Η Τασούλα Καραΐσκάκη στην Καθημερινή
Οι Ελληνες σιγά σιγά συνειδητοποιούν, θα έπρεπε να συνειδητοποιήσουν, ότι αποκλειστικά με δικές τους δυνάμεις θα τροποποιήσουν τις μαύρες προοπτικές, θα αντιπαλέψουν την κρίση, αφού οι αιώνιες προστάτιδες, οι εγγυήτριες, οι ευεργέτιδες πασχίζουν όχι για την ανόρθωση της Ελλάδας, αλλά για τον έλεγχο της εξωτερικής πολιτικής και την εξυπηρέτηση των δανείων. Οσο περισσεύουν τα κακά νέα, οι Ελληνες αντιλαμβάνονται, θα έπρεπε να αντιληφθούν ότι δεν έχουν άλλη επιλογή από το να κλείσουν τα αυτιά στις Κασσάνδρες που έχουν κιόλας σβήσει την Ελλάδα ως τέτοια από το χάρτη, και να παλέψουν για την εθνική αυθυπαρξία.
Αποσείοντας από το εθνικό σώμα τον ατομισμό, την αρπαχτή, την πώρωση, τον κυνισμό, τη μισαλλοδοξία.
Ενα κύμα αλληλεγγύης, πάντως, φουσκώνει δειλά δειλά τείνοντας να δημιουργήσει ένα αδιόρατο δίχτυ κοινωνικής προστασίας. Προτάσεις πολιτών για ανταλλαγή υπηρεσιών, προσφορές νέων για αμισθί παροχή αλληλοεξυπηρετήσεων, πληρωμή αγαθών ή υπηρεσιών σε είδος. Ακόμη και οι μικρές ή μεγαλύτερες μειώσεις τιμών από επιχειρήσεις, που ως κύριο στόχο έχουν τη διατήρηση των μεριδίων τους στην αγορά, δημιουργούν ένα κλίμα συστράτευσης ενάντια στην κρίση. Φθηνά πακέτα διακοπών, δωρεάν διανυκτερεύσεις, κεράσματα, εκπτωτικές κάρτες, ευκολίες πληρωμής, εκστρατείες για συγκράτηση των τιμών «μάχονται» τις ανατιμήσεις, τις αναγγελίες για αυξήσεις και την άνοδο του πληθωρισμού. Γιατροί εξετάζουν μία ημέρα της εβδομάδας χωρίς αμοιβή, εστιατόρια προσφέρουν δωρεάν φαγητό σε φοιτητές, φροντιστήρια, σχολές, φορείς, σύλλογοι παραδίδουν δωρεάν μαθήματα, μεταφορικά μέσα προσφέρουν δωρεάν εισιτήρια σε παιδιά από την επαρχία για να δουν παραστάσεις, να επισκεφθούν μουσεία… Και το κράτος δεν εκμεταλλεύεται αυτό το νεοπαγές πλαίσιο για να πλήξει το «παλιό» – την αισχροκέρδεια και την αυθαιρεσία.
Ωστόσο η ρήξη του κακοφορμισμένου αποστήματος έκανε αντιληπτό ένα βαθιά θαμμένο κοίτασμα ηθικής δύναμης και ευαισθησίας. Θα αναβλύσουν άραγε ώστε να νικήσουν την αβελτηρία, την ενδοτικότητα και την εθελοδουλεία;
Το σκίτσο είναι του Γ. Καλαϊτζή
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.