευρώ.
Σε ετήσια βάση πιάνω δεν πιάνω το αφορολόγητο των 12.000. Βέβαια οι υπόλοιποι νεοδιόριστοι παίρνουν ακόμα λιγότερα γιατί στα παραπάνω περιλαμβάνονται επίδομα δυσπρόσιτης περιοχής και μεταπτυχιακού.
Θα μου πείτε ότι με τέτοια κρίση και πολλά είναι. Μπορεί να είναι και έτσι.
Ναι, έχουμε μεγάλες διακοπές. Και στις γιορτές και το καλοκαίρι. Οπως έχουν οι καθηγητές σε όλο τον κόσμο. Εκτός αν υπάρχει κανένας γονιός που θέλει να στέλνει το παιδί του σχολείο τον Ιούλιο και τον Αύγουστο ή τα Χριστούγεννα και το Πάσχα.
Ναι στο σχολείο έχω 5 διδακτικές ώρες τη μέρα. Ας δοκιμάσει ένας από όσους μας κατακρίνουν να κάτσει μισή ώρα σε τάξη με 25-28 παιδιά και να έρθει μετά να μου πει ότι είναι λίγες. Οι περισσότεροι γονείς δεν τα βγάζουν πέρα με 1 και 2 παιδιά. Εμείς πρέπει να τα βγάλουμε με 25-28.
Νομίζετε ότι το ωράριο μας εξαντλείται στις διδακτικές ώρες; Ποιος κάνει τη γραφειοκρατική δουλειά στα σχολεία ; από πέρασμα απουσιών και διεκπεραίωση εγγράφων μέχρι εξωδιδακτικές δραστηριότητες. Ποιος βγάζει μισθολόγια;
Και στο σπίτι το απόγευμα; Ποιος φτιάχνει φύλλα εργασίας, παρουσιάσεις στο powerpoint, τεστ και διαγωνίσματα ;
Ποιος διορθώνει διαγωνίσματα και τεστ;
Χτες μου πήρε 4 ώρες για να βγάλω αξιοπρεπή και σταθμισμένα θέματα εξετάσεων για ένα μόνο μάθημα. Και άλλες τόσες για να διορθώσω προηγούμενο διαγώνισμα.
Δεν παραπονιέμαι για τις χρηματικές απολαβές που έχω. Αυτό διάλεξα να κάνω,αυτό ήταν το μεράκι μου.
Ούτε παραπονέθηκα που άφησα το σπίτι μου για να πάω σε ένα μικρό νησί του Αιγαίου που πληρώνω ενοίκιο 250 ευρώ για μια τρύπα και όλα είναι πανάκριβα.
Αλλά δεν μπορώ τον κάθε άσχετο να βγαίνει και να λέει ότι φταίμε και για τη χρεοκοπία του κράτους.
Όποιος έχει δουλέψει στο ιδιωτικό τομέα ξέρει καλά τι γίνεται σε αυτόν και πόσο μαύρο χρήμα κυκλοφορεί.
Για τα μαύρα στα ιδιαίτερα τι να πω. Αφού οι γονείς νομίζουν ότι με το να στέλνουν τα παιδιά τους στα φροντιστήρια επιτέλεσαν το καθήκον τους ως γονείς ….
Και εμένα μου πρότειναν γονείς να κάνω φροντιστήρια στα παιδιά τους και αρνήθηκα.
Ας φροντίσουν να είναι τα παιδιά τους συνεπή στην τάξη και για το παραπάνω υπάρχει και η πρόσθετη υπάρχει και η ενισχυτική διδασκαλία.
Οι ίδιοι που γκρινιάζουν για τα ιδιαίτερα οι ίδιοι κάνουν θεούς τους ιδιαιτεράδες και τους φροντιστηριούχους και οδηγούν στην απαξίωση το δημόσιο σχολείο όταν το αντιμετωπίζουν ως πάρκινγκ για τα παιδιά τους.
Αν ψάχνουν κάποιον για να βάλει τα παιδιά τους να διαβάσουν τότε μάλλον δεν παίζουν καλά το ρόλο του γονέα.
Και σαν επίλογο για όσους ακόμα επιμένουν ότι είμαι προνομιούχος.
Όταν διάβαζα στο λύκειο κάποιοι συμμαθητές μου ήταν στις καφετέριες. Όταν ξεσκιζόμουν στο διάβασμα στο πανεπιστήμιο για να βγάλω το 8άρι στο πτυχίο οι ίδιοι γύριζαν στα μπαράκια.
Όταν διάβαζα για να με δεχτούν στο μεταπτυχιακό (με εξετάσεις) και για να το τελειώσω οι ίδιοι το έπαιζαν μαγαζάτορες και επιχειρηματίες και “έπαιζαν” χρηματιστήριο.
Ακόμα λοιπόν και αν η δουλειά μου θεωρείται εύκολη και καλοπληρωμένη τις ίδιες ευκαιρίες είχαμε,το ίδιο φτωχοί ήταν οι γονείς μας,τις ίδιες θυσίες ήταν διατεθειμένοι να κάνουν για να μας σπουδάσουν. Θα μπορούσαν να είναι στη θέση μου αλλά δεν το θέλησαν.
Ε ας μην γκρινιάζουν τώρα.
Ακόμα και αν είμαι προνομιούχος (τρομάρα μου !!! ) το κέρδισα !!! δεν μου το χάρισε κανένας βο(υ)λευτής ή μπάρμπας στη Κορώνη.”
Στο δελτίο τύπου της ΟΛΜΕ της 17/6 διαβάζουμε: Μετά και τη χθεσινή συνάντηση του ΔΣ της ΟΛΜΕ με τους Γ. Γραμματείς του Υπ. Οικονομικών κ. Πλασκοβίτη και κ. Πεντάζο, διαπιστώνουμε πώς η κυβέρνηση όχι μόνο εμμένει στη δραματική περικοπή των ήδη χαμηλών αμοιβών των εκπαιδευτικών (από 5% έως και 63%!! στις ήδη χαμηλές αμοιβές, που ήταν «παγωμένες» εδώ και τέσσερα χρόνια, από το 2006), αλλά και πως δεν πρόκειται να πληρώσει τις οικονομικές εκκρεμότητες του Υπ. Παιδείας προς τους εκπαιδευτικούς που οφείλονταν από προηγούμενα χρόνια (υπερωρίες, οδοιπορικά κ.ά. πρόσθετες αμοιβές)!!
Προφανώς θέλουν να μας προφυλάξουν από τον ξαφνικό πλουτισμό! Κι αν αντέχετε να διαβάσετε κι άλλα δυσοίωνα ο συνάδελφος Πάνος Βασιλόπουλος τα λέει σταράτα!
Στο ιστολόγιο ενός φροντιστή διαβάζω σχετικά με την αποχή των βαθμολογητών: “Σύμφωνα με πληροφορίες του ιστολογίου μας η αποχή θα τερματιστεί την Πέμπτη και τα αποτελέσματα θα αναρτηθούν στα σχολεία την Παρασκευή 25 Ιουνίου. Την ίδια μέρα θα ανακοινωθούν και τα στατιστικά ανά μάθημα”.
Τόσο σικέ τα πράγματα. Περιμένω να επαληθευτεί…
Και συνεχίζει: “Η αναστάτωση αυτή φέρνει στην επιφάνεια και το καθεστώς αδιαφάνειας στη λειτουργία των βαθμολογικών κέντρων. Η σημερινή Ελευθεροτυπία το υπαινίσσεται σαφώς αλλά δεν το αναδεικνύει με το καθοριστικό ερώτημα: Πώς επιλέγονται οι εκπαιδευτικοί που συνδράμουν στη λειτουργία των βαθμολογικών κέντρων;”
Για τους καθηγητές έχει παγιωθεί μια αντίληψη. Πληρώνονται για να κάθονται πέντε μήνες τον χρόνο και για να δουλεύουν τρεις ώρες την ημέρα τρεις ώρες όχι του ρολογιού αλλά του κουδουνιού. Τέτοιες αντιλήψεις βρίσκουν πρόσφορο έδαφος εν μέσω κρίσης, τώρα που η μία επαγγελματική τάξη θέλει να βγάλει το μάτι της άλλης. Με την αποχή των βαθμολογητών στις γενικές εξετάσεις τέτοιες αντιλήψεις ενισχύονται: οι καθηγητές απέχουν για να κερδίσουν ένα λεπτό ανά γραπτό- ένα λεπτό όχι του ρολογιού αλλά του ευρώ. Η ταρίφα πέρυσι ήταν 2,1 ευρώ και εφέτος στρογγύλεψε στα 2 ευρώ. Απέχουν διεκδικώντας επίσης την καταβολή των επιδομάτων μια και καλή και όχι σε δόσεις σε βάθος χρόνου, κάπου τα Χριστούγεννα. Για τούτο το τελευταίο υπήρξε ρύθμιση. Η κυρία Αννα Διαμαντοπούλουέπεισε χθες το οικονομικό επιτελείο της χώρας να εγκρίνει τη δαπάνη. Οι αμοιβές για επιτηρήσεις, βαθμολογήσεις και επιτροπές θα καταβληθούν άμεσα και όχι τμηματικά. Για τους καθηγητές οι εξετάσεις ήταν πάντοτε ο σίγουρος τρόπος να ενισχύσουν το εισόδημά τους. Με ανώτατο όριο τα 600 γραπτά, δηλαδή με απίστευτο ξενύχτι και τεράστια ευθύνη, λαμβάνουν το πολύ 1.200 ευρώ. Επίσης υπήρχαν πάντα οι επιτροπές. Για να γίνουν οι εξετάσεις συγκροτούνται και αμείβονται περισσότερες από 1.900 επιτροπές, σε επίπεδο σχολείου, νομαρχίας, επικράτειας. Τα μέλη επιτροπών βαθμολογικών κέντρων λάμβαναν 709 ευρώ που εφέτος μειώθηκαν σε 500. Τα μέλη λυκειακών επιτροπών λάμβαναν 338 ευρώ που έγιναν 270. Υπάρχουν και άλλες ειδικότητες, όπως αυτή του καθηγητή που μαζεύει τα δικαιολογητικά των υποψηφίων. Και αυτοί έπαιρναν το κατιτίς τους, 806 ευρώ, που για εφέτος τσεκουρώθηκαν στα 300. Οι επιτηρητές πληρώνονταν με τη μέρα: έπαιρναν 17 ευρώ που εφέτος έγιναν 14.
Αν ξεπεράσουμε το πυροτέχνημα του ενός λεπτού ανά γραπτό, διαπιστώνουμε ότι δεν γίνεται κανένα ξεσάλωμα με τα επιδόματα. Ενας επιστήμονας που πηγαίνει να επιτηρήσει σε εξετάσεις παίρνει την ώρα λιγότερα απ΄ όσα σε οποιαδήποτε χαμαλοδουλειά.
Το πολιτικό δίλημμα όμως δεν αφορά τα λίγα ή τα πολλά της επιπλέον αμοιβής, αλλά αν πρέπει να καταβάλλονται γενικώς επιδόματα για να κάνουν οι εκπαιδευτικοί τη δουλειά τους. Ο μισθός λογικά τα περιλαμβάνει όλα αυτά, και το μάθημα και το διάλειμμα και τα ενδιάμεσα τεστ και τις καλοκαιρινές εξετάσεις με τα παρελκόμενα. Υπάρχουν αρκετά επιχειρήματα των συνδικαλιστών επ΄ αυτού, όπως ότι απασχολούνται υπερωριακά, βράδυ και Σαββατοκύριακα. Επίσης ότι ασχολούνται με μαθητές που δεν είναι της αρμοδιότητάς τους.
Η κυρία Διαμαντοπούλου δίνοντας τα επιδόματα συνεχίζει μια πολιτική εικοσιπενταετίας. Το ότι μείωσε το συνολικό κόστος δεν αλλάζει το γενικό καθεστώς της παράδοξης, συγκαιριακής πριμοδότησης των εκπαιδευτικών. Οταν η κυβέρνηση έχει πολλά, δίνει πολλά, όταν έχει λίγα, δίνει λίγα. Η υπουργός Παιδείας με τον τρόπο της παραδέχεται ένα πράγμα. Οι καθηγητές έχουν εξωφρενικά χαμηλούς μισθούς, οι οποίοι με τα νέα μέτρα έχουν γίνει ισχνοί. Είναι προφανές ότι κανένας δάσκαλος δεν θα ζητούσε 14 ευρώ για να γίνει επιτηρητής. Για να έχουν σημασία τα 14 ευρώ ή ακόμη και το ένα λεπτό ανά γραπτό σημαίνει ότι οι καθηγητές δεν μπορούν να ζήσουν. Πώς να ζήσουν με τα 800 ευρώ του πρωτοδιόριστου ή με τα 1.300 του οικογενειάρχη; Αν αντιμετωπιστεί αυτό το πρωτογενές αίτιο της δυσλειτουργίας στην εκπαίδευση, αν δηλαδή αλλάξει το μισθολόγιο, οι εντάσεις θα μειωθούν. Οι καθηγητές αντιδρούν με ακραίο τρόπο, απειλώντας δηλαδή την ομαλή διεξαγωγή της εξέτασης ειδικών μαθημάτων και καθυστερώντας τη βαθμολόγηση για έναν και μόνο λόγο: η εργασία δεν τους εξασφαλίζει αξιοπρεπή διαβίωση.
Ακόμη και σε αυτή την περίοδο οικονομικής στενότητας λεφτά υπάρχουν ή εν πάση περιπτώσει ευρίσκονται. Αυτό το ποσό που θα εκταμιευθεί για τα επιδόματα θα μπορούσε να είναι ενσωματωμένο στους μισθούς. Ας μην αναγκάζονται κάθε χρόνο οι εκπαιδευτικοί να τείνουν χείρα βοηθείας. Δεν είναι ζήτουλες.
Σήμερα είμαστε στα πρωτοσέλιδα για το θέμα των αμοιβών των πανελλαδικών εξετάσεων. Αν θυμάστε το ιστορικό κατά τη συνάντηση της ΟΛΜΕ με τον υφυπουργό κ. Πανάρετο δόθηκε η διαβεβαίωση από τον τελευταίο ότι υπέγραψε την ΚΥΑ και την απέστειλε για υπογραφή στον υπουργό Οικονομικών. Μάλιστα, γνωστοποίησε το ύψος των αμοιβών των εκπαιδευτικών. Ετσι το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ ανέστειλε την αποχή από τα βαθμολογικά κέντρα, παρά το γεγονός ότι η διαδικασία υπογραφής της ΚΥΑ δεν είχε ολοκληρωθεί.
Την Τετάρτη 9 του μηνός ο υφυπουργός Παιδείας κ. Πανάρετος δημοσιοποίησε στην προσωπική του ιστοσελίδα (!) την ΚΥΑ, όπου όμως προβλέπονται σοβαρές μειώσεις (από 5% έως και 63%!) στις αμοιβές των εκπαιδευτικών, οι οποίες έτσι κι αλλιώς ήταν χαμηλές καθώς είναι παγωμένες εδώ και τέσσερα χρόνια- από το 2006. Τα Νέα
Βλέποντας τις μειώσεις στη βαθμολογία του γραπτού δεν αναφέρονται περιέργως πως τα εξής:
1) ότι υπάρχουν εκπαιδευτικοί που μετακινήθηκαν και επιβαρύνθηκαν με έξοδα ξενοδοχείου και διατροφής και μετά τους ανακοινώθηκε ότι δεν θα πάρουν τα εκτός έδρας.
2) ότι η περικοπή δεν είναι ένα λεπτό, μια που αναφέρεται η ακαθάριστη αμοιβή – γιατί δε λέμε 1,5 ευρώ για να είμαστε πιο κοντά στην αλήθεια, και μάλιστα σε 3 άτοκες δόσεις
3) ότι φέτος η διόρθωση συμπεριλάμβανε την αναγραφή 80 αριθμών στην αναλυτική βαθμολόγηση επί του αποκόμματος που θα έχει τη δυνατότητα να δει ο υποψήφιος.
Ειλικρινά τώρα ποιον θα διαφωτίσει το απόκομμα; Το ίδιο το τετράδιο να έβλεπε θα δυσκολευόταν να καταλάβει.
Απλά κάθε χρόνο αντί να απλοποιείται η διαδικασία γίνεται περιπλοκότερη.
Αλλά ας μείνουμε στο θέμα του εμπαιγμού. Γιατί εκεί είναι τελικά η ουσία. Νες πα;
Η επιμονή στην αξιολόγηση κάθε πράγματος αλλά και όλων των ανθρώπων με κριτήριο την απόδοσή τους σε χρήμα -το κλασικό ερώτημα, τι προσφέρετε στους μετόχους- ήταν μοιραίο ότι κάποια μέρα θα στρεφόταν εναντίον των αξιολογητών, και μάλιστα από διαφορετική σκοπιά: κι εσείς τι προσφέρετε στην κοινωνία;
Αυτήν ακριβώς την αντιστροφή της προοπτικής υπογραμμίζει έρευνα που δόθηκε στη δημοσιότητα από το New Economic Foundation(1). Τρεις βρετανίδες ερευνήτριες, η Εϊλις Λόουλορ, η Χέλεν Κέρσλεϊ και η Σούζαν Στιντ, προσεγγίζουν το ζήτημα των ανισοτήτων συγκρίνοντας τις αμοιβές διάφορων επαγγελμάτων που επιλέγονται από τα άκρα της κλίμακας των εισοδημάτων με την «κοινωνική αξία» που δημιουργεί η άσκησή τους.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ερευνητριών, στην περίπτωση ενός εργάτη που δουλεύει σε εργοστάσιο ανακύκλωσης και αμείβεται με ωρομίσθιο 6,10 στερλινών (σχεδόν 7 ευρώ), «για κάθε στερλίνα που δαπανάται για τη μισθοδοσία του, αυτός δημιουργεί αξία 12 στερλινών για το κοινωνικό σύνολο». Αντίθετα, όσον αφορά «τα golden boys των επενδυτικών τραπεζών, των οποίων οι ετήσιες αποδοχές κυμαίνονται μεταξύ 500.000 και 10 εκατομμυρίων στερλινών, για κάθε στερλίνα χρηματοοικονομικής αξίας που δημιουργούν καταστρέφουν κοινωνική αξία 7 στερλινών».
…Επίσης, με αυτή τη μέθοδο αποδεικνύεται ότι ένας φοροτεχνικός σύμβουλος, χάρη στις ικανότητες του οποίου το κοινωνικό σύνολο στερείται φορολογικών εσόδων, καταστρέφει 47 φορές περισσότερη κοινωνική αξία απ’ όση δημιουργεί. Αντίθετα, μια εργαζόμενη σε βρεφονηπιακό σταθμό, με τις υπηρεσίες που προσφέρει στα παιδιά αλλά και με την εξασφάλιση ελεύθερου χρόνου για τους γονείς έτσι ώστε να μπορούν να εργαστούν, προσφέρει στην κοινωνία οφέλη 9,43 φορές μεγαλύτερα από τον μισθό που λαμβάνει.
“Καταλαβαίνεις πόσο κυνικός έχει γίνει ένας λαός, όταν θεωρεί φυσιολογικό να πληρώνει περισσότερο αυτόν που ασχολείται με τις αποχετεύσεις του, παρά αυτόν που ασχολείται με τα μυαλά των παιδιών του.” John F. Kennedy
Χτες στο βαθμολογικό καθώς ήμουν στον έλεγχο των δοκιμίων η συνάδελφος του επικουρικού προσωπικού αναστέναζε. “Αχ βγάζετε τα μάτια σας για ένα ευρώ”. Ωστε αυτή είναι η αμοιβή για κάθε γραπτό… Ισως τελικά ο μετανάστης στα φανάρια να βγάζει καλύτερο μεροκάματο.
Και η ΟΛΜΕ που ζει στη δική της εναλλακτική πραγματικότητα καλεί τον κλάδο σε αποχή από τη βαθμολόγηση την ερχόμενη Παρασκευή.
Κι όμως οι συνάδελφοι κρατούν τα γραπτά των παιδιών ευλαβικά στα χέρια τους… Αλλά ποιος νοιάζεται…
Εντονες συζητήσεις αλλά και επικρίσεις έχει προκαλέσει στη Γαλλία μια πρωτοβουλία της κυβέρνησης του προέδρου Νικολά Σαρκοζί για τη βελτίωση της δημόσιας εκπαίδευσης.
Σύμφωνα με πιλοτικό πρόγραμμα, ήδη τρία επαγγελματικά λύκεια που βρίσκονται σε φτωχογειτονιές του Παρισιού θα προσφέρουν σε τάξεις με μαθητές που κατά μέσον όρο παίρνουν πολύ καλούς βαθμούς και έχουν λίγες απουσίες μια χρηματική επιβράβευση. Το ποσό θα κυμαίνεται από 2.000 ως και 10.000 ευρώ. Οι τάξεις-«υπόδειγμα» θα το χρησιμοποιούν για έναν κοινό σκοπό, όπως η διοργάνωση σχολικής εκδρομής ή τα μαθήματα οδήγησης αυτοκινήτου και μοτοσικλέτας.
Στόχος είναι η αντιμετώπιση χρόνιων προβλημάτων, όπως οι πολλές απουσίες, η διακοπή της φοίτησης στο Λύκειο και τα υψηλά ποσοστά νεανικής εγκληματικότητας λόγω ανεργίας.
Η ιδέα βασίζεται σε έναν συνδυασμό άμιλλας και υλικών κινήτρων. Οι μαθητές δεσμεύονται από κοινού για έναν συγκεκριμένο μέσον όρο παρακολουθήσεων και την επίτευξη συγκεκριμένων αποδόσεων και αμείβονται αναλόγως τού πόσο υψηλός είναι ο στόχος τους.
«Προσπαθούμε και πρέπει να είμαστεδημιουργικοί» δήλωσε ο Ζαν Μισέλ Μπλανκέ, υπεύθυνος Εκπαίδευσης για την ευρύτερη περιφέρεια του Παρισιού, ο οποίος παρομοίασε την πρωτοβουλία με «ηθικό συμβόλαιο».
Παρ΄ όλα αυτά, η ιδέα να αποτελούν τα χρήματα κίνητρο για τη μάθηση έχει πυροδοτήσει αντιδράσεις. «Διαστρέβλωσητης σχολικής αποστολής» χαρακτήρισε το πρόγραμμα ο Ζαν-Ζακ Αζάν, πρόεδρος του αριστερού συνδέσμου γονέων FCΡΕ, ενώ ο ομόλογός του στον συντηρητικό σύνδεσμο γονέων ΡΕΕΡ δήλωσε ότι δεν επιθυμεί «τα χρήματα να αποτελούν μοχλό κινητοποίησηςτων μαθητών».
Η ανεξάρτητη οργάνωση SΟS Εducation έφθασε μάλιστα στο σημείο να κατηγορήσει την κυβέρνηση Σαρκοζί ότι «αγοράζει» μαθητές και υπονομεύει τις αξίες της Γαλλικής Δημοκρατίας.
«Αν ονομάζαμε “υποτροφία” το πιλοτικόαυτό πρόγραμμα,όλοι θα το επικροτούσαν.Ολοισυμφωνούν ότι πρέπεινα τραβήξουμε τους νέους από τους δρόμους και να τους σπρώξουμε στις τάξεις, ότι πρέπει να μειωθεί η ανεργίακαι οι δείκτες εγκληματικότητας. Δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις.Αυτό είναιαπλώς ένα από πολλά πειράματα. Αν δεν πετύχει, θα δοκιμάσουμε κάτι άλλο» αντιτείνει ο κ. Μπλανκέ.
Αν αποδειχθεί αποτελεσματικό, το πρόγραμμα ενδέχεται να επεκταθεί στα μισά από τα 1.687 επαγγελματικά λύκεια της Γαλλίας.
Δεν τολμώ να σκεφτώ μία ανάλογη εφαρμογή στην ελληνική πραγματικότητα. Πώς θα μετατρεπόμαστε σε αγγελούδια προκειμένου να εισπράξουμε τα μπικικίνια… Ο μαθητής ως επάγγελμα…
Αν οι δάσκαλοι αμείβονταν με μισθούς τραπεζιτών, θα ελάμβαναν τα παιδιά καλύτερη εκπαίδευση; Σε αυτό ακριβώς το ερώτημα φιλοδοξεί να απαντήσει ένα πρωτοποριακό πείραμα που αρχίζει σήμερα, μαζί με τη νέα σχολική χρονιά, στη Νέα Υόρκη.
Oι ετήσιες απολαβές των οκτώ δασκάλων που θα αναλάβουν να διδάξουν τα 120 παιδιά της Γ΄ τάξης του Δημοτικού στο σχολείο ΤΕΡ (Τhe Εquity Ρroject, Σχέδιο Δικαιοσύνη) του Ουάσιγκτον Χάιτς, μιας μη προνομιούχου γειτονιάς του Μανχάταν, θα είναι 125.000 δολάρια – πέραν αυτών, όμως, υπάρχουν ετήσια μπόνους που φτάνουν ακόμα και τα 25.000 δολάρια, άριστη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους, συνταξιοδοτικά οφέλη καθώς και η δυνατότητα 12μηνης άδειας άνευ αποδοχών κάθε πέντε χρόνια. Όλα αυτά, την ώρα που ο μέσος ετήσιος μισθός ενός δασκάλου στις ΗΠΑ είναι μόλις 40.412 δολάρια. Πρόκειται για ένα μοναδικό σχολείο, ένα μοναδικό πείραμα στο οποίο θέτουν τις ελπίδες τους οι ειδικοί ώστε να απαντηθεί ένα φλέγον ερώτημα: οι καλύτερες αμοιβές για τους δασκάλους ισοδυναμούν με καλύτερη εκπαίδευση για τους μαθητές
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
Η επιστολή προωθήθηκε στην ηλεκτρονική μου θυρίδα: “Διορισμένος με ΑΣΕΠ και μόνο με ΑΣΕΠ χωρίς ωρομισθίες κλπ. μετά από αρκετά χρόνια εκμετάλλευσης από καθόλα “αξιότιμους” φροντιστηριούχους – επιχειρηματίες. Δεν θα αναφέρω ποιος είναι ο βασικός μου μισθός και πόσα τα επιδόματα…αλλά μόνο το πόσα μπαίνουν κάθε μήνα στην τσέπη μου. Πριν τα νέα μέτρα έπαιρνα 1054 ευρώ ή 527 το 15ήμερο.
Άρθρα (RSS)